Στή γέννησή Σου
Πῶς θά ἦταν ἡ γῆ χωρίς Ἐσένα,
βρέφος θεϊκό τῆς Βηθλεέμ;
Ὅλα τά φῶτα μας σβησμένα
δίχως Ἐσέ, μικρέ Χριστέ.
Από το «Αφήστε με να ζήσω!»
Πολλοί γιατροί που κάνουν εκτρώσεις έχουν δυσάρεστες εμπειρίες εξαιτίας τους. Βασανιστικούς εφιάλτες, τύψεις, ταραγμένο ύπνο και ψυχολογικά προβλήματα. Τα ομολογούν σε στενό κύκλο, όχι δημόσια, ούτε επώνυμα. Κάποιοι μετανοούν ενώπιον του Θεού, αλλάζουν πορεία και λυτρώνονται. Άλλοι όχι. Παραθέτουμε την μαρτυρία γυναικολόγου του εξωτερικού. Η γιατρός σταμάτησε να κάνει εκτρώσεις αφότου ένιωσε «με βεβαιότητα τη παρουσία του «κακού» σε ένα χειρουργείο έκτρωσης. Έκτοτε μετανόησε και εργάστηκε για το αγέννητο παιδί και το χριστιανικό γάμο.
Τὸ κείμενο τῶν ἀπαντήσεων ξεπέρασε τὸ ἐπιστολικὸ ὅριο.
«Τὸ σύντομο ἀπαιτεῖ νὰ παραλειφθοῦν πολλὰ ἀπὸ τὰ ἀναγκαῖα, ἐνῷ τό νὰ θέλει ὁ λόγος νὰ εἶναι ὁλοκληρωμένος, σημαίνει ἡ γραφή μας νὰ φθάση σὲ μῆκος»2 λέγει ὁ Ἅγιος Φώτιος. Σὲ προϊδεάζω, π.Γιγάντιε, καταγράφοντας, ὑπὸ μορφὴν περιεχομένων, ποιά εἶναι τὰ θέματα ποὺ θὰ προσεγγιστοῦν.
«Καὶ ὁ Λόγος ἔγινε ἄνθρωπος καὶ ἔζησε ἀνάμεσά μας».
(Ἰω. α΄14)
Ἔγινε ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος γιὰ νὰ μᾶς γίνῃ ὑπόδειγμα ταπεινώσεως καὶ φάρμακο θεραπευτικὸ τῆς ὑπερηφανείας· γιὰ νὰ δείξῃ ὅτι ἡ φύση μας κτίσθηκε ἀγαθὴ ἀπὸ τὸν Θεὸ· γιὰ νὰ γίνῃ ἀρχηγὸς καὶ διαπιστωτὴς τῆς ἀναστάσεως καὶ τῆς αἰώνιας ζωῆς, λύοντας τὴν ἀπόγνωση· γιὰ νὰ μεταβάλη τοὺς ἀνθρώπους σὲ υἱοὺς Θεοῦ, καθιστῶντας τους κοινωνούς τῆς θείας ἀθανασίας.
Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ
Νέες πρωτοφανείς δηλώσεις του κοσμικόφρονα Νέας Ιωνίας Γαβριήλ ταράζουν την συνείδηση του ποιμνίου της Εκκλησίας.
Καταϊδρωμένος πίσω από την κατρακύλα της κοινωνίας, ο Νέας Ιωνίας Γαβριήλ εμφανίστηκε στο γυαλί να κάνει και άλλες εκπτώσεις -κάποιος του ‘πε ότι η Εκκλησία βγήκε στο παζάρι. Μετά την αμνήστευση της ομοφυλοφιλίας,[1] ο Νέας Ιωνίας Γαβριήλ βγήκε και είπε ότι οι νέοι σήμερα είναι δύσκολο να παραμείνουν εγκρατείς μέχρι να παντρευτούνε και ότι ο ρόλος της Εκκλησίας είναι να τους βοηθήσει να «διαχειριστούνε» αυτήν την περίοδο της αμαρτίας!
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 23η Δεκεμβρίου 2024
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΔΕΝ ΕΟΡΤΑΖΟΥΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ;
Φτάσαμε με τη χάρη του Θεού στη μεγάλη Δεσποτική Εορτή των Χριστουγέννων, όπου σύμπας ο χριστιανικός κόσμος, θα εορτάσει το μέγα και κοσμοσωτήριο γεγονός της Ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού, το μεγαλύτερο και σημαντικότερο της ανθρώπινης ιστορίας, χάρις στο οποίο πραγματοποιήθηκε η απολύτρωση του ανθρωπίνου γένους, από την αιχμαλωσία του Σατανά, την δουλεία και την φρίκη της αμαρτίας, τη φθορά και το θάνατο. Και είναι τόσο μεγάλο το υπέρτατο αυτό γεγονός ώστε χώρισε την ανθρώπινη ιστορία στην προ και μετά Χριστόν εποχή, αποτελώντας το ιστορικό σημείο μηδέν!
«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
ΜΟΝΑΧΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΟΥ
ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΜΑΓΕΙΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ
Στό χωριό Καουαγιόνγκο, πού άπέχει ἀπό τό Κολουέζι 340 χιλιόμετρα, οἱ πρώτες Βαπτίσεις έγιναν τό 1987. Ιερεύς αὐτῆς της ένορίας καί άλλων 15, όπως κι άλλού γράψαμε, είναι ὁ ιθαγενής παπαΚοσμάς, ὁ όποιος διακρίνεται γιά τήν σεμνότητά του, τόν ιεραποστολικό ζήλο του καί τήν εύγένειά του. Δέν είναι καθόλου υπερβολή νά ομολογήσουμε ότι αὐτός ἐκοπίασε νά μεταφέρει τήν Ὀρθόδοξη Πίστι στίς ἐνορίες αὐτές καί μέχρι τώρα κοπιάζει νά τρέχει μέ άφάνταστες ταλαιπωρίες, μέρες καί νύκτες στούς δρόμους μέ τό ποδήλατο γιά τά ποιμαντικά του καθήκοντα. Γι' αὐτό οἱ άνθρωποι σήμερα ἐκεῖ τόν εὐλαβοῦνται, τόν υποδέχονται μέ πολλή άφοσίωσι καί στοργή καί τοῦ κάνουν ὑπακοή. Αύτός λοιπόν ὁ άγαθός λευΐτης τοῦ Εύαγγελίου τοῦ Χριστοῦ μας, μου διηγήθηκε πρό δύο μηνών τό εξής θαύμα πού έζησε κι ό ίδιος στίς πρώτες έκεινες βαπτίσεις τοῦ χωριοῦ του. Τότε ήταν ό Κατηχητής τοῦ χωριοῦ του.
Στή γέννησή Σου
Πῶς θά ἦταν ἡ γῆ χωρίς Ἐσένα,
βρέφος θεϊκό τῆς Βηθλεέμ;
Ὅλα τά φῶτα μας σβησμένα
δίχως Ἐσέ, μικρέ Χριστέ.
Ποιος δίνει τα φύλλα στο δένδρο; Ο Θεός. Ποιος σου δίνει τις καλές σκέψεις; Ο Θεός. Ποιος δίνει στα δένδρα την ικανότητα να μεγαλώνουν και να σχηματίζουν τους ιστούς τους, και να παράγουν και να αναπτύσσουν φύλλα και καρπούς; Ο Θεός. Ποιος σου δίνει την ικανότητα του λόγου και της σκέψης; Ο Θεός.
Πῶς τά καταφέρναμε παλαιότερα καί τίς ἡμέρες τῶν Ἑορτῶν, δηλαδή Χριστούγεννα καί Πρωτοχρονιά, εἴχαμε σχεδόν πάντα μόνο καλές εἰδήσεις;
Πῶς τά καταφέρναμε καί οἱ ἐφημερίδες κυκλοφοροῦσαν ἀνήμερα τά Χριστούγεννα καί τήν Πρωτοχρονιά; Πῶς τά καταφέρναμε καί τίς ἡμέρες αὐτές μέναμε στό σπίτι καί ἡ οἰκογένεια, ἑνωμένη, ἀπολάμβανε τήν αὔρα τῶν ἑορτῶν;
Γράφει ο Βασίλειος Ξεσφίγγης
Όσοι ανήκουμε στην Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας παλιότερα ξέραμε ότι έχουμε μητροπολίτη έναν Άγιο άνθρωπο τον κ.κ Κοσμά.
Σήμερα βλέπουμε ότι έχουμε νέο μητροπολίτη έναν καλό λογιστή αλλά από πνευματικότητα τζίφος.
Ο νέος μητροπολίτης δείχνει να θέλει να κάνει την μητρόπολη ένα πράγμα σαν το Ντουμπάι.
Μια χλιδάτη και πλούσια μητρόπολη δηλαδή, αλλά αυτό απέχει έτη φωτός μακριά από όσα κήρυξε ο Κύριος και Θεός μας, πράγμα που κάνει το χριστεπώνυμο πλήθος να αμφιβάλει για την πνευματικότητα του ποιμενάρχη του.
«…και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν»
(Ματθ. 1:21)
Πόσο, αγαπητοί μου, πόσο γρήγορα φεύγει ο χρόνος! Σε λίγο θα εορτάσουμε για μία ακόμη φορά τη μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων. Γι’ αυτό η Κυριακή αυτή ονομάζεται Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως.
Με συγχωρείτε, τέκνα μου, δεν φταίει ο Σατανάς, εμείς φταίμε όλοι μας. Ο Σατανάς, η δουλειά του είναι αυτή, να πειράζη τους ανθρώπους. Έλεγε προχθές ο Απόστολος «η αμαρτία εκ του διαβόλου εστί». Λοιπόν, όταν εμείς αφήνωμε τον Θεό και λέμε «η προσευχή δεν είναι τίποτε, η νηστεία δεν είναι τίποτε» –με συγχωρείτε, ζητώ συγγνώμη, εμείς δεν ανακατευόμαστε, είμαστε αφιερωμένοι στον Θεό–, λένε «τα παιδιά μας, 15 χρονών παιδιά, να τα παντρέψωμε», και δεν ξέρουν τι εστί γάμος και τι εστί μυστήριο, μετά από λίγο καταφεύγουν στους μάγους, στα σατανικά πράγματα, γι’ αυτό δαιμονίζονται οι άνθρωποι, διαλύονται (οι οικογένειες) και εισέρχεται μέσα τους ο Σατανάς.
«Καὶ ὁ Λόγος ἔγινε ἄνθρωπος καὶ ἔζησε ἀνάμεσά μας».
(Ἰω. α΄14)
Ἔγινε ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος γιὰ νὰ δείξῃ σὲ ποιὸ ὕψος θὰ μᾶς ἀνεβάσῃ· γιὰ νὰ μὴν ὑπερηφανευόμαστε ὅτι ἀνταποδώσαμε τὴν ἧττα παλαίοντας μόνοι μας· γιὰ νὰ εἶναι πραγματικὸς μεσίτης ὡς διπλὸς στὴ φύση, Θεὸς καὶ ἄνθρωπος, ἁρμόζοντας κάθε μέρος του πρὸς τὸ ἀντίστοιχό του· γιὰ νὰ διαλύσῃ τὸν δεσμὸ τῆς ἁμαρτίας· γιὰ νὰ δείξῃ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρὸς ἐμᾶς.
Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ