Αυτή η καθαρή καρδιά θερμαίνεται από το φως της παρουσίας του Θεού, και αντανακλά αυτήν την λάμψη τριγύρω της...

Περιγράψαμε έως τώρα την πνευματική πορεία της καρδιάς που ανοίγεται στον Θεό επιδιώκοντας την κάθαρση από τα πάθη, την απόκτηση των αρετών, ιδίως της  καθαράς νοεράς προσευχής του Ιησού και της θεϊκής αγάπης, και είδαμε πως μία τέτοια καρδιά φλέγεται από την επιθυμία να γνωρίσει και να ενωθεί με τον Θεό. Αυτή η καθαρή καρδιά θερμαίνεται από το φως της παρουσίας του Θεού, και αντανακλά αυτήν την λάμψη τριγύρω της. Αυτή η καρδιά έχει γίνει κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος και φανερώνει την αγάπη του Θεού στους άλλους.
Αρχιμ. π. Κύριλλος Κεφαλόπουλος.

Όταν η καρδιά ανοίγεται με αγάπη στον Θεό...

Αυτή η θεϊκή αγάπη αποκαθιστά την ενότητα μιας διχασμένης καρδιάς ανάμεσα στον κόσμο και τον Θεό. Αντικαθιστά τα πάθη του εγωισμού, του θυμού, της πλεονεξίας, με τις αρετές της ταπεινώσεως, της αοργησίας, της φιλανθρωπίας. Γράφει ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: «όταν αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν πλέον, κανένα ίχνος κακότητος ή πονηρίας μπορεί να διατηρηθεί. Στην θέση αυτών εισάγονται διάφορα είδη αρετών, που ενσωματώνουν την δύναμη της αγάπης. Έτσι, με την ενοποίηση του ανθρώπου, πραγματοποιείται επίσης η ενοποίηση μεταξύ των ανθρώπων». 

Όταν η καρδιά επικαλείται το Όνομα του Ιησού...

Η καρδιά φθάνει σε αυτήν την πνευματική κατάσταση, όταν καλλιεργεί την νοερά προσευχή και την καθαρή αγάπη. Όταν η καρδιά επικαλείται το Όνομα του Ιησού στην νοερά προσευχή, συνέχεται από την καρδιακή αγάπη προς τον Κύριο. Η αγαπητική διάθεση της καρδιάς αυξάνει και οδηγείται στην πνευματική καθομοίωση, στο «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» με τον Θεό. Αισθανόμαστε την πνευματική αυτή αγάπη να πλημμυρίζει την καρδιά μας και να την μεταμορφώνει. Αυτή η καρδιά που αγαπά τον Χριστό, καλλιεργεί την προσευχή του Ιησού, δεν μπορεί παρά να αγαπά και όλον τον κόσμον. Αυτή η θεϊκή αγάπη είναι ειρηνική, άνωθεν κατερχομένη, αγνή και ανυπόκριτος. Η καρδιά, όταν έχει καθαρή προσευχή, κατακλύζεται και θερμαίνεται από αυτήν την θεϊκή αγάπη.

πηγή

Η ένωση μας με τον Θεό περνάει μέσα από την αγάπη προς τον πλησίον...

Όταν η καρδιά ανοίγεται με αγάπη στον Θεό, ενώνεται μαζί Του και με τους άλλους σε μία κοινωνία αγάπης, όπως εκφράζεται μέσα στην Εκκλησία. Η ένωση μας με τον Θεό περνάει μέσα από την αγάπη προς τον πλησίον. Ο Θεός και ο πλησίον μας ως εικόνα του Θεού γίνονται το κέντρο της ζωής μας. Ζούμε όχι για εμάς, αλλά ζει μέσα στην καρδιά μας ο Χριστός, όπως έλεγε ο Απ. Παύλος. Η χριστιανική καρδιά γνωρίζει να αγαπά με ταπείνωση, και χαίρεται όταν και οι άλλοι χαίρονται (Α’ Κορ. 13:4-7). Η καρδιά ζει μέσα στην παρουσία της αγάπης του Θεού και ο Θεός κατοικεί μέσα στην καρδιά μας. Είναι μία αλληλένδετη αγάπη, που αλληλοπεριχωρείται.

πηγή

Όσο η καρδιά ανοίγεται στον Θεό, τόσο αισθάνεται να την κατακλύζει η θεϊκή αγάπη...

Η χριστιανική αγάπη που ανθίζει σε μία καθαρή καρδιά, αυξάνει με την Χάριν του Αγίου Πνεύματος, ισχυροποιείται, και δίδει στην καρδιά μία αίσθηση πληρότητος. Η χριστιανική αγάπη περνάει πρώτα από τον πλησίον, όπως λέγει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: «εάν κάποιος πει ότι αγαπώ τον Θεό και τον αδελφόν του μισεί, είναι ψεύτης. Γιατί αυτός που δεν αγαπά τον αδελφόν του που έχει δει, τον Θεό, που δεν έχει δει, δεν δύναται να αγαπά (Α’ Ιω. 4:20). Η αγάπη για τον Θεό είναι μία ολοκληρωτική νίκη κατά του εγωισμού. Αποκτάται μετά από προσευχή και απαλλαγή των παθών. Όταν η αγάπη κατακλύσει την καρδιά, είναι σαν να έχει λάβει ένα υπέροχο υπερουράνιο δώρο. 

Η καρδιά που ανοίγεται προς τον Θεό με σκοπόν να ενωθεί μαζί Του, πρέπει πρώτα να ανοιχθεί στην αγάπη...

Η καρδιά που ανοίγεται προς τον Θεό με σκοπόν να ενωθεί μαζί Του, πρέπει πρώτα να ανοιχθεί στην αγάπη. Με την αγάπη επιτυγχάνουμε την ένωση με τον Θεό. Τι είδους αγάπη, όμως; αυτήν την καθαρή αγάπη που θέλει από εμάς ο Θεός, που διακρίνεται από την εκρίζωση του εγωισμού και την ανάπτυξη της ανιδιοτελούς αγάπης που έχει υπερβεί τα πάθη και προσφέρεται αυτοθυσιαστικά προς τον Θεό και τον πλησίον. Η αγάπη είναι ένα ζητούμενο κεντρικό για την καρδιά που θέλει να ανοιχθεί στον Θεό. Όσο η καρδιά κυριαρχείται από εγωκεντρισμό, δεν μπορεί να προσανατολισθεί στην αγάπη του Θεού. 

Στον βαθμό που υπάρχει η θερμότητα της καρδιακής προσευχής, η καρδιά έχει φθάσει σε ανώτερα πνευματικά επίπεδα...

Στον βαθμό που υπάρχει η θερμότητα της καρδιακής προσευχής, η καρδιά έχει φθάσει σε ανώτερα πνευματικά επίπεδα, έχει αποκτήσει την καθαρή αγάπη και την καθαρή προσευχή. Αυτά τα δύο βοηθούν την καρδιά να διασχίσει τον απέραντο ωκεανό της θεϊκής παρουσίας, και να βγει στην αντίπερα ακτή, που είναι το να φθάσει να έχει την μυστική εμπειρία της θεϊκής παρουσίας. Και αυτό επιτυγχάνεται μέσω της συνεχούς νοεράς προσευχής και της θερμής αγάπης για τον Θεό.

πηγή

Όταν η καρδιά ανοίγεται στον Θεό, χτυπά την θύρα του Θεού με την προσευχή της και καλεί τον Χριστό να κατοικήσει μέσα της.

Με την νοερά προσευχή η καρδιά ανοίγεται σε μία ανεπανάληπτη εμπειρία, αυτήν της προσωπικής οικειώσεως και γνωριμίας και ενώσεως με τον Θεό. Η καρδιά νοιώθει την παρουσία του Θεού να την θερμαίνει και να την γλυκαίνει. Μέσω της καρδιακής προσευχής η καρδιά αναζητεί να βρει τον Χριστό και να Τον καταστήσει βασιλιά της καρδιάς. Μέσω της καρδιακής προσευχής η καρδιά βιώνει την εμπειρία της παρουσίας του Θεού, και παράλληλα αναγνωρίζει την ελαχιστότητά της και την ανάγκη της να λαμβάνει ζωή και αναπνοή από την συνεχή επαφή της με τον Θεό μέσω της προσευχής.

Είναι πολύ σημαντικό η καρδιά να καθαρισθεί για να προετοιμασθεί να συναντήσει τον Χριστό...

Σύμφωνα με τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης, η καθαρή καρδιά βλέπει τον Θεό να αντικατοπτρίζεται σε αυτήν. Ο εσωτερικός άνθρωπος της καρδιάς που επικαλείται τον Κύριο αντανακλά τον Θεό στους άλλους. Όταν η αμαρτία σκιάζει την καρδιά, τότε και η αντανάκλαση του Θεού στους άλλους ομοίως σκοτεινιάζει, θαμπώνει η πνευματική διαφάνεια της καρδιάς μας. Μόλις όμως καθαρίσουμε την καρδιά μας, τότε αποκαθίσταται και η σχέση μας με τον Θεό και Τον βλέπουμε όπως τον ήλιο που αντανακλάται σε κάτοπτρο (καθρέπτη). Είναι επομένως πολύ σημαντικό η καρδιά να καθαρισθεί για να προετοιμασθεί να συναντήσει τον Χριστό.

πηγή