Σκέπασε τον αμαρτάνοντα, όταν δεν έχεις απ’ αυτό πνευματική ζημία. Έτσι και αυτόν τον κάνεις να έχει θάρρος στον αγώνα του, και εσένα σε στηρίζει το έλεος του Κυρίου σου. Στήριζε με το λόγο σου τους ασθενείς και αυτούς που έχουν λυπημένη καρδιά και, όσο στο χέρι σου έχεις υλικά αγαθά, ελέησέ τους, και θα σε υποστηρίξει η δύναμη του Θεού που συντηρεί τα πάντα.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 17η Ιουνίου 2025
ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ…
(Σχόλιο σε άρθρο παπικού «αρχιεπισκόπου»)
Τοῦ κ. Περικλέους Ἠλ. Νταλιάνη Θεολόγου
Ἄνθρωποι τῆς Ἀμερικανικῆς Πρεσβείας
Διαστροφὴ τῆς ἀλήθειας ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Φιλόθεο(;) (ἢ Βαρθολομαιό-φιλο;) στὸ Οὐκρανικὸ ζήτημα καὶ δῆθεν “αὐτοκέφαλο” ποὺ ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἀπέδωσε ἀντικανονικὰ τὸ 2019 στοὺς καθηρημένους Οὐκρανοὺς καὶ νεοναζιστές. Κρίσιμες πτυχὲς τοῦ ζητήματος τοῦ (ψευδὸ)Αὐτοκεφάλου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ἔχει ἀναλύσει χωρὶς σοβαρὴ ἐπιστημονικὴ ἔρευνα, ὁ Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος, τότε Ἐπίσκοπος Ὠρεῶν, σὲ ἐκδήλωση ποὺ εἶχε διοργανώσει ἡ «Ἀπαρχή», τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2023 μὲ θέμα: «Πόλεμος καὶ Εἰρήνη: οἱ θεολογικὲς καὶ γεωπολιτικὲς συνέπειες τοῦ πολέμου στὴν Οὐκρανία».
Κυριακὴ Ἁγ. Πάντων (Ἑβρ. 11,33 – 12,2)
15 Ἰουνίου 2025 (2005)
Ὁμιλία Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
 |
| ΦΩΤΟ: ΕΟΔ |
«Εν Σκύθαις και Σαμοσάτοις δικάζειν»…
Όπως αποκάλυψε η eeod.gr ο Μητροπολίτης Τυχικός κατέθεσε έκκλητο προσφυγή στο Οικουμενικό Πατριαρχείο με βάση το άρθρο 81 του Καταστατικού Χάρτη κατά της συνοδικής αποφάσεως της 22-5-25 που τον κήρυξε έκπτωτο.
 |
| Κύθηρα | Παναγία Μυρτιδιώτισσα |
Γέρων Μάξιμος Ἰβηρίτης
[Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων 2025]
Φίλτατέ μοι ἀδελφέ,
Ὅλως
ἀπροσδοκήτως καί «πρίν ἀλέκτορα λαλήσει τρίς» (Ματθ. κστ΄34, 75) ἡ
ὑφισταμένη Διαρκής Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῆς 12 καί 13
Ἰουνίου 2025 ν.ἡ. ἀπεδέχθη δίχως ἕτερον τόν ὑπό τῆς ἐπιτροπευομένης
Ἑλληνικῆς Πολιτείας ἐπιβληθέντα προσωπικόν ἀριθμόν (Π.Δ.) εἰς τάς νέας
ἡλεκτρονικάς ταυτότητας, ὅστις ἐφεξῆς θά ἀντικαθιστᾷ τό μεμυρωμένον
ὄνομα ἑκάστου πολίτου, τό ὁποῖον ἔλαβε διά τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος.
Γράφει ὁ Πρεσβύτερος π. Γεράσιμος Βουρνᾶς
«Πῦρ ἦλθον βαλεῖν ἐπί τήν γῆν», «δοκεῖτε ὅτι εἰρήνην παρεγενόμην δοῦναι ἐν τῇ γῇ; οὐχί, λέγω ὑμῖν, ἀλλ᾿ ἤ διαμερισμόν». (Λκ. 12, 49-51)
Ἡ φωτιά πού ἔβαλε ὁ Χριστός στήν γῆ εἶναι οἱ Ἅγιοί Του! Οἱ ἅγιοι Πάντες, ἀπό τόν πιό φημισμένο ἕως τούς «Ἁγίους τῶν ὁποίων τά ὀνόματα δέν γνωρίζουμε», κατεστάθησαν ὑπό τῆς εὐλογίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος φωστῆρες ὑπέρλαμπροι. Ἐκπέμπουν τό φῶς τῆς Ἀληθείας, τό φῶς τοῦ Χριστοῦ δηλαδή, πού φωτίζει τούς πιστούς καί καλοπροαίρετους, ἐνῷ κατακαίει ἐκείνους πού αὐτοπροαίρετα ἔχουν ἐπιλέξει τό σκοτάδι. Ὁ Χριστός εἶναι ἡ Ἀλήθεια καί οἱ Ἅγιοί Του, πού «δέν εἶναι ἄλλο παρά ἡ ζωή τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ἡ ἐπαναλαμβανόμενη εἰς κάθε Ἅγιον, ὀλίγον ἤ πολύ, κατά τοῦτον ἤ ἐκεῖνον τόν τρόπον»[2], ὅπως καί τό ἀρχέτυπό τους, ἀποτέλεσαν καί ἀποτελοῦν σημεῖα ἀντιλεγόμενα. Ἡ Ἀλήθεια, πού κάθε Ἅγιος διακηρύσσει στόν κόσμο, «γεννᾶ» σέ πολλούς «τό μῖσος», διότι πολλοί «ἀγαποῦν τό φῶς της, ἀλλά μισοῦν τόν ἔλεγχό της»[3].
Γράφει ὁ κ. Χαράλαμπος Μηνάογλου
Ἡ κατάχρηση-ὑπερχρήση τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης καὶ οἱ κίνδυνοι ποὺ αὐτὴ ἐγκυμονεῖ ὄχι μόνον γιὰ τὴν ἐλευθερία μας ἀλλὰ καὶ γιὰ αὐτὴν τὴν ἴδια τὴν ὕπαρξή μας δὲν εἶναι καθόλου εὔκολο νὰ γίνουν ἀντιληπτοί, καθὼς ἔχουμε ἤδη ἐξαρτηθεῖ σὲ μεγάλο βαθμὸ ἀπὸ αὐτήν. Τὸ κακὸ προχωρᾶ λίγο λίγο καὶ διαρκῶς κάνοντας τὴν ζωή μας πιὸ εὔκολη, κερδίζοντάς μας χρόνο. Καὶ θὰ μοῦ πεῖτε, καλὰ εἶναι κακὸ νὰ κερδίζουμε χρόνο; Ὄχι, τὸ νὰ κερδίζουμε χρόνο δὲν εἶναι καθόλου κακό, τὸ κακὸ βρίσκεται στὸ γεγονὸς ὅτι δὲν κερδίζουμε χρόνο, δὲν κάνουμε δηλαδὴ τὶς διάφορες ἐργασίες μας πιὸ γρήγορα μὲ τὴν τεχνητὴ νοημοσύνη, ἀλλὰ ἀφήνουμε ὁλοένα καὶ περισσότερες ἐργασίες μας νὰ τὶς ὑλοποιεῖ ἡ τεχνητὴ νοημοσύνη. Ὅταν πχ. ὑπάρχουν πλέον καταξιωμένοι “συγγραφεῖς” ποὺ γράφουν τὰ κείμενά τους μὲ τεχνητὴ νοημοσύνη, ὅταν διδακτορικὲς διατριβὲς πλέον γράφονται μὲ τὴν βοήθειά της (δὲν ἐννοοῦμε ἐδῶ πχ. τὴν ἐπισήμανση κάποιων ὀρθογραφικῶν λαθῶν στὸν κειμενογράφο, ἀλλὰ τὴν σύνθεση τῶν ἴδιων τῶν κειμένων), τότε τῆς ἐκχωροῦμε τὴν δημιουργικὴ σκέψη μας καὶ τὴν ἴδια στιγμὴ τὴν ἀπεμπολοῦμε ὡς δική μας ἱκανότητα. Ὅλοι σκεπτόμαστε ὅτι δὲν τὴν ἀπεμπολοῦμε, ὅτι ἀφήνουμε τὴν τεχνητὴ νοημοσύνη νὰ γράψει γιὰ ἐμᾶς γιὰ συντομία, ἀλλὰ ὅποτε θελήσουμε μποροῦμε νὰ γράψουμε καὶ μόνοι μας. Μόνον πού, ἀφοῦ ἀφεθοῦμε στὴν “ταχύτητα” καὶ τὴν “ποιότητα” τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης, τὶς ὁποῖες ὄντως δὲν μποροῦμε νὰ πιάσουμε, ἐπειδὴ εἴμαστε ἄνθρωποι, δὲν ὑπάρχει ἐπιστροφή. Καὶ αὐτὸ τὸ ὅποτε θελήσουμε, γίνεται ποτέ. Γιατί πλέον “καλομαθαίνουμε”, “δουλεύουμε” ὑποτίθεται σὲ ταχύτερους ρυθμούς, “παράγουμε” περισσότερο καὶ ἄρα αὐτὴ ἡ ὥρα ποὺ θὰ δημιουργήσουμε μόνοι μας δὲν ἔρχεται ποτέ.
«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
ΤΙ ΓΊΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ
Η επίκαιρη προφητική ματιά του Φώτη Κόντογλου
Βαρύν αγέρα ανασαίνουμε οι σημερινοί άνθρωποι. Όλη η οικουμένη βρίσκεται σε ταραχή και ακαταστασία, ο ένας φοβερίζει τον άλλον και τρίζει τα δόντια του μην τύχει και χάσει την ψεύτικη ευτυχία του και τη σαρκική καλοπέραση. Απελπισία και αγωνία πνίγει όλη την ανθρωπότητα, που με κάνει να θυμηθώ τα παρακάτω λόγια του Χριστού: «Και έσται σημεία εν ηλίω και σελήνη και άστροις και επί της γης συνοχή εθνών εν απορία ηχούσης θαλάσσης και σάλου, αποψυχούντων ανθρώπων από φόβου και προσδοκίας των επερχομένων τη οικουμένη».
“νεκρός ἦν καί ἀνέζησεν”
Λουκ. 15,24
Απόσπασμα βιβλίου τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου
«Προδοσία τῆς Ορθοδόξου Πίστεως», εκδοση β, σελ. 25
Παρουσίαση του βιβλίου βίντεο (στο 59,25):
https://youtu.be/op055zfjE0M?si=5H2kHGc8bVkyfNYf
«῞Οταν
κατέβηκα ἀπὸ τὰ Ψηλὰ βουνὰ της Φλώρινας στὴν ᾿Αθήνα μετὰ ἀπὸ εἴκοσι
χρόνια -εἶχα νὰ κατεβῶ ἀπὸ τὰ φοιτητικά μου χρόνια- (1929-1949) μὲ
βρίσκει ἕνας παλιὸς συνάδελφος καὶ μοῦ λέει·
– Βρὲ Αὐγουστῖνε, πᾶμε ἐκεῖ κάτω, καὶ μοῦ ἔδειξε τὴν παλιὰ Βουλή, ἐκεῖ ποὺ εἶναι ἀπ᾿ἔξω τὸ ἄγαλμα τοῦ μπαρμπα-Κολοκοτρώνη.
᾿Εκεῖ μέσα, μοῦ λέει, γίνεται συνέδριο τῶν θεολόγων.
– Πᾶμε.
* Από την Ερμιόνη Σεληγκούνα
Νίκος Στεφάνου
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού
Ένας από τους μεγάλους Πατέρες και διδασκάλους της αρχαίας δυτικής Εκκλησίας υπήρξε και ο άγιος Αυγουστίνος, επίσκοπος Ιππώνος της Βορείου Αφρικής. Πρόκειται για μια μεγάλη προσωπικότητα, η οποία σφράγισε κυριολεκτικά το ανθρώπινο πνεύμα, δημιούργησε θεολογική σκέψη και έδωσε συγκεκριμένη κατεύθυνση στον δυτικό πολιτισμό.
Γεννήθηκε στην πόλη Ταγάστη της Νουμιδίας (σημερινή Αλγερία) το 354. Ο πατέρας του, ευγενής γαιοκτήμονας, ήταν ειδωλολάτρης, σε αντίθεση με τη μητέρα του Μόνικα, η οποία ήταν ένθερμη χριστιανή και η οποία φρόντισε να κατηχήσει τον μικρό Αυγουστίνο στη χριστιανική πίστη. Όμως εκείνος φάνηκε από μικρός απείθαρχος και αρνήθηκε το άγιο Βάπτισμα.
Ὁ Ἀπ. Παῦλος στὴν Β΄ Κορ. ιβ΄, 20 γράφει:
«Φοβοῦµαι γὰρ µήπως ἐλθὼν οὐχ οἵους θέλω εὕρω ὑµᾶς, κἀγὼ εὑρεθῶ ὑµῖν οἷον οὐ θέλετε, µήπως ἔρεις, ζῆλοι, θυµοί, ἐριθεῖαι, καταλαλιαί, ψιθυρισµοί, φυσιώσεις, ἀκαταστασίαι,» (Β΄ Κορ. ιβ΄, 20). (Σᾶς γράφω αὐτά, διότι φοβοῦµαι, µήπως ὅταν ἔλθω δὲν σᾶς εὕρω ὅποιους θέλω νὰ σᾶς εὕρω, καὶ κατ’ ἀνάγκην εὑρεθῶ καὶ ἐγὼ εἰς σᾶς τέτοιος, ὁποῖον δὲν µὲ θέλετε. Δηλαδὴ φοβοῦµαι µήπως εὕρω νὰ ὑπάρχουν µεταξύ σας ἔριδες, φθόνοι, θυµοί, φιλονικίαι, καταλαλιαί, κρυφοµιλήµατα εἰς βάρος τοῦ πλησίον, ἀλαζονεῖαι, ἀκαταστασίαι).
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού
Ένας από τους μεγαλύτερους αγίους και Πατέρες της Δυτικής Εκκλησίας είναι και ο άγιος Ιερώνυμος. Φυσικά ομιλούμε για την εποχή που η Εκκλησία σε Ανατολή και Δύση ήταν ενωμένη και η δυτική Χριστιανοσύνη ήταν ορθόδοξη. Οι Πατέρες της Δυτικής Εκκλησίας των πρωτοχριστιανικών χρόνων υπήρξαν σε αγιότητα και θεολογική κατάρτιση εφάμιλλοι των Πατέρων της Ανατολής, οι οποίοι συνέβαλαν τα μέγιστα στην ανάπτυξη της εκκλησιαστικής αυτοσυνειδησίας, την διασάφηση των δογμάτων και τον ευαγγελισμό των λαών που βρίσκονταν στην πλάνη και την παχυλή ειδωλολατρία.
Ένας λοιπόν από αυτούς τους Πατέρες ήταν και ο άγιος Ιερώνυμος. Γεννήθηκε το 347 στην πόλη Στριδώνα της Δαλματίας και ήταν Ιλλυρικής καταγωγής. Οι γονείς του, εύποροι και συνειδητοί χριστιανοί, του έδωσαν μόρφωση και του ενέπνευσαν την ευσέβεια. Σε ηλικία επτά μόλις ετών τον έστειλαν στη Ρώμη για να σπουδάσει φιλολογία και ρητορική, κοντά στον ονομαστό δάσκαλο και φιλόσοφο Ρουφίνο, με τον οποίο συνδέθηκε με φιλία. Στη Ρώμη έμεινε δεκαπέντε χρόνια. Περί το τέλος αυτής της περιόδου αποκήρυξε τη φιλία του Ρουφίνου και μαζί τις κακοδοξίες του Ωριγένη, τις οποίες είχε ενστερνιστεί και δίδασκε ο δάσκαλός του. Στη συνέχεια ο Ιερώνυμος, σε ηλικία δεκαεννέα ετών βαπτίσθηκε χριστιανός από τον επίσκοπο Ρώμης Λιβέριο. Το 367 μετέβη στους Τρεβήρους, για να συνεχίσει τις σπουδές του και αργότερα το 372 στην πόλη Ακυλεία της Τεργέστης για τον ίδιο λόγο. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στράφηκε προς την ασκητική ζωή, αλλά οι απολαύσεις και οι πειρασμοί της ζωής δεν του επέτρεψαν να μυηθεί και να ακολουθήσει το μοναχικό βίο. Αναφέρεται πως για λίγο καιρό έζησε βίο έκλυτο, όπου για το σύντομο παραστράτημά του έκλεγε και θρηνούσε σε όλη του τη ζωή.
Η άσκηση και ο πόνος συνώδευαν ισοβίως τον Γέροντα Παΐσιο. Πρόσφερε την άσκηση εθελόθυτη θυσία αγάπης στον Χριστό και δεχόταν τις επώδυνες αρρώστιες με ευχαριστία και δοξολογία. Δοκιμάστηκε με διάφορες ασθένειες. Ο πόνος και οι ασθένειες του είχαν γίνει σχεδόν μόνιμη κατάσταση. Ασθενής ων έκανε άσκηση και ασκούμενος ασθενούσε. Μπορούσε να παραβλέπη τον πόνο του. «Εσύ την δουλειά σου, και εγώ την δική μου», έλεγε, και συνέχιζε να προσεύχεται, να εργοχειρή ή να βλέπη κόσμο. Ο ίδιος πονούσε αλλά παρηγορούσε τους πονεμένους.
Τό Σινᾶ καταπατεῖ ὁ Αἰγύπτιος Πρόεδρος
ΑΝΑΞΙΟΙ ΕΠΙΓΟΝΟΙ ΒΑΡΕΙΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ
«Ὅ,τι κληρονόμησες ἀπ’ τούς γονεῖς σου,
Ποτὲ ἄλλοτε, καλοί μου φίλοι, δὲν ἐπικρατοῦσε τόσο πολὺ τὸ ψέμα, ὅσο σήμερα. Ἡ ὑπερπληροφόρηση, μὲ τὴν ὁποία ζοῦμε πλέον, ἔχει ἀλλάξει ὅλα τὰ δεδομένα. Οἱ ἀνακρίβειες, οἱ ὑπερβολές, τὰ κατασκευασμένα γεγονότα, οἱ ἀνυπόστατες φῆμες, ἡ παραπληροφόρηση κ.λπ. κυριαρχοῦν πλέον παντοῦ. Καὶ κατακλυσμιαῖα στὸ διαδίκτυο καὶ τὰ μέσα ἐνημέρωσης. Τόσο πολὺ ποὺ ἡ ἐποχή μας νὰ χαρακτηρίζεται ὡς ἐποχὴ τῆς … μετα-ἀλήθειας, ὅπως ἔχουμε πεῖ καὶ σὲ ἄλλο μας κείμενο. [1]
Οἱ Ἅγιοι Πάντες εἶναι ὁ καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀποτελοῦν τήν σφραγίδα τῆς ἀληθείας τοῦ Μεσσίου Ἰησοῦ καί τῆς ἀληθοῦς παρουσίας Του στόν κόσμο, ὅπου μᾶς ἐγνώρισε τόν Πατέρα καί ἔπεμψε τό Ἅγιο Πνεῦμα εἰς τούς ἀνθρώπους.
Οἱ Ἅγιοι Πάντες, ἀψήφισαν τούς διωγμούς καί τά μαρτύρια· δέν λογάριασαν τούς κινδύνους προκειμένου νά ὁμολογήσουν τόν Θεάνθρωπον Ἰησοῦν, ὡς μοναδικόν Σωτῆρα τοῦ κόσμου καί τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησία τήν μόνην καί μοναδικήν Κιβωτόν ἀληθείας καί σωτηρίας.
«Μη ταρασσέσθω υμών η καρδία· πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε» (Ιω. 14:1). Δεν ταράζεται η καρδιά μας; Ταράζεται, όταν βλέπουμε αυτά που γίνονται γύρω μας, ταράζεται, όταν πέφτουμε σε πειρασμούς· όταν ο Κύριος μάς στέλνει δοκιμασίες, όταν έχουμε θλίψεις και όταν μας κυριεύει η κατάθλιψη, η καρδιά μας ταράζεται.
Αλλά ο Κύριος μάς λέει· «Μη ταρασσέσθω υμών η καρδία· πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε». Μόνο αυτό χρειάζεται· η πίστη στον Θεό, στον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Αυτή η πίστη αποδιώχνει κάθε θλίψη και κάθε ταραχή και είναι για μας το μοναδικό καταφύγιο στις δυσκολίες, τις δοκιμασίες και τις στενοχώριες.
Οι Άγιοι Πάντες, ο άγιος και δίκαιος προφήτης Αμώς, οι Πέρσες άγιοι Ίσαυρος, Μανουήλ και Σαβέλ, που μαρτύρησαν επί Ιουλιανού του Παραβάτου, οι άγιοι μάρτυρες Λεόντιος από την Αίγινα, Υπάτιος και Θεόδουλος, ο άγιος απόστολος Ιούδας (όχι ο Ισκαριώτης, αλλά πιθανόν ο Θαδδαίος ή Λεββαίος, ή ίσως και ο αδελφός Ιακώβου του Αδελφοθέου), ο άγιος Παΐσιος ο Μέγας, ονομαστός ασκητής του 4ου αιώνα από την Αίγυπτο, ο άγιος Μεθόδιος, επίσκοπος Πατάρων της Λυκίας, ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας (ή Χαμαετός), υπέρμαχος της θεολογίας του αγίου Γρηγορίου Παλαμά (14ος αι.), ο άγιος Ιουλιανός, νεαρός (18 ετών) μάρτυρας του Χριστού, και όλοι οι άγιοι του επταημέρου, ας βοηθούν με τις πρεσβείες τους τις ψυχές μας να προσανατολίζονται προς το φως του Αγίου Πνεύματος.
Με εκτίμηση, σεβασμό και αγάπη
π. Δ. Μ.
Αφού τόσο μεγάλο αγαθό είναι η Εκκλησία, θα έπρεπε αν ήταν δυνατό, κάθε μέρα, κάθε πρωί και βράδυ να εκκλησιαζόμαστε. Θα έπρεπε κάθε φορά που χτυπά η καμπάνα να τρέχουμε στο ναό του Θεού «ως η έλαφος επί τας πηγάς των υδάτων» (Ψαλμ. 41:1). Κι αν ακόμα, όπως είπε κάποιος, υπήρχε μόνο ένας ναός σ’ ολόκληρο τον κόσμο, θα έπρεπε όλοι οι Χριστιανοί να συρρέουν εκεί απ’ όλα τα μέρη της γης, για να λατρεύσουν το Θεό και να κοινωνήσουν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Και όπως οι Μάγοι ταξίδεψαν χιλιάδες χιλιόμετρα για να δουν και να προσκυνήσουν το Θείο Βρέφος, έτσι και οι χριστιανοί θα έπρεπε να είναι έτοιμοι να υποβληθούν σε κάθε είδους θυσία και ταλαιπωρία προκειμένου να βρεθούν στο ναό του Υψίστου που σαν άλλη Βηθλεέμ φιλοξενεί τον Θεάνθρωπο Χριστό.
GOD IS SNIJDEN...
Daarna dronken we de Eothenische salie in het dichtstbijzijnde traditionele café van Kareos met de eenvoudige en vriendelijke pater Charalambis, die midden in de winter slippers zonder sokken droeg en, eerlijk gezegd, in de stemming was voor een goed gesprek.
We werden vergezeld door een klein kind uit Athonia met zijn kleine hoofdje, wees geworden door een vader, die we trakteerden op een warme kaastaart...
