Είναι γιατί ο νους δεν δίνει τηλεγράφημα στην καρδιά. Ύστερα στην προσευχή χρειάζεται να εργασθεί κανείς· δεν μπορεί από την μια στιγμή στην άλλη να φθάσει σε κατάσταση, ώστε να μη φεύγει καθόλου ο νους του. Θέλει υπομονή. Βλέπεις, άλλος χτυπάει την πόρτα, ξαναχτυπάει, περιμένει, και μετά ανοίγει η πόρτα. Εσύ θες να χτυπήσεις μια και να μπεις μέσα. Δεν γίνεται έτσι.
Η Εκκλησία μας δε το αναγινώσκει δύο φορές το χρόνο. Μια το καλοκαίρι, που διαβάζεται το κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, και μία τη σαρακοστή του Πάσχα -στην Δ΄ Κυριακή των νηστειών- από το κατά Μάρκο ευαγγέλιο. Το επεισόδιο αυτό τοποθετείται χρονικά αμέσως μετά την μεταμόρφωση του Χριστού μας.