+Ἱερομονάχου π.Εὐσεβίου (Βίττη)*
Ἒλλειψη γνησίου ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος. Πολλοί χριστιανοί σήμερα
δέν ἒχουν πιά γνήσιο ἐκκλησιαστικό φρόνημα ἢ εἶναι μέσα τους ἐντελῶς
ξεθωριασμένο, δηλαδή ἀνύπαρκτο. Αὐτό σημαίνει πώς δέν ἒχουν μέσα τους τή
συνείδηση, ὃτι εἶναι μέλη τῆς Ἐκκλησίας, δηλαδή τοῦ Χριστοῦ. Ἀντίθετα
μπορεῖ νά ἒχουν στό ἒπακρο ἀναπτυγμένη τή συνείδειση τοῦ ὃτι ἀνήκουν σέ
ἓνα κόμμα, σέ ἓνα σύλλογο, σέ μιά ἀθλητική ὁμάδα, σέ ἓνα συνδικᾶτο, σέ
κάποια ὀργάνωση κοσμική. Γιά ὃλα αὐτά δείχνουν ζῆλο, ἐνθουσιασμό,
εὐθιξία, πού μπορεῖ νά γίνη καί δυναμίτης, πού νά ἀνατινάζη ὃλα στόν
ἀέρα γιά μιά στιγμή. Γιά ἓνα πρᾶγμα δέν τούς νοιάζει καθόλου΄ γιά τήν
Ἐκκλησία. Τούς εἶναι ξένη ἢ σχεδόν ξένη. Γι’αὐτό καί παρουσιάζοναται
νωθροί, νωθρότατοι, προκειμένου νά ἀντιδράσουν στήν εἰσβολή τοῦ “ταύρου
ἐν ὑαλοπωλείω”, τοῦ Σατανᾶ μέσα στήν Ἐκκλησία διά τοῦ “χαράγματος” τοῦ
“κατατεθέντος σημάτός του”, 666.