ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ (1907-2010)

 

Αγιολόγιον - Πρόσωπα

ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

1907-2010

ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΠΡ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ,

ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΕΟΡΔΑΙΑΣ ΚΥΡΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΝ ΚΑΝΤΙΩΤΗΝ

(παραθέτουμε ένα απόσπασμα)

του π. Ιερωνύμου Νικολοπούλου, β’ γραμματέως της Ιεράς Συνόδου

«Ηγούμενος μέγας πέπτωκεν εν τη ημέρα ταύτη» (Β’ Βασιλ. γ’ 38).

«Αναπεσών εκοιμήθη ως λέων, τις εγερεί αυτόν;» (Γεν. μθ’ 9).

    Όντως Ηγούμενος μέγας πέπτωκεν εν τη ημέρα ταύτη! Ηγού­μενος και όχι ηγεμών. Ηγούμενος και όχι άρχων. Ηγούμενος, αλλά ποτέ εξουσιαστής, καθώς ο άπας χρόνος της ζωής αυτού χαρακτηρί­ζεται από μίαν ασταμάτητον πάλην προς ό,τι νομιζόμενον ως κυρίαρ­χον, κραταιόν, κρατούν, ενεργούν τα της εξουσίας του κόσμου τού­του και συνάμα μεθ’ υψηλού φρο­νήματος παραθεωρούν τα ευαγγελικά προστάγματα και τας χριστοπαραδότους ηθικάς επιταγάς. Ηγούμενος, δηλονότι Πνευματι­κός Ηγέτης, εμφορούμενος υπό της έναντι του Χριστού ευθύνης δια την διαποίμανσιν των λογικών Αυτού προβάτων, αφιστάμενος πά­σης ιδιοτέλειας ή καιροσκοπισμού, ενεργών ως λόγον αποδώσων και ήδη πλέον την καλήν απολογίαν παρέχων ενώπιον του Φοβερού Βήματος του Δικαιοκρίτου Θεού!

Άγιος Αλέξανδρος Πατριάρχης Κωνσταντινοπόλεως της Τριάδος ο πρόμαχος.

20250626 

            Ο Άγιος Αλέξανδρος ήταν εξέχουσα θρησκευτική προσωπικότητα και λαμπρός Πατριάρχης της Πόλης. Γεννήθηκε στην αγιοτόκο  Μικρά Ασία περίπου το 239 μΧ από ευσεβείς γονείς, οι οποίοι φρόντισαν να τον μεγαλώσουν χριστιανικά. Η εποχή  ήταν δύσκολη για τους Χριστιανούς. Η καταρρέουσα ειδωλολατρία με τη βοήθεια της πολιτείας διώκει τους Χριστιανούς. Ο Αλέξανδρος σε παιδική ηλικία βίωσε τους διωγμούς του Δέκιου (249-251),του Βαλεριανού (257-260), τους πιο φοβερούς από όλους, του Διοκλητιανού (303-305) και τέλος του Γαλερίου και Μαξιμιανού (305-313).Εξασκήθηκε στην τέχνη να αποκρύπτει και να περιθάλπει διωκόμενους χριστιανούς και μάρτυρες.

ΛΕΙΨΑΝΑ ΑΓΙΩΝ ΣΤΗΝ ΡΟΥΜΑΝΙΑ

 «Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

Τά ύπάρχοντα άγια λείψανα στήν Ρουμανία άποτελοῦν, ὅπως καί σέ κάθε ορθόδοξη χώρα, τόν πολυτιμώτερο θησαυρό πού τούς έχάρισε ό Θεός. Είναι ἡ ίσχυρώτερη καί πειστικώτερη όρατή άπόδειξις τής παρουσίας τοῦ άοράτου Θεού στήν ζωή τοῦ άνθρώπου.

Μέ τίς δυνατές τους πρεσβείες στόν θρόνο τοῦ Παναγάθου Θεοῦ μας, συνδέουν τούς άνθρώπους μέ τόν ούρανό, μεσολαβούν θαυματουργικώς γιά ν' άποδείξουν τήν άγάπη καί άκοίμητη προστασία τους πρός έμάς. Μάς άφησαν, κατόπιν θελήματος τοῦ Θεοῦ, τά Αγια καί μυρόβλητα Λείψανά των, ώς ένέχυρο τής παρουσίας καί στοργής τους καί ώς παράδειγμα άγιασμένου βίου. Γι' αύτό, οί χρι­στιανοί συνέρχονται άπό όλα τά μέρη τής χώρας τους άκόμη καί πέραν τών συνόρων γιά να προσευχηθούν, νά τούς εύχαριστήσουν, να τούς προσφέρουν τά ύλικά καί πνευματικά τους δώρα. Εορτή έ­νός Άγίου στήν Ρουμανία σημαίνει γενικό προσκλητήριο στόν τό­πο, όπου εύρίσκεται τό άγιο Λείψανο, σημαίνει κατανυκτικές λιτα­νείες, ιερές άκολουθίες, προσευχές, δάκρυα, χαρά καί έλπίδα.

Μετανοείτε, ήγγικεν γαρ η βασιλεία των Ουρανών

20211222 

Μετανοείτε, ήγγικεν γαρ  η βασιλεία των Ουρανών

Ιωάννης ο Πρόδρομος και Βαπτιστής

Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, ο επονομαζόμενος και Βαπτιστής, είναι μεγάλη φυσιογνωμία. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός του απένειμε τον τίτλο αυτό λέγοντας κανείς άνθρωπος δε στάθηκε μεγαλύτερος αυτού. Ο Ιωάννης είναι σύγχρονος του Χριστού, συγγενής και ηλικιακά λίγο μεγαλύτερος από τον Θεάνθρωπο Κύριο. Ζει στο μεταίχμιο δυο εποχών. Της προ Χριστού εποχής και της μετά Χριστόν. Αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, τη γέφυρα που ενώνει τις δυο ιστορικές περιόδους. Είναι προφήτης που προαναγγέλλει την έλευση του Κυρίου και ο Πρόδρομος και Βαπτιστής Του. Μεγίστη τιμή και ευλογία για τον Ιωάννη να γίνει ο Βαπτιστής του Κυρίου των πάντων.

ΟΣΙΟΣ ΜΩΥΣΗΣ Ο ΑΙΘΙΟΠΑΣ

 

Αγιολόγιον - Πρόσωπα

ΕΟΡΤΑΖΕΙ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

ΟΣΙΟΣ ΜΩΥΣΗΣ Ο ΑΙΘΙΟΠΑΣ

Φήσεις τὸ ῥητὸν καὶ θανών, Μωσῆ μέλα.
«Ἄνθρωπος ὄψιν, καὶ Θεὸς τὴν καρδίαν».
Θάψαν ἐν εἰκάδι Μωσῆν ὀγδόῃ Αἰθιοπῆα.

σημ.entaksis:    Ο Άγιος Μωυσής ο Αιθίοπας στέκει σαν ζωντανή απόδειξη ότι η χάρη του Θεού δεν γνωρίζει όρια φυλής, χρώματος ή κοινωνικής θέσης. Από δούλος και ληστής, με βίο σκοτεινό και γεμάτο αμαρτίες, έγινε με τη δύναμη της μετάνοιας φωτεινός ασκητής, πατέρας μοναχών και πρότυπο πνευματικής ανόρθωσης. Η Εκκλησία τον τιμά όχι επειδή είχε κάποια ανθρώπινη καταγωγή ή προνόμια, αλλά επειδή έδειξε έμπρακτα ότι η μετάνοια μπορεί να αλλάξει ακόμη και την πιο διεφθαρμένη καρδιά. Το παράδειγμά του είναι απάντηση σε κάθε λογής ρατσιστικές αντιλήψεις που κρίνουν τον άνθρωπο από το εξωτερικό του χρώμα ή την κοινωνική του θέση. Ο Θεός βλέπει την καρδιά, και εκεί που οι άνθρωποι βλέπουν μόνο σκιές, Εκείνος αναδεικνύει αγίους. Ο Μωυσής ο Αιθίοπας φανερώνει ότι η αληθινή αξία του ανθρώπου δεν βρίσκεται στην εμφάνιση ή στην καταγωγή, αλλά στη δύναμη να συντρίψει την αμαρτία και να στραφεί με όλη του την ύπαρξη στον Χριστό.

ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΦΑΝΟΥΡΙΟΣ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ.΄ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

         Κάποιοι άγιοι της Εκκλησίας μας απολαμβάνουν ιδιαίτερης τιμής από τους πιστούς. Θεωρούνται δημοφιλείς, διότι τους αισθάνεται ο λαός κοντά του και αρωγούς στα προβλήματά του. Ένας από τους πλέον δημοφιλείς αγίους είναι και ο άγιος Φανούριος ο Μεγαλομάρτυς και Θαυματουργός.

        Ο άγιος αυτός ήταν εντελώς άγνωστος στην Εκκλησία μας. Κανένα συναξάρι δεν τον ανέφερε και καμιά τιμή δεν του απένειμε ο πιστός λαός. Αυτά ως τα χρόνια της τουρκοκρατίας, όταν οι Αγαρηνοί είχαν καταλάβει το νησί της Ρόδου. Επιχειρώντας να την οχυρώσουν, επισκευάζοντας τα παλιά τείχη, κατεδάφιζαν παλιά οικοδομήματα στα νότια της πόλεως, για να χρησιμοποιήσουν τις πέτρες για τις ανοικοδόμηση του φρουρίου. Είχαν αγγαρεύει τους Χριστιανούς της νήσου για την επίπονη αυτή εργασία. Μεταξύ των ερειπίων βρήκαν ένα όμορφο παμπάλαιο ναό, και πλήθος ιερών εικόνων, οι οποίες είχαν σβήσει από τα χρόνια. Αλλά η σκαπάνη ενός εργάτη έπεσε σε μια θαυμάσια διατηρημένη εικόνα, η οποία εικόνιζε έναν όμορφο στρατιωτικό άγιο, ο οποίος επιγράφονταν ως «Ο Άγιος Φανούριος». Γύρω από το εικονιζόμενο πρόσωπο είχε παραστάσεις από τη ζωή και το μαρτύριό του.

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΑΡΙΟΥ

 «Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΑΡΙΟΥ, ΠΡΩΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΙΝ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΔΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ 

Εὐλόγησον Πάτερ! 

            Ὁ μέγας οὖτος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρόμαχος καί ἀγωνιστής τῆς διαφυλάξεως τῶν δογμάτων τῆς ἀληθείας, πατρίδα μέν εἶχε τήν Βασιλίδα τῶν πόλεων, ὁ δέ πατήρ του ἦτο εἰς τήν καταγωγήν θεσσαλός καί εἶχε μετοικίσει εἰς τήν Κων/λιν. Συμφώνως πρός διαφόρους σαφεῖς ὑπολογισμούς ἐξαγομένους ἐκ τῶν συγγραμμάτων του καί ἐκ τῆς γεννήσεως ἄλλων ἐπιφανῶν προσώπων, ἐξάγεται τό συμπέρασμα ὅτι ἐγεννήθη περί τό 1400 ἀπό Χριστοῦ. Οἱ γονεῖς του ἦσαν εὐσεβεῖς καί ἠγάπων τόν Θεόν, διό καί ὁ παῖς Γεώργιος τότε, κατά κόσμον καλούμενος, ἀνεπτύχθη εἰς πνευματικόν περιβάλλον καί προήχθη ταχέως εἰς τάς ἐκκλησιαστικάς καί κοινωνικάς ἐνασχολήσεις.

ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΙΤΟΣ: Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

      Ανάμεσα στους πιστούς μαθητές, συνοδούς και συνεργάτες του αποστόλου Παύλου ήταν και ο απόστολος Τίτος, ο πρώτος Επίσκοπος Κρήτης.

     Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε πολλά για τη ζωή του. Τα περισσότερα τα αντλούμε από την Καινή Διαθήκη. Ήταν ελληνικής καταγωγής και καταγόταν από την Αντιόχεια. Σύμφωνα με μεταγενέστερη τοπική παράδοση της Κρήτης, ο Τίτος ήταν Κρητικός, από γένος επισημότατο, που ανήγε την αρχή του στο μυθικό βασιλιά της Κνωσού, το Μίνωα και αναφέρεται ως συγγενής του Ρωμαίου ανθυπάτου της νήσου Ρουστίλλου (Ρουστούλου).

      Γεννήθηκε περί το 20 μ. Χ. από ευκατάστατη οικογένεια, για την οποία δεν γνωρίζουμε τίποτε και η οποία έχοντας την οικονομική δυνατότητα και του έδωσε σοβαρή παιδεία. Καταγόταν από ειδωλολάτρες γονείς και ο ίδιος ήταν συνεπής λάτρης της θρησκείας των γονέων του. Σπούδασε την ελληνική φιλοσοφία και την ποίηση.

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ: Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

    ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού    

    Η Ελλάδα μας είναι χώρα αγίων! Ως έθνος ευλογημένο από τον ίδιο τον Κύριο (Ιωάν.12,23), «ποιών τους καρπούς» της Βασιλείας του Θεού (Ματθ.21,43), έχει την ευλογία να αναδεικνύει στη δισχιλιόχρονη χριστιανική του πορεία, μεγάλους αγίους και ομολογητές της πίστεως. Δεν είναι τυχαίο πως οι κορυφαίοι Πατέρες της Εκκλησίας μας ήταν στο σύνολό τους Έλληνες! Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, εφάμιλλος των μεγάλων αγίων και ομολογητών της αρχαίας Εκκλησίας. Επιπλέον ο μεγάλος αυτός άνδρας, εκτός από Ιερομάρτυρας της Εκκλησίας μας είναι και Εθνομάρτυρας, διότι ωφέλησε το Έθνος μας τα μέγιστα σε μια κρίσιμη ιστορική περίοδο.

ΑΓΙΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΛΟΥΓΔΟΥΝΟΥ: Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

       Ορισμένοι από τους αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας έλαβαν τον τίτλο του Οικουμενικού Διδασκάλου, διότι η προσφορά τους σε Αυτή υπήρξε καθοριστική για την διατύπωση της διδασκαλίας Της. Η δράση τους ξεπέρασε τα στενά γεωγραφικά όρια και την εποχή, που έζησαν και έδρασαν, επιδρώντας καταλυτικά στην διαμόρφωση της οικουμενικής διαστάσεως της Εκκλησίας. Ένας από αυτούς τους μεγάλους Πατέρες και οικουμενικούς διδασκάλους υπήρξε και ο άγιος Ειρηναίος, επίσκοπος Λουγδούνου.

Άγιος Απόστολος Ιούδας ο Θαδδαίος ή Λεββαίος

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ  

 O προστάτης μας Άγιος Απόστολος 

Ιούδας ο Θαδδαίος ή Λεββαίος. 

21η Αυγούστου

Πλήρης ασματική ακολουθία με μουσικά, 

παράκληση και εργασία "Περί των δύο Αποστόλων"

Ήταν ένας εκ των δώδεκα Αποστόλων του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη. 

Ο Άγιος Ιούδας ο Θαδδαίος ή Λεββαίος δεν έχει καμιά σχέση με τον Ιούδα τον Ισκαριώτη! Για να διακρίνεται από τον τελευταίο στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο (στ, 16) και στις Πράξεις των Αποστόλων (α, 13) αναφέρεται ως Ιούδας Ιακώβου (δηλ. Ιούδας υιός Ιακώβου). Αναφέρεται ως Ιούδας και στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (ιδ, 22). Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (ι, 3) αναφέρεται ως Λεββαίος που μετονομάσθηκε Θαδδαίος, ενώ στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο (γ, 18) αναφέρεται ως Θαδδαίος.

Τη 21η του αυτού μηνός μνήμη του Αγίου Αποστόλου Ιούδα του Θαδδαίου

Η ανθρωπότητα και ο σύγχρονος πολιτισμός οφείλει μεγάλη ευγνωμοσύνη στους Αγίους Αποστόλους. Απόστολοι ονομάσθηκαν οι εκλεγμένοι, οι καλεσμένοι και αργότερα οι απεσταλμένοι από τον Κύριο μαθητές Του, να συνεχίσουν το σωστικό Του έργο, μετά την εις τους Ουρανούς Ανάληψή Του. Επίσης, σύμφωνα με την χαρακτηριστική Του προτροπή έγιναν οι μάρτυρες της Αναστάσεώς Του «έως εσχάτου της γης» (Πράξ. α΄, 8). Το Άγιο Πνεύμα κατά την Αγία ημέρα της Πεντηκοστής μεταμόρφωσε τους άσημους, δειλούς και αγράμματους ψαράδες, σε σοφούς άνδρες, σε πανίσχυρες προσωπικότητες, σε ολόφωτες υπάρξεις, οι οποίοι καταύγασαν την οικουμένη. Η συγκλονιστική εμπειρία της Αναστάσεως του Κυρίου και η επέλευση της δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος έδωσαν σε αυτούς αφάνταστη ορμή. Διασκορπίστηκαν σε όλον τον τότε γνωστό κόσμο για να διαλαλήσουν το νέο, ελπιδοφόρο και σωτήριο μήνυμα της εν Χριστώ απολυτρώσεως του ανθρωπίνου γένους. Οι πυρωμένες από θείο ζήλο καρδιές τους και το φλογερό τους κήρυγμα έκαναν τις καρδιές των ανθρώπων να δονούνται από λαχτάρα για λύτρωση. Ο σπόρος του Ευαγγελίου ρίχνονταν από αυτούς τους άοκνους και θείους εργάτες σε κάθε μέρος της οικουμένης και αύξανε θεαματικά.

Ὁ Ἅγιος Θεοχάρης ὁ Νεαπολίτης, ἀπὸ τὴ Μικρὰ Ἀσία (20 Αὐγούστου †)

Τὸ ἔτος 1740 μ.Χ., ἐπὶ Σουλτάνου Ἀχμὲτ καὶ Ἰμπραὴμ Πασὰ γενικοῦ διοικητῆ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ἐκδόθηκε διάταγμα συγκέντρωσης τῶν ἀγοριῶν τῶν χριστιανῶν σὲ στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μέσα σ' αὐτὰ βρέθηκε καὶ ὁ ὀρφανὸς Θεοχάρης. Κάποια μέρα ὅμως, ὁ δικαστὴς τῆς Νεάπολης (Νέβσεχηρ) Καππαδοκίας, εἶδε τὸν Θεοχάρη μέσα στὸ στρατόπεδο, τοῦ ἄρεσε καὶ τὸν πῆρε στὸ σπίτι του νὰ περιποιεῖται τὰ ζῶα του.

Ἡ εὐσέβεια καὶ ἡ ὀμορφιὰ τοῦ Θεοχάρη, ἔκαναν τὸν δικαστὴ νὰ τοῦ προτείνει νὰ γίνει γαμπρός του, ἀφοῦ ὅμως γίνει πρῶτα μωαμεθανός. Ὁ Θεοχάρης μὲ θάρρος ἀπάντησε. «Ἀφέντη μου, ἐγὼ γεννήθηκα χριστιανός, καὶ δὲν μπορῶ νὰ ἀρνηθῶ τὴν πίστη τοῦ Σωτήρα μου καὶ τῶν πατέρων μου». Ὁ Ὀθωμανὸς δικαστής, θεώρησε τὴν ἀπάντηση προσβλητικὴ καὶ τὸν ἀπείλησε μὲ βασανιστήρια. Τότε ὁ Θεοχάρης ἔτρεξε στὸν Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου καὶ μετάλαβε τῶν ἀχράντων Μυστηρίων. Ὅταν τοῦ ἔκανε καὶ πάλι πρόταση γάμου μὲ τὴν κόρη τοῦ ὁ δικαστής, ὁ Θεοχάρης σταθερὰ ἀρνήθηκε. Τότε μετὰ ἀπὸ σκληρὰ βασανιστήρια, τὸν ὁδήγησαν ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη τῆς Νεάπολης, ὁπού τὸν λιθοβόλησαν καὶ κατόπιν τὸν ἀπαγχόνισαν, μεσημέρι στὶς 20 Αὐγούστου 1740 μ.Χ.

ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Ο ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΑΥΤΩ 2593 ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ

 ΛΑΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

                      Μια πλειάδα Αγίων και Μαρτύρων της αρχαίας Εκκλησίας ανάδειξε το ρωμαϊκό στράτευμα. Μάλιστα οι περισσότεροι από αυτούς κατέχουν τον ύπατο τίτλο του Μεγαλομάρτυρα, διότι ως στρατιωτικοί, επέδειξαν μεγάλη ανδρεία και καρτερικότητα στα ανείπωτα μαρτύρια, που υπέστησαν από τους ειδωλολάτρες για την πίστη τους στο Χριστό. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Ανδρέας ο Στρατηλάτης και οι συν αυτώ 2593 μάρτυρες στρατιώτες.

     Ο ηρωικός και ένδοξος άγιος Ανδρέας έζησε στα τέλη του 3^ου και στις αρχές του 4^ου αιώνα. Υπηρετούσε ως αξιωματικός τριβούνος (χιλίαρχος) στο ρωμαϊκό στρατό, στα χρόνια που βασίλευε ο ασεβής, θηριώδης και σφοδρός διώκτης του Χριστιανισμού, Μαξιμιανός Γαλέριος (περί το 300). Είχε επιδείξει ιδιαίτερη ανδρεία και ζήλο στο στράτευμα και είχε σημειώσει πολλές νίκες κατά των βαρβάρων. Για το λόγο αυτό ο αυτοκράτορας του ανέθεσε τη φύλαξη των ανατολικών συνόρων, ως επικεφαλής επίλεκτου στρατεύματος, για την απώθηση των Περσών, οι οποίοι λυμαίνονταν τις ανατολικές επαρχίες του κράτους.

ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΕΚ ΣΑΜΑΡΙΝΗΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ  Θεολόγου – Καθηγητού

      Οι χιλιάδες Νεομάρτυρες στα μαύρα χρόνια της τουρκοκρατίας υπήρξαν ταυτόχρονα και Εθνομάρτυρες, διότι για τον Έλληνα Ορθόδοξο, πίστη και Πατρίδα δεν χωρίζονται. Μαρτύρησαν, για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία. Ένας από τους ηρωικότερους Νεομάρτυρες και Εθνομάρτυρες υπήρξε και ο άγιος Νεομάρτυρας Δημήτριος από τη Σαμαρίνα.

      Γεννήθηκε περί τα τέλη του 18^ου αιώνα στα ορεινά χωριά της Σαμαρίνας, των Γρεβενών, όπου η δουλεία των τυράννων Οθωμανών ήταν κάπως περιορισμένη, λόγω του απρόσιτου των εδαφών. Γι’ αυτό και στα μέρη εκείνα είχε αναπτυχθεί ιδιαίτερα η ιδέα της επανάστασης και της απελευθέρωσης από την απάνθρωπη τουρκική δουλεία και είχαν αναπτυχθεί επαναστατικές κινήσεις.

      Δεν γνωρίζουμε πολλά για την καταγωγή του και την παιδική του ηλικία. Ό, τι γνωρίζουμε το οφείλουμε στον Γάλλο πρόξενο στα Ιωάννινα, περιηγητή και φιλέλληνα François Pouqueville (Πουκεβίλ), ο οποίος είχε γνωρίσει το Δημήτριο στη Σαμαρίνα και έζησε τους κατοπινούς βασανισμούς του και τον μαρτυρικό του θάνατο. Εικάζουμε να γεννήθηκε και να ανατράφηκε από ευσεβείς γονείς, οι οποίοι του ενέπνευσαν την πίστη στο Χριστό, ως το μόνο σωτήρα και λυτρωτή του κόσμου. Φαίνεται πως του ενέπνευσαν επίσης και καλλιέργησαν στην ψυχή του την υπέρτατη ιδέα της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, την οποία καταπατούσαν βάναυσα οι αλλόθρησκοι και βάρβαροι τύραννοι.

ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΗΛΙΟ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

       Η περιοχή του Πηλίου στη Μαγνησία έδωσε μια σειρά από μεγάλες προσωπικότητες στην Εκκλησία και το Έθνος μας στα δύστηνα χρόνια της τουρκοκρατίας. Ο ευλογημένος και προικισμένος από το Θεό εκείνος τόπος ανάδειξε φωτεινές πνευματικές μορφές και αγίους, οι οποίοι συνέβαλαν τα μέγιστα στην εθνική μας υπόθεση και στη διατήρηση της ορθοδόξου πίστεώς μας. Ανάδειξε επίσης και πολλούς Νεομάρτυρες, οι οποίοι για την μαρτυρία τους στο Χριστό και την σώζουσα αλήθεια της Εκκλησίας μας, θυσίασαν τη ζωή τους. Ένας από αυτούς υπήρξε και ο άγιος Νεομάρτυς Σταμάτιος, ένας ένδοξος στρατιώτης του Χριστού.

     Γεννήθηκε στα μισά του 17^ου αιώνα στο χωριό Άγιος Γεώργιος Νηλείας του μαγευτικού Πηλίου, κτισμένο σε υψόμετρο 620 μέτρων. Ο ακριβής χρόνος της γέννησής του δεν μας είναι γνωστός. Εκείνο όμως που γνωρίζουμε είναι ότι υπήρξε γόνος της μεγάλης και ξακουστής οικογένειας των Σταματοπούλων. Επίσης οι κάτοικοι του χωριού του υποδεικνύουν τα ερείπια του πατρικού του σπιτιού, κι ακόμα υποδεικνύουν και μια βρύση, η οποία φέρει το όνομα «Βρύση του Σταματόπουλου» ή «Βρύση του Αγίου Σταματίου». Αυτό σημαίνει πως η μνήμη του αγίου παραμένει ζωντανή στους ευσεβείς κατοίκους της ιδιαιτέρας πατρίδος του.

ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΙΟΣ Ο ΧΡΥΣΟΧΟΟΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

       Ο μαρτυρικός Πόντος έδωσε και αυτός μια σειρά από ηρωικούς Νεομάρτυρες στην Εκκλησία και το Έθνος, οι οποίοι όρθωσαν το ανάστημά τους στον βάρβαρο αλλόθρησκο Οθωμανισμό και υπεράσπισαν την άγια και αμώμητη πίστη του Χριστού και ταυτόχρονα εξέφρασαν την αντίσταση της πονεμένης Ρωμιοσύνης. Ένας από αυτούς υπήρξε και ο άγιος Νεομάρτυς Συμεών ο Τραπεζούντιος ο Χρυσοχόος. 

      Γεννήθηκε στην Τραπεζούντα του Πόντου στις αρχές του 17^ου αιώνα από ευσεβείς ορθοδόξους χριστιανούς γονείς, οι οποίοι του ενέπνευσαν την πίστη στο Σωτήρα Χριστό και του δίδαξαν την αρετή και το αδούλωτο φρόνημα. Ας μη λησμονούμε πως ο Πόντος, η πανάρχαια αυτή κοιτίδα του Ελληνισμού, βρέθηκε στο στόχαστρο πολλών και ποικίλων βαρβάρων. Ο Ελληνισμός του Πόντου είναι από τα πιο πονεμένα κομμάτια του εθνικού μας κορμού. Παρ’ όλες τις περιπέτειές τους όμως κράτησαν πεισματικά την εθνική τους συνείδηση και βέβαια την πίστη τους στο Χριστό. Δημιούργησαν έναν καταπληκτικό πολιτισμό, ο οποίος έχει γνήσιο ελληνορθόδοξο χαρακτήρα.

Τη 16η του αυτού μηνός μνήμη του Οσίου Πατρός Ιωσήφ του ησυχαστού και σπηλαιώτου

ΑΒΡΑΑΜ  Ε. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ

Η αρετή είναι όντως μεγάλο και ουράνιο πράγμα, γιατί έχει ως πηγή τον Θεό. Τιμά δε και δοξάζει τους εργάτες της. Απ΄ αυτήν τιμήθηκαν οι Άγιοι Προφήτες, μεγαλύνθηκαν οι θεηγόροι Απόστολοι, ανδραγάθησαν οι καλλίνικοι Μάρτυρες, λαμπρύνθηκαν οι θεοειδείς Ιεράρχες και έγιναν οικείοι με τον Θεό οι θεοφόροι Πατέρες. Οι Άγιοι που αγάπησαν τον Θεό διά της αρετής έκαναν «ξένα και παράδοξα» στον κόσμο. Αναδείχθηκαν πολύφωτοι αστέρες. Η αρετή αναδεικνύει τον άνθρωπο μακάριο, επίγειο άγγελο, πλήρη θείου φωτός, κληρονόμο Θεού και συγκληρονόμο Χριστού. Φίλος γνήσιος της αρετής και αληθινός εργάτης και μυσταγωγός «έργω και λόγω», υπήρξε ο θεοφόρος Ιωσήφ ο ησυχαστής, ο μέγας της Εκκλησίας και πολύσοφος διδάσκαλος, το θαύμα των μοναστών του Αγίου Όρους, ο φαεινός αστέρας της ουράνιας σοφίας και της «εν Χριστώ ζωής».

ΑΓΙΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΕΥΡΙΠΟΥ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

        Η αττική γη, αφότου κηρύχτηκε το ευαγγέλιο του Χριστού, ανάδειξε μια πλειάδα αγίων, οι οποίοι λαμπρύνουν το αγιολογικό στερέωμα της Εκκλησίας μας. Ένας από αυτούς υπήρξε ο άγιος Τιμόθεος Επίσκοπος Ευρίπου. Ένας ολόφωτος αστέρας, μια μεγάλη πνευματική προσωπικότητα, σε δύσκολους καιρούς για την Εκκλησία και το Έθνος μας.

       Γεννήθηκε το έτος 1510 στον Κάλαμο Αττικής. Το όνομά του ήταν Τάσος Καλαμιώτης. Ο πατέρας του ήταν ιερέας του χωριού, ο οποίος του δίδαξε τα πρώτα γράμματα. Προπαντός του ενέπνευσε την πίστη στο Θεό και την ενάρετη ζωή. Τόσο ο ιερέας πατέρας του, όσο και η ευσεβής πρεσβυτέρα μητέρα του, γέμισαν την παιδική του ψυχή από αγάπη για την Ορθοδοξία, την μόνη αληθινή πίστη. Από μικρό παιδί έδειξε μεγάλη έφεση στα γράμματα, για τούτο οι γονείς του τον έστειλαν στα σχολεία των Αθηνών, όπου έλαβε την καλλίτερη δυνατή μόρφωση της εποχής του. Κύριος δάσκαλός του υπήρξε ο Επίσκοπος Ωρεού της Βόρειας Εύβοιας, ο οποίος και χρηματοδότησε τις σπουδές του. Μετά το πέρας των σποδών του γύρισε για λίγο καιρό στον Κάλαμο.

ΑΓΙΑ ΕΥΔΟΚΙΑ Η ΦΩΤΙΣΜΕΝΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

       Η εξουσία γενικά φθείρει και διαφθείρει. Χειρότερη απ’ όλες η απολυταρχική εξουσία και ιδιαίτερα η βασιλική, η οποία σε παλιότερες εποχές, ήταν εστία διαφθοράς και ηθικής καταπτώσεως. Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις. Στο χιλιόχρονο Βυζάντιο, την χριστιανική Ρωμανία, οι αυτοκρατορικοί οίκοι ανάδειξαν, πέρα από την όποια κατάπτωση και μια πληθώρα αγίων ανάκτων, ανδρών και γυναικών, οι οποίοι λαμπρύνουν το αγιολογικό στερέωμα της Εκκλησία μας. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει η αγία Ευδοκία, η αυτοκράτειρα και φιλόσοφος, η οποία προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στο κράτος, την Εκκλησία και τον πολιτισμό.

      Γεννήθηκε το 401 στην Αθήνα και ήταν κόρη του ονομαστού φιλοσόφου και καθηγητή της ρητορικής, Λεοντίου. Το αρχικό όνομά της ήταν Αθηναΐς. Τόσο ο πατέρας της, όσο και η ίδια ήταν εθνική στο θρήσκευμα (ειδωλολάτρισσα). Ο πατέρας της φρόντισε να της δώσει αξιόλογη μόρφωση και παιδεία. Σπούδασε φιλοσοφία και φιλολογία. Ιδιαίτερα μελέτησε τον Όμηρο, τον Λυσία και τον Δημοσθένη. Σπούδασε επίσης αστρονομία και γεωμετρία. Κυρίως ασχολήθηκε με την νεοπλατωνική φιλοσοφία, η οποία μεσουρανούσε την εποχή εκείνη. Η ίδια ήταν στολισμένη με ευγένεια αισθημάτων και ψυχικό μεγαλείο. Επίσης διέθετε σπάνια σωματική ομορφιά.