Να ξαναγίνει η πατρίδα μας κιβωτός σωτηρίας και ελπίδας

«…Οι πελαργοί, όταν οι γέροι γονιοί τους γυμνωθούν τελείως από το πέσιμο των φτερών που γίνεται στα γεράματα, τους περικυκλώνουν και τους ζεσταίνουν με τα φτερά τους, τους ετοιμάζουν άφθονη τροφή και τους βοηθούν, όσο είναι δυνατόν, στην πτήση, σηκώνοντάς τους απαλά με το φτερό και από τις δύο μεριές. Και αυτό είναι τόσο πολύ γνωστό, ώστε μερικοί και την ανταπόδοση των ευεργεσιών να την ονομάζουν αντιπελάργωσιν». (ΕΠΕ 4, 318). Του Μεγάλου Βασιλείου αυτό το ηλιοστάλαχτο κείμενο. Όταν γεράσουν οι πελαργοί, τα παιδιά τους, τους παίρνουν στα φτερά τους και τους σηκώνουν ψηλά… Αντίδωρο ευγνωμοσύνης για τους κόπους των γονέων τους. Σπουδαίο μάθημα, μεγαλοπρεπής εικόνα. «Εις αντιπελάργωσιν», το ονομάζει ο άγιος. Έτσι πρέπει να γίνει και με την πατρίδα μας, που έπεσε, αλλά δεν ξέπεσε. Προδομένη, συκοφαντημένη, φτωχή και γερασμένη. Περιμένει, καρτερά τα παιδιά της, όσα ακόμη την σέβονται και την αγαπούν, να την πάρουν στα σφριγηλά φτερά τους εις ανταπόδοση των ευεργεσιών της. Είναι η μάνα μας η πατρίδα, είναι βράχος, και

Ένας αφανής ήρωας!

«Τα μεγάλα πράγματα δημιουργούνται

αθόρυβα… Οι ήρεμες δυνάμεις

είναι οι ουσιαστικά ισχυρές»

(Γκουαρντίνι)

 Ο Ιωσήφ, ο δίκαιος, ο μνήστορας, άθελά του αναλαμβάνει μία υψηλή αποστολή. Εμπλέκεται στο ύψιστο θεϊκό σχέδιο της ενανθρώπησης του Θεού. Σαν προπομπός αναλαμβάνει το σκληρό έργο της διάνοιξης και βαθειάς ανίχνευσης του πεδίου της θείας υποδοχής. Προχωρά μόνος με την συνδρομή όμως του Αγίου Πνεύματος, που τον καθοδηγεί διεξοδικά. Η αγγελική υπόμνηση «Ἰωσήφ, μή φοβηθῆς…» (Ματ. 1,20) αποτελεί το θεϊκό πρόσταγμα, προκειμένου να επιτελέσει το χρέος του χωρίς φόβο. Κάποια πράγματα, και ειδικά τα μεγάλα, κάπως έτσι ξεκινούν.

Părinţi athoniţi pe care i-am cunoscut: Bătrânul Teoctist Dionisiatul

«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

Monah Damaschin Grigoriatul

 Părinţi athoniţi

pe care i-am cunoscut

Tipărită cu binecuvântarea

Prea Sfinţitului Părinte Timotei,

Episcopul Aradului

 

Editura Sfântul NECTARIE

Arad, 2004

Bătrânul Teoctist Dionisiatul

Era o zi de iarnă a anului 1987. Cu barcagiul Mănăstirii noastre, părintele Nectarie, am pornit spre Mănăstirea Dionisiu. Aveam în program o discuţie duhovnicească cu părintele Teoctist Dionisiatul. L-am găsit la poarta Mănăstirii. Când ieşea din chilie mergea la intrarea Mănăstirii şi îi întreba pe vizitatori dacă s-au închinat la mormântul Sfântului Nifon, Patriarhul Constantinopolului, îngrijitorul de mulari. Dacă nu se închinaseră îi conducea la mormântul Sfântului din cimitirul Mănăstirii. Se închinau, aprindea candela şi le istorisea viaţa şi minunile Sfântului. Apoi îi ducea în chilia Sfântului în care stătea el însuşi acum. Din viaţa Sfântului ştim că într-o noapte Însuşi Hristos a venit în trup în chilie la Sfântul Nifon, l-a binecuvântat şi i-a arătat bunăvoinţa Sa pentru lupta şi smerenia sa. În locul respectiv, de mulţi ani, a fost pictată o icoană pe perete a Domnului. Acolo merg, sub povăţuirea părintelui Teoctist, mulţi închinători să vadă şi să se închine icoanei.

Εἰς τὴν Δύσιν τοῦ 2022 καὶ τὴν Ἀνατολὴν τοῦ 2023

Τοῦ κ. Χρήστου Κ. Λιβανοῦ

«Κάθε πέρυσι καὶ καλλίτερα, κάθε φέτος καὶ χειρότερα», λέγει ὁ θυμόσοφος λαός μας. Αὐτὸ ὅμως δὲν εἶναι ἀπόλυτο ἢ κανόνας.

Ὑπάρχουν περιπτώσεις, κατὰ τὶς ὁποῖες οἱ συνθῆκες τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων, παρὰ τὶς ὅποιες ἀντιξοότητες, βαίνουν πρὸς τὸ καλλίτερο. Ἀρκεῖ ἕνας ἄνθρωπος, ἕνας χαρισματικὸς ἡγέτης, ἕνας καλὸς ἐπιστήμων, ἕνας ἐφευρέτης, ἕνας ἐλεήμων καὶ εὐεργέτης, ἕνας ἄξιος τοῦ ἀξιώματός του καὶ τῆς ἀποστολῆς του Ὀρθόδοξος ποιμένας, μία θεοφοβούμενη καὶ ὄχι θεομάχος (ὡς συνήθως) κυβέρνησι, νὰ βελτιώσῃ μ’ ἕνα λόγο, μία θεάρεστη πρᾶξι ἕνα νόμο, μίαν ἀπόφασι, ν’ ἀναστρέψῃ τὰ κακῶς κείμενα ἢ καὶ κάποια ἐρχόμενα δεινὰ καὶ τότε ἀνυψώνεται τὸ ἠθικό, φεύγει ἡ μελαγχολία καὶ ἡ κατάθλιψι, ἀνθεῖ πάλι τὸ χαμόγελο στὰ χείλη, γενικὰ δὲ ἡ ζωή μας ἀλλάζει πρὸς τὸ καλλίτερο.

Ὁ στολισμὸς τοῦ ἀνθρώπου

«Ὁ στολισμὸς τοῦ ἀνθρώπου, τὸ γέλιο τῶν δοντιῶν του καὶ τὸ βάδισμά του φανερώνουν τὶ ἄνθρωπος εἶναι αὐτός».      

            (Σοφ. Σειρ. ιθ΄30)

   "Ὁ στολισμὸς τοῦ ἀνθρώπου, τὸ γέλιο τῶν δοντιῶν του καὶ τὸ βάδισμά του φανερώνουν τὶ ἄνθρωπος εἶναι αὐτός". Σαφὴς δηλαδὴ εἰκόνα τῆς ψυχικῆς καταστάσεως θὰ μποροῦσε νὲ γίνῃ τὸ ἐξωτερικὸ παρουσιαστικὸ τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ἡ κίνηση τῶν μελῶν τοῦ σώματος δείχνει ἰδιαίτερα τὴν ὀμορφιὰ τῆς ψυχῆς.

     Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Ὅ,τι δίνουμε σ᾽ ἕνα φτωχό, εἶνε σὰν νὰ τὸ δίνωμε στὸ Χριστό...

Πάντοτε, ἀγαπητοί μου, ἀλλ᾽ ἰδιαιτέρως τὰ Χριστούγεννα, πρέπει κ᾿ ἐμεῖς νὰ προσφέρωμε στὸν Κύριό μας δῶρα. Δῶρα ὑλικὰ καὶ δῶρα πνευματικά. Δῶρα ὑλικὰ εἶνε οἱ ἐλεημοσύνες. Ὅ,τι δίνουμε σ᾽ ἕνα φτωχό, εἶνε σὰν νὰ τὸ δίνωμε στὸ Χριστό. Οἱ πλούσιοι ἰδίως νὰ προσφέρουν χρυσό! Δῶρα πνευματικὰ εἶνε ἡ λατρεία, ἡ ταπείνωσις καὶ ἡ ἐξομολόγησις τῶν ἁμαρτιῶν μας. -Χριστέ μου, ἔλεγε ὁ ἅγιος Ἵερώνυμος, τί νὰ σοῦ προσφέρω τώρα τὰ Χριστούγεννα; Καὶ ὁ Χριστὸς ἀπάντησε: -Τὶς ἁμαρτίες σου, Ἱερώνυμε! Ὁ Χριστὸς θέλει νὰ τοῦ προσφέρωμε τὶς ἁμαρτίες μας, γιὰ νὰ τὶς ἐξαλείψῃ.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ι. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ, θεολόγου - φιλολόγου, ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ, (Μαθήματα ᾿Αγιογραφικῶν κύκλων), ΑΘΗΝΑΙ 1994.

Μαρτυρία π. Δαμιανού Ηγούμενου Ι.Μ Αγίας Τριάδας Τούμπας Σερρών, για τον π. Ιωάννη Καλαΐδη

Η τετραήμερη πανήγυρη της Ι. Μ Αγίας Τριάδος Τούμπας Σερρών, προσελκύει στη χάρη της πλήθη προσκυνητών. Ο π. Ιωάννης Καλαΐδης, από τα πρώτα χρόνια που ήταν εφημέριος στο Νεοχώρι Σιντίκης, προσήρχετο με πολλή ευλάβεια και μεγάλη πίστη για να προσκυνήσει τη θαυματουργή εικόνα της Αγίας Τριάδος και να συμμετάσχει στις Ιερές Ακολουθίες. Δεν μπορώ να ξεχάσω τον ολονύκτιο αγώνα του μέσα στο Ναό. Δεν ξεκουραζόταν. Όλη την νύχτα με το πετραχήλι, το γνωστό μικρό Ευαγγέλιο, έψαλλε την Παράκληση κάθε φορά που ομάδες προσκυνητών το επιθυμούσαν. Αυτό συνεχιζόταν κατά τη διάρκεια όλης της νύχτας και το πρωί συμμετείχε στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και κατόπιν στην περιφορά, προλαβαίνοντας να κρατήσει στα χέρια του την εικόνα της Αγίας Τριάδος.   

Κάποιος ἀνέφερε στόν Μέγα Ἀλέξανδρο...

 Πηγή:
"Φῶς ταῖς τρίβοις μου"

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: « Η θαυμαστή προσωπικότητα του εν αγίοις Μεγάλου Βασιλείου»

 

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:« Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ»

         [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 1-1-2002]

       Σήμερα η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, άγει τρεις γιορτές. Την οκταήμερο περιτομή του Χριστού, τη μνήμη του αγίου Βασιλείου και την πρωτοχρονιά. Αφού η έννοια του χρόνου απασχολεί τον Χριστιανό και είναι πολύτιμη για τη σωτηρία του. Θα μείνουμε όμως να δούμε τη θαυμαστή προσωπικότητα του ἐν ἁγίοις Μεγάλου Βασιλείου.

     Ο Μέγας Βασίλειος γεννήθηκε στη Νεοκαισάρεια το 330. Ανήκε σε μια αγιασμένη οικογένεια, και κοσμικά εξέχουσα. Ο πατέρας του, ονόματι και αυτός Βασίλειος- ήταν συνήθεια, πολλές φορές, ο πατέρας να δίνει το δικό του όνομα στο παιδί του-, ήταν διδάσκαλος εγκυκλίων μαθημάτων, αλλά και της ρητορικής. Η γιαγιά του, από τον πατέρα του, ονόματι Μακρίνα, ήταν ενάρετη γυναίκα, και χρημάτισε μαθήτρια του μεγάλου ιεραποστόλου, Γρηγορίου του Θαυματουργού. Είναι αξιοσημείωτο ότι όταν ξέσπασε διωγμός από τον Μαξιμίνο, αυτή, η Μακρίνα δηλαδή με το σύζυγό της, έμειναν αρκετά χρόνια στα δάση του Πόντου και τρέφονταν με το κυνήγι ελαφών, όπως  μας πληροφορεί ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος στον Επιτάφιο του Μεγάλου Βασιλείου.

Ἀναζητεῖται παράδοση, ἀγνοοῦνται ἔθιμα…

Μιά ἔρευνα τήν ὁποία δέν σκέφθηκε νά κάνει καμμία ἀπό τίς ἑταιρεῖες δημοσκοπήσεων, εἶναι «πόσα παιδιά πλέον λένε τά κάλαντα».

Δημήτρης Καπράνος 

Θά ἦταν ἐνδιαφέρον νά μάθουμε (δηλαδή ὄχι πώς δέν τό ξέρουμε, ἀλλά …λέμε) ὅτι ἐκεῖνα πού ὀμόρφαιναν τήν ζωή μας καί πού κρατοῦσαν ζωντανές τίς παραδόσεις καί τά ἤθη, ἔχουν κονιορτοποιηθεῖ ἀπό τήν κορδέλλα τοῦ καταναλωτισμοῦ.

Το Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης εξηγεί γιατί τα σκευάσματα κατά του κορωνοϊού συνετέλεσαν στη ραγδαία αύξηση καρδιακών προβλημάτων

 

  ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ, ΝΕΟΤΗΤΑ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ 

Τα στοιχεία αποφαίνονται πως: τα εμβόλια mRNA προκαλούν μυοκαρδίτιδα, οδηγώντας τα κύτταρα του ανοσοποιητικού σας να επιτεθούν στην καρδιά σας, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αιφνίδιο θάνατο από κοιλιακή ταχυκαρδία ή μαρμαρυγή

ΟΣΙΑ ΜΕΛΑΝΗ

31 Δεκεμβρίου

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Α΄ Τιμ. γ΄ 13 – δ΄ 5

   13 Οἱ γὰρ καλῶς διακονήσαντες βαθμὸν ἑαυτοῖς καλὸν περιποιοῦνται καὶ πολλὴν παῤῥησίαν ἐν πίστει τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. 14 Ταῦτά σοι γράφω ἐλπίζων ἐλθεῖν πρός σε τάχιον· 15 ἐὰν δὲ βραδύνω, ἵνα εἰδῇς πῶς δεῖ ἐν οἴκῳ Θεοῦ ἀναστρέφεσθαι, ἥτις ἐστὶν ἐκκλησία Θεοῦ ζῶντος, στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας. 16 καὶ ὁμολογουμένως μέγα ἐστὶ τὸ τῆς εὐσεβείας μυστήριον· Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν Πνεύματι, ὤφθη ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ.

...και οι λίθοι κεκράξονται...

Σεβαστοί Πατέρες, αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Όταν οι «drag queens» αναλαμβάνουν να «ψυχαγωγήσουν» τα παιδιά μας με τις ευλογίες της Πολιτείας· όταν ο επίσημος Αντιαιρετικός Αγώνας της Εκκλησίας περιορίζεται σε «Ακαδημαϊκή Θεολογία» και οι Αιρέσεις θεωρούνται ως «αδελφές εκκλησίες»· όταν ο Καίσαρ εύχεται «Καλές Γιορτές» εν ημέραις Χριστουγέννων και η Διοικούσα Εκκλησία «διστάζει» να αρθρώσει λόγον, τότε και οι λίθοι κεκράξονται...

Πότε εἴμαστε μόνοι;

 «ΤΑ ΚΡΙΝΑ»

Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΙΕΡΟΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΠΟΚΑ, ΡΟΥΜΑΝΟΥ.

Ἡ ζωή τοῦ μοναχοῦ εἶναι ἐσωτερική, πνευματική, ὅταν ἡ ζωή στόν κόσμο εἶναι ἐξωτερική. Ἡ μία μέ τήν ἄλλη δέν ὁμοιάζουν. Οἱ λαϊκοί ἔρχονται στό μοναστήρι γιά προσευχή, οἱ μοναχοί ὅμως δέν πρέπει νά πηγαίνουν στόν κόσμο γιά νά ἀναπαυθοῦν. Ὅλα τά ἐπαγγέλματα ἔχουν διακοπές ἤ ἄδειες ἀναπαύσεως καί μόνο ὁ μοναχισμός δέν ἔχει. Κάτι τέτοιο θά ἐσήμαινε πτῶσι τῆς μοναχικῆς ζωῆς. Ὅμως σέ μεγάλη ἀνάγκη γιά τά γενικά προβλήματα μιᾶς Μονῆς πηγαίνουν καί οἱ μοναχοί στόν κόσμο. Τά καλογερικά ἐνδύματα κάνουν τόν μοναχό ὁρατό καί γνωστό στόν κόσμο ἀπό ὅλους τούς ἀνθρώπους. Ἄλλοι τόν ἀγαποῦν καί ἄλλοι τόν ὀνειδίζουν καί τόν περιφρονοῦν. Ὁ μοναχός πρέπει νά φυλάττη τήν ψυχή του ἀπ᾿ αὐτόν πού τόν ἀγαπᾶ, γιά νά μή τραυματισθῆ ἀπό τήν κενοδοξία, ὅπως ἐπίσης πρέπει νά φυλάγεται καί ἀπ᾿ αὐτούς πού τόν περιφρονοῦν, διότι, εἶναι δυνατόν, ἀπό τήν ἀπροσεξία του, νά βλασφημηθῆ τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Γι᾿ αὐτό οἱ μοναχοί δέν βαδίζουν ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους μέ τά μάτια τους ριγμένα πρός αὐτούς, ζητῶντας νά γνωρισθοῦν ἤ νά συνομιλήσουν μαζί τους, ἀλλά βλέπουν μόνο τόν δρόμο πού βαδίζουν ἔχοντας στόν νοῦ τους τήν μνήμη τοῦ Θεοῦ.

«Καί οὕτω βοήσωμεν»

 «Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

'Ο Γέροντας Παῒσιος 'Ολάρου.

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΟΛΑΡΟΥ

 Περιστατικά μέ τό προορατικό χάρισμα τοῦ Γέροντος Παϊσίου

ὑπό π. Κωνσταντίνου Κόμαν

             Κάποια χρονιά, τήν ἡμέρα τοῦ Πάσχα, μετά τήν Θεία Λειτουργία, κατά τήν μοναστηριακή τάξι, ἀκολούθησε τράπεζα φαγητοῦ. Κατόπιν ὁ ἡγούμενος π. Βικτωρῖνος μέ ὅλη τήν 'Αδελφότητα ἐπῆγαν στόν Γέροντα Παῒσιο, ὁ ὁποῖος ἦτο τότε πολύ ἀσθενής καί δέν ἠμποροῦσε νά σηκωθῆ ἀπό τό κρεββάτι, γιά νά τοῦ ψάλλουν τό: «Χριστός 'Ανέστη!». Κάθε μοναχός περνοῦσε ἀπό κοντά του, τοῦ ἀσπαζόταν τό χέρι, ἐνῶ ὁ Γέροντας, χωρίς νά μιλᾶ πολύ μ' αὐτούς, τούς ἔδινε μιά συμβουλή, ἀνάλογα μέ τήν πνευματική κατάστασι τοῦ καθενός.

Το «θαύμα» ενός φακίρη και η προσευχή του Ιησού

Αρχιμανδρίτη Νικολάι Drobyazgin

Ο συγγραφέας αυτής της κατάθεσης, ένας νεομάρτυρας της κομμουνιστικής σκλαβιάς, απολάμβανε μια λαμπρή κοσμική σταδιοδρομία ως διοικητής στο Ναυτικό, όντας παράλληλα βαθειά αναμεμειγμένος στον αποκρυφισμό ως εκδότης της αποκρυφιστικής εφημερίδας «Rebus». Καθώς σώθηκε από σχεδόν βέβαιο θάνατο στη θάλασσα από ένα θαύμα του αγίου Σεραφείμ, έκανε ένα προσκύνημα στο Σαρώφ και μετά εγκατέλειψε την κοσμική σταδιοδρομία του και τους δεσμούς με τον αποκρυφισμό για να γίνει μοναχός. Αφ’ ότου χειροτονήθηκε ιερέας, υπηρέτησε ως ιεραπόστολος στην Κίνα, την Ινδία και το Θιβέτ, ως ιερέας σε διάφορες εκκλησίες πρεσβειών, και ως ηγούμενος πολλών μοναστηριών. Μετά το 1914 έζησε στη Λαύρα των σπηλαίων του Κιέβου, όπου συζητούσε με τους νέους που τον επισκέπτονταν σχετικά με την επιρροή του αποκρυφισμού σε σύγχρονα γεγονότα στη Ρωσία. Το φθινόπωρο του 1924, ένα μήνα αφ’ ότου τον είχε επισκεφθεί κάποιος Tuholx, ο συγγραφέας του βιβλίου «Μαύρη Μαγεία», δολοφονήθηκε από «αγνώστους» στο κελλί του, με φανερή ανοχή των Μπολσεβίκων, καρφωμένος από στιλέτο με ειδική λαβή, η οποία είχε ξεκάθαρη αποκρυφιστική σημασία.

Χιλιάδες πολίτες κατακλύζουν διαδικτυακή κοινότητα για την «ξαφνικίτιδα», λόγω της «ομερτά» που επιβάλλεται στον δημόσιο διάλογο

Σχεδόν 7.000 πολίτες σε ομάδα του Viber καταθέτουν τις ανησυχίες τους σχετικά με την «ξαφνικίτιδα» και τις παρενέργειες των εμβολίων

Συντάκτης: Παντελής Λαμψιώτης

«Ξαφνικίτιδα»: Όταν ένα τρομακτικό φαινόμενο χιλιάδων πλεοναζόντων θανάτων δεν απασχολεί ούτε κατ’ ελάχιστον την κυβέρνηση και τα κυρίαρχα ΜΜΕ μιας χώρας, και όταν οι πολίτες για να παρακάμψουν αυτήν την «ομερτά» αναγκάζονται να φτιάξουν «δεξαμενές» συζήτησης για να μιλήσουν μεταξύ τους για ένα ζήτημα που θα έπρεπε να είναι πρώτο θέμα στον δημόσιο διάλογο, τότε καταλαβαίνει κανείς πως κάτι πηγαίνει πολύ στραβά σε αυτή τη χώρα.

Νά εἶσαι φιλόκαλος...

 Πηγή:
"Φῶς ταῖς τρίβοις μου"

ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (Έως ποτε, αδελφοι, θα μας ανεχεται ο Kυριος;)

18 NOEMBPIOY 1950

ΦYΛΛAΔION 3

«Kαί ευθέως αλέκτωρ εφώνησε. Kαί εμνήσθη ο Πέτρος του ρήματος Iησού» (Mατθ. 26 74,75)
Ε K Δ I Δ Ε Τ Α I

Yπό ιεροκήρυκος I. Mητροπόλεως Kαρυστίας-Σκύρου
αρχιμανδρίτου Aυγουστίνου N. Kαντιώτου
καί διανέμεται δωρεάν πρός χριστιανικήν διαφωτισμόν του λαού.

… Eυρίσκομαι εις την Kύμη. Eίναι Kυριακή πρωΐ. Aκούω την καμπάνα και ξεκινώ διά να υπάγω εις τον I. Nαόν του Aγίου Aθανασίου. Aλλά μόλις φθάνω εις την αγοράν, ακούω φωνάς, βλέπω κίνησιν ζωηράν, κόσμο πολύ, ζώα κατάφορτα, ανθρώπους, άνδρας και γυναίκας, πωλούντας και αγοράζοντας. Oμολογώ, ότι τέτοιο θέαμα δεν περίμενα να δω εις την ωραίαν Kύμη. Αναστέναξα και είπα: Xριστέ μου, πού είμαι; Xριστιανική είναι η πολιτεία αυτή; Kυριακή ημέρα οι ναοί να είναι αδειανοί και η αγορά γεμάτη από κόσμο; Nά κτυπούν οι κώδωνες, να λειτουργούν οι ιερείς, να ψάλλουν οι ψάλται τό:

ΠΩΣ ΕΟΡΤΑΖΟΜΕ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ; ΜΕ ΧΡΙΣΤΟ ή ΧΩΡΙΣ ΧΡΙΣΤΟ;

 

Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου Εγινε στην Αθήνα στις 25-12-1966, στο ιερό Ναο της Γεννήσεως Χριστού, στη συνοικία του Ψυρή

https://www.augoustinos-kantiotis.gr/

Το παρασκήνιο της επίσκεψης του Υπ. Εξ. Ν. Δένδια στο Άγιον Όρος.

Από έγκυρες πληροφορίες σεβαστού Αγιορείτη Γέροντα

Με περιπετειώδη τρόπο, μέσα σε πυκνή ομίχλη και με μεγάλη καθυστέρηση έφθασε τελικά στις Καρυές χθες, Τετάρτη 28/12, ο ΥΠΕΞ Ν. Δένδιας (https://www.voria.gr/article/agion-oros-thriler-me-tin-prosgeiosi-toy-elikopteroy-poy-metaferei-ton-niko-dendia).

Αξιοσημείωτο είναι ότι τον υποδέχθηκαν μόνο 12 από τα 20 μέλη της Ιεράς Κοινότητας, Αντιπρόσωποι των Ιερών Μονών. Δεν υπήρξε ποτέ «σύσσωμη η Ιερά Κοινότητα», όπως μετέδωσαν τα ΜΜΕ (https://www.romfea.gr/agioritika-nea/54322-sto-agion-oros-o-ypeks-nikos-dendias κλπ.). Αντιθέτως ήταν η πρώτη φορά που έλειπαν τόσο πολλά μοναστήρια από επίσημη υποδοχή. Εμφανής ήταν η απουσία των αντιπροσώπων των Ι. Μονών Μεγίστης Λαύρας, Ιβήρων, Χιλανδαρίου, Ξηροποτάμου, Δοχειαρίου, Καρακάλλου, Σταυρονικήτα και Κωνσταμονίτου.

Η ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΑΝΥΣΙΑ Η ΕΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚῌ

30 Δεκεμβρίου

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Ἑβρ. ζ΄ 18-25

  18 Ἀθέτησις μὲν γὰρ γίνεται προαγούσης ἐντολῆς διὰ τὸ αὐτῆς ἀσθενὲς καὶ ἀνωφελές· 19 οὐδὲν γὰρ ἐτελείωσεν ὁ νόμος, ἐπεισαγωγὴ δὲ κρείττονος ἐλπίδος, δι᾿ ἧς ἐγγίζομεν τῷ Θεῷ. 20 καὶ καθ᾿ ὅσον οὐ χωρὶς ὁρκωμοσίας· -οἱ μὲν γὰρ χωρὶς ὁρκωμοσίας εἰσὶν ἱερεῖς γεγονότες, 21 ὁ δὲ μετὰ ὁρκωμοσίας διὰ τοῦ λέγοντος πρὸς αὐτόν· ὤμοσε Κύριος, καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ·- 22 κατὰ τοσοῦτον κρείττονος διαθήκης γέγονεν ἔγγυος Ἰησοῦς. 23 Καὶ οἱ μὲν πλείονές εἰσι γεγονότες ἱερεῖς διὰ τὸ θανάτῳ κωλύεσθαι παραμένειν· 24 ὁ δὲ διὰ τὸ μένειν αὐτὸν εἰς τὸν αἰῶνα ἀπαράβατον ἔχει τὴν ἱερωσύνην· 25 ὅθεν καὶ σῴζειν εἰς τὸ παντελὲς δύναται τοὺς προσερχομένους δι᾿ αὐτοῦ τῷ Θεῷ, πάντοτε ζῶν εἰς τὸ ἐντυγχάνειν ὑπὲρ αὐτῶν.

ΠΕΡΙ «ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ»

 

Κωνσταντίνου Γ. Καρακατσάνη

Καθηγητοῦ Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς Ἰατρικῆς Σχολής Α.Π.Θ. 

Ιατρική της Νέας Εποχής

 Πρόλογος

Ἀφορμή για την παροῦσα ἐνασχόληση με το θέμα τῆς «Ὁμοιοπαθητικῆς» (ΟΠ, στο ἑξῆς) μᾶς ἔδωσε ἕνα δημοσίευμα τοῦ Περιοδικοῦ «Ἐνοριακή Εὐλογία» (τ. 118, σελ. 184-190), στο ὁποῖο δημοσιεύθηκε ἄρθρο τοῦ Ἱερομονάχου π. Χρυσοστόμου «Τρ.». Στο ἄρθρο αὐτό ὁ π. Χρυσόστομος ἰσχυρίζεται ὅτι: α) ἡ ΟΠ δεν εἶναι ἀντίθετη προς την χριστιανική πίστη β) ἡ ΟΠ «ἐνεργεῖ…στηριζόμενη σε νόμο πού ὁ Θεός ἔβαλε στην φύση γ) «ἡ ὁμοιοπαθητική, για την ὁποία ὁμιλοῦν αὐτοί πού θέλουν να ἀποτρέψουν ἀπό αὐτήν, δεν εἶναι ἡ ἀληθινή ὁμοιοπαθητική» δ) ἔχει ἀρχαία προέλευση ἡ ΟΠ και ε) ἡ ΟΠ «ὑποστηρίχθηκε και ἐφαρμόσθηκε ἀπό πολλούς Ἁγίους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἀκόμη ὁ π. Χρυσόστομος ἀπορρίπτει τα «ἄλλα πρόσωπα πού εἶχαν ἐπηρεασθεῖ ἀπό ἀνατολικές δοξασίες και ἀποκρυφιστικές τάσεις σχετικά με την ἑρμηνεία τοῦ τρόπου με τον ὁποῖον ἡ ὁμοιοπαθητική ἐνεργεῖ». Περαιτέρω ὁ π. Χρυσόστομος, ἐμμέσως πλην σαφῶς, ἀπορρίπτει τον θεωρούμενο ἱδρυτή τῆς ΟΠ Hahhneman και ὅσους ἀκολουθοῦν τον τελευταῖο, ξένους και Ἕλληνες ὁμοιοπαθητικούς.

«…Ἡ Γερόντισσα Γαλακτία εἶναι βόμβα μεγατόνων!»

Πρόλογος υπό έκδοση βιβλίου για τη Γερόντισσα Γαλακτία

Δημοσιεύουμε τόν πρόλογο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἀντωνίου Φραγκάκη σέ ἕνα νέο βιβλίο πού πρόκειται νά ἐκδοθεῖ. Θά διαλαμβάνει τίς ἰδιόχειρες ἐπιστολές τῆς Γερόντισσας Γαλακτίας σέ ἕνα ἐν ἐνεργεία Μητροπολίτη καί τίς δικές του ἀπαντήσεις.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΦΡΑΓΚΑΚΗ

Γιά τήν Γερόντισσα Γαλακτία ὑπάρχει ἤδη εὐρεῖα καί στοιχειοθετημένη δημοσιογραφία στό διετές περίπου διάστημα πού διέρρευσε, μέχρι σήμερα, ἀπό τήν ὁσιακή της τελείωση. Ὑπογράφουν ὑπεύθυνα ἄνθρωποι πού εὐεργετήθηκαν ποικιλοτρόπως ἀπ’ αὐτήν καί ἀπομένει ἐπιπλέον πολύ ἀνέκδοτο ὑλικό πού διαφυλάσσεται ἄχρι καιροῦ. Προσωπικά μίλησα ἐμπεριστατωμένα στόν ἐπικήδειο λόγο μου. Ἔχω πολλά ἀκόμη νά καταθέσω ἀλλά τό ἀναγνωστικό κοινό «οὐ δύναται βαστάσαι ἄρτι». Πρόθεσή μου εἶναι ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ καί ἡ οἰκοδομή τῶν πιστῶν. Ἡ ἐμφάνεια τοῦ γνησίου πλούτου τῆς Ἐκκλησίας καί ὄχι ἡ δική μου ἔντεχνη ἐπιφάνεια. Δεσμεύθηκα νά περάσει καιρός γιά νά ἀναφερθῶ καί πάλι ἐπισήμως στήν ἔκπαγλη ἀπό θεϊκό κάλλος μορφή της καί στήν ἐνχριστωμένη βιοτή καί πολιτεία της. Καί τοῦτο, γιά νά ἀποσοβηθεῖ ἡ παρανόηση ὅτι προβάλλω μέσῳ αὐτῆς τήν δική μου οὐτιδανότητα καί ὅτι ἀποβλέπω σέ ἰδιοτελῆ συμφέροντα καί φροῦδες προσδοκίες…

ΠΕΡΙ ΥΠΟΜΟΝΗΣ, ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ, ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΩΣ, ΕΚΚΟΠΗΣ ΙΔΙΟΥ ΘΕΛΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΝ ΣΤΟΧΑΣΜΩΝ

«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΙΕΡΟΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΠΟΚΑ, ΡΟΥΜΑΝΟΥ.

Ἡ ἀπάρνησις τοῦ ἑαυτοῦ μας δέν πραγματοποιεῖται μέ μία φορά ἤ μιά φορά γιά πάντα, ἀλλά  χρειάζεται χρόνος καί ὑπομονή. Χρειάζεται χρόνος γιά τήν ἐξοικείωσι καί ὑπομονή γιά τίς δυσκολίες πού ἀναφύονται. Ὑπομονή πρέπει νά ἔχουμε πρῶτα μέ τόν ἴδιο τόν ἑαυτό μας, γιά νά μή πέσουμε στήν λύπη. Κατόπιν χρειάζεται νά ἔχουν καί οἱ ἄλλοι ὑπομονή ἀπέναντί μας μέχρις ὅτου συνειθίσουμε τήν τελεία ἀπάρνησι τοῦ ἑαυτοῦ μας. Ἐάν μάθουμε πρακτικά τήν αὐταπάρνησι, αὐξάνεται ἡ ἀγάπη στήν καρδιά μας, ἡ ὑπομονή παύει ἀπό τό νά ἔχη πλέον κάποια ἀρνητική παρουσία ἤ στενοχώρια καί μετατρέπεται σέ χαρά. Κάθε λύπη, πού ταλαιπωροῦσε παλαιότερα τήν ψυχή μετρατρέπεται τελείως σέ χαρά. Ὅταν ζοῦμε τήν αὐταπάρνησι καί τήν ἀγάπη, μᾶς γίνεται ἡ ὕβρις δόξα καί ἡ δόξα ὕβρις. Ἡ ὑπομονή παραμένει ἀκόμη σάν μία ἄσκησι, δηλαδή δοκιμασίες τῆς φύσεώς μας μέ κάθε εἴδους κόπους.

«'Ιλαρόν γάρ δότην ἀγαπᾶ ὁ Θεός»

 «Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

'Ο Γέροντας Παῒσιος 'Ολάρου.

 ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΟΛΑΡΟΥ

 Περιστατικά μέ τό προορατικό χάρισμα τοῦ Γέροντος Παϊσίου

ὑπό π. Κωνσταντίνου Κόμαν

             ῞Ενας νέος ἐρχόταν συχνά στό μοναστήρι Συχαστρία καί βοηθοῦσε τόν π. Παῒσιο, γράφοντας στήν γραφομηχανή μερικές προσευχές τίς ὁποῖες ἔλεγε ὁ Γέροντας καί τίς μοίραζε στούς Χριστιανούς. Μετά ἀπό λίγο διάστημα μπῆκε αὐτός ὁ νέος ὡς Δόκιμος στήν μονή Συχαστρία συνεχίζοντας νά ὑπηρετῆ τόν π. Παῒσιο. Λίγο ἀργότερα, ὅταν ἔγραφε τούς Χαιρετισμούς τοῦ ἁγίου 'Ιωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, ἀπεφάσισε ξαφνικά νά σταματήση τήν βοήθειά του στόν Γέροντα μέ τήν δικαιολογία ὅτι εἶχε στό μοναστήρι διακόνημα, χωρίς ὅμως νά τοῦ εἰπῆ τίποτε.

ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΤΗΣ ΣΚΟΠΙΑΣ

Μάρτυρες του Ιεχωβά - Χιλιαστές

 Άννας Μπουρδάκου, μέλους τον Δ. Σ. της Π. Ε. Γ.

       Οι μάρτυρες του Ιεχωβά δέχονται διάφορες διδασκαλίες αιφνιδιαστικά, που πολλές ανατρέπουν προηγούμενες, όλες ομως σαν πνευματική τροφή. Αυτά συμβαίνουν συνήθως κατά τους μήνες Μάιο και Οκτώβριο. Φυσικά αυτό δεν γίνεται κάθε χρόνο, όμως εάν μελετήσουμε όλο τα σκηνικό της εταιρίας θα διαπιστώσουμε ότι αυτό γίνεται κάθε φορά που η Σκοπιά έχει πτώση στη διάθεση των εντύπων της, δηλαδή, κάτι δεν πάει καλά με το έργο ή έχει μείωση των οπαδών της. Άλλες φορές οι διδαχές αυτές είναι δελεαστικές, άλλοτε απειλητικές και με τον χαρακτήρα του επείγοντος. Πολλές από αυτές, εκτός του ότι είναι εκτός αγίας Γραφής είναι και παράδοξες. Αυτή είναι η πλέον επιεικής λέξη.

Είμαστε σε πόλεμο απο τις ίδιες μας τις κυβερνήσεις, τι δεν καταλαβαίνεις;

Οι σοβαροί κίνδυνοι που αντιμετωπίζουμε σήμερα περιλαμβάνουν συγκεντρωτικές κυβερνήσεις που διαχειρίζονται τις κοινωνίες σαν να παίζουν monopoly, την αυξανόμενη προοπτική του παγκόσμιου πολέμου, την αυξανόμενη προοπτική της αναγκαστικής παράδοσης και την αντικατάσταση της αιτιολογημένης συζήτησης και της ελευθερίας του λόγου με κρατικά εγκεκριμένες «αφηγήσεις» και λογοκρισία: η ολοκληρωτική διακυβέρνηση φαίνεται να μην απέχει πολύ. 

Αυτό είναι ένα νέο είδος πολέμου εναντίον αμάχων για τον έλεγχο του μυαλού τους.

Τήν πνευματική χαρά...

  Πηγή:
"Φῶς ταῖς τρίβοις μου"

Δέν βλασφημεῖται...

Πηγή:
"Φῶς ταῖς τρίβοις μου"

Ἡ ἀγάπη στόν πλησίον ὁδηγεῖ στήν ἀγάπη πρός τόν Θεό, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

95. Ἡ ἀγάπη στόν πλησίον ὁδηγεῖ στήν ἀγάπη πρός τόν Θεό, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, 28-3-2019

«Ἐγώ δέ ἐντέλλομαι ὑμῖν, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους»[1]. Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός μᾶς παρέδωσε τήν καινή ἐντολή τῆς ἀγάπης. Καί μάλιστα τῆς ἀγάπη πρός ὅλους, καί πρός αὐτούς πού εἶναι φίλοι, ἀλλά καί πρός αὐτούς πού εἶναι ἐχθροί. «Ἐάν γάρ ἀγαπήσητε τούς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, τίνα μισθόν ἔχετε; οὐχί καί οἱ τελῶναι τό αὐτό ποιοῦσι;»[2], εἶπε ὁ Κύριος. Ἄν ἀγαπήσετε ἐκείνους μόνο πού σᾶς ἀγαποῦν, ποιά ἀνταμοιβή ἔχετε νά περιμένετε ἀπό τόν Θεόν; Μήπως καί οἱ τελῶνες δέν κάνουν τό ἴδιο; «Ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν»[3], εἶναι ἡ ἐντολή ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη ἀκόμα. Νά ἀγαπᾶς τόν πλησίον σου σάν τόν ἑαυτό σου. Στήν Καινή Διαθήκη ὅμως ὁ Κύριος μᾶς δίνει πρότυπο τόν ἴδιο τόν ἑαυτό Του καί μᾶς λέγει νά ἀγαπήσουμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον καθώς Ἐκεῖνος μᾶς ἀγάπησε. Καί πῶς μᾶς ἀγάπησε Ἐκεῖνος; Μᾶς ἀγάπησε μέχρι θανάτου. «Ἐντολήν καινήν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους, καθώς ἠγάπησα ὑμᾶς ἵνα καί ὑμεῖς ἀγαπᾶτε ἀλλήλους»[4].

ΟΙ ΣΚΛΗΡΟΤΡΑΧΗΛΟΙ – Μηπως ο ελεγχος αυτος του αγιου Στεφανου αρμοζει και σ᾿ εμας;

Τοῦ ἁγίου Στεφάνου

  Mητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«Σκληροτράχηλοι καὶ ἀπερίτμητοι τῇ καρδίᾳ καὶ τοῖς ὠσίν, ὑμεῖς ἀεὶ τῷ Πνεύματι τῷ ἁγίῳ ἀντιπίπτετε…» (Πράξ. 7,51)

ΣΕΙΡΑ, ἀγαπητοί μου, σειρὰ ἑορτῶν τὴν περίοδο αὐτὴ μὲ κέντρο τὰ Χριστούγεννα, ποὺ εἶνε ἡ ἀρχὴ ὅλων τῶν χριστιανικῶν ἑορτῶν. Προχθὲς Χριστούγεννα, χθὲς ἡ σύναξις τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, καὶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νὰ τιμήσουμε τὴ μνήμη τοῦ ἁγίου Στεφάνου τοῦ «πρωτομάρτυρος». Ἐπάνω στὴν ὀνομασία του αὐτὴ θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ πῶ μερικὲς σκέψεις.

Μαγικά στό προαύλιο τῆς ἐκκλησίας (44)

 «Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΜΑΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ

Ὁ Κατηχητής τῆς ἐκκλησίας τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, τῆς περιοχῆς Ρουάσι τῆς πόλεως Λουμπουμπάσι, ὀνόματι Ραφαήλ, μοῦ διηγήθηκε τό ἑξῆς περιστατικό:

«Στήν ἐνορία μας βρῆκα μία ἡμέρα μέσα στήν αὐλή ἕνα ψόφιο κοτόπουλο. Κατάλαβα ὅτι κάποιος μάγος τό ἄφησε γιά νά βλάψει τούς Χριστιανούς τῆς ἐκκλησίας μας. Ἐπειδή ὁ π. Ἰωσήφ ἔλειπε μέ τόν π. Δαμασκηνό στό Μπουρούντι (Δεκέμβριος τοῦ 2003) καλέσαμε ἀπό τό Κολουέζι τόν ἱερέα π. Θεόφιλο γιά νά διαβάσει εὐχές καί νά ἐξορκίσει τά κακά πνεύματα.