«Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται» (Μτ. 5: 8) Η αληθινή καθαρότητα της καρδιάς πάντα και παντού – είτε σε σκήτη της Αιγύπτου του 3ου - 4ου αιώνα, είτε στο Άγιο Όρος του 13ου - 14ου αιώνα, είτε στο δάσος του Σάρωφ του 19ου αιώνα – εκδηλώνει την ίδια Θεία αγάπη, μαρτυρεί τον ίδιο Θεό που αγάπησε τον άνθρωπο μέχρι το σταυρικό μαρτύριο του ενανθρωπήσαντος Υιού του Θεού. Γιατί το αρνείται αυτό ο υλιστής; Τώρα, αφού έχει διευκρινιστεί η ουσία του «πειράματος», οι συνθήκες διεξαγωγής του και τα αποτελέσματα, τα οποία έχουν επαναληφθεί πολλές φορές και επαναλαμβάνονται εδώ και δύο χιλιετίες, η άρνηση όλων αυτών δεν φαίνεται μόνο αβάσιμη, αλλά δείχνει μια προφανή προκατάληψη, μια προφανή θεληματική στάση άρνησης όλων αυτών.
