Νεωτερες μυροφορες

Κυρ. Μυροφόρων (Μᾶρκ. 15,43 – 16,8)

Ἔχουν περάσει, ἀγαπητοί μου, δεκαπέν­τε μέρες ἀπὸ τὸ Πάσχα. Ἡ σημερινὴ Κυ­ριακὴ εἶνε ἀφιερωμένη στὶς μυροφόρες γυναῖκες. Σᾶς τὶς παρουσιάζω μὲ συντομία.

* * *

Ὅπως στὸν φυσικὸ οὐρανὸ ὑπάρχουν ἀ­στερισμοί, ἔτσι καὶ στὸν πνευματικὸ οὐρανὸ τῆς Ἐκκλησίας οἱ μυροφόρες γυναῖκες ἀποτε­­λοῦν ἕναν ἀστερισμό. Ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ ἀ­στερισμοῦ, ἀστέρι πρώτου μεγέθους, εἶνε ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος, καὶ κοντά της ἀκολουθοῦν οἱ μυροφόρες. Ὅπως οἱ ψαρᾶδες ἄκουσαν τὸ Χριστό, ἔτσι καὶ οἱ γυναῖκες αὐτές. Πίστεψαν, ἐνθουσιάστηκαν ἀπὸ τὰ λόγια του. Καὶ ὄχι μόνο τὸν ἀκολούθησαν, ἀλλὰ καὶ ἐνίσχυαν τὸ ταμεῖο του ἀπὸ τὰ ὑπάρχοντά τους, ὥστε νὰ καλύπτωνται ὑλικὲς ἀνάγκες τῶν ἀ­ποστόλων καὶ νὰ γίνεται ἐλεημοσύνη.

Ὅταν συνέλαβαν τὸ Χριστό, οἱ μαθηταὶ ἔ­φυγαν· οἱ γυναῖκες αὐτὲς ἔμειναν κοντά του. Μόνες αὐτὲς βάδισαν τὴν ὁδὸ τοῦ Γολγοθᾶ καὶ βρέθηκαν ἐπάνω στὸ λόφο τὴν ὥρα ποὺ ἐ­σταυρώνετο ὁ Κύριος.

Αὐτὲς «ἀπὸ μακρόθεν» (Ματθ. 27,55) παρακολούθησαν μέχρι τέλους τὸ δρᾶμα. Καὶ μετά, «διαγενομένου τοῦ σαββάτου… ἠγόρασαν ἀρώματα» πολύτιμα (Μᾶρκ. 16,1) καί, ἐνῷ ἀκόμα ἦταν νύχτα, βάδισαν, τολμηρές, καὶ πῆγαν στὸ μνημεῖο. Δὲν ὑπολόγισαν τίποτα· οὔτε Πιλᾶτο οὔτε Ἄννα καὶ Καϊάφα οὔτε στρατιῶτες τοῦ ἀποσπάσματος τῆς φρουρᾶς. Ἡρωίδες, φτερωτοὶ ἄγγελοι, ἔφτασαν ἐκεῖ γιὰ νὰ μυρώσουν τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ μας. Μία μόνο σκέψι τὶς ἀπασχολοῦσε· πῶς, ἀσθενεῖς αὐτὲς γυναῖκες, θ᾿ ἀποκυλίσουν τὸν τεράστιο λίθο ποὺ καλύπτει τὴν θύρα τοῦ μνημείου. Ἀλλ᾿ αἴφνης βλέπουν, ὅτι τὸ ἀπόσπασμα δὲν εἶνε ἐκεῖ καὶ ὁ λίθος ἔχει ἀποκυλισθῆ. Μπαίνουν καὶ βλέπουν δεξιὰ ἕ­ναν ἄγγελο. Ἐκεῖνος τοὺς ἔδωσε τὸ μήνυμα τὸ ὑπὲρ πᾶν μήνυμα· ἀνέστη ὁ Κύριος!
Τὸ μήνυμα αὐτὸ δὲν τ᾿ ἄκουσε ὁ Πέτρος, δὲν τ᾿ ἄκουσε ὁ Ἰωάννης, δὲν τ᾿ ἄκουσαν ἄν­τρες· πρῶτα τὸ ἄκουσαν γυναῖκες. Καὶ ὅπως τὸ μήνυμα τῆς Γεννήσεως τὸ ἄκουσαν οἱ ἁ­πλοϊκοὶ βοσκοὶ τῆς Βηθλεέμ, ἔτσι καὶ τὸ μέγα μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τὸ ἄκουσαν γυναῖκες· οἱ μυροφόρες. Καὶ δικαίως. Διότι αὐ­τὲς φάνηκαν πιστὲς στὸ Χριστὸ μέχρι τέλους.
Αὐτὲς λοιπὸν ἑορτάζουμε σήμερα. Καὶ μα­ζὶ μ᾿ αὐτὲς ἑορτάζουν ὅλες οἱ γυναῖκες, προπαν­τὸς δὲ οἱ Χριστιανές. –Μὰ ὑπάρχουν σήμερα τέτοιες γυναῖκες; θὰ πῆ­τε. Δὲν ὑπῆρχαν μόνο «τῷ καιρῷ ἐκείνῳ» μυ­ροφόρες· ὑπάρχουν καὶ σήμερα, στὸν αἰῶ­να αὐτὸ τῆς ἀπιστίας καὶ ἀ­ποστασίας. Καὶ στὴν πατρίδα μας καὶ σ᾿ ὅλο τὸν κόσμο ὑπάρχουν νεώτερες μυροφόρες. Ὑποκλιθῆτε ἐμπρός τους, ἀδελφοί μου. Ποιές εἶνε; Σᾶς παρουσιάζω μερικὰ πορτραῖτα.

* * *

Πρώτη εἶνε ἡ φιλόστοργη σύζυγος. Εἶνε αὐ­τὴ ποὺ ἀγαπᾷ τὸν ἄντρα της. Καὶ γνωρίζει ἕ­να μόνο ἄντρα, ὄχι ἄλλον. Ἕνα καὶ γιὰ πάντα αὐτόν. Προτιμᾷ νὰ πεθάνῃ παρὰ νὰ τὸν ἀτιμάσῃ. Μόνο τὸ φτυάρι τοῦ νεκροθάφτη χωρίζει τὸ πιστὸ ἀντρόγυνο. Μένει σύμβολο πιστότητος καὶ ἀφοσιώσεως, σὲ μιὰ ἐποχὴ τόσο συχνῶν διαζυγίων. Ὑπάρχουν δὲ καὶ γυναῖ­κες ποὺ σὲ νεαρὰ ἡλικία, 25 – 30 ἐτῶν, ἐ­χήρευσαν· κ᾿ ἐνῷ μποροῦσαν νὰ κάνουν καὶ δεύτερο ἢ καὶ τρίτο γάμο, μένουν πιστὲς στὸν πρῶτο.
Ἄλλη νεωτέρα μυροφόρος εἶνε ἡ μάνα· γλυκειὰ λέξι ποὺ κρύβει ἕνα θησαυρὸ ἀγάπης. Εἶνε αὐτὴ ποὺ δὲν περιώρισε τὰ παιδάκια της σὲ 2 –καταραμένος ἀριθμός–, ἀλλὰ πιστὴ στὸ θεῖο νόμο, φέρνει παιδιὰ στὸν κόσμο· 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 παιδιά, καὶ εἶνε μιὰ εὐ­λογία γιὰ τὴν πατρίδα μας ποὺ πάσχει ἀπὸ ὑπογεννητικότητα. Ὑπάρχουν καὶ σήμερα τέτοιες πολύτεκνες μητέρες. Χθὲς μᾶς ἐπισκέφθηκε ἕνα τέτοια ἀντρόγυνο ἡλικίας 50 ἐ­τῶν, ὄχι παραπάνω. Σεμνὰ ντυμένη ἡ γυναίκα, εἶνε κόρη ἑνὸς γεωργοῦ τῆς ἀκριτικῆς μας περιφερείας. Καὶ παρὰ τὴ φτώχεια τους ἔ­φερε στὸν κόσμο –παρακαλῶ μὴ γελάσετε, γιατὶ ἐκεῖ καταντήσαμε– 12 παιδιά· καὶ τά ᾿χουν ὅλα ἀποκατεστημένα, πλὴν μόνο τοῦ μικρότερου, τοῦ «Βενιαμίν», ποὺ θὰ ᾿ρθῇ καὶ γι᾿ αὐτὸν ἡ ὥρα. Εὐλογία Θεοῦ. Συγκινήθηκα βαθύτατα. Στὴν Ἀλβανία ὡς μεγαλύτερη ἑορτὴ ἔχουν τὴν ἑορτὴ τῆς μητέρας. Ὅταν βροῦν μάνα μὲ πάνω ἀπὸ 10 παιδιά, εἴτε βοσκοῦ εἴτε γεωργοῦ εἴτε ὑπαλλήλου εἴτε ἀξιωματικοῦ, τὴν παίρνουν, τὴν ἀνεβάζουν σὲ ἐξέδρα στὰ Τίρανα, καὶ περνοῦν ἐμπρός της οἱ ἀξιωματοῦχοι καὶ τὴν χαιρετίζουν τιμητικῶς. Ἔτσι ἡ Ἀλβανία, ἀπὸ ἑνάμισυ ἑκατομμύριο, διπλασι­άστηκε. Ἡ Τουρκία δίπλα μας συνεχῶς αὐξάνει. Ἐμεῖς δυστυχῶς δὲν θέλουμε νὰ διδαχθοῦ­­με. Σβήνουμε… Γι᾿ αὐτὸ τολμῶ νὰ πῶ, ὅ­τι ὅσοι νομιμοποίησαν τὶς ἐκτρώσεις καὶ ὅσοι τὶς κάνουν, εἶνε δολοφόνοι.
Θέλετε ἄλλο πορτραῖτο; Τὴν ὥρα ποὺ γέμισε ὁ κόσμος ἀπὸ κέντρα διασκεδάσεως, ὅ­που νυχτερίδες τῆς ἡδονῆς μαδοῦν τοὺς ἀ­νόητους, τὰ διεφθαρμένα αὐτὰ γύναια εἰσ­πράττουν μέσα σὲ μιὰ νύχτα ὅσα δὲν εἰσ­πράτ­τει μέσα σὲ ἕνα ἔτος μία ἀδελφὴ νοσοκόμος. Ἰδού ἄλλη μυροφόρος. Συγκινοῦμαι ποὺ τὸ λέω· διότι νοσηλεύτηκα στὸ νοσοκομεῖο «Ἁγία Σοφία» Θεσσαλονίκης, καὶ ἔβλεπες ἐκεῖ, τὴ νύχτα, τὰ μεσάνυχτα, τὶς πρωινὲς ὧρες, μόλις κάποιος πατοῦσε τὸ κουμπί, νά την ἐρχόταν ἡ «μυροφόρος». Λίγες ἔμειναν πλέον ἀπὸ αὐτές· σπανίζουν. Γιατὶ κορό­ιδο εἶνε ἡ νέα νὰ γίνῃ ἀδελφὴ νοσοκόμος, καθ᾿ ἣν στιγμὴν μπορεῖ εὔκολα νὰ πάρῃ διπλάσια καὶ τριπλάσια καὶ τετραπλάσια; Γι᾿ αὐτὸ οἱ ἀδελφὲς αὐτὲς εἶνε ἡρωίδες.
Θέλετε ἄλλο πορτραῖτο νέας μυροφόρου, τὴν ὁποία περιφρονεῖ δυστυχῶς ἡ κοινωνία; Εἶνε ἡ ἀφιερωμένη στὸ Θεό, τὸ λεγόμενο ἱερα­ποστολικὸ πρόσωπο. Εἶνε ἐργατικὲς κοπέλλες ἢ ἐπιστήμονες, ποὺ τάχθηκαν σ᾿ ἕνα ἱερὸ σκοπό. Δὲν μισοῦν τὸ γάμο· σέβονται καὶ τιμοῦν τὸ γάμο, τὸν θεωροῦν ἱερὸ μυστή­ριο. Θέλησαν ὅμως νὰ ὑπηρετήσουν ἀπερίσπαστες τὸ Χριστὸ καὶ τὴν κοινωνία. Ψάξτε καὶ θὰ δῆτε, ὅτι τὰ μόνα νοσοκομεῖα ἢ γηροκομεῖα ἢ οἰκοτροφεῖα ποὺ προσφέρουν τὶς ὑ­πηρεσίες τους δωρεάν, εἶνε ὅσα διαθέτουν τέτοια πρόσωπα, ποὺ σπανίζουν ἀκόμη περισσότερο.
Σύγχρονη μυροφόρος μπορεῖ νὰ χαρακτηρισθῇ γενικῶς ἡ ἐκκλησιαζομένη Χριστιανή. Πόσοι εἶνε οἱ ναοί μας; Παρατηρῆστε τὰ ἐκ­κλησιάσματα· μετρῆστε τοὺς ἄντρες, μετρῆ­στε καὶ τὶς γυναῖκες· παντοῦ τὴν πλειοψηφία τὴν ἔχουν οἱ γυναῖκες. Μερικὲς φορὲς μάλιστα δὲν ὑπάρχουν καθόλου ἄντρες. Τρέχουν αὐτοὶ δεξιὰ – ἀριστερά· ἐνῷ οἱ γυναῖκες ἔρ­χον­ται «ὄρθρου βαθέος», σὰν τὶς μυροφόρες, μόλις χτυπήσῃ ἡ καμπάνα. Εὐλογημένες γυναῖκες.
Σᾶς παρουσιάζω καὶ μία τελευταία σύγχρο­νη μυροφόρο, ποὺ προσέφερε τὰ μύρα της ὄ­χι τόσο στὴν Ἑλλάδα ὅσο στὴ Ῥωσία. Ποιός κράτησε ἐκεῖ στὰ 70 χρόνια τοῦ ἀθέου καθεστῶτος τὴ θρησκεία τὴν ὀρθόδοξη; Οἱ παπᾶ­δες, οἱ δεσποτάδες, οἱ πατριαρχάδες; Αὐτοί, πολλὲς φορές, πρόδωσαν. Τὴν κράτησε μιὰ γυναίκα. Ποιά γυναίκα; Ἡ Ῥωσίδα γιαγιά. Ἔ­τσι δὲν ἔσβησε ἡ πίστι. Ὁ πατέρας τοῦ παιδιοῦ ἄθεος, ἡ μητέρα μαρξίστρια· καὶ ἔμεινε στὸ σπίτι ἡ γιαγιά. Οἱ γιαγιάδες κρατοῦν τὰ ἐγ­γόνια. Τὰ μαζεύουν καὶ τὰ μαθαίνουν νὰ γο­νατίζουν καὶ νὰ προσεύχωνται, νὰ ζοῦν ὡς ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Τί μυστήρια πράγματα! Ἀ­θάνατο Εὐαγγέλιο, δὲν πεθαίνεις!

* * *

Στὸ παρελθόν, ἀγαπητοί μου, ἡ γυναίκα κα­τὰ κανόνα δὲν ἐπρόδωσε καὶ δὲν ἐγκατέλειψε τὸ Χριστό· ἔμεινε κοντά του. Καὶ σήμερα ἀκόμα ὑπάρχουν μυροφόρες γυναῖκες, ὅ­πως εἴδαμε. Ἀλλὰ καὶ στὸ μέλλον θὰ ἐξακολουθήσουν νὰ ὑπάρχουν. Κι ἂν ἔρθουν πάλι χρόνια διωγμοῦ, νὰ τὸ ξέρετε· παπᾶδες καὶ δεσποτάδες μπορεῖ ν᾿ ἀρνηθοῦμε τὸ Χριστό, ἡ γυναίκα θὰ μείνῃ κοντά του. Γι᾿ αὐτὸ στρέφομαι τώρα πρὸς τὶς γυναῖκες καὶ λέω·
Μὴν ἐπηρεασθῆτε ἀπὸ τὸ πνεῦμα τοῦ αἰῶ­νος τούτου. Ἀκολουθῆστε τὸ δρόμο τῶν μυροφόρων γυναικῶν. Ἀγαπᾶτε τοὺς ἄντρες σας, πιστὲς καὶ ἀφωσιωμένες σ᾿ αὐτούς. Φιλόστορ­γες μητέρες, φέρτε παιδιὰ στὸν κόσμο, μακριὰ ἀπὸ δολοφονικὲς ἐκτρώσεις. Ἀ­ναθρέ­ψτε τὰ παιδιά σας μὲ φόβο Κυρίου. Προσεύχε­σθε, ἐκκλησιάζεσθε, ἐξομολογεῖσθε, κοινω­νεῖτε τῶν ἀχράντων μυστηρίων.
Κάνω τέλος ἔκκλησι πρὸς ὅλους, ὡς ἐπίσκοπος ποὺ ὑπηρετῶ τόσα χρόνια Ἐκκλησία καὶ γένος. Κοιτάξτε καλά. Ἐγὼ φεύγω ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτόν. Ἀλλὰ τὰ λόγια καὶ ἡ διδασκαλία μου θὰ μείνουν, διότι τὰ ἀντλῶ ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο. Μείνετε πιστοὶ στὸν Κύριο. Καὶ εὔχομαι, ὁ Θεὸς διὰ πρεσβειῶν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ τῶν μυροφόρων γυναικῶν νὰ εἶνε πάντα μαζί σας· ἀμήν.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Κωνσταντίνου & Ἑλένης Ἀμυνταίου τὴν 24-4-1988, μὲ νέο τώρα τίτλο. Καταγραφὴ καὶ σύντμησις 11-5-2003, ἐπανέκδοσις 17-4-2024.

https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=109839#more-109839