Ἀκούσαμε στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα, σεβαστοὶ πατέρες, ἀγαπητοί μου, ὅτι ἕνας νέος πλούσιος πλησίασε τὸν Κύριο μὲ σεβασμό, μὲ εἰλικρινὴ διάθεση καὶ ἐνδιαφέρον, νὰ μάθει ἀπὸ τὸν Θεῖο Διδάσκαλο τί πρέπει νὰ κάνει γιὰ νὰ κληρονομήσει τὴν αἰώνια ζωή. “Τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον ;” (Ματθ. Ιθ΄16), τὸν ρώτησε.
Σπάνιο, στὰ ἀλήθεια, φαινόμενο νεαροῦ νὰ ἔχει τέτοιες ἀνησυχίες. Ἄν τὶς καρδιὲς τῶν νέων σήμερα, συγκινοῦν καὶ ἑλκύουν θέλγητρα τῆς παρούσης ζωῆς, τὴν καρδιὰ τοῦ νέου αὐτοῦ τὴν εἶχε προσελκύσει τὸ ὅραμα τῆς “αἰωνίου ζωῆς”. Ἴσως νὰ εἶχε ἀκούσει, ὅπως φαίνεται, κάποια κηρύγματα τοῦ Κυρίου γιὰ τὴν αἰώνια ζωή ἤ εἶχε διαβάσει ἀπὸ τὰ ἀναγνώσματα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ὅτι ὑπάρχει ζωὴ αἰώνιος (Δανιήλ ΙΒ΄2). Ἔτσι ἤθελε διευκρυνίσεις ἀπὸ τὸν Διδάσκαλο.
Τό
έτος 1970 επισκέφθηκε την Μονή Αγάθωνος ένα ανδρόγυνο εκπαιδευτικών που
δεν είχε παιδιά για να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας
μας και νά προσευχηθούν θερμά.Τήν ὥρα πού ἦταν γονατιστοί μπροστά στην
ἁγία εικόνα και θερμοπαρακαλοῦσαν τήν Παναγία νά τούς χαρίσει ἕνα παιδί,
ἄκουσαν νά τρίζουν δυνατά τά παράθυρα τοῦ ναοῦ καί φοβήθηκαν. Βγῆκαν
ἔξω καί στήν αὐλή τῆς μονῆς συνάντησαν τόν π. Βησσαρίωνα. Τοῦ εἴπανε γιά
τόν θόρυβο πού ἄκουσαν μέσα στήν ἐκκλησία.
Μέσα στην Εκκλησία του Χριστού ο Τίμιος Πρόδρομος απολαμβάνει μεγάλη τιμή, την οποία πρώτα του απέδωσε ο Κύριος, όπως φαίνεται από το ιερό Ευαγγέλιο (Ματθ. 11:11). Σπάνια άνθρωπος, ή μάλλον δεν υπάρχει άλλος άνθρωπος ο οποίος να συνεδύασε τόσα χαρίσματα όσα ο Τίμιος Πρόδρομος. Ασκητής και Προφήτης, Μεγαλομάρτυς, Κήρυξ της Αληθείας, Πρόδρομος του Δεσπότου Χριστού. Αλλά εκείνο το οποίο μου φαίνεται ότι κάνει αγιότερο τον Τίμιο Πρόδρομο δεν είναι τόσο η άσκησή του – υπήρχαν και άλλοι τότε ασκητές στην εποχή του, και μάλιστα ολόκληρο τάγμα Εβραίων ασκητών, οι λεγόμενοι Εσσαίοι – αλλά η μεγάλη του ταπείνωση.
Η εκδημία στις 28.8.2010 του πολυσέβαστου πρώην μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου ήταν ένα γεγοανός που συγκίνησε πολλούς. Ο επίσκοπος Αυγουστίνος ήταν μια σπάνια εκκλησιαστική προσωπικότητα με πλούσια δραστηριότητα, αγώνες και θυσίες. Χρωμάτισε όλο τον εικοστό αιώνα με την ιεροκηρυκτική του δράση και το φιλανθρωπικό έργο του.
ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ
ΣΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ
ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ
1907-2010
ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΠΡ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ,
ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΕΟΡΔΑΙΑΣ ΚΥΡΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΝ ΚΑΝΤΙΩΤΗΝ
(παραθέτουμε ένα απόσπασμα)
του π. Ιερωνύμου Νικολοπούλου, β’ γραμματέως της Ιεράς Συνόδου
«Ηγούμενος μέγας πέπτωκεν εν τη ημέρα ταύτη» (Β’ Βασιλ. γ’ 38).
«Αναπεσών εκοιμήθη ως λέων, τις εγερεί αυτόν;» (Γεν. μθ’ 9).
Όντως Ηγούμενος μέγας πέπτωκεν εν τη ημέρα ταύτη! Ηγούμενος και όχι ηγεμών. Ηγούμενος και όχι άρχων. Ηγούμενος, αλλά ποτέ εξουσιαστής, καθώς ο άπας χρόνος της ζωής αυτού χαρακτηρίζεται από μίαν ασταμάτητον πάλην προς ό,τι νομιζόμενον ως κυρίαρχον, κραταιόν, κρατούν, ενεργούν τα της εξουσίας του κόσμου τούτου και συνάμα μεθ’ υψηλού φρονήματος παραθεωρούν τα ευαγγελικά προστάγματα και τας χριστοπαραδότους ηθικάς επιταγάς. Ηγούμενος, δηλονότι Πνευματικός Ηγέτης, εμφορούμενος υπό της έναντι του Χριστού ευθύνης δια την διαποίμανσιν των λογικών Αυτού προβάτων, αφιστάμενος πάσης ιδιοτέλειας ή καιροσκοπισμού, ενεργών ως λόγον αποδώσων και ήδη πλέον την καλήν απολογίαν παρέχων ενώπιον του Φοβερού Βήματος του Δικαιοκρίτου Θεού!
Νικόλαος Σωτηρόπουλος
Αείμνηστος Ακραιφνής Ορθόδοξος Θεολόγος
και Αγωνιστής
(15.4.1934 Παλαιοχωράκι Ναυπακτίας – Πάτρα 28.8.2014)
28.8.2025
1.Κατὰ θεία συγκυρία, τὴν ἰδίαν ἡμέρα κοιμήσεως τοῦ ἀειμνήστου πρώην Μητροπολίτου Φλωρίνης κυροῦ Αὐγουστίνου Καντιώτου, τὴν 28ην Αὐγούστου, τέσσερα ἔτη ἀργότερον, ἐκοιμήθη καὶ ὁ ἄριστος μαθητὴς αὐτοῦ ἀκαταμάχητος ἀγωνιστὴς Νικόλαος Σωτηρόπουλος.
Κυρός Αυγουστίνος Καντιώτης
(Λεύκες Πάρου 20.4.1907 - Φλώρινα 28.8.2010)
Επαναληπτική Αναφορά
28.8.2025
ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΠΡΩΗΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΚΥΡΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ
ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΗΜΑ ΕΚ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΤΟΥ ΕΠ’ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΩΝ 15 ΕΤΩΝ
ΑΠΟ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΟΥ
(+28.8.2010)
Ο ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΚΑΙ
ΘΕΡΜΟΤΑΤΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ ΄21
ΣΠΑΝΙΟΝ VIDEO 18.3.1964
1.Ἀκολουθοῦμεν τὸν Ἀετὸν τῆς Ἀντικειμενικότητος Ἰωάννην Χρυσόστομον: «Τὰ δημοσίως γενόμενα καὶ τὸν λαὸν σκανδαλίζοντα ταῦτα καὶ ἐλέγχομεν» ἤ τὸν Πιστὸν Μιμητὴν αὐτοῦ Σύγχρονον Γέροντα πρώην Μητροπολίτην Φλωρίνης, Ἰδανικὸν Ἐργάτην τοῦ Εὐαγγελίου κυρὸν Αὐγουστῖνον Καντιώτην, ὁ ὁποῖος ἐπανελάμβανε τὰ τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου θέτων κάποιον Περιορισμόν: «ἐλεγκταὶ μὲν, ἀλλὰ ὄχι ἐκπωματισταί», διότι ἀπὸ τὰς ἀπείρους Ταλαιπωρίας καὶ Γελοιοποιήσεις, ποὺ ὑφίστατο ὁ ἐν λόγῳ ἅγιος τῆς Ἐποχῆς μας εἶχε τρομερώτατες Καταπογοητεύσεις ὑπὸ ὅλων τῶν Ἰθυνόντων, ἰδιαιτέρως δὲ ὑπὸ τῶν Ταγῶν τῆς Ἐκκλησίας!!!!!……
Πνευματικό τέκνο του π. Σεραφείμ Δημόπουλου διηγήθηκε:
– Στην πρώτη μας συνάντηση ο Γέροντας μου χάρισε το «Λαυσαϊκόν». Αυτό που με απασχολούσε – έντονα εκείνη την εποχή – ήταν ο γάμος και το περιεχόμενο του βιβλίου μου ήταν αδιάφορο. Ανεφέρετο σε ασκητικούς αγώνες των μοναχών της Αιγύπτου. Γνώριζα ελάχιστα για τον μοναχισμό και αυτά που διάβαζα μου εφαίνοντο υπερβολικά. Με δυσκολία έκανα υπακοή και το διάβασα όλο.
«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
Στούς τρεῖς τελευταίους αἰῶνες, ὁ μητροπολίτης Μολδαβίας Δοσίθεος, στόν 4ο τόμο τῶν Βίων τῶν Ἁγίων εἶχε σημειώσει ὅτι «εἶναι πολλοί ρουμᾶνοι ἅγιοι, ἀλλά δέν εἶναι γνωστοί...»
Ἀπό τότε καί μέχρι σήμερα, στόν οὐρανό τῆς Ὀρθοδόξου ρουμανικῆς Ἐκκλησίας, ἀνέτειλλαν πολλά φωτεινά ἀστέρια ἀπό ὁμολογητές, ἱεράρχες, ὁσίους καί δικαίους, καθώς βλέπουμε καί στόν καιρό μας, ὅπου ἀνέτειλε ἡ φωτεινή μορφή τοῦ ἱερομονάχου, μεγαλοσχήμου μοναχοῦ, Ἰωάννου Ἰακώβ, γιά τόν ὁποῖον θά γίνη λόγος στήν συνέχεια.
