 |
| Λειτουργία στον «καθεδρικό ναό» στο νησί Τουμπαμπάο |
Ο λόγος του αγίου Ιωάννη της Σανγκάης για το Πάσχα, που ανακαλύφθηκε πρόσφατα
Αυτός είναι ο λόγος του αγίου Ιωάννη (Μαξιμόβιτς), τον οποίο εκφώνησε το πρώτο του Πάσχα στη Σανγκάη το 1935. Δυστυχώς, το αυθεντικό κήρυγμα δε σώθηκε, έφτασε σε εμάς η μετάφρασή του στα αγγλικά, χάρη στο οποίο ετοιμάσαμε αυτό το κείμενο, που δημοσιεύεται για πρώτη φορά στα ελληνικά.
Χριστός Ανέστη. Είθε να μη μείνει κανένας άπιστος!
Όταν πραγματοποιήθηκαν τα λόγια του Κυρίου, ότι Εκείνος ήρθε για να δώσει τη ζωή Του για τη σωτηρία του κόσμου (βλ. Μτθ. 20,28), τότε η πίστη των μαθητών Του κλονίστηκε.
Ξέχασαν τα λόγια Του, ότι μετά τα Πάθη Του, την τρίτη ημέρα θα αναστηθεί.
Με θλίψη, οι μαθητές του Χριστού έλεγαν: «Εμείς ελπίζαμε ότι αυτός είναι εκείνος που έμελλε να ελευθερώσει το λαό του Ισραήλ» (Λκ. 24, 21). Φαινόταν ότι το σκοτάδι νίκησε το φως για πάντα, το σκοτάδι της αμαρτίας νίκησε το Φως της Αλήθειας. Όμως την ίδια στιγμή, όταν ήταν προφανές ότι οι εχθροί του Χριστού νίκησαν, ο Χριστός στην πραγματικότητα είχε ήδη ανατρέψει τα θεμέλια του Κάτω κόσμου και ελευθέρωσε τους αιχμαλώτους, νίκησε τον θάνατο και αναστήθηκε από τον τάφο.
Έτσι, ο Κύριος συχνά επέτρεπε και στην Εκκλησία Του να περνάει από διάφορες δοκιμασίες, κατά τις οποίες, βέβαια, φαινόταν ότι είχε έρθει το τέλος και η καταστροφή της. Ωστόσο, ύστερα από αυτές τις δοκιμασίες, η νικηφόρα αλήθεια έλαμψε ακόμα πιο πολύ!
Οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες καταδίωκαν την Εκκλησία, ο Ιουλιανός ο Παραβάτης περιγελούσε, οι εικονομάχοι λεηλατούσαν. Η κυριαρχία τους τελείωσε άδοξα, ενώ η Εκκλησία του Θεού, προσέλκυε όλο και περισσότερους οπαδούς, φωτίζοντας ολόκληρα έθνη και λάμποντας στην αιώνια δόξα!
Και σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία, και ιδιαίτερα ο ορθόδοξος ρώσικος λαός, περνάει τρομερές δοκιμασίες. Αλήθεια, όπως στον Γολγοθά, έγινε έκλειψη του ηλίου πάνω από την Αγία Ρωσία!
«Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον» (Ψαλμ. 21, 19).
Όμως, μήπως δεν ήταν γι’ αυτό τον σκοπό, που οι γιοι της διασκορπίστηκαν σε όλα τα πλάτη της γης, έτσι ώστε «όλα τα άκρα της γης να στραφούν στον Θεό» (Ψαλμ. 21,28); Δεν πρέπει να έχουμε ακόμα περισσότερο ζήλο για την αληθινή χριστιανική ζωή ώστε «να λάμψει το φως της Ορθοδοξίας μπροστά στους ανθρώπους, για να δοξάσουν τον Ουράνιο Πατέρα μας (βλ. Μτθ. 5,16);
Οι δυνάμεις του Άδη δε θα κατανικήσουν την Εκκλησία μου (Μτθ. 16,18)!
«Θάνατε, πού είναι το κεντρί της δύναμής σου; Άδη, πού είναι η νίκη σου;» (1 Κορ. 15,55).
Ο Θεός θα αναστηθεί και οι εχθροί Του θα διασκορπιστούν. (βλ. Ψαλμ. 67,2)!
Ας φροντίσουμε μόνο, να μην γίνουμε εμείς οι ίδιοι σαν αυτούς τους εχθρούς. Είθε να διατηρήσουμε την αληθινή πίστη και την ανυπόκριτη αγάπη για τον Χριστό, μιμούμενοι τον Ιωάννη τον Βαπτιστή και τις μυροφόρες, που παρέμειναν πιστοί όλη τη διάρκεια, και όχι εκείνους που τον εγκατέλειψαν σε περίοδο κινδύνου και τον πρόδωσαν για ασήμι.
Καλύτερα να υποφέρουμε, μένοντας στην αλήθεια και ζώντας μια δίκαιη ζωή, παρά να απολαμβάνουμε μια πρόσκαιρη αμαρτωλή ζωή. (βλ. Εβρ.11,25).
Ας υποφέρουμε μαζί Του, ώστε να βιώσουμε την αληθινή χαρά της Ανάστασής Του! Αν υπομένουμε μαζί Του, θα βασιλέψουμε μαζί Του! (βλ. 2, Τιμ.2,12).
Και μαζί με τη Μητέρα-Εκκλησία ας φωνάξουμε: «Χθες πέθανα για Σένα, Χριστέ, σήμερα θα αναστηθώ για Σένα, σταυρώθηκα για Σένα χθες, Σωτήρα, θυμήσου με όταν έρθεις στη Βασιλεία Σου».
