Και πάνω που ο λαός έβλεπε με αγανάκτηση το θέμα με τα χαλιά 18 χιλιάδων ευρώ της Όλγας Κεφαλογιάννη, ήρθε και η φωτογραφική γκάφα της Έλενας Ακρίτα που άθελά της φανέρωσε την εσωτερική πισίνα στο σπίτι της. Για να επιβεβαιωθεί για μια ακόμα φορά ότι η πλουτομανία δεν έχει ούτε δεξιά, ούτε… αριστερά αδιέξοδα. Είναι ένας νεοελληνικός «ιός» που έχει προσβάλει όλα τα συστημικά κόμματα, και ιδιαίτερα τα κόμματα εξουσίας που κυβέρνησαν τη χώρα.
Η επικοινωνιακή… αριστεροσύνη της Έλενας Ακρίτα δέχθηκε βαρύτατο πλήγμα και το θέμα έχει προκαλέσει σάλο στα social media. Το απόγευμα της Πέμπτης η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ανέβασε στο Facebook μια φωτογραφία της τηλεόρασής της, που έδειχνε δημοσκόπηση της MRB για λογαριασμό του καναλιού Open, και εμφάνιζε τον ΣΥΡΙΖΑ πέμπτο κόμμα. Η κ. Ακρίτα συνόδεψε τη φωτογραφία με ένα ειρωνικό μήνυμα για την κατρακύλα του κόμματος και ζητούσε να γίνουν άμεσα εσωκομματικές εκλογές για την εκλογή προέδρου.
Μόνο που η φωτογραφία έγινε viral για έναν εντελώς αναπάντεχο – για την Έλενα Ακρίτα – λόγο. Οι χρήστες του Facebook πρόσεξαν ότι στο βάθος διακρίνεται μια υπερπολυτελής, στεγασμένη πισίνα, εντός της οικίας της βουλευτού. Όπως ήταν λογικό και αναμενόμενο, η φωτογραφία αναπαράχθηκε ραγδαία από χρήστες σε όλα τα social, με καυστικά σχόλια για την υποκρισία της Έλενας Ακρίτα, που ζει σε ένα «παλάτι» με εσωτερική πισίνα, και κατά τ’ άλλα δεν σηκώνει μύγα στο… αριστερό «σπαθί» της.
Συνηθισμένη στο να σχολιάζει τα πάντα με έπαρση, και έχοντας τη βιασύνη να καλύψει τη γκάφα που έκανε, η Έλενα Ακρίτα εντόπισε τα ειρωνικά σχόλια και έγραψε κάτι που αντί να ελαφρύνει τη θέση της, την έκανε ακόμα χειρότερη:
«Και για να τους προλάβω, ναι το σπίτι έχει πισίνα σχεδόν 40 χρόνια, από το 1985 που χτίστηκε. Αν είχα κάτι να κρύψω δεν θα τη φωτογράφιζα. Τον χορτασμένο μην φοβάσαι, το γιο της πλύστρας να φοβάσαι. Που μπήκε στην πολιτική με τρύπιο σώβρακο και βρέθηκε με κολοσσιαία περιουσία».
Ο αριστερός ελιτισμός στα «καλύτερά» του. Ούτε λίγο – ούτε πολύ, η Έλενα Ακρίτα υποστήριξε δηλαδή ότι είναι φυσιολογικό να έχει «υπερλούξ» πισίνα γιατί το επιτρέπει από παλιά η… τάξη της, και ο λαός δεν πρέπει να αποδοκιμάζει τους παλαιόθεν πλουσίους, αλλά εκείνες τις… «λαϊκάντζες» (τους γιους της πλύστρας) που μπήκαν πεινασμένοι στην πολιτική και έκαναν περιουσία. Και κατά τ’ άλλα, στον ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούν τα πολιτικά «τζάκια». Και αν κάτι έχει αποδείξει η ιστορία ότι δεν χορταίνεται ποτέ, αυτό είναι ο πλούτος των πλουσίων. Η απληστία τους γίνεται αχαλίνωτη και οι εξαιρέσεις είναι σπανιότατες.
Κατά τ’ άλλα, η αριστερά που πρεσβεύει η ιδεολογική πτέρυγα της κ. Ακρίτα, υποτίθεται ότι υπερασπίζεται τους φτωχούς και τις ευάλωτες ομάδες, και μάχεται κατά των διακρίσεων. Και τώρα μαθαίνουμε από την κ. Ακρίτα ότι είναι άλλος ο πλούτος των «χορτασμένων» και άλλος των «παρακατιανών» τάξεων που έγιναν νεόπλουτοι.
Την ίδια στιγμή για τον απλό λαό έχει γίνει Γολγοθάς και μόνο η εύρεση στέγης γενικώς, και η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δικαιολογεί το γιατί δικαιούται να έχει στεγασμένη πισίνα. Δυστυχώς όμως η Έλενα Ακρίτα δεν αρκέστηκε ούτε στα παραπάνω. Εκτέθηκε ακόμα περισσότερο, πάνω στην απεγνωσμένη της προσπάθεια να διαφυλάξει την τραυματισμένη «αριστεροσύνη» της.
Αντί να απολογηθεί για τον υποτιμητικό χαρακτηρισμό μιας κοινωνικής τάξης (τον γιο της πλύστρας), ζήτησε συγγνώμη γιατί απέδωσε στον Λένιν τη φράση «μη φοβάσαι τον χορτασμένο, το γιο της πλύστρας να φοβάσαι»:
«Θα ήθελα να διορθώσω κάτι που έγραψα χτες. Η φράση «μη φοβασαι τον χορτασμένο, το γιο της πλύστρας να φοβασαι» αποδίδεται εσφαλμενα στον Λένιν. Λάθος. Λάθος που έχουμε κάνει πολλοί, κι εγώ ανάμεσα τους παραπάνω από μια φορά. Ο Λένιν δεν θα είχε γράψει ποτέ κάτι τόσο απαξιωτικό κι εγώ όφειλα να το έχω αξιολογήσει και διασταυρώσει.
Ειλικρινά λυπάμαι», έγραψε σε νέα της ανάρτηση.
Τι να πει κανείς; Δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση έχει καμία σημασία αν αυτή την «ψωνισμένη» φράση, την έχει πει ο Λένιν ή όχι; Το ότι την χρησιμοποίησε πρόθυμα η Έλενα Ακρίτα, δεν είναι το ζήτημα; Δηλαδή αν την είχε πει ο Λένιν, θα άλλαζε κάτι από το ρατσιστικό λόγο που μεταχειρίστηκε η βουλευτής;
Μεγαλοαστική αριστερά…
Με κάτι τέτοια ξεμπροστιάσματα, η συστημική αριστερά βυθίζεται όλο και περισσότερο σε περιδίνηση, λόγω της αποδοκιμασίας του κόσμου. Η Έλενα Ακρίτα που κουνάει συνεχώς το δάχτυλο στην κοινωνία, παριστάνοντας την «εισαγγελέα» δικαιωμάτων, τελικά δήλωσε περήφανα το προνόμιο να ανήκει στην «ελίτ» της «αριστερόστροφης» πισίνας.
Είναι δικαίωμα του καθενός να θέτει ως στόχο της ζωής του τον πλουτισμό και τις πολυτέλειες. Αλλά από εκεί ψηλά που έχει σκαρφαλώσει στην κορυφή των τάξεων, ας μη μας λέει ότι χτυπάει το… κεφάλαιο. Ας μη μας λέει ότι νοιάζεται για τη φτωχολογιά. Ας μη μας λένε παραμύθια ότι πιάνουν τον παλμό της κοινωνίας. Και ας μη μεταχειρίζονται το μουσαντένιο αριστερό προφίλ τους, για να κάνουν τους επαγγελματίες «δικαιωματιστές», μόνο και μόνο για να εκπληρώνουν την ατζέντα πού τους δίνεται από άνωθεν. Τους πήρε χαμπάρι για τα καλά ο κόσμος. Δεν πείθουν πια.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι η πάντοτε λαλίστατη Έλενα Ακρίτα, τσίριζε πριν μερικά χρόνια στα social ότι η χώρα καίγεται γιατί προσελήφθησαν 4.000 «άχρηστοι» ιερείς, αντί να γίνουν προσλήψεις πυροσβεστών. Με τέτοιους βλακώδεις συμψηφισμούς και κακοήθειες, στοχοποιούσε συνεχώς το ιερατείο και διαμαρτυρόταν για την «εκκλησιαστική περιουσία», αντιπαραβάλλοντας τη φτώχεια του κόσμου.
Και αν η απάντηση για τα παραληρήματα της Ακρίτα είναι ότι η Εκκλησία επιδεικνύει το μεγαλύτερο φιλανθρωπικό έργο στη χώρα, για τη δική της περίπτωση, μπορούμε να πούμε και με αποδείξεις πλέον, ότι οι «αγωνιστικές» αναρτήσεις της υπέρ της φτωχολογιάς, γράφονται πλάι σε μια χλιδάτη πισίνα, από μια πολιτικό που θεωρεί ότι οι φτωχοί είναι πεινάλες και κλέφτες και οι αναντάν παπαντάμ πλούσιοι είναι ηθικοί και άξιοι να γίνουν πολιτικοί.
Φωνάζουν για ανοιχτά σύνορα και νομιμοποίηση της λαθρομετανάστευσης, εκείνοι που κλείνουν τη δυστυχία του Έλληνα έξω από τον φράχτη που περικλείει τις πισίνες τους. Εκείνοι που κάνουν φρούρια τις βίλες τους για να προστατέψουν την ιδιωτική περιουσία τους.
Όσο ο πλουτισμός γίνεται ταυτοτικό στοιχείο (και) των «προοδευτικών» παρατάξεων, συνεχίζει πάντως να κουβαλά ένα μεγάλο μειονέκτημα: Ο πλούτος μωραίνει εύκολα τον άνθρωπο. Σε σημείο αυτογελοιοποίησης. Αποκαλύπτεται ακόμα και στον πιο «κολλημένο» ψηφοφόρο, τι σκουριασμένα μυαλά πολιτικοποιούνται με το αφήγημα του «προοδευτισμού».
Ο μαμωνάς καταλύει όλα τα ιδεολογικά σύνορα και δημιουργεί πανομοιότυπες πολιτικές καρικατούρες, ίδιες ως προς τον ξιπασμένο τους ελιτισμό. Ο κόσμος, αηδιασμένος από την πλουτομανία δεξιών και αριστερών, κατανοεί ως και τον τελευταίο πολίτη, γιατί τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας κατακρημνίζονται στο βάραθρο της ανυποληψίας.
