“Μα είναι «αγάπη», δεν κάνω κάτι κακό“…
Συγκινητική αποκάλυψη ομοφυλόφιλου,
“Να μοιραστώ μια ιστορία;”
23-7-2025
Καρανίκας Παναγιώτης
Προσφάτως διάβασα, στο ιστολόγιο «ΑΚΤΙΝΕΣ», ένα άρθρο με τίτλο «Θεία Κοινωνία με Coca Cola; Κι όμως κάποιοι το κάνουν! (και κάποιοι τους «στηρίζουν»)» (21/7/2025). Αλγεινή εντύπωση μου προκάλεσε το ακόλουθο απόσπασμα του εν λόγω άρθρου που υπογράφεται από κληρικό της Ελλαδικής Εκκλησίας:
«Προσωπικά, μου θυμίζει μια συζήτηση που είχα κάποτε με ομοφυλόφιλο ιερέα:
Όταν του είπα πως υπάρχουν περιορισμοί για την ερωτική δραστηριότητα του ιερέα αλλά και του πιστού που θέλει να μπει στον δρόμο της άσκησης, μου απάντησε:
“Μα είναι «αγάπη», δεν κάνω κάτι κακό“…
Συγκινητική αποκάλυψη ομοφυλόφιλου,
“Να μοιραστώ μια ιστορία;”
Ἡ ὑπάρχουσα ἠθικὴ καὶ πνευματικὴ μόλυνσις ἔγινε περισσότερον ἔντονος. Ἐπραγματοποιήθη εἰς τὸ Κέντρον τῶν Ἀθηνῶν ἡ ἐτησία λεγομένη «παρέλασις ὑπερηφανείας» τῶν κιναίδων, ὁμοφυλοφίλων καὶ ἀνωμάλων.
Εἰς αὐτὴν τὴν ἐκδήλωσιν ἐντροπῆς, αἰσχύνης καὶ καταισχύνης εἰσεχώρησεν ὁ δυναμικὸς ἀγωνιστὴς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ Αἰδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Ἰωάννης Κ. Διώτης καὶ μετακινούμενος εἰς διάφορα σημεῖα βροντοφώνησε τὴν ἀλήθειαν τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς ἀνθρωπολογίας ὅτι δύο φῦλα ἐποίησεν ὁ Θεός, Ἄνδρα καὶ Γυναῖκα καὶ ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία δὲν εἶναι δικαίωμα, ἀλλὰ δυσῶδες πάθος, διαστροφὴ καὶ σαρκικὴ παρὰ φύσιν ἀσέλγεια. Ἐτόνισε δὲ ὁ π. Ἰωάννης ὅτι δὲν μισεῖ τοὺς ὁμοφυλοφίλους ὡς πρόσωπα, διότι καὶ αὐτοὶ εἶναι ζῶσαι εἰκόνες τοῦ Θεοῦ. Τὴν αἰσχρὰν ἁμαρτίαν μισεῖ, τοὺς δὲ ἁμαρτάνοντας καλεῖ εἰς μετάνοιαν.
«Ξαφνικά, ενώ προσευχόμουν, συνειδητοποίησα την απελπιστική μου ανάγκη για ζωή και αγάπη. Αυτή ήταν η αρχή της μεταμόρφωσης και της επιστροφής μου στον Χριστό. Ενώ έκανα ένα παιδικό βήμα προς το μέρος Του, Εκείνος έκανε ένα τεράστιο βήμα προς το δικό μου μέρος …»
Από τεσσάρων ετών καταλάβαινα ότι ήθελα να είμαι αγόρι. Πίστευα ότι οι γυναίκες ήταν αδύναμες και παρόλο που τα αγόρια ήταν ανυπότακτα, ωστόσο ήταν δυνατά. Όταν ήμουν περίπου 14 ετών, συνειδητοποίησα ότι λάτρευα τη καλύτερή μου φίλη. Αν και καταπίεζα αυτά τα συναισθήματα, εκείνα επαναλαμβανόταν με κάθε επόμενη καλύτερή μου φίλη, μέχρι το πρώτο έτος στο κολέγιο, όταν τα πράγματα έφτασαν στα άκρα: δεν μπορούσα να συνδεθώ συναισθηματικά με το αγόρι μου, ωστόσο είχα εμμονή με τη καλύτερή μου φίλη.
Το σύστηµα δουλεύει µεθοδικά και οργανωµένα και µε προοπτική υλοποίησης δεκαετίες µπροστά. Οι κωπηλάτες τα σχεδιάζουν, οι δηµοσιογραφικοί κοµπάρσοι της ενηµέρωσης ετοιµάζουν το έδαφος και το κράτος το µεταπλάθει σε άγραφη πλάκα.
Όλα ξεκινούν ως νότες ενθουσιασµού, ως κάτι το καινούργιο και καµουφλάρουν µε επιµέλεια το βασικό σχεδιασµό τους και έτσι µπαίνουν οι άνθρωποι, ιδιαίτερα οι νέοι στον προγραµµατισµένο ρυθµό της µηχανής που λειτουργεί “εν υποµονή”.
Στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε κυριαρχεί το θέμα της ομοφυλοφιλίας, του σοδομισμού, και είναι ανάγκη να υπογραμμιστούν ορισμένες αλήθειες που τίθενται υπό αμφισβήτηση.
Ὁ Ἀγγλικανὸς πρ. ἀρχιεπίσκοπος τοῦ Καντέρμπουρι καὶ πνευματικὸς ἡγέτης τῆς Ἀγγλικανικῆς ὁμολογίας, Τζάστιν Οὐέλμπι, δήλωσε σὲ δημόσια συνέντευξί του τὸν Ὀκτώβριο μήνα ὅτι, ἡ Ἀγγλικανικὴ ἐκκλησία ἀποφάσισε, «ὅτι ὅλη ἡ σεξουαλικὴ δραστηριότητα πρέπει νὰ εἶναι μέσα σὲ μιὰ ἀφοσιωμένη σχέση εἴτε εἶναι στρέϊτ εἴτε γκέϊ». Δηλαδὴ ἡ ὁμοφυλοφιλία σὲ μιὰ μόνιμη σχέσι δὲν εἶναι ἁμαρτωλή. Οὔτε ὁ γάμος εἶνε ἀπαραίτητος γιὰ μία μονίμη σχέσι μεταξὺ ἑτεροφύλων.
Ἀπὸ τὴν «Χριστιανικὴ Σπίθα» κυκλοφόρησε φυλλάδιο μὲ τὸν ἀνωτέρω τίτλο. Περιέχει κείμενα ποὺ ἔχουν ἤδη δημοσιευθῆ στὸ περιοδικό. Ὅσοι θέλουν νὰ λάβουν φυλλάδια πρὸς διανομή, νὰ ἀπευθυνθοῦν στὸ περιοδικὸ εἴτε τηλεφωνικῶς εἴτε μὲ email.
Κατεβάστε το φυλλάδιο από εδώ!
Μὲ μεγάλη ἀνησυχία καὶ θλίψη παρακολουθοῦμε τὸν τελευταῖο καιρὸ μιὰ καταιγιστικὴ ἐπέλαση τοῦ πάθους τῆς ὁμοφυλοφιλίας σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο. Συγχρόνως ὅμως διαπιστώνουμε μιὰ ἀπρόσμενη συμπάθεια πρὸς αὐτὴν καὶ μιὰ προκλητικὴ ἀποδοχὴ ἀπὸ κυβερνήσεις κρατῶν, ἐπιχειρώντας νὰ τὴν καθιερώσουν σὰν φυσικὴ ἐπιλογή.
Τοῦ κ. Γεωργίου Κούβελα, Συνταξιούχου Δικηγόρου παρ᾽ Ἀρείῳ Πάγῳ,
Ἐπιτίμου Προέδρου τῆς Ἐθνικῆς Φοιτητικῆς Ἑνώσεως Κυπρίων
20ον
Γιὰ τί εἴδους «ἀνεκτικότητα» καὶ «συνύπαρξη» δικαιοῦται καὶ μπορεῖ νὰ μιλᾶ κάποιος, ὅταν ὁ ἴδιος χρησιμοποιεῖ ρητορικὴ ποὺ ὄχι μόνο δὲν συμβάλλει στὴν ἑνότητα καὶ ἀνεκτικότητα τοῦ «ἄλλου», ἀλλὰ στοχοποιεῖ, μηδενίζει-ἀπαξιώνει τὸν «ἄλλο», κυρίως ὅμως προσβάλλει τὸ εἶναι του καὶ τὴν ταυτότητά του; Θίγει τὶς πιὸ εὐαίσθητες χορδὲς τῆς ὕπαρξής του;. Εἶναι «ρατσισμός» καὶ «ξενοφοβία» τὸ νὰ μὴ ἀνέχεται, νὰ μὴ ἐπιτρέπει κάποιος νὰ τοῦ βρίζουν τὴν Πατρίδα του, τὴν Πίστη του καὶ τὴν Οἰκογένειά του;