Η Κάθοδος του Χριστού στον Άδη - Τι ακριβώς έκανε εκεί;

1. Εκείνος που χθές, μέσα στην άπειρη συγκατάβασί Του, δεν εκαλούσε να τον βοηθήσουν οι λεγεώνες των Αγγέλων, λέγοντας στον Πέτρο, ότι είναι στο χέρι μου να παρατάξω τώρα αμέσως, περισσότερες από δώδεκα λεγεώνες Αγγέλων (Ματθ. κστ´ 53), σήμερα κατέρχεται με τον θάνατό Του κατά του άδου και του θανάτου, του τυράννου, όπως ταιριάζει σε Θεό και Κυρίαρχο, επί κεφαλής των αθανάτων και ασωμάτων στρατευμάτων και των αοράτων ταγμάτων, όχι με δώδεκα μόνο λεγεώνες, αλλά με μύριες μυριάδες και χίλιες χιλιάδες Αγγέλων, Αρχαγγέλων, Εξουσιών, Θρόνων, Εξαπτερύγων, Πολυομμάτων, ουρανίων ταγμάτων, τα οποία, ως Βασιλέα και Κύριό τους, προπέμπουν, δορυφορούν και τιμούν τον Χριστό. Όχι, ότι συμμαχούν και συμπολεμούν μαζί Του. Όχι, ποτέ! Γιατί από ποιά συμμαχία έχει ανάγκη ο παντοδύναμος Χριστός; Τόν συνοδεύουν γιατί χρωστούν πάντοτε και ποθούν να είναι κοντά στον Θεό τους. [...] 

Όλα τα αγαθά της επίγειας ζωής μας αφαιρούνται με τον θάνατο

 

Όλα τα αγαθά της επίγειας ζωής μας αφαιρούνται με τον θάνατο. Δεν αξίζει λοιπόν, να ονομάζονται αγαθά αυτά που χάνονται τόσο σύντομα! Απάτη είναι, ή μάλλον δίχτυα. Όσοι πλέκονται σ’ αυτά, στερούνται τα αληθινά, τα Αιώνια, τα Ουράνια, τα πνευματικά αγαθά, που μπορούν να τα αποκτήσουν αν πιστέψουν τον Χριστό και Τον ακολουθήσουν.

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ

Ἡ συνήθεια τοῦ νά ἁμαρτάνεις φέρνει θάνατο

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως «Περί επιμελείας ψυχής»  

Απέναντι στην αμαρτία οφείλουμε να είμαστε ανένδοτοι, γιατί και μία  φορά να υποκλέψει τη συγκατάθεσή μας, καθίσταται αληθινός κύριός μας.

Πρόσφορο παράδειγμα που υποδεικνύει τον ύπουλο και τυραννικό χαρακτήρα της αμαρτίας είναι ο τρόπος της Σεμιράμιδος, με τον οποίο υφάρπαξε τη βασιλεία και έγινε αυτοκράτειρα.

Η Σεμίραμις κατόρθωσε με παντός είδους θωπείες να πείσει τον σύζυγό της Νίνο, βασιλιά της Ασσυρίας να παραιτηθεί για μία ημέρα από το αξίωμά του και να της παραδώσει το σκήπτρο της βασιλείας.

Ο Θεός ελεεί και συγχωρεί...

Ο Θεός ελεεί και συγχωρεί. Συγχωρεί κάθε άνθρωπο που προσέρχεται στο Μυστήριο με Μετάνοια αληθινή. Τί έχουμε λοιπόν, να φοβηθούμε από έναν τόσο Σπλαγχνικό Κύριο. Γιατί να ανησυχούμε;

Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Οι πλάνες του Παπισμού (Μέρος Α΄)

του Οικ. Ανδρέα Γκατζέλη

Όταν το 1054 μ.Χ. αποσχίστηκε ο πάπας από το Σώμα του Χριστού, τη Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, πολλοί θεώρησαν πως οι πραγματικές αιτίες του σχίσματος ήταν πολιτικές, κοινωνιολογικές ή πολιτιστικές. Σίγουρα υπάρχουν και τέτοιου είδους αιτίες, αλλά η κυριότερη αιτία του σχίσματος είναι η θεολογική και δογματική απόκλιση των Ρωμαιοκαθολικών από την ορθόδοξη διδασκαλία και ζωή. Με πιο απλά λόγια, η Εκκλησία του Δυτικού τμήματος της Αυτοκρατορίας έπεσε σε αίρεση και πίστεψε πλανεμένες διδασκαλίες ως ορθόδοξες και σωστές. Η αίρεση δεν είναι απλώς μία ιδεολογική διαφοροποίηση ή μία αντίθεση διαλογική. Είναι πραγματικός θάνατος στο πνευματικό αλλά πολλές φορές και στο σωματικό επίπεδο. Η αιρετική διδασκαλία οδηγεί τον άνθρωπο σε εντελώς λανθασμένο προσανατολισμό. Τον απομακρύνει από την πηγή της ζωής, που είναι ο Θεός, και τον προσανατολίζει σε αδιέξοδα υπαρξιακά με τραγική κατάληξη, το άγχος, την αγωνία, την απελπισία και τον αιώνιο θάνατο.

Διάκριση (Ὅσιος Μακάριος τῆς Ὄπτινα)

Επίτρεψέ μου να μην αναφερθώ άλλο στο παρελθόν, αλλά να σταθώ σε ό,τι θα μπορέσει ν’ αποβεί χρήσιμο και ωφέλιμο για το μέλλον.

Σύμφωνα με τη διδασκαλία των αγίων Πατέρων, κάθε εντύπωση, κάθε εικόνα, κάθε λογισμός που έρχεται στην περιοχή της καρδιάς και τη γεμίζει με μεγάλη ταραχή, ασφαλώς προέρχεται από το χώρο των παθών. Γι’ αυτό δεν πρέπει ν’ ακολουθούμε τις παρορμήσεις της καρδιάς αμέσως, αλλά μόνο μετά από προσεκτική αυτοεξέταση και έντονη προσευχή. Ο Θεός να μας φυλάξει από καρδιά τυφλωμένη! Γιατί είναι πια πασίγνωστο, ότι τα πάθη τυφλώνουν την καρδιά και σκοτίζουν το λαμπερό ήλιο της διάνοιας, που όλοι μας πρέπει, με σκληρή προσπάθεια, ν’ ατενίζουμε πάντοτε.

***

Πρέπει νὰ βροῦν τρόπο οἱ ἐκπαιδευτικοὶ νὰ περνᾶνε κάποια μηνύματα στὰ παιδιὰ... γιὰ τὸν Θεὸ καὶ γιὰ τὴν Πατρίδα

"Εἶναι μεγάλη ὑπόθεση ὁ σωστὸς δάσκαλος, ἰδίως στὶς μέρες μας! Τὰ παιδιὰ εἶναι ἄγραφες κασέτες ἢ θὰ γεμίσουν βρώμικα τραγούδια ἢ βυζαντινὴ μουσική. Τὸ ἔργο τοῦ δασκάλου εἶναι ἱερό. Ἔχει μεγάλη εὐθύνη καί, ἂν προσέξη, μπορεῖ νὰ πάρη μεγάλο μισθὸ ἀπὸ τὸν Θεό. Νὰ φροντίζη νὰ διδάσκη στὰ παιδιὰ τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ. Πρέπει νὰ βροῦν τρόπο οἱ ἐκπαιδευτικοὶ νὰ περνᾶνε κάποια μηνύματα στὰ παιδιὰ γιὰ τὸν Θεὸ καὶ γιὰ τὴν Πατρίδα. Ἃς σπείρουν αὐτοὶ τὸν σπόρο, καὶ ἃς μὴν τὸν δοῦν νὰ βλαστάνη. Τίποτε δὲν πάει χαμένο κάποια στιγμὴ θὰ πιάση τόπο.

Ο Σταυρός του Γλυκύτατου Ιησού

Άχ, άνθρωπε, με πέτρινη καρδιά. Αχάριστε!

Δέν γνωρίζεις, ταλαίπωρε, ότι αυτό το φοβερό μακελειό (τά πάθη και τη θυσία του Ιησού) και αυτά τα αμέτρητα βάσανα τα προξένησες εσύ στον Ιησού και συνέχεια τα προξενείς με τις αμαρτίες σου;

Εσύ με τους βλάσφημους και αισχρούς λογισμούς σου, Του τοποθετείς στο κεφάλι το αγκάθινο στεφάνι.

Εσύ με τις κακές και εμπαθείς θεωρίες, που κάνεις, με τις γροθιές σου Του κτυπάς τα θεϊκά Του μάτια.

ΜΑΜΑ ΖΩ ΚΙ ΑΣ ΜΗ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ!!

ellasnafs

Η φωτογραφία του Ιστολογίου

Μεικτή τεχνική με χρώματα και πέτρες σε παλιό ξύλο

“Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι”.

«Ὅστις θέλει…»

Τό πρωί ἡ εὐαγγελική περικοπή ἔλεγε· «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ, καί ἀκολουθείτω μοι. Ὅς γάρ ἄν θέλῃ τήν ψυχή αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὅς δ᾿ ἄν ἀπολέσῃ τήν ἑαυτοῦ ψυχήν ἕνεκεν ἐμοῦ καί τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. Τί γάρ ὠφελήσει ἄνθρωπον, ἐάν κερδήσῃ τόν κόσμον ὅλον καί ζημιωθῇ τήν ψυχήν αὐτοῦ; ἤ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» Εἶχε κι ἄλλα ἡ εὐαγγελική περικοπή.

Ὅς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων.

Διότι, ὅποιος ἐντρέπεται δι’ ἐμὲ καὶ διὰ τοὺς λόγους μου εἰς τὴν γενεὰν αὐτὴν τὴν μοιχαλίδα καὶ ἁμαρτωλὴν καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου θὰ αἰσθανθῇ ντροπὴ γι’ αὐτόν, ὅταν ἔλθῃ μὲ ὅλην τὴν δόξαν τοῦ Πατέρα του μαζὶ μὲ τοὺς ἁγίους ἀγγέλους. (Μάρκ. η΄, 38)

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστός

Ὅς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν.

Διότι ὅποιος θέλει νὰ σώσῃ τὴν ζωήν του, αὐτὸς θὰ τὴν χάσῃ, ἐκεῖνος δὲ ποὺ θὰ χάσῃ τὴν ζωήν του ἐξ αἰτίας ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, αὐτὸς θὰ τὴν σώσῃ. (Μάρκ. η΄, 35)

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστός

Χαί­ροις ὁ ζω­η­φό­ρος Σταυ­ρός...

Χαί­ροις ὁ ζω­η­φό­ρος Σταυ­ρός,
τῆς εὐ­σε­βεί­ας τὸ ἀ­ήτ­τη­τον τρό­παι­ον,
ἡ θύ­ρα τοῦ Πα­ρα­δεί­σου,
ὁ τῶν πι­στῶν στη­ριγ­μός,
τὸ τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας πε­ρι­τεί­χι­σμα·

Ο Αληθινός Σταυρός αναγνωρίζεται από την Αγία Ελένη όταν μπροστά του ανασταίνεται ένας νεκρός (Τοιχογραφία)

H δοκιμασία του Σταυρού

Ο Αληθινός Σταυρός αναγνωρίζεται από την Αγία Ελένη όταν μπροστά του ανασταίνεται ένας νεκρός.

Η Θέση της Γυναίκας στην Θεία Λατρεία

Ἀρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου
Ἱεροκήρυκος Ἱ. Μ. Πατρῶν
Δρος Θεολογίας

   Ὅπως γνωρίζουμε ὅλοι, ὁ Χριστιανισμός ἀνύψωσε τήν γυναῖκα καί ἐξίσωσε τά δύο φύλα. Ὀντολογικά, θεολογικά καί ὑπαρξιακά γκρεμίσθηκε ὁ μεσότοιχος πού χώριζε τά δύο φύλα: «οὐκ ἔνι ἄρσεν καί θῆλυ» (Γαλ. 3, 28), διατρανώνει ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος. Καί τοῦτο γιά τόν λόγο ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν σώζεται ὡς φύλο, ἀλλά ὡς πρόσωπο.

Είναι  όμως λογική αυτή η άποψη;

'"Νυν ευπλόηκα, ότε νεναυάγηκα..."

Ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι ὅτι ξεκίνησε ἕνας μεγάλος ἔμπορος ἀπό τήν Σινώπη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, νά πάει νά πλουτήσει.

Πραγματικά, τό ἐμπόριό του πῆγε πολύ καλά, ὅλα ἦλθαν κατευόδιο. Ταξίδι καλό, καί τσέπη γεμάτη. Ἀλλά στό γυρισμό βούλιαξαν τά καράβια του καί σώθηκε γυμνός. Ἀδέκαρος πιά καί ἀπελπισμένος πῆγε στήν Ἀθήνα, βρῆκε ἕνα φιλόσοφο ὁ ὁποῖος τόν ἔμαθε νά σκέπτεται «ἀνθρώπινα».

Eίναι η Ορθοδοξία η μοναδική κιβωτός της σωτηρίας;... Διαβάστε τι γίνεται στην πράξη.

Eίναι η Ορθοδοξία η μοναδική κιβωτός της σωτηρίας;
Διαβάστε τι γίνεται στην πράξη...

Όσοι εκ των Ορθοδόξων Χριστιανών κρατούν με συνέπεια την Ορθόδοξη παράδοση μας και το ήθος της εν Χριστό αγιοπνευματικής μας πολιτείας, δεν θέτουν ποτέ στον εαυτό τους το ερώτημα που είναι και ο τίτλος του παρόντος άρθρου μας. Πιστεύουν δηλαδή ακράδαντα, ότι η Ορθοδοξία είναι η απ' αρχής Εκκλησία του Χριστού και των Αποστόλων και πορεύονται αταλάντευτα για την πραγματοποίηση του υψίστου σκοπού, που είναι η ψυχική σωτηρία τους.

Η φωτογραφία του Ιστολογίου

Παμβώτιδα

Θα το βάλεις στα πόδια;

Θα το βάλεις στα πόδια; Όταν ένας στρατιώτης δεχθεί επίθεση από τον εχθρό, πρέπει να το βάλει στα πόδια; Όχι βέβαια, πρέπει να πολεμήσει! Κι εμείς λοιπόν, πρέπει να πολεμήσουμε. Μόλις ο εχθρός διάβολος δείξει τα δόντια του με τα μικροπροβλήματα που δημιουργεί, πρέπει να τον πολεμήσουμε.

Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Κυριακή μετά την Ύψωσιν του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού -«Όστις θέλει oπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι»

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ: Μάρκ. η΄34-θ΄1

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ : Γαλ. β΄16-20

Η Ύψωση του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού έχει σαν επίκεντρο το συγκλονιστικό γεγονός της ίδιας της Υψώσεως του Κυρίου πάνω στον Σταυρό. 

Η σημασία του Τιμίου Σταυρού στη ζωή των πιστών

   ΛΑΜΠΡΟΥΚ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

         Η μεγάλη εορτή της Παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού είναι ένας ακόμα σημαντικός εορτολογικός σταθμός της Εκκλησίας μας. Οι πιστοί την ημέρα αυτή καλούνται να τιμήσουν και να προσκυνήσουν  τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου ώστε να αντλήσουν δύναμη και χάρη από αυτόν. Η μεγάλη αυτή Δεσποτική εορτή δίνει επίσης την ευκαιρία σε όλους μας να σκεφτούμε ορισμένες βασικές αρχές και αλήθειες της πίστης μας, οι οποίες είναι συνυφασμένες με τη θεολογία του Σταυρού.

Οι θλίψεις στην παρούσα ζωή είναι περισσότερες από τις χαρές...

Οι θλίψεις στην παρούσα ζωή είναι περισσότερες από τις χαρές. Άλλοτε τις στέλνει ο Θεός για να ξυπνήσουμε από τον πνευματικό ύπνο, να σταματήσουμε τις αμαρτίες, να καθαρισθούμε με την Μετάνοια. Και άλλοτε τις στέλνει για να υποταχθούμε περισσότερο σε Αυτόν που όλα τα ρυθμίζει. Να δείξουμε ανδρεία και υπομονή, δοξάζοντάς Τον. Σε κάποια από αυτές τις αιτίες οφείλονται και οι δικές σας θλίψεις. Εξετάζετε λοιπόν τον εαυτό σας, ειρηνεύετε και εμπιστεύεσθε στο Θέλημα του Θεού, το Σοφό και Άγιο.
Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Π. Αθανάσιος Μυτιληναίος – Το Ευαγγέλιον δεν είναι σε κάθε εποχή υπόθεση διαλεκτικής αλλά πίστεως και υπακοής.

 Μακαριστός Γέροντας π. Αθανάσιος Μυτιληναίος (1927 – 2006)
Απόσπασμα ομιλίας που εκφωνήθηκε στις 06/10 του 1996.

Σεβαστοί πατέρες και αγαπητοί μου αδελφοί.

Και πάλι με την Χάρη και ευλογία του Αγίου Τριαδικού Θεού μας, συνεκεντρώθημεν εις τον οικείον μας τόπον, στον Ιερόν Ναόν του Αγίου Χαραλάμπους. Και εκείνο που πάντοτε μας συνάζει, είναι ο αιώνιος λόγος του Θεού.

Τὸ μεγάλο λάθος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ
15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019
Ἀπόστολος: Γαλ. β΄ 16 – 20
Εὐαγγέλιον: Μᾶρκ. η΄ 34 – θ΄ 1
Ἦχος: δ΄.- Ἑωθινόν: Β΄
ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

«οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου
πᾶσα σάρξ» (Γαλ. Β΄ 16).
Τὸ μεγάλο λάθος

Πῶς γίνεται μέσα στὴν καρδιά μας ἡ ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ

Ἀπὸ τὸ βιβλίο«Χειραγωγία στὴν πνευματικὴ ζωὴ», Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου

«Τὸν 7ο αἰώνα ὑψώθηκε πανηγυρικὰ ὁ τίμιος Σταυρὸς στὰ Ἱεροσόλυμα, γιὰ νὰ τὸν δεῖ καὶ νὰ τὸν προσκυνήσει ὅλος ὁ λαός. Ἐκείνου τοῦ γεγονότος ἀνάμνηση εἶναι ἡ τελετὴ τῆς ὑψώσεως τοῦ Σταυροῦ, ποὺ γίνεται κάθε χρόνο, στίς 14 Σεπτεμβρίου, στοὺς ἐνοριακοὺς καὶ μοναστηριακοὺς ναούς. Αὐτὴ ἠ Ὓψωση, ὅμως, εἶναι ἐξωτερική. Ὑπάρχει, θὰ λέγαμε, καὶ μία πνευματική Ὓψωση τοῦ Σταυροῦ πού συντελεῖται μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου.

Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης, Εχθροί του Σταυρού

Ὕψωσις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, 14 Σεπτεμβρίου

ΣΗΜΕΡΑ ἡ Ἐκκλησία μας ὑψώνει καὶ προβάλλει τὸν τίμιο σταυρό. Πρὸ Χριστοῦ ὁ σταυρὸς προκαλοῦσε φρίκη, διότι ἦταν ὄργανο θανατικῆς ἐκτελέσεως. Μὲ τὴ θυσία ὅμως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἄλλαξε τελείως· ἔγινε «κοσμοπόθητος» (ὑμνολογ.).

Τοῦτο (τὸ Ξύλο) τὸ πρότερο σύμβολο τοῦ θανάτου, ἔγινε πιὰ ὑπόθεση εὐλογίας καὶ τεῖχος παντοδαπῆς ἀσφάλειας...

Πατερικὸς λόγος εἰς τὴν ὕψωσιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ

ΑΝ ἡ παρακοὴ καὶ ἡ ἁμαρτία δίχασε τὸν κόσμο καὶ ἔφερε ἔχθρες καὶ μίση ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους, ὁ Χριστὸς ἔφερε τὴν πολυπόθητη καταλλαγή. Ἡ ἑνοποιὸς δύναμη τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ ἀδελφοποιεῖ τοὺς ἀνθρώπους, δημιουργώντας τὴν κοινωνία τῆς ἀγάπης, τῆς ἀδελφοσύνης, τῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς εἰρήνης. Τὸ χρυσορρῆμον στόμα τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, ἐκθειάζει ὡς ἑξῆς τὴ δύναμη καὶ τὴ σημασία τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στὴ ζωή τῆς Ἐκκλησίας: 

«Τοῦτο (τὸ Ξύλο) τὸ πρότερο σύμβολο τοῦ θανάτου, ἔγινε πιὰ ὑπόθεση εὐλογίας καὶ τεῖχος παντοδαπῆς ἀσφάλειας. Μεταβλήθηκε σὲ καίρια πληγὴ τοῦ διαβόλου, χαλινὸς τῶν δαιμόνων, κατάπτωση τῶν ἀντιθέων δυνάμεων. Αὐτὸ τὸν θάνατο θανάτωσε καὶ τὶς βαριὲς χάλκινες πύλες τοῦ ᾅδη κατακομμάτιασε, καὶ τοὺς αἰώνιους σιδερένιους μοχλοὺς συνέτριψε, τοῦ διαβόλου τὴν ἀκρόπολη κυρίεψε, τῆς ἁμαρτίας τὰ νεῦρα κατέκοψε. Τὴν κείμενη στὴν καταδίκη οἰκουμένη ὁλόκληρη ἄδραξε καὶ τὴν πληγὴ τῆς δικῆς μας φύσεως γιάτρεψε ὁδηγώντας την στὸν Πλάστη της. Κραταιώθηκε ὁ Σταυρός, ὄχι μόνο σὲ ἕνα ἔθνος, ἀλλὰ σὲ ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη… τὴν ὁποία οὖσα ἄγονη πνευματικά, γιὰ νὰ ἐπιτελέσει τὴν θεόσταλτη ἀρετή, καὶ διατελώντας σὲ κατάσταση χειρότερη καὶ ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἄνυδρο ἔρημο, στὸ νὰ γεννήσει κάτι ἀγαθό, τὴν μετέβαλε σὲ παράδεισο …». Ἂς συνειδητοποιήσουμε, ἀγαπητοί μας ἀ­ναγνῶστες καὶ ἀδελφοὶ, τὴν ἀκατανίκητη δύναμη τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ καὶ ἂς τὸν κάνουμε φυλακτὸ καὶ ἀνίκητη ἀσπίδα κατὰ τοῦ κακοῦ στὴ ζωή μας!

Ανακοίνωση κατανυκτικής Αγρυπνίας, εις τον Όσιο Δαβίδ Θεσσαλονίκης

Την ερχόμενη Πέμπτη, 19 Σεπτεμβρίου 2019, θα τελεστεί πανηγυρική Ιερά Αγρυπνία, προς τιμήν του Αγίου Ευσταθίου, εις τον Όσιο Δαβίδ, που βρίσκεται, στην Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης.

Ἡ παγκόσμιος Ὕψωσις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὴν Α΄ Κορινθ. α΄ 22, 23 ἐπισημαίνει: «ἐπειδὴ καὶ Ἰουδαῖοι σημεῖον αἰτοῦσι καὶ Ἕλληνες σοφίαν ζητοῦ­σιν, ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον, Ἰουδαίοις μὲν σκάνδαλον, Ἕλλησι δὲ μωρίαν». Μετάφραση: Φαίνεται δὲ μωρὸν καὶ ἀνόητον, ἐπειδὴ καὶ οἱ Ἰουδαῖοι ἀπαιτοῦν ὑπερφυσικὸν σημεῖον διὰ νὰ πιστεύσουν. Καὶ οἱ Ἕλληνες ζητοῦν συλλογισμοὺς φιλοσοφικούς, ποὺ νὰ ἱκανοποιοῦν τὸ περίεργον πνεῦμα των.

Τι μουσική μπορούμε να ακούμε;

Τι είδη μουσικής θα πρέπει ή δε θα πρέπει να ακούει ένας Ορθόδοξος Χριστιανός;
Συζητώντας με ορισμένους ανθρώπους, υπήρχε η αντίθεση οτι εκτός της Βυζαντινής και της Ελληνικής Παραδοσιακής μουσικής, δεν είναι κακό να ακούει κάποιος και ξενόφερτα είδη μουσικής, είτε είναι κάποια διάφορα είτε είναι εκείνα που έχουν συνδεθεί με παγανισμούς και λατρεία στο Σατανά, ασχέτως αν κάποιος που τα ακούει τα πιστεύει ή οχι. Θα πρέπει να προσκολλώμαστε μόνο στη Παράδοση μας και να αποφεύγουμε ξένα ακούσματα; Ποιά είναι η γνώμη σας;

Όποιος αγαπά τον κόσμο δεν αγαπά τον Θεό...

Όποιος αγαπά τον κόσμο δεν αγαπά τον Θεό, σύμφωνα με τη μαρτυρία του αποστόλου: «Αν κάποιος αγαπά τον κόσμο, δεν έχει μέσα του την αγάπη προς τον Πατέρα» (Α’ Ιω. Β΄,15). 

Τέτοιοι είναι όσοι θέλουν να ζουν στη ζωή αυτή με πολυτέλεια, να κατοικούν σε βίλες, να κυκλοφορούν με πλούσιες άμαξες, να ντύνονται με βαρύτιμα ρούχα, να δοξάζονται και να τιμώνται απ’ όλους. 

Αυτοί έχουν σαρκικό φρόνημα, φιλοδοξία και εγωισμό, δηλαδή ό,τι εχθρεύεται ο Θεός.

Άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ 

hristospanagia3

Πῶς μποροῦμε ν’ ἀποκτήσουμε τό Ἅγιο Πνεῦμα (Ἅγιος Ἰννοκέντιος Μόσχας)

Τα γνωστά και αποτελεσματικά μέσα για την απόκτηση του Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με τη διδασκαλία των ιερών Γραφών και την πείρα των μεγάλων αγίων είναι τα εξής:

1. Η καθαρή καρδιά και το αγνό σώμα. 2. Η ταπεινοφροσύνη. 3. Η υπακοή στη φωνή του Θεού. 4. Η προσευχή. 5. Η καθημερινή αυταπάρνηση. 6. Η ανάγνωση και ακρόαση της Αγίας Γραφής. 7. Τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας και κατεξοχήν η θεία Κοινωνία.

Κάθε πιστή ψυχή μπορεί να γεμίσει με Άγιο Πνεύμα, αν καθαριστεί από την αμαρτία, απαλλαγεί από τη φιλαυτία και ελευθερωθεί από την υπερηφάνεια. Το Άγιο Πνεύμα είναι πάντα ολόγυρά μας και επιθυμεί να μπει μέσα μας. Αλλά οι κακές μας πράξεις μάς περιβάλλουν σαν ισχυρό πέτρινο τείχος. Και τ’ αμαρτήματά μας, σαν άγριοι φρουροί, το διώχνουν μακριά μας και δεν το αφήνουν να μας πλησιάσει.

Εκκλησία, Μητρότητα και Έκτρωση

  Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης

Κατά καιρούς ακούμε φωνές (δυστυχισμένων πλασμάτων, κατά τη γνώμη μου, ισοπεδωμένων από τον οδοστρωτήρα της αλλοτρίωσης), που διεκδικούν οργισμένα το «δικαίωμα των γυναικών» να τερματίζουν την εγκυμοσύνη τους, κάνοντας έκτρωση στα έμβρυα που έχουν μέσα τους. Φωνές ανθρώπων, ακόμη και γυναικών, που πρόσφατα (Μάρτιος 2017), σε πόλη της ελληνικής επαρχίας, επιτέθηκαν «επαναστατημένες» να εμποδίσουν εκείνους που θα εξέφραζαν την αντίθετη άποψη, έστω κι αν ήταν επίσης γυναίκες.

Ὁ καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς ΑΠΘ Ἰωάννης Πέτρου καὶ ἡ ἀποδόμηση τῆς Ὀρθοδόξου Πατερικῆς Ἀγωγῆς στὶς Θεολογικὲς σχολὲς

Σχόλιο Ῥωμαίικου: Ἐκφράζουμε τὶς εὐχαριστίες μας πρὸς τὸν Δρ. Ἀναστάσιο Πολυχρονιάδη. Μὲ ἕνα τεκμηριωμένο θεολογικῶς κείμενό του ἀνέδειξε περίτρανα τὶς μεταπατερικὲς πλάνες τοῦ Ὁμότιμου πλέον καθηγητὴ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς ΑΠΘ κ. Ἰωάννου Πέτρου. Δυστυχῶς, ἡ πλειονότητα τῶν καθηγητῶν τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν, ἐμφορεῖται ἀπὸ ἕνα ἀλλότριο πνεῦμα ἀποδόμησης τῆς Ὀρθοδόξου Πατερικῆς Θεολογίας. Καλοῦμε τοὺς νεοεισαχθέντες φοιτητές, νὰ ἐρευνοῦν, νὰ ἀσκοῦν κριτική, νὰ διαβάζουν κείμενα θεοφόρων ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας γιὰ νὰ ἀντιλαμβάνονται τὴν χαώδη διαφορὰ μὲ τοὺς ἀποδομητὲς οἱ ὁποῖοι κατέχουν σήμερα καθηγητικὲς ἕδρες. Γιατί ὅπως λέει καὶ ὁ παπα-Γιάννης ὁ Ρωμανίδης:

ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ. ΓΈΡΩΝ ΘΑΔΔΑΊΟΣ.

Κάποτε μια γυναίκα είχε μεγάλα προβλήματα. Όταν οι γείτονες την έβλεπαν πόσο γλυκά χαμογελούσε, απορούσαν. Ο πατήρ Θαδδαίος της έμαθε να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της ζωής με χαμόγελο.
Έλεγε ο πατήρ Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα:

Τον Κύριο να ζητάς, όχι τους ανθρώπους...

Τον Κύριο να ζητάς, όχι τους ανθρώπους. Εδώ είμαστε πάροικοι. Αλλού είναι η πατρίδα. Ο Θεός μας δίνει τα προβλήματα, για να δυναμώσει η πίστη μας και να έρθουμε κοντά Του. Προσευχές θέλει ο Θεός, δεν θέλει τίποτε άλλο. Να ξέρεις: πρώτα η προσευχή και μετά οι δουλειές.
+Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης

Ως υποδεξόμενοι..!

Της Στέλλας Αναγνώστου - Δάλλα

Τι ωραίος που είναι ο Χερουβικός Ύμνος!

Ήχος και λόγος σφιχταγκαλιασμένοι και αρμονικοί, ανεβαίνουν προοδευτικά προς τον ουρανό παρασύροντάς μας μαζί τους, σαν τον ελαφρύ κι ευωδιαστό καπνό του θυμιάματος, σαν τον γλυκό ήχο του θυμιατού. Ξεσηκώνουν την ψυχή, την αρπάζουν από σκέψεις και συναισθήματα και λογισμούς, και την κάνουν να τα αφήνει όλα πίσω, για ν’ ανέβει ψηλά, αρπαγμένη από την συνοδεία που πρόκειται να παρελάσει μπροστά της.

Ο ταπεινός ασχολείται με τον εαυτόν του. Ο υπερήφανος ασχολείται με τους άλλους.

Από τις διδαχές του π. Ευμενίου Σαριδάκη

Ο ταπεινός ασχολείται με τον εαυτόν του. Ο υπερήφανος ασχολείται με τους άλλους.

- Ο ταπεινός γνωρίζει τον εαυτόν του. Ο υπερήφανος δεν γνωρίζει τον εαυτόν του.

- Ο ταπεινός δέχεται με υπομονή ό,τι δεν μπορεί ν’ αλλάξει και περιμένει. Ο υπερήφανος θέλει να γίνονται όλα όπως τα θέλει και όταν τα θέλει.

Η φωτογραφία του Ιστολογίου

Πόρτο Κατσίκι - Λευκάδα

Αν ο Χριστός ερχόταν σήμερα σ’ αυτόν τον κόσμο, ξέρετε τί θα Του συνέβαινε;

«Αν ο Χριστός ερχόταν σήμερα σ’ αυτόν τον κόσμο, ξέρετε τί θα Του συνέβαινε; Θα Τον έκλειναν σε ψυχιατρείο και θα Τον υπέβαλαν σε ψυχοθεραπεία και το ίδιο θα έκαναν στους αγίους Του. Ο κόσμος θα Τον σταύρωνε σήμερα ακριβώς όπως το έπραξε πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, διότι ο κόσμος δεν έχει μάθει τίποτα πέρα από το να κατεργάζεται ακόμη δολιότερες μορφές υποκρισίας.

Όποιος γνώρισε πραγματικά τον εαυτό του...

Όποιος γνώρισε πραγματικά τον εαυτό του έκανε την αρχή για την απόκτηση της ταπείνωσης, γιατί είδε το μέγεθος της αδυναμίας του αλλά και τον βόρβορο που κρύβει μέσα της η ψυχή του. Απελπισμένος τότε από τον εαυτό του, στράφηκε ''συντετριμμένος και τεταπεινωμένος'' προς τον Θεό ζητώντας ακατάπαυστα το Έλεός Του.

Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ

Στόλισε τον εαυτό σου όχι με μαργαριτάρια και διαμάντια...

Στόλισε τον εαυτό σου όχι με μαργαριτάρια και διαμάντια, όχι με χρυσάφι και ασήμι, αλλά με την σωφροσύνη και την ταπεινοφροσύνη, την πραότητα, την πνευματική σύνεση, με τα δάκρυα της Μετανοίας και την παιδική ή μάλλον την Αγγελική ακακία! Να ο ακριβός στολισμός σου! Έτσι βλέποντας στολισμένη την ψυχή σου ο Βασιλιάς των βασιλιάδων, ρίχνει σε αυτήν το Σπλαγχνικό Του Βλέμμα.

 Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ

Ελπίδα της Εκκλησίας μας είναι ο Χριστός

Ελπίδα της Εκκλησίας μας είναι ο Χριστός. Η ελπίδα στον Χριστό, χαρίζει στις καρδιές δύναμη και παρηγοριά.

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ

Στερέωσέ μας Κύριε...

Όταν μέσα στη ψυχή μας ενεργεί προσευχή αληθινή...

Όταν μέσα στη ψυχή μας ενεργεί προσευχή αληθινή, προσευχή ειλικρινής και καθαρή, η προσευχή αυτή διά μέσου του στοιχείου που περιβάλλει την ψυχή, πετάει σαν ακτίνα φωτός προς τους Αγίους και τους μεταφέρει τα αιτήματά μας.

Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Κεκραγάριο

ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΩΜΑΔΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ-ΚΕΚΡΑΓΑΡΙΟ (ΙΑΚΩΒΟΥ ΥΠΟ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ) ΗΧΟΣ Α

Οι πλάνες των μαρτύρων του Ιεχωβά

του Αρχιμανδρίτου Σωφρόνιου Μιχαηλίδη

Ο Χριστός, ο Υιός του Θεού και Σωτήρ του κόσμου (που Θεός ων αληθινός, έγινε και άνθρωπος και πέθανε πάνω στον σταυρό για να μας λυτρώσει από τα δεσμά του θανάτου και από τη δουλεία του Σατανά), λίγες μέρες πριν σταυρωθεί είχε πει στους μαθητές Του τούτα τα προφητικά λόγια:

Η φωτογραφία του Ιστολογίου

Δεν είμαι έτοιμος να «τα δώσω όλα» για την πίστη μου – τι να κάνω;

Τι κάνουμε όταν φοβόμαστε ότι σε τέτοια -ακραία- περίπτωση δεν θα καταφέρναμε να τα δώσουμε όλα για την πίστη μας, όπως οι μάρτυρες;

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης: «Η καρδιά καθαρίζει με δάκρυα και αναστεναγμούς. Ένας αναστεναγμός με πόνο ψυχής ισοδυναμεί με δυο κουβάδες δάκρυα»

Η είσοδος στον κόσμο της Χάριτος...

Η είσοδος στον κόσμο της Χάριτος, τον κόσμο του Αγίου Πνεύματος, είναι ανοιχτή στον καθένα. Η Βασιλεία του Θεού δεν είναι ''κήπος κλεισμένος''. Τα αγαθά Της τα έχει υποσχεθεί σε όλους μας και μπορούμε να τα αποκτήσουμε.

Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Ο άνθρωπος, εφόσον ζει, πρέπει πάντοτε να αγωνίζεται...

Ο άνθρωπος, εφόσον ζει, πρέπει πάντοτε να αγωνίζεται. Και ο πρώτος αγώνας είναι να νικήσει τον εαυτό του... Όταν ο άνθρωπος νικήσει τον εαυτό του, είναι ο μεγαλύτερος μεγαλομάρτυρας και τροπαιοφόρος και νικηφόρος ενώπιον του Θεού!

+Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

Ἀποδείξεις ὅτι ὑπάρχει Θεός (Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμία)

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

ΙΕΡΗ ΔΙΔΑΧΗ

Ἑβδομαδιαῖο φυλλάδιο, Ἀριθμ. 2

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

1. Στά κηρύγματά μας, ἀδελφοί χριστιανοί, σᾶς παρουσιάζω μέ ἁπλότητα τό φημισμένο ἔργο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, «ἔκδοσις ἀκριβής τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως». Στό προηγούμενο κήρυγμά μας λέγαμε ὅτι ὁ Θεός εἶναι ἀκατάληπτος. Δέν μᾶς ἄφησε ὅμως σέ πλήρη ἄγνοια ὁ Θεός, ἀλλά μᾶς ἐφανέρωσε τήν δόξα Του, στήν φύση πρῶτα, ἀλλά πληρέστερα μᾶς τήν ἐφανέρωσε στά ἱερά βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τήν Παλαιά καί τήν Καινή Διαθήκη. Καί μέ βάση τήν ἀποκάλυψη αὐτή τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἐμάθαμε ὅτι ὁ Θεός εἶναι τρία πρόσωπα, ἀλλά μία οὐσία. Εἶναι ὁ πατέρας, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιο Πνεῦμα. Καί ὅτι ὁ Πατέρας γεννᾶ τόν Υἱό καί ἐκπορεύει τό Ἅγιο Πνεῦμα.