Ἡ ὑπάρχουσα ἠθικὴ καὶ πνευματικὴ μόλυνσις ἔγινε περισσότερον ἔντονος. Ἐπραγματοποιήθη εἰς τὸ Κέντρον τῶν Ἀθηνῶν ἡ ἐτησία λεγομένη «παρέλασις ὑπερηφανείας» τῶν κιναίδων, ὁμοφυλοφίλων καὶ ἀνωμάλων.
Εἰς αὐτὴν τὴν ἐκδήλωσιν ἐντροπῆς, αἰσχύνης καὶ καταισχύνης εἰσεχώρησεν ὁ δυναμικὸς ἀγωνιστὴς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ Αἰδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Ἰωάννης Κ. Διώτης καὶ μετακινούμενος εἰς διάφορα σημεῖα βροντοφώνησε τὴν ἀλήθειαν τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς ἀνθρωπολογίας ὅτι δύο φῦλα ἐποίησεν ὁ Θεός, Ἄνδρα καὶ Γυναῖκα καὶ ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία δὲν εἶναι δικαίωμα, ἀλλὰ δυσῶδες πάθος, διαστροφὴ καὶ σαρκικὴ παρὰ φύσιν ἀσέλγεια. Ἐτόνισε δὲ ὁ π. Ἰωάννης ὅτι δὲν μισεῖ τοὺς ὁμοφυλοφίλους ὡς πρόσωπα, διότι καὶ αὐτοὶ εἶναι ζῶσαι εἰκόνες τοῦ Θεοῦ. Τὴν αἰσχρὰν ἁμαρτίαν μισεῖ, τοὺς δὲ ἁμαρτάνοντας καλεῖ εἰς μετάνοιαν.
Τέλος, ὁ γνωστὸς καὶ πέραν τῶν ὁρίων τῆς Ἑλλάδος, π. Ἰωάννης Διώτης εἶπε, κατ’ ἐπανάληψιν, ὅτι ἀφοῦ ἡ ὁμοφυλοφιλία καταργεῖ τὴν παραδοσιακὴν οἰκογένειαν, ἐὰν ὑποτεθῇ ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι γίνουν ὁμοφυλόφιλοι, τότε μετὰ ἀπὸ 110 ἔτη περίπου οὐδεὶς ἄνθρωπος θὰ ὑπάρχῃ εἰς τὸν πλανήτην γῆ. Ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι καὶ ἀφανισμὸς τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.
Σημειοῦται ἀκόμη ὅτι, μετὰ ἀπὸ παρέλευσιν χρόνου, ὁ π. Ἰωάννης περιεκυκλώθη ἀπὸ ἀστυνομικοὺς καὶ ἠμποδίσθη νὰ συνεχίσῃ.
