Γράφει ο Γεώργιος Ν. Ξενόφος, λογοτέχνης, ιστορικός, ποιητής, μελετητής
Το όνομα Έλληνες δόθηκε από τα πρώτα ιστορικά χρόνια στους λαούς που –κατά τη μυθολογία– είχαν γενάρχη το γιό του Δευκαλίωνα και της Πύρρας (του μυθολογικού ζεύγους που επέζησε από το μεγάλο κατακλυσμό) του Έλληνα.
Ήταν λοιπόν ένα ευρύ όνομα που περιέκλειε του Αχαιούς, τους Δωριείς, τους Ίωνες, τους Αιολείς και άλλα μικρότερα Ελληνικά φύλα. Αυτοί οι λαοί όμως, ενώ είχαν συνείδηση της ενότητάς τους –την οποία όριζαν με τα τρία κοινά χαρακτηριστικά, το “όμαιμον”, το “ομόγλωσσον” και το “ομόθρησκον”- και ενώ πολλές φορές, μπροστά σε κάποιο κοινό κίνδυνο ενώνονταν, συνήθως αλληλοεξοντώνονταν, προσπαθώντας να υπερασπίσουν τα στενά, τοπικά, όρια και συμφέροντά τους, σε βάρος της κοινής εθνικής συνείδησης. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την οχύρωσή τους σε πόλεις-κράτη που το ένα πολεμούσε το άλλο. Οι Αθηναίοι, οι Σπαρτιάτες, οι Θηβαίοι, οι Αργείς κ.ο.κ. Δημιουργούσαν συμμαχίες και αγωνίζονταν να υποτάξουν ο ένας τον άλλον και να αυξήσουν τον κύκλο επιρροής τους σε βάρος των όμαιμων, ομόγλωσσων και ομόθρησκων αδελφών τους. Βέβαια, ως ένα βαθμό, είχαν την εθνική τους περηφάνεια και την κοινή συνείδηση που τους έκανε να θεωρούν “πάντα μη ΄Ελληνα, βάρβαρον”.
Aπό το «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά»
Βασισμένο σε άρθρο της Anna Gnatyshyna στην ιστοσελίδα CNE.news – Σήμερα, το να μεγαλώνεις μια κόρη σε αυτό το βίαιο και σεξουαλικά φορτισμένο κόσμο είναι μια πρόκληση. Και αυτό γιατί δεν μιλάμε μόνο για επιρροές από τον εξωτερικό, τον φυσικό κόσμο, αλλά και από το κόσμο που βρίσκεται στα smartphone που κουβαλούν τα κορίτσια στις τσέπες τους και τους υποδεικνύει τα πρότυπα ομορφιάς.
