breatharians: χωρίς φαγητό, τρεφόμενοι μόνο με «κοσμική τροφή»
ΗΛΙΟΘΕΑΣΗ:
Η Αυταπάτη της Πρανικής Τροφής και οι Αμφιλεγόμενοι Γκουρού
Η εξάπλωση του Πρανισμού στη Δύση κατά τις τελευταίες δεκαετίες οφείλεται κυρίως στην επιρροή δύο βασικών μορφών, της Αυστραλής Jasmuheen (γεννημένη ως Ellen Greve) και του Ινδού Hira Ratan Manek (HRM). Η Jasmuheen, μέσω του βιβλίου της «Living on Light», διακήρυξε ότι από το 1993 ζούσε σχεδόν χωρίς φαγητό, τρεφόμενη μόνο με «κοσμική τροφή», ισχυριζόμενη ότι οι ακόλουθοί της μπορούσαν να «επαναπρογραμματίσουν» το DNA τους για να αντλούν ενέργεια από το φως. Βασικό στοιχείο της διδασκαλίας της ήταν μια 21ήμερη διαδικασία μετάβασης, που ξεκινούσε με μία εβδομάδα πλήρους αποχής από κάθε στερεά ή υγρή τροφή.
Παράλληλα, ο Hira Ratan Manek, ο οποίος θεωρείται ο «δάσκαλος» της Ηλιοθέασης, έδωσε έμφαση στη μέθοδο της άμεσης απορρόφησης ηλιακής ενέργειας μέσω των ματιών. Σύμφωνα με τις διδασκαλίες του, ο οπαδός πρέπει να στέκεται ξυπόλυτος, κοιτάζοντας τον Ήλιο μόνο μία ώρα μετά την ανατολή ή μία ώρα πριν τη δύση. Ο λόγος που έπρεπε να είναι ξυπόλυτος ήταν για τη «γείωση», ώστε να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ της Yang ενέργειας (Ήλιος) και της Yin ενέργειας (Γη). Ισχυριζόταν ότι το ηλιακό φως εισέρχεται μέσω του ματιού, ενεργοποιώντας την επίφυση (ή «τρίτο μάτι»), και τελικά ολόκληρο τον εγκέφαλο. Μάλιστα, υποστήριζε ότι η ιατρική επιστήμη συμφωνεί πως χρησιμοποιούμε μόνο ένα μικρό ποσοστό του εγκεφάλου μας —ένας μύθος που οι νευροεπιστήμονες έχουν χαρακτηρίσει ως γελοιωδώς λανθασμένο, τονίζοντας ότι κάθε περιοχή του εγκεφάλου είναι ενεργή και η βλάβη σε οποιοδήποτε σημείο προκαλεί απώλεια ικανότητας.
Οι ισχυρισμοί αυτοί δεν άργησαν να καταρριφθούν. Το 1999, το τηλεοπτικό πρόγραμμα «60 Minutes» ανάγκασε τη Jasmuheen να υποβληθεί σε παρακολούθηση, η οποία διακόπηκε μετά από μόλις τέσσερις ημέρες, καθώς εμφάνισε οξεία αφυδάτωση, υψηλή αρτηριακή πίεση και μπερδεμένη ομιλία, με τον ιατρό να προειδοποιεί για επικείμενη νεφρική ανεπάρκεια. Παράλληλα, η Ηλιοθέαση αγνοεί την ιατρική συναίνεση καθώς η άμεση έκθεση των ματιών στο ηλιακό φως, ακόμη και κατά τη διάρκεια της ανατολής ή της δύσης, έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί σοβαρές βλάβες, όπως αμφιβληστροειδικές βλάβες και φωτοκερατίτιδα. Όλοι οι πρανοϊστές, όταν βρέθηκαν υπό στενή παρακολούθηση, απέτυχαν να επιβιώσουν χωρίς την κρυφή λήψη τροφής ή υγρών.
Θανάσιμες Συνέπειες
Η προσκόλληση στη φανταστική ιδέα της «κοσμικής τροφής» έχει τραγικές συνέπειες. Η επιστήμη είναι σαφής: το ανθρώπινο σώμα απαιτεί συνεχή ενυδάτωση, και η πλήρης στέρηση νερού μπορεί να αποβεί μοιραία σε μόλις τρεις ημέρες. Ο Πρανισμός, στην προσπάθειά του να φτάσει σε πνευματικές καταστάσεις, ωθεί τους ακολούθους του σε βιολογικά αδύνατα όρια. Η Ηλιοθέαση υπόσχεται την οριστική εξαφάνιση της πείνας μετά από οκτώ μήνες συνεχούς πρακτικής, πράγμα που ενθαρρύνει τους οπαδούς να παρατείνουν τη νηστεία, οδηγώντας τους κατευθείαν στην επικίνδυνη διαδικασία των 21 ημερών της Jasmuheen.
Η κυνική βιολογική πραγματικότητα έχει οδηγήσει σε τεκμηριωμένους θανάτους που συνδέονται άμεσα με τις διδασκαλίες αυτές. Άτομα όπως η Lani Marcia Roslyn Morris και η Verity Linn έχασαν τη ζωή τους από αφυδάτωση και υποσιτισμό, ενώ ακολουθούσαν το πρωτόκολλο της πρανικής νηστείας. Πέραν του φυσικού κινδύνου, ο Πρανισμός, ως πρακτική της Νέας Εποχής, εγκυμονεί σοβαρούς ψυχολογικούς κινδύνους και κίνδυνο χειραγώγησης. Οι υποσχέσεις του Manek για την ανάπτυξη ψυχικών ικανοτήτων, όπως η τηλεπάθεια, η εξ αποστάσεως όραση, ακόμη και οι «κατευθυντικές ικανότητες» που επιτρέπουν σε κάποιον να «πετάξει σαν τα πουλιά», αναδεικνύουν το πόσο οι θεωρίες αυτές μπορούν να απομακρύνουν το άτομο από την πραγματικότητα.
Η περίπτωση του νεαρού Έλιοτ στη Γαλλία, τον οποίο ανέθρεψαν γονείς-πρανοϊστές, τονίζει το φάσμα της οικογενειακής επιβολής και της ψυχολογικής βλάβης. Ο Έλιοτ συμμετείχε σε σεμινάρια όπου του εξηγούσαν ότι η πείνα ήταν ένα «προσωρινό στάδιο», θέτοντας τον εαυτό του σε κίνδυνο υποσιτισμού σε μια κρίσιμη αναπτυξιακή ηλικία. Ο Πρανισμός μετατρέπει την στέρηση σε πνευματική αξία, εξισώνοντας τη νηστεία με την αγνότητα και την ανώτερη συνείδηση, πράγμα που μπορεί να ενθαρρύνει την ανάπτυξη διατροφικών διαταραχών.
Εν κατακλείδι, ο Πρανισμός, είτε μέσω της 21ήμερης νηστείας είτε μέσω της ακραίας Ηλιοθέασης, είναι μια σύγχρονη έκφραση μιας αρχαίας έννοιας που έχει μετατραπεί σε ένα επικίνδυνο, εμπορικό μοντέλο. Αγνοώντας τους θεμελιώδεις νόμους της φύσης και παρά τις σαφείς αποδείξεις απάτης και τους τεκμηριωμένους θανάτους, το κίνημα συνεχίζει να προσελκύει οπαδούς. Η ιστορία του Πρανισμού δεν είναι μια ιστορία πνευματικής επιτυχίας, αλλά μια σοβαρή προειδοποίηση για τις θανατηφόρες συνέπειες της άκριτης πίστης σε μη αποδεδειγμένες, ακραίες και επικίνδυνες πρακτικές που αμφισβητούν τα πιο βασικά ένστικτα της επιβίωσης.
ΠΗΓΕΣ:
