π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης: - "Χριστιανοί, μελετᾶτε τό Εὐαγγέλιον" - ἐπιλεγμένα τμήματα ὁμιλίας του.

  Ὁ Γιάννης Εμμ Μαράκης, που το ἀνέβασε γραφει:

᾿Επέλεξα ὀλίγα τμήματα παλαιοῦ ἀπ᾿ἄμβωνος ἱεροῦ κηρύγματος τοῦ ἁγίου ἐπισκόπου Φλωρίνης, μακαριστοῦ πατρὸς τῆς Ἐκκλησίας Αὐγουστίνου Καντιώτη, ἀποσπάσματα αὐθεντικά, τὰ ὀποῖα γιὰ συντόμευση τοῦ χρόνου στὸ 1/3 τὰ διευθέτησα ὡς σύντομη περίληψι τοῦ ὅλου κηρύγματος χωρὶς νὰ ἀλλοιωθῇ τὸ νόημα. Ὀ πατὴρ Αὐγουστῖνος συνιστᾶ τὴν καθημερινὴ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ δὴ τῆς Καινῆς Διαθήκης ποὺ ἔχει ἐπικρατήσει νὰ λέγεται καὶ Εὐαγγέλιο καίτοι εἶναι σύνολο θεοπνεύστων βιβλίων, μεταξύ τῶν ὁποίων μόνον τὰ τέσσερα (4) βιβλία ὀνομάζονται στὴν κυριολεξία Εὐαγγέλια. Εἶναι βέβαια εὐαγγέλιο, καλό ἄγγελμα, ὅλη ἠ Καινή Διαθήκη καί ἔτσι ἀναφέρεται καὶ μέσα στό κείμενό της. Μάλιστα γιὰ ἔμφασιν ὁ π. Αὐγουστῖνος στό κήρυγμά του ἐπέβαλε «κανόνα, ἐπιτίμιον» στοὺς Χριστιανοὺς τοῦ ἐκκλησιάσματος τὴν τακτική μελέτη τοῦ Εὐαγγελίου……

https://www.augoustinos-kantiotis.gr/

Αυτό που φαίνεται ή αυτό που είναι;

Ο καημένος ο κυρ Μέντιος, ο γάιδαρος, τριγύριζε μέσα στο δάσος συλλογισμένος.

«Όλο ξυλιές τρώω από το αφεντικό μου… Πήγαινε  εδώ, πήγαινε εκεί, φωνές και προστάγματα. Να ήμουν κι εγώ δυνατός, να γκαρίξω μια και καλή και να κρυφτούν όλοι από τον φόβο τους… Να δεις καλοπιάσματα τότε».

Τέτοια κι άλλα πολλά σκεφτόταν, ενώ καταλάβαινε πως είχε ξεμακρύνει πολύ από τον στάβλο και το αγροτόσπιτο που ζούσε και ποιος άκουγε το αφεντικό του!

– Δε με γελούν τα μάτια μου!

Όπως το λάδι γαληνεύει τη θάλασσα ...

 «Όπως το λάδι γαληνεύει τη θάλασσα και παρά την θέλησή της,

έτσι και η νηστεία σβήνει εντελώς τις σαρκικές πυρώσεις

και παρά την θέλησή τους»

(Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)

«ΦΩΤΟΔΟΤΕΣ»   

Νὰ μακροθυμεῖτε σὲ ὅλους

«Νὰ μακροθυμεῖτε σὲ ὅλους».

(Α Θεσ, ε΄14)

   Ὁ ἄνθρωπος ποὺ μακροθυμεῖ ἔχει πολλὴ σύνεση, διότι ὅλα ὅσα λυπηρὰ τοῦ συμβαίνουν ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, τὰ συσχετίζει μὲ τὸ τέλος τῆς ἐδῶ ζωῆς τὸ ὁποῖο ταυτοχρόνως εἶναι ἀρχὴ τῆς αἰώνιας καὶ ἀτελεύτητης ζωῆς στὴν ὁποία ἔχει τὴν ἐλπίδα του.

            Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ

Οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ

 «Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

 Στίς κομμουνιστικές φυλακές οἱ ἱερεῖς καί οἱ μοναχοί πάντα ἦταν πολλοί καί ὑποβαλλόμενοι συνεχῶς σ΄ ἕναν κανονισμό ἀφανισμοῦ. Παρόλο πού δέν ἔχω μιά ἀκριβή στατιστική, μπορῶ νά εἰπῶ ὅτι ἑκατοντάδες ὀρθόδοξοι ρουμᾶνοι κληρικοί φυλακίσθηκαν καί ἐκτοπίσθηκαν. Ἡ παρουσία τους στόν κόσμο τῶν κρατουμένων ἄφησε τά ἴχνη τῶν κατακομβῶν στίς φυλακές.

Στίς φυλακές ὑπῆρχε μιά πραγματική χριστιανική πνευματικότητα. Οἱ ἱερεῖς ἔκαναν μέ τιμή τό καθῆκον τους, τόσο διά τῆς διδασκαλίας ὅσο καί διά τῆς ἐπιτέλεσης τῶν Ἁγίων Μυστηρίων. Αὐτοί καταδικάσθηκαν γιά τήν πίστη τους στόν Θεό, γιά τήν δύναμη μέ τήν ὁποία κήρυτταν τήν πίστη στόν λαό καί ἐπειδή ἐπιτελοῦσαν τήν ἀποστολή  τους. Ὡμολόγησαν τόν Χριστό καί γι΄ αὐτό ἐμαρτύρησαν γιά Αὐτόν.

Ἡ προσευχή...

Πηγή: Φῶς ταῖς τρίβοις μου

Η φωτογραφία του Ιστολογίου

Ι. Μ. Αγίων Αναργύρων - Πάρνωνας

Αὐτό εἶναι ἀκόμη χειρότερο ἀπό τήν ἴδια τή διάπραξη τῆς ἁμαρτίας.

 Καί ἄνθρωποι πού εἶναι μέσα στήν Ἐκκλησία, ὄχι ἁπλῶς ἁμαρτάνουν σέ σχέση μέ τά ἠθικά θέματα, ἀλλά ἁμαρτάνουν μέ ἕνα πνεῦμα, σάν νά μήν εἶναι τίποτε σημαντικό καί βαρύ αὐτό.

 Λένε μάλιστα: «Δέν μπορῶ νά τό καταλάβω, νά τό νιώσω ὅτι εἶναι ἁμαρτία». 

Τόσο πολύ ἔχει διαφθαρεῖ ὁ ἄνθρωπος εἰδικά ὡς πρός τό θέμα αὐτό. 

Ο νους αποκτά τη χάρη με τα άγια μυστήρια και τις άγιες αρετές

  Ο νους αποκτά τη χάρη με τα άγια μυστήρια και τις άγιες αρετές. Έτσι η προσευχή με την αγία της δύναμη χαριτώνει το νου και ο νους που έλαβε την ποιότητα της προσευχής γεννά και κατευθύνει κάθε λογισμό του στους θείους δρόμους, για να μη συντριβεί ποτέ σε ζοφερά αδιέξοδα. 

  Το ίδιο και η αγάπη με την αγία της δύναμη χαριτώνει το νου και ο άνθρωπος ευαγγελίζεται και πραγματώνει τη χριστοειδή αγάπη σ’ όλους τους ανθρώπους και όλα τα πλάσματα και όλη την κτίση.

Γιά μάς τούς γκρινιάρηδες πού μάς φταίνε όλοι καί όλα...

Κοντά στό καθολικό τής άγιας Άννας, υπάρχει ένα σπιτάκι, πού λέγεται τού «Πατριάρχου».

Εκεί ασκήτευε ένας Πατριάρχης ονόματι Κύριλλος.

Εγκατέλειψε τόν πατριαρχικό θρόνο καί ήλθε καί έγινε καλόγερος.

Οί πατέρες κουβαλούσαν τά πράγματα στή πλάτη. Λέγουν στόν Πατριάρχη. «Εσύ γέροντας είσαι, παναγιότατε καί αμάθητος, νά σού πάρουμε ένα γαϊδουράκι, νά φορτώνεις τά τρόφιμα σου». Τού πήραν ένα γαϊδουράκι καί κατέβαινε μέ αυτό.

Σκέψου πριν μιλήσεις

– Αχ Λιονταρή μου, μη με πλησιάζεις σήμερα, γιατί το στόμα σου μυρίζει άσχημα!

Ο βασιλιάς των ζώων θυμωμένος με την παρατήρηση της γυναίκας του της λιονταρίνας, βρυχήθηκε δυνατά.

– Ακούς εκεί, κυρά μου! Το ένα σού μυρίζει και το άλλο σου βρομάει… Θα φωνάξω εγώ τους συμβούλους μου και θα μου πουν την αλήθεια!

Πράγματι, πρώτο φώναξε το πρόβατο και το ρώτησε:

Αφιέρωμα στην Αγία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης (+ 20 Μαΐου 2021)

ΕΔΩ

 

Διὰ χάριτος ἔχετε σωθεῖ

«Διὰ χάριτος ἔχετε σωθεῖ».

(Ἐφεσ. β΄5)

   Κι ἄν ἀκόμη ἔχουμε ἄπειρα κατορθώσει, σωζόμαστε μὲ τὴ Θεία Χάρη καὶ νὰ λαμβάνουμε τὴ σωτηρία ἀπὸ τὴ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ, ὄχι ἀπὸ κάποια ὀφειλὴ καὶ χρέος τοῦ Θεοῦ πρὸς ἐμᾶς.

             Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Οἱ Σιωνιστές

«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ» 

Ἡ σιωνιστική κίνηση εἶχε φουντώσει μετά τό 1950 καί ἔγιναν πολλές συλλήψεις. Οἱ σιωνιστές ἀπομονώθηκαν ἀπό τούς ἄλλους κρατουμένους καί εἶχαν προνομιακό πολίτευμα (κανονισμό).  Ἐνῶ ἐμεῖς ὑποφέραμε ἀπό τήν τρομοκρατία, τήν πεῖνα καί εἴμασταν τελείως ἀπομονωμένοι ἀπό τίς οἰκογένειές μας, αὐτοί  ἐδέχοντο ἐφημερίδες, δέματα καί ἀσχολοῦνταν καί μέ κύκλους μελέτης.

Ἐκεῖνος πού ἀγαπᾶ τό Θεό...

Πηγή: Φῶς ταῖς τρίβοις μου

Φωτογραφία του Ιστολογίου

Ι. Μ. Αγίων Αναργύρων - Πάρνωνας

Η Γερόντισσα Γαλακτία για τη μεγάλη αποστασία των ημερών μας

Από συνταξιούχο καθηγητή Γυμνασίου λάβαμε το παρακάτω κείμενο, με την ευκαιρία της συμπληρώσεως τριών ετών από την οσιακή κοίμηση της Γερόντισσας Γαλακτίας:

…Πολλά τα βιώματά μου με την Αγία όντως Γερόντισσα Γαλακτία.  Ήταν στολισμένη με ουράνιο φως!  Γλυκύτατη!  Μητρότητα μοναδική, ενώ ήταν άγαμη και ψυχοσωματικά παρθένος!  Ευστροφότατη και πεπαιδευμένη αλλά ακατάκριτη και απλή!  Απλούστατη!  Αποστρεφόταν πολύ την κατάκριση και τον κακό λογισμό εις βάρος των άλλων!  Έβλεπες ένα ορμητικό ποταμό θείου έρωτος αλλά και μία δροσιστική κρήνη ακένωτης αγάπης για τους ανθρώπους!  Ήρεμη, αόργητη, χαρούμενη, εποικοδομητικά επικοινωνιακή, με ωραίο χιούμορ, με διάθεση θυσιαστικής προσφοράς σε όλους!  Τί ταπείνωση ήταν αυτή!  Δεν εννοείται, δεν περιγράφεται… Μένω σ’ αυτά περισσότερο, παρά στην φοβερή διόραση και προόρασή της… Χωρίς τα πρώτα, τα δεύτερα δεν θα είχαν καμία αξία!  Μου έκανε εντύπωση πώς γνώριζε λεπτομερώς πτυχές της μεγάλης αποστασίας του σήμερα!

Μου έλεγε:

Tὰ δόγματα ἐμφανίζονται, καθορίζονται, ἀλλὰ δὲν ἐξελίσσονται. Τὸ δένδρον τῆς Ὀρθοδοξίας δὲν φυλλορροεῖ δογματικῶς στούς αἰώνες

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἅγιον Ὅρος - Οἰκουμενισμὸς καὶ κόσμος», τοῦ Μοναχοῦ Λουκᾶ Φιλοθεΐτη

Τὸ «πιστεὺω» ἀνήκει εἰς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι καὶ βιωματικῶς τὸ ἐκφράζουν

Εἰς τὴν ζυγαριὰν τῆς Ὀρθοδοξίας τὰ πράγματα ἰσορροποῦν μὲ εἰλικρίνειαν καὶ ἁπλότητα: Ὅσον φιλοτιμεῖται ὁ χριστιανὸς – ὁ μοναχὸς – ὁ ἱερωμένος εἰς τὴν τήρησιν τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ, τόσον ὑγιὴς καὶ εὐαίσθητος εἶναι καὶ εἰς τὰ δόγματα τῆς εὐσεβείας.

Κατὰ τὸν Ἱερὸν Χρυσόστομον· - Οὐδὲν ὄφελος βίου καθαροῦ, ὅταν τὰ δόγματα εἶναι διεφθαρμένα. Ὅπως καὶ ἐκ τοῦ ἐναντίου· οὐδὲν ὄφελος δογμάτων ὑγιῶν, ὅταν ὁ βίος εἶναι διεφθαρμένος.

Βίος διεφθαρμένος πονηρὰ γεννᾶ δόγματα.

Μέγας ὁ βίος ἀγαπητοί… δηλοποιῶν σαφῶς διὰ τῶν ἔργων τοὺς πιστεύοντας ἢ ἀπιστοῦντας.

19 Μαΐου 1919: 105 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και το αίμα των νεκρών μας είναι ακόμα ζεστό

 

Πολλά τα λόγια, περιορισμένα τα έργα... Ας δώσουμε φωνή στους προγόνους μας

(Φωτ.: facebook.com/artgjergjgeorgio.kola)

Ο χρόνος, λένε, γιατρεύει τις πληγές. Περνάει και σου επιτρέπει να ξεχνάς και να προχωράς. Αυτή είναι η ανθρώπινη φύση. Ευτυχώς η ζωή έχει φροντίσει στον κανόνα να υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις. Ο ποντιακός ελληνισμός ανήκει σε αυτές. Δεν έχει περάσει μέρα από τότε που άρχισε η δεύτερη και σκληρότερη φάση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, στις 19 Μαΐου 1919, και οι Πόντιοι να έχουν ξεχάσει τους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους οι οποίοι άφησαν την τελευταία τους πνοή στα ιερά χώματα της ιστορικής πατρίδας.

Πρότυπα Γυναικών

π. Δημητρίου Μπόκου

 

Ο Χριστός εξέπνευσε πάνω στον Σταυρό. Το άψυχο σώμα του, κρεμασμένο και εγκαταλελειμμένο, κινδύνευε να πεταχτεί με τα σώματα των ληστών, να γίνει βορά ορνέων, να βεβηλωθεί, να χωθεί πρόχειρα σε κάποιο λάκκο. Η Παρασκευή έσβηνε, η μεγάλη μέρα του εβραϊκού Πάσχα, το Σάββατο, άρχιζε. Ό,τι ήταν να γίνει, έπρεπε να γίνει άμεσα. Ήρθαν τότε ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος, άρχοντες των Ιουδαίων, και με την άδεια του Πιλάτου ενταφίασαν, βιαστικά μεν, αλλά με όλους τους τύπους και τα τελετουργικά των Εβραίων, το σώμα του Ιησού. Οι Μυροφόρες, πανταχού παρούσες, παρακολούθησαν και βοήθησαν στην ταφή. Κατόπιν αγόρασαν και αυτές αρώματα και ήλθαν με το χάραμα της Κυριακής να αλείψουν τον Ιησού. Ο άγγελος όμως τους ανήγγειλε ότι ο Κύριος «ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε» (Κυριακή των Μυροφόρων).

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἔναντι τῆς ὁμοφυλοφιλίας

Γράφει ὁ κ. Εὐστράτιος Ἀνδριώτης

  Ὁ καθηγητὴς κ. Ἡρακλῆς Ρεράκης γράφει ὅτι ἡ Ἁγία Γραφή, μαζὶ μὲ τὴν ἁγιοπνευματικὴ Ἱερὰ Παράδοση ἀποτελοῦν τὶς βάσεις τῆς πίστεώς μας. Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη ἀναφέρει ὅτι ὁ Θεὸς «ἐποίησε τὸν ἄνθρωπον ἄρσεν καὶ θῆλυ» (Γέν. 1, 27-28…). Ἡ Ἐκκλησία μας, ἐνῷ σέβεται καὶ ἀγαπᾶ ὅλους τούς πλανεμένους καὶ ἁμαρτωλούς, ὅπως ἔπραττε καὶ ὁ Χριστός, δὲν μπορεῖ, ὅμως, νὰ ἀποδεχθεῖ τὴν ὁμοφυλοφιλία, ὡς μία «φυσικὴ ἕνωση», διότι ἡ Ἁγία Γραφὴ διδάσκει ὡς ζεῦγος, αὐτὸ ποὺ ὁ Θεὸς δημιούργησε, δηλαδὴ τὸ ἄρσεν καὶ θῆλυ.  Κάθε ἄλλη ἐφεύρεση φύλου ἢ ζεύγους ἐκ μέρους τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἐκτός τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ. Ἡ ὁμοφυλοφιλικὴ συμβίωση, τοποθετεῖται ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη Θεολογία στὸ πλαίσιο τῆς φιληδονικῆς τάσεως τοῦ ἀνθρώπου. Πρόκειται, δηλαδή, γιὰ ἕνα ἀνθρώπινο πάθος, ἢ μία ἐκτροπὴ τῆς ἀνθρώπινης φυσιολογίας καὶ ὀντολογίας. Ἀκολουθώντας τὸν Ἀπ. Παῦλο (Ρωμ. 1, 26-27), ἡ Ἐκκλησία θεωρεῖ αὐτὸ τὸ πάθος, ὡς μία μετάλλαξη τῆς φυσικῆς χρήσης τῆς ἀναπαραγωγικῆς λειτουργίας τοῦ ἀνθρώπου σὲ μία «παρὰ φύσιν» κατάσταση, ποὺ δὲν εἶναι εὐλογημένη ὡς φυσικὴ λειτουργία ἀπὸ τὸν Θεὸ – Δημιουργό.

ΤΑ ΟΡΦΑΝΑ ΤΗΣ ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΙΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΜΟΥ.

«Πάτμος 1η Οκτωβρίου 1922....

Διάβασα Τήν Επιστολή σου και λυπήθηκα τα Μέγιστα ...

Δεν τρώω. Δεν κοιμάμαι. Είμαι ωσάν τρελός !!!, Όταν Σκέπτομαι τα Μαρτύρια των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας ...Ειμαι γεμάτος Θυμό. Όχι τόσο εναντίον τών Αχρείων και Αγρίων Τούρκων όσο εναντίον των ψευδοπολιτισμένων και αθέων ευρωπαίων.

Ο Χριστός όμως ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!!!!

ΟΥΝΕΣΚΟ, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ: ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΙΣΩ;

Οἰκονομικὸν Forum Δελφῶν 2024. Ὁ Μητρ. Χαλκηδόνος Ἐμμανουήλ πλαισιωμένος μεταξὺ τῶν ἄλλων ἀπὸ τὸν Ἡγούμενον Σίμωνος Πέτρας Ἐλισσαῖον καὶ τὴν καν.     Ἐλισάβετ Προδρόμου, καθ. Boston College, γνωστήν διὰ τὴν συμμετοχήν της εἰς τὴν Σύνοδον τῆς Κρήτης (Κολυμπάρι) καὶ τὴν συνεργασίαν της μὲ τὴν CIA.

«Οἱ χρηματοδοτήσεις, οἱ ἄνθρωποι τῶν διεθνῶν ὀργανισμῶν καὶ οἱ ἰδέες τους προέρχονται ἀπὸ τὰ πολὺ μεγάλα οἰκονομικὰ συμφέροντα»

ΟΥΝΕΣΚΟ, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ: ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΙΣΩ;

 

«Ἡ Ἐκκλησία χρησιμοποιεῖται πρὸς σκοπὸν τοῦ δυτικότροπου μετασχηματισμοῦ τῆς κοινωνίας, διὰ τῆς ἐπιβολῆς σ’ αὐτὴν τοῦ κυρίαρχου δυτικοῦ μοντέλου τῆς υἱοθέτησης τῆς διαφορετικότητας, τῆς σχετικοποιήσεως τῶν παραδόσεων καὶ τοῦ “διαλόγου”».

Το κλάμα του μωρού που έπνιξε του έσφιγγε έκτοτε το λαιμό – Μια ανατριχιαστική μαρτυρία από τη Γενοκτονία των Ποντίων

Από το βιβλίο της Βέρας Αντωνιάδου-Κεσίδου «Κορίτσ’ παιδίν»

 (Φωτ.: Βασίλης Καρυοφυλλίδης)

Θα έτον σα ’22 εθαρρώ. Το αίμαν σον Πόντον ποτάμ’. Ο ελλενικόν στρατόν έφευεν, κι από πίσ’ οι τσετέδες έκαιαν κ’ εσκότωναν. Τα χωρία ευκαιρώθαν. Όσοι επέμ’ναν, εδέβασαν ατ’ς οι Τουρκάντ’ ας σο μαχαίρ’. Τα χωρία εκάπνιζαν, τιδέν κ’ εφέκαν οπίσ’. Όσοι επρόκαναν έφτασαν σην θάλασσαν και επαίραν ή παπόρια ή μαούνας και άλλ’ έρθαν σην Ελλάδαν και άλλ’ επήγαν σην Ρουσίαν.

Τό μαρτύριο τῶν 13 Ὁσιομαρτύρων τῆς Μονῆς Καντάρας Κύπρου

«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ

             Ἡ Καντάρα εἶναι κορυφή τοῦ ὄρους Πενταδάκτυλο τῆς Κύπρου τό ὁποῖον σήμερα εἶναι στήν τουρκική κατοχή. Στό μοναστήρι αὐτό μετέβησαν δύο μοναχοί, οἱ Ἰωάννης καί Κόνων, τό 1228 γιά νά ἀσκητέψουν. Κοντά τους, λόγῳ τῆς ἁγίας ζωῆς τους ἦλθαν κι ἄλλοι νέοι νά μονάσουν.

Νεωτερες μυροφορες

Κυρ. Μυροφόρων (Μᾶρκ. 15,43 – 16,8)

Ἔχουν περάσει, ἀγαπητοί μου, δεκαπέν­τε μέρες ἀπὸ τὸ Πάσχα. Ἡ σημερινὴ Κυ­ριακὴ εἶνε ἀφιερωμένη στὶς μυροφόρες γυναῖκες. Σᾶς τὶς παρουσιάζω μὲ συντομία.

* * *

Ὅπως στὸν φυσικὸ οὐρανὸ ὑπάρχουν ἀ­στερισμοί, ἔτσι καὶ στὸν πνευματικὸ οὐρανὸ τῆς Ἐκκλησίας οἱ μυροφόρες γυναῖκες ἀποτε­­λοῦν ἕναν ἀστερισμό. Ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ ἀ­στερισμοῦ, ἀστέρι πρώτου μεγέθους, εἶνε ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος, καὶ κοντά της ἀκολουθοῦν οἱ μυροφόρες. Ὅπως οἱ ψαρᾶδες ἄκουσαν τὸ Χριστό, ἔτσι καὶ οἱ γυναῖκες αὐτές. Πίστεψαν, ἐνθουσιάστηκαν ἀπὸ τὰ λόγια του. Καὶ ὄχι μόνο τὸν ἀκολούθησαν, ἀλλὰ καὶ ἐνίσχυαν τὸ ταμεῖο του ἀπὸ τὰ ὑπάρχοντά τους, ὥστε νὰ καλύπτωνται ὑλικὲς ἀνάγκες τῶν ἀ­ποστόλων καὶ νὰ γίνεται ἐλεημοσύνη.

Γενοκτονία Ποντίων: Η σφαγή στη σπηλιά της Παναγίας στην Παύρα

Γράφει ο Παναγιώτης Σαββίδης

Μια ιστορική αναδρομή στις φρικαλεότητες του Ραφέτ Πασά της Σαμψούντας και του ηρωισμού των Ποντίων – Μετά από 18 ημέρες μαχών, 95 γυναικόπαιδα ζήτησαν από τους αντάρτες να τους σκοτώσουν για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων

Την περίοδο 1915 – 1922 στο δυτικό τμήμα του Πόντου, όπου μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού ήταν τουρκόφωνοι, αναπτύχθηκαν και έδρασαν ένοπλα αντάρτικα σώματα, προκειμένου να προστατεύσουν τα ελληνικά χωριά της περιοχής, από τους διωγμούς και τη μανία των Τούρκων. Η ένοπλη οργάνωση στάθηκε σχετικά σωτήρια για τον Ελληνισμό του δυτικού Πόντου, αφού έως τότε είχε πληρώσει βαρύ φόρο αίματος από τις συνεχείς εκτοπίσεις, που αφάνισαν σημαντικό μέρος του πληθυσμού.

Κυριακή των Μυροφόρων (19/5/2024) και Πατερικά Κείμενα

ΕΔΩ

Με αὐτό που ὁ ἄνθρωπος κουβαλᾶ στήν ψυχή του κατά τήν ὥρα τοῦ θανάτου, μέ τοῦτο ἀπέρχεται στήν κρίση τοῦ Θεοῦ

 Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς 

  Θὰ ἤθελες νὰ μάθης ἂν ἡ ἐξομολόγηση εἶναι τόσο ἀπαραίτητη; Παλαιότερα πήγαινες πιὸ συχνὰ στὴν ἐξομολόγηση μὰ σταμάτησες ἐπειδὴ κάποιος σὲ εἰρωνεύτηκε γι’ αὐτό. Δὲν ἔπρεπε νὰ διακόψεις. Ποιὸν δὲν εἰρωνεύτηκαν οἱ ἄνθρωποι; Ξέρεις τί εἶπε ὁ διορατικότερος ὅλων: ''οὐαὶ ὑμῖν οἱ γελῶντες νῦν, ὅτι πενθήσετε καὶ κλαύσετε'' (Λουκ. 6, 25). 

Μοῦ γράφεις ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τὴν τέχνη σου ἔχεις καὶ ἕνα ἀμπέλι, πού σοῦ δίνει καλὴ παραγωγή, ἐπειδὴ τὸ καλλιεργεῖς πολύ. Ἂν κάποιος ἐγκατέλειπε τὸ ἀμπέλι του καὶ εἰρωνευόταν ἐσένα ποὺ φροντίζεις μὲ ἐπιμέλεια τὸ δικό σου, μήπως θὰ σήκωνες τὰ χέρια σου ἀπὸ τ’ ἀμπέλι καὶ θὰ σταματοῦσες νὰ τὸ καλλιεργεῖς; Σίγουρα, δὲν θὰ τὸ ἔκανες αὐτό.

Οἱ 13 ὁσιομάρτυρες τῆς Καντάρας

 ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ

  «Ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου·» (Πράξ. κ΄, 29). (Δηλ.: Σᾶς λέγω δὲ νὰ προσέχετε, διότι ἐγὼ γνωρίζω τοῦτο, ὅτι μετὰ τὴν ἀναχώρησίν μου θὰ εἰσέλθουν μεταξύ σας ψευδοδιδάσκαλοι καὶ πλάνοι σὰν ἄλλοι λύκοι ἄγριοι καὶ σκληροί, ποὺ ἀλύπητα θὰ διαρπάζουν τὸ ποίμνιον, βλάπτοντες καὶ ἀφανίζοντες τὰς ψυχὰς τῶν λογικῶν προβάτων).

 Αἵρεση σημαίνει χωρισμὸς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία.

• Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος μᾶς συμβουλεύει πῶς νὰ ἀντιμετωπίζουμε τοὺς αἱρετικούς:

ΑΪΒΑΛΙ – ΚΥΔΩΝΙΕΣ

 

Ιστορικά

Ειρήνη Π. Βεκρή

Τόπος και Άνθρωποι Το Αϊβαλί ανήκει στον ευρύτερο αιολικό χώρο του βορειοανατολικού Αιγαίου, στα παράλια της Μικράς Ασίας. Είναι δεν είναι 114 χλμ., από στεριάς, βορειότερα της Σμύρνης. Στα Ανατολικά, το χωρίζει από τη Λέσβο μονάχα το Μπουγάζι, η λουρίδα της θάλασσας που στενεύει πολύ στη Σκάλα των Μιστεγνών, κοντά στο Μανταμάδο, και απέχει από το Σαρμουσάκ, την άκρη της χερσονήσου του Αϊβαλιού 13 χλμ. Τόσο κοντά είναι, που ακούγεται, λένε, το λάλημα του πετεινού από τη μια στεριά στην άλλη. Το Μπουγάζι ξανοίγει πιο πάνω και βρέχει την Τρωάδα την εύφορη πεδιάδα, που ο Όμηρος την έκανε γνωστή σε όλες σχεδόν τις γενιές που διάβηκαν πόρτα σχολείου, από την εποχή του ραψωδού, αλλά και στις άλλες τις γενιές που κρυφά ή φανερά ποτίστηκαν από τα ελληνικά γράμματα. Για τα «γράμματα», που πολύ αγάπησαν και κανάκεψαν οι Αϊβαλιώτες, είναι πιο γνωστή στην Νεοελληνική Ιστορία η πόλη των Κυδωνιών.

Ὁ Πρωθυπουργὸς δὲν ἐντρέπεται;

Τοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη,

Θεολόγου- Δημοσιογράφου- Συγγραφέως- Ἐκδότου (ὅπως ἐτίμησεν αὐτὸν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν)

  Ὁ Πρωθυπουργὸς κ. Κυριάκος Μητσοτάκης συνεχίζει νὰ ἐξοργίζη τοὺς πιστοὺς Ὀρθοδόξους Ἕλληνας μὲ τὰς συχνάς εἰσόδους του εἰς Ἱεροὺς Ναούς, νὰ ἀνάπτη κεριά, νὰ ἀσπάζηται ἱεράς εἰκόνας καὶ ὑποτίθεται ὅτι προσεύχεται.

Η ΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ

Η ΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ
ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ

 
ΘΩΜΑ ΜΑΥΡΟΜΟΥΣΤΑΚΟΥ,
ΚΑΘ. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΧΗΜΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΟΡΟΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ, ΕΚΠΑ

Π. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΔΙΔΑΚΤΟΡΟΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΧΗΜΕΙΑΣ, ΕΚΠΑ
 

Εισαγωγή

 

     Είναι αναμφισβήτητο ότι ο Κανόνας του Ακαθίστου Ύμνου, εκτός από τα βαθιά θεολογικά μηνύματα που προσφέρει, είναι και ποιητικότατος και γεμάτος ένθεο λυρισμό.
     Ονόμαστηκε δε "ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ" λόγω του γεγονότος ότι οι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης τον έψαλλαν όρθιοι στον Ναό των Βλαχερνών στις 8 Αυγούστου 626, όταν λύθηκε η πολιορκία της πόλης από τους Αβάρους και τους Πέρσες μετά από θαυματουργική επέμβαση της Θεοτόκου και όταν ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος απουσίαζε σε εκστρατεία εναντίο της Περσίας.