«Ο άνθρωπος όσο είναι αμελής
στα δικά του πράγματα και τις δικές του υποθέσεις,
τόσο είναι επιμελής και πρόθυμος
να εξετάζει τα έργα των άλλων»
(Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
«Ο άνθρωπος όσο είναι αμελής
στα δικά του πράγματα και τις δικές του υποθέσεις,
τόσο είναι επιμελής και πρόθυμος
να εξετάζει τα έργα των άλλων»
(Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού
Ο 4ος μ. Χ. αιώνας χαρακτηρίζεται ως ο «χρυσός αιώνας της Θεολογίας», χάρις στους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας μας, οι οποίοι έζησαν και έδρασαν την συγκεκριμένη εκείνη χρονική περίοδο. Ένας από αυτούς ήταν και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο οποίος συγκαταλέγεται στους κορυφαίους Πατέρες της Εκκλησίας μας και στους μεγάλους άνδρες της ιστορίας. Μάλιστα ανήκει στη χορεία των Τριών Ιεραρχών, μαζί με τον Μέγα Βασίλειο και τον Γρηγόριο το Θεολόγο.
Γεννήθηκε στην Αντιόχεια το 354, κατ’ άλλους το 347. Ο πατέρας του ονομαζόταν Σεκούνδος. Ήταν στρατηγός και ειδωλολάτρης, τον οποίο μετέστρεψε στον Χριστιανισμό η σύζυγός του και μητέρα του Ιωάννη, η υπέροχη Ανθούσα. Ο πατέρας του πέθανε νωρίς, αφήνοντας μόνους, την 20χρονη Ανθούσα με τον μικρό Ιωάννη. Εκείνη ανάλαβε να τον μεγαλώσει με παιδεία και φόβο Θεού και να του δώσει χριστιανική ανατροφή. Ως ευκατάστατη, φρόντισε να τον σπουδάσει στα καλλίτερα σχολεία της Αντιόχειας. Αφού ολοκλήρωσε την εγκύκλιο μόρφωσή του, προσκολλήθηκε στον ονομαστό ειδωλολάτρη Λιβάνιο ώστε να συμπληρώσει τις σπουδές του στην ρητορική και στη φιλοσοφία. Η επίδοσή του ήταν τέτοια ώστε ο Λιβάνιος τον προόριζε για διάδοχό του στη Σχολή! Αλλά όταν διαπίστωσε ότι ήταν Χριστιανός και προόριζε τον εαυτό του για τη διακονία της Εκκλησίας, είπε με πικρία: «δυστυχώς τον Ιωάννη τον κέρδισε η Εκκλησία»!
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού
Πολλοί άγιοι της Εκκλησίας μας έλαβαν τον χαρακτηρισμό του ελεήμονα, διότι άσκησαν υπερβαλλόντως την χριστιανική αρετή της ελεημοσύνης. Ο αγιασμός τους και η τελείωσή τους πέρασε μέσα από την άσκηση της έμπρακτης αγάπης, η οποία θεωρείται ως η κορωνίδα όλων των αρετών. Ένας από αυτούς υπήρξε και ο άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, Πατριάρχης Αλεξανδρείας.
Γεννήθηκε περί το 555 στην Αμαθούντα της Κύπρου, τη σημερινή Λεμεσό. Οι γονείς του ονομαζόταν Επιφάνιος και Ευκοσμία, ήταν εύποροι και είχαν μεγάλη κοινωνική θέση στην Κύπρο. Παράλληλα ήταν ευσεβείς και ενάρετοι άνθρωποι. Ο πατέρας του ήταν κυβερνήτης της Κύπρου και είχε πολλά και σπάνια διοικητικά χαρίσματα και ικανότητες. Για την δικαιοσύνη του και την αγάπη του για το λαό του ήταν πολύ αγαπητός και σεβαστός από όλους. Η μητέρα του είχε πλούσια ψυχικά και πνευματικά χαρίσματα, τα οποία την καθιστούσαν αξιοσέβαστη στο νησί. Οι ευσεβείς και ενάρετοι αυτοί άνθρωποι μετέδωσαν και στο παιδί τους, τον Ιωάννη, την βαθειά πίστη στο Θεό και του πρόσφεραν τη μεγαλύτερη δυνατή μόρφωση της εποχής τους. Αλλά και εκείνος είχε φιλομαθή διάθεση, αποκτώντας μεγάλη γνώση. Αρεσκόταν περισσότερο να μελετά την Αγία Γραφή και τα συγγράμματα των Πατέρων της Εκκλησίας.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΙΣΤΩΝ Ι.Μ. ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ
Την Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2025 πραγματοποιήθηκε στο Συνεδριακό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Περιστερίου η επίσημη Έναρξη του νεοσύστατου (01/07/2024) «Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Κανονικού και Εκκλησιαστικού Δικαίου (ΕΙΚΕΔ)» ή «European Institute of Canon and Ecclesiastical Law».
Χαρά και ευφροσύνη απέραντη, γιορτή και πανηγύρι αιώνιο της ψυχής είναι η μυστική ένωσή της με τον Κύριο Ιησού Χριστό.
Αδελφέ μου, «έρχου και ίδε!» (Ιω. 1:47). Έλα και δες τον Ιησού! Έλα και δόξασέ Τον! Έλα και ύμνησε τον Κύριό σου! Έλα και γονάτισε και κλάψε μπροστά στον πλάστη σου! Έλα, προσκύνησέ Τον, αναγνώρισέ Τον, ομολόγησέ Τον! «Πρόσελθε προς αυτόν και φωτίσθητι, και το πρόσωπόν σου ου μη καταισχυνθή» (Ψαλμ. 33:6).
Διαβλέπω ότι πολλοί εκπλήττεσθε ακούγοντας ακόμη και το όνομα διάβολος, και με θεωρείτε άνθρωπο οπισθοδρομικό και όχι του πολιτισμένου αυτού αιώνα, επειδή φρονώ και λέγω τέτοιες φαντασιώδεις και ανύπαρκτες ιδέες του μεσαίωνα. Και βεβαίως, ποιος από εμάς δεν έχει ακούσει τις πιο ανόητες γνώμες περί κακού ή διαβόλου πολλών, οι οποίοι, όχι αστειευόμενοι, αλλά σοβαρολογώντας λέγουν: «Τι θα πει διάβολος; Διάβολος είναι ο άνθρωπος». Ακούτε, αγαπητοί αδελφοί, φρικτή βλασφημία, προερχόμενη από παχυλή αμάθεια; Ο άνθρωπος, το ύψιστο των δημιουργημάτων στον ορατό κόσμο, να λέει τον όμοιό του και κατ’ εικόνα Θεού πλασθέντα άνθρωπο διάβολο!

Οἱ ἀτομικοὶ φάκελλοι, ποὺ καταρτίζονταν καὶ φυλάσσονταν στὰ ἀρχεῖα ὅλων τῶν κρατῶν, καὶ ἰδιαιτέρως τῶν ὁλοκληρωτικῶν, θὰ ὠχριοῦν μπροστὰ στὸ ἠλεκτρονικὸ φακέλλωμα, τὸ ὁποῖο θὰ γίνεται μὲ τὶς νέες ταυτότητες. Ὄχι μόνο ἡ πολιτικὴ καὶ ἡ οἰκονομικὴ κατάστασι τοῦ πολίτη, ἀλλὰ καὶ ἄλλες καταστάσεις, γεγονότα καὶ λεπτομέρειες τῆς ζωῆς τοῦ ἀτόμου, ποὺ ἀσφαλίζονταν μέχρι τώρα στὸ ἀπαραβίαστο ἄσυλο τῶν ἀτομικῶν δικαιωμάτων καὶ ἐλευθεριῶν, μέσα σὲ δευτερόλεπτα θὰ γίνωνται γνωστά. Γνωστὰ σὲ ποιούς; Ὄχι μόνο στοὺς ὑπαλλήλους, ἀλλὰ καὶ σὲ ἄλλα πρόσωπα, κακοποιά, τὰ ὁποῖα θὰ βρίσκουν τρόπο νὰ πληροφοροῦνται τὰ μυστικὰ τῆς ἀτομικῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων. Ἐὰν δὲ ἡ κρατικὴ ἐξουσία περιέλθῃ σὲ ἀπολυταρχικὸ καθεστὼς –καὶ ἀπολυταρχικὸ καθεστὼς σὲ ἀπόλυτο βαθμὸ θὰ εἶνε τὸ καθεστὼς τοῦ Ἀντιχρίστου–, τότε πρέπει νὰ παραδεχθοῦμε, ὅτι πρὶν τὴν ἐμφάνισι τοῦ Ἀντιχρίστου μὲ τὸ ἠλεκτρονικὸ φακέλλωμα θὰ ἔχῃ ἐξασφαλισθῆ ἡ προϋπόθεσις καὶ ὁ ὅρος τῆς ἀσκήσεως συγκεντρωτικοῦ ἐλέγχου τῆς ἀνθρωπότητος ἀπὸ τὸν Ἀντίχριστο. Οἱ ἄνθρωποι τότε, ἀφοῦ θὰ ἔχουν στερηθῆ τὴν ἐλευθερία, ἔξοχο γνώρισμα ποὺ δόθηκε στὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸν Θεό, θὰ παύσουν νὰ λογίζωνται ἄνθρωποι, καὶ θὰ λειτουργοῦν ὡς ρομπότ. Πλήρης ἀποκτήνωσις τοῦ ὄντος ἄνθρωπος!
(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Ολόκληρη η ανακοίνωση του Ινστιτούτου Καταναλωτών, με την σκληρή επίθεση κατά της έκδοσης του Προσωπικού Αριθμού
Σε μία σκληρή ανακοίνωση, το Ινστιτούτο Καταναλωτών (ΙΝΚΑ) στρέφεται κατά του Προσωπικού Αριθμού, υποστηρίζοντας ότι «Ο Π.Α. εξαλείφει κάθε ανθρώπινη υπόσταση, τα προσωπικά και μοναδικά μας χαρακτηριστικά, πολτοποιεί την οντότητα μας, στερώντας μας το υψηλότερο ιδανικό, την ελευθερία μας, σε όλες τις μορφές της. ως φορέας προστασίας καταναλωτών».
Παράλληλα, το ΙΝΚΑ καλεί τον Ελληνικό λαό να αρνηθεί την παραλαβή του Προσωπικού Αριθμού, ούτε να επιλέξει τα δύο από τα ψηφία στην διαδικτυακή πλατφόρμα του υπουργείου, δεν αποδεχόμαστε τον Π.Α..
«Όταν εμπιστεύεσαι ανθρώπους είσαι αδύναμος,
αλλά εμπιστευόμενος τον Θεό είσαι δυνατός.
Προσκολλήσου στον Θεό και όλη η δύναμή Του θα είναι μαζί σου.
Ομολόγησε την αδυναμία σου ενώπιόν Του
και Εκείνος θα σου στείλει την παντοδύναμη Χάρη Του»
(Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Ο πατήρ Ιωάννης (Κρεστιάνκιν) νουθέτησε τα πνευματικά του παιδιά, λέγοντάς τους ότι το διαζύγιο και το τέλος ενός γάμου είναι πάντα εύκολα, αλλά η διατήρηση μιας οικογένειας είναι δύσκολη, και αυτό επιτυγχάνεται μέσω μιας σοφής και υπομονετικής στάσης απέναντι στον/στην σύζυγό του. «Είναι εύκολο να πεις απλώς: "Παίρνω διαζύγιο!"
Μπορείς να το πεις αυτό όταν σκέφτεσαι και γνωρίζεις μόνο τον εαυτό σου, αλλά αν σκέφτεσαι και τον/την σύζυγό σου και τα παιδιά σου, τότε θα καταβάλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για να διασφαλίσεις ότι τα παιδιά γνωρίζουν τον πατέρα τους και ο σύζυγος γνωρίζει την οικογένειά του», έγραψε ο πατήρ Ιωάννης σε μία από τις επιστολές του με οδηγίες.

«Δεήθητε οὖν τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦ ὅπως ἐκβάλῃ ἐργάτας εἰς τὸν θερισμὸν αὐτοῦ» (Ματθ. 9,38)
Ὅσοι, ἀγαπητοί μου, ἀκοῦμε τὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου νὰ κηρυχθῇ «τὸ εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει» (Μᾶρκ. 16,15) κ᾽ ἐπιθυμοῦμε νὰ τὴ δοῦμε νὰ πραγματοποιῆται, ἂς προσευχώμαστε γι᾽ αὐτὸ κατὰ τὴν παραγγελία ποὺ μᾶς ἄφησε λέγοντας «Δεήθητε τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦ ὅπως ἐκβάλῃ ἐργάτας εἰς τὸν θερισμὸν αὐτοῦ» (Ματθ. 9,38). Ἂς κλίνῃ λοιπὸν καθένας μας τὸ γόνυ ἐνώπιόν του καὶ ἂς πῇ·
Όσο αυτοί συνεχίζουν να επαναλαμβάνουν ψέματα, τόσο εμείς θα προβάλλουμε την ΑΛΗΘΕΙΑ.
Όσο αυτοί προωθούν τον ανάποδο κόσμο, τόσο εμείς θα «στῶμεν καλῶς» στις παραδόσεις των Πατέρων της Εκκλησίας
Γράφει ο Ελπιδοφόρος Σ. Σωτηριάδης, MD, SM, ScD
Ας τα δούμε αναλυτικά:

Προσωπικός Αριθμός – Διαλύοντας την Κρατική Προπαγάνδα
Ερώτηση : Τί είναι ο Προσωπικός Αριθμός;
Απάντηση : Σύμφωνα με τον ν. 4727/2020 ο Προσωπικός Αριθμός θεσπίστηκε από την Κυβέρνηση ως ένας χρηστικός αριθμός επαλήθευσης, που υποτίθεται ότι θα συνδέσει όλους τους διαφόρους τομεακούς αριθμούς που έχουμε ως πολίτες στις αντίστοιχες βάσεις δεδομένων του κράτους (πχ για φορολογικά στοιχεία – ΑΦΜ, για αστυνομικά μητρώα – Αριθμός Αστυν. Ταυτότητας, για ιατρικά και συνταξιοδοτικά δεδομένα ΑΜΚΑ, κλπ) ώστε να επιτευχθεί η εξάλειψη λαθών και διπλοεγγραφών.
Για την ακρίβεια ο ν. 4727/2020, άρθρο 11 παρ. 1 ορίζει ότι :

Ὁ μακαρίτης Πάπας Φραγκῖσκος προερχόταν ἀπὸ τὸ τάγμα τῶν Ἰησουϊτῶν, καὶ μοῦ δίνεται ἡ εὐκαιρία νὰ ἀναφέρω λίγα γι’ αὐτὸ τὸ τάγμα.
Ἀπὸ τὸν 17ο αἰῶνα, ποὺ ἄρχισαν νὰ δροῦν στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο, ἀποκαλύφθηκε τὸ πραγματικὸ πρόσωπο τοῦ τάγματος. Γράφει σὲ ἐπιστολή του, τὸ 1610 ὁ ἀρχηγὸς τῆς δεύτερης ἀποστολῆς, Γάλλος ἱερωμένος Φρανσουά ντε Κανιγιάκ· «Γιὰ νὰ μᾶς αἰσθάνονται κοντά τους οἱ Ἕλληνες καὶ οἱ Ἀρμένιοι, ἀφήσαμε γενειάδα. Φορέσαμε ράσο χωρὶς κολάρο καὶ μὲ μακριὰ μανίκια, σὰν αὐτὸ ποὺ φέρουν οἱ παπᾶδες». Μόνοι τους ἀποκάλυψαν ὅτι ἀποστολή τους ἦταν ἡ περαιτέρω διάδοσις τοῦ ρωμαιοκαθολικοῦ δόγματος ἀνάμεσα στοὺς Ὀρθοδόξους τῆς Ἀνατολῆς ἀσκῶντας ὕπουλα προσηλυτισμό.

γράφει ἡ Γκέλυ Γαβριὴλ
Γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ γίναμε μάρτυρες μιᾶς καλοστημένης παραπλάνησης ἀπὸ τὰ μεγάλα μέσα ἐνημέρωσης, μὲ ἀφορμὴ τὴν κηδεία τοῦ Πάπα τῆς Ρώμης.
Προβλήθηκαν εἰκόνες ἀνθρώπων ποὺ ἔψαλλαν στὰ ἑλληνικά, ντυμένοι μὲ ἄμφια ὅμοια μὲ τὰ Ὀρθόδοξα, ἀφήνοντας νὰ ἐννοηθεῖ ὅτι πρόκειται γιὰ Ὀρθόδοξους κληρικοὺς ποὺ δῆθεν συμμετεῖχαν στὴν τελετή.
Ἡ ἀλήθεια εἶναι μία:
Δὲν ἦταν Ὀρθόδοξοι. Ἦταν Οὐνῖτες.
Ἡ Οὐνία ἀποτελεῖ τὸ πιὸ ὕπουλο ἐργαλεῖο τοῦ Βατικανοῦ.
Πρόκειται γιὰ ἕνα ἔκτρωμα ποὺ παρουσιάζει ἐξωτερικὰ τὸ σχῆμα τῆς Ὀρθοδοξίας –γλῶσσα, ἄμφια, ἀκολουθίες– ἀλλὰ ἐσωτερικὰ εἶναι πλήρως ὑποταγμένο στὸν Πάπα καὶ τὴν πλάνη του.
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2699
Τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν
Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2025
«Ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα» (Ψαλμ. 103,4=Ἑβρ. 1,7)
Γράφει ὁ κ. Βασίλειος Ἰ. Τουλουμτσὴς, ὑπ. δρ Δογματικῆς, Θεολογικὴ Σχολὴ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
Πρὶν ἀπ’ ὅλα, θὰ ἤθελα νὰ εὐχαριστήσω θερμὰ τὸν κύριο Γεώργιο Καραλῆ, καὶ στὸ πρόσωπο τῆς Ὀλυμπίας, τὸν ἐκδοτικὸ οἶκο, οἱ ὁποῖοι ἔλαβαν τὴν ἀρχικὴ πρωτοβουλία ἔκδοσης τοῦ συγκεκριμένου τόμου, καὶ συντόνισαν ὅλες τὶς ἀπαραίτητες ἐνέργειες προκειμένου ἡ ἀρχικὴ σύλληψη καὶ ἰδέα νὰ γίνει πραγματικότητα. Πρέπει βεβαίως νὰ σημειωθεῖ ὅτι ἡ ἔκδοση τοῦ παρόντος συλλογικοῦ τόμου ἔχει ἰδιαίτερη θεολογικὴ ἀξία καθώς, λόγω τοῦ εὐαίσθητου χαρακτήρα τοῦ οὐκρανικοῦ ζητήματος, ἦταν εὐκολότερη ἡ διάδοση κειμένων ποὺ ὑποστήριζαν τὸ ἐπικρατοῦν ἀφήγημα περὶ «θεραπείας τοῦ σχίσματος», καὶ δυσχερέστερη ἡ δημοσίευση κειμένων ποὺ ἀναδείκνυαν τὸν πολυσύνθετο χαρακτήρα τῆς συνειδητῆς ἀλλοίωσης τῆς συνοδικῆς καὶ κανονικῆς παράδοσης τῆς Ἐκκλησίας. Ἐπιπρόσθετα δὲν ἦταν λίγοι καὶ ἐκεῖνοι, ἀπὸ τὸν ἀκαδημαϊκὸ καὶ ἐκκλησιαστικὸ χῶρο, οἱ ὁποῖοι, γιὰ δικούς του λόγους ὁ καθένας, δὲν θέλησαν νὰ ἐκτεθοῦν στὸν δημόσιο διάλογο καὶ νὰ ὑπερασπιστοῦν τὶς ἀρχὲς τῆς ὀρθόδοξης ἐκκλησιολογίας, ἐπιλέγοντας νὰ μείνουν στὴν ἀσφάλεια τῆς ἀνέξοδης σιωπῆς, δίνοντας ὅμως ἔτσι ἕνα προβάδισμα στὰ ψευδῆ καὶ κατασκευασμένα ἐπιχειρήματα αὐτῶν ποὺ ἐπέλεξαν νὰ ὑποστηρίξουν τὸ ἐγχείρημα τῆς ἀπροϋπόθετης ἀναγνώρισης ὅλων τῶν σχισματικῶν Οὐκρανῶν. Κατὰ συνέπεια, ἡ ἀξία τῆς συγκεκριμένης ἐκδοτικῆς προσπάθειας ἔγκειται στὸ γεγονὸς ὅτι ὑπηρετεῖ καὶ προβάλλει τὸ πλαίσιο καὶ τὶς ἀρχὲς τῆς ὀρθόδοξης ἐκκλησιολογίας, τὰ ὁποῖα κατὰ βάση ἦταν καὶ αὐτὰ ποὺ κακοποιήθηκαν.
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού
Μία από τις πιο σεβαστές τάξεις των αγίων της Εκκλησίας μας είναι οι ομολογητές. Σε αυτήν την τάξη ανήκουν οι άγιοι της Εκκλησίας μας, οι οποίοι έδωσαν τη μαρτυρία της πίστεώς τους χωρίς να υπολογίσουν τις συνέπειες της ομολογίας αυτής. Δε θα ήταν υπερβολή να υποστηρίξουμε πως η Εκκλησία μας είναι απόλυτα στηριγμένη στους αγώνες των αγίων ομολογητών Της κατά τη δισχιλιόχρονη πορεία Της στην ιστορία.
Ένας από τους μεγάλους ομολογητές της Ορθοδοξίας είναι και ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, ο οποίος έδρασε σε μια ιδιαίτερα ταραγμένη για την Εκκλησία ιστορική περίοδο. Πρόκειται για τη φοβερή εικονομαχική έριδα, η οποία συντάραξε τη βυζαντινή κοινωνία για περισσότερο από έναν αιώνα, με αφόρητες διώξεις των ορθοδόξων από τους εικονομάχους αυτοκράτορες (726–843).
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 759 από ευγενείς και ευσεβείς γονείς, οι οποίοι φρόντισαν να του δώσουν, εκτός από την ευσέβεια, και κατά κόσμον παιδεία — την οποία ο ίδιος αργότερα χρησιμοποίησε προς όφελος της Εκκλησίας. Σπούδασε με επιμέλεια την ελληνική φιλοσοφία και τους Πατέρες της Εκκλησίας.
Από μικρός αγαπούσε τον Χριστό και λαχταρούσε να Του προσφέρει τη ζωή του. Έφηβος ακόμη, εγκατέλειψε την καριέρα του ανώτερου κρατικού υπαλλήλου και αποσύρθηκε το 781 σε μοναστήρι στην Προύσα της Μικράς Ασίας, όπου ηγούμενος ήταν ο θείος του, Πλάτων. Αυτός τον μύησε στην ορθόδοξη πνευματικότητα και τον ενέπνευσε να αφιερώσει τη ζωή του στην προάσπιση της αλήθειας και της αυθεντικότητας της Εκκλησίας. Το 789 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον πατριάρχη Ταράσιο και το 794 ανέλαβε τη θέση του ηγουμένου της Μονής.
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού
Η χορεία των Εβδομήκοντα Αποστόλων υπήρξε σημαντική για την αρχαία Εκκλησία, διότι οι ένθεοι και ένθερμοι αυτοί άνδρες εργάστηκαν ιεραποστολικά ισάξια με τους Δώδεκα Αποστόλους για την διάδοση του Ευαγγελίου στα Έθνη. Ένας από αυτούς ήταν και ο άγιος Ηρωδίων, ο οποίος υπήρξε ιδιαίτερα ζηλωτής της ιεραποστολής της Εκκλησίας. Μάλιστα επειδή εργάστηκε ιεραποστολικά στην Ελλάδα, αποτελώντας καύχημα για την Ελληνική Εκκλησία και ειδικά για την Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος.
Ήταν εβραϊκής καταγωγής και αναφέρεται από τον απόστολο Παύλο ως συγγενής του καθώς γράφει στην προς Ρωμαίους επιστολή του: «Ἀσπάσασθε Ἡρωδίωνα τόν συγγενῆ μου» (Ρωμ.16,11). Πιθανότατα πατρίδα του ήταν η Ταρσός της Κιλικίας, μια πόλη που ήταν κέντρο της ελληνιστικής παιδείας και του πολιτισμού στη Συρία και προφανώς έλαβε σημαντική ελληνική παιδεία.
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2700
Κυριακὴ Ζ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 8,41-56)
9 Νοεμβρίου 2025 (2003)
Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

νε΄. «Θά βρῆτε νερό ποτάμι»
Tοῦ λέει ὁ Δημήτρης: “Πάτερ μου, στό κτῆμα μας δέν ὑπάρχει νερό καί θέλουμε νά ἀνοίξουμε πηγάδι”.
— Ἔ, καί τί θές, Δημήτρη, ἀπό ἐμένα;
— Πάτερ, μοῦ λέει, κάνε μιά προσευχή στόν Ἅγιο καί πές μας (ἄν) θά βροῦμε νερό στό κτῆμα αὐτό τό μεγάλο. Εἴμαστε ἑπτά ἀδέλφια καί θά ξεραθοῦνε οἱ ἐλιές μας.
— Δημήτρη μου, λέω, ἔχε πίστη Θεοῦ, μήν στεναχωριέστε. Νερό θά βρῆτε ποτάμι.
— Πάτερ, πῶς θά τό βροῦμε;
![]() |
| LIVE C |
Ανοιχτή σύγκρουση υπαξιωματικών με Δένδια – Κάλεσμα σε μεγάλη συγκέντρωση στο Σύνταγμα και προειδοποίηση για πολιτικό κόστος στη διαβούλευση.
Μήνυμα με νόημα των Υπαξιωματικών στον κ. Δένδια: «Εδώ και τώρα τέλος στον Υπουργό χωρίς όρια»
«Τότε ἀφίησιν αὐτὸν ὁ διάβολος, καὶ ἰδοὺ ἄγγελοι προσῆλθον καὶ διηκόνουν αὐτῷ» (Ματθ. Δ΄, 11). (Δηλ.: Τότε ἀφῆκεν αὐτὸν ἀνενόχλητον ὁ διάβολος. Καὶ ἰδοὺ ἄγγελοι ἦλθον πλησίον τοῦ Ἰησοῦ καὶ τὸν ὑπηρέτουν, παρέχοντες εἰς αὐτὸν τὰς διακονίας καὶ ἐκδουλεύσεις των).

Διακόσια πενῆντα χρόνια πρὶν ἀπὸ τὴν Ἅλωση τῆς Πόλης, οἱ λεγόμενοι Σταυροφόροι –οἱ τότε δυτικὲς συμμαχικὲς δυνάμεις– ἀναδεικνύονται μὲ τὴν δράση τους, ὡς οἱ πλέον πολύτιμοι πρώιμοι σύμμαχοι τῶν Τούρκων. Διότι, μὲ τὴν παρότρυνση καὶ τὶς εὐλογίες τοῦ τότε πάπα καὶ μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἀπελευθέρωσης τῶν Ἁγίων Τόπων, καταλύουν τὴν Ρωμανία/Βυζαντινὴ αὐτοκρατορία, ἐγκαθιστοῦν Φράγκους ἡγεμόνες στὰ διάφορα τμήματά της, καταστρέφουν ὁλοσχερῶς τὴν Κωνσταντινούπολη, τὴν λεηλατοῦν καὶ φορτώνουν στὰ καράβια τους ὅλα της τὰ τιμαλφῆ.
Ὁ ἱστορικὸς Νικήτας Χωνιάτης, αὐτόπτης μάρτυρας τῆς λεηλασίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπὸ τοὺς σταυροφόρους τὸ 1204, γράφει:

Ἀπὸ τὴν «Χριστιανικὴ Σπίθα» κυκλοφόρησε φυλλάδιο μὲ τὸν ἀνωτέρω τίτλο. Ὅσοι θέλουν νὰ λάβουν φυλλάδια πρὸς διανομή, νὰ ἀπευθυνθοῦν στὸ περιοδικὸ εἴτε τηλεφωνικῶς εἴτε μὲ email.

γράφει ὁ δικηγόρος κ. Σωτήριος Γκεκόπουλος
Προσωπικὸς Ἀριθμὸς (Π.Α),
μέτρα ἀντιμετώπισης
Σήμερα στὴν χώρα λειτουργοῦν τρεῖς ἐγκληματικὲς ὀργανώσεις ποὺ ἡ κάθε μία συμπληρώνει τὶς ἄλλες στὴν ἐπίτευξη τοῦ στόχου. Ἡ πρώτη εἶναι ἡ κυβέρνηση. Ἡ δεύτερη εἶναι ἡ Ἀνεξάρτητη Ἀρχὴ Δημοσίων Ἐσόδων (Α.Α.Δ.Ε.) καὶ ἡ τρίτη εἶναι τὸ τραπεζικὸ σύστημα.
Οἱ ἐγκληματικὲς ὀργανώσεις αὐτὲς εἶναι οἱ οἰκονομικοὶ δολοφόνοι μας καὶ ὅποιος δὲν τὸ κατάλαβε καὶ δὲν σκέπτεται νὰ πάρει ὅ,τι μέτρα προφύλαξης γιὰ νὰ σωθεῖ ἔστω καὶ προσωρινά, θὰ ὑποστεῖ σὲ λίγο τέτοιο σὸκ ποὺ δὲν θὰ τὸ πιστεύει.
Ἂς ἀναλύσουμε ὅμως τί κάνουν αὐτὲς οἱ ὀργανώσεις καὶ πῶς θὰ προστατευτοῦμε.
«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
Ὑπό Γέροντος Κλεόπ Ἠλίε
Σπουδαστής: Μερικοί ὑποστηρίζουν ὅτι μεταξύ τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου καί τοῦ τέλους τοῦ κόσμου, ὁ Χριστός θά βασιλεύση στήν γῆ, στήν ὁποία θά κυβερνᾶ Αὐτός μέ τούς ἐκλεκτούς Του, περί τά χίλια χρόνια. Ποιά εἶναι ἡ ἀλήθεια ὅσον ἀφορᾶ αὐτή τήν διδασκαλία;
Ἱερεύς: Ἡ ιδέα αὐτή εἶναι παλαιά. Στούς πρώτους αιώνας τοῦ χριστιανισμοῦ ὑποστηρίχθηκε ἀπό τούς λεγομένους καί τώρα χιλιαστάς. Ἐναντίον τους ξεσηκώθηκε ὅλη τότε ἡ παλαιά Ἐκκλησία καί κατεπολέμησε τούς σπουδαιοτέρους έκπροσώπους της.
Τί θὰ πεῖ ἔπος, καλοί μου φίλοι; Τὸ λεξικὸ μᾶς πληροφορεῖ ὡς ἑξῆς: «Ἔπος, γράφει, εἶναι σειρὰ πράξεων ἡρωϊσμοῦ». Λοιπόν, ἀξίζει νὰ προβληματιστεῖ κανεὶς καὶ νὰ σκεφθεῖ καλὰ τοῦτο τὸ λόγο. Καὶ τότε θὰ καταλάβει πὼς τοῦτες οἱ μέρες, οἱ ἐθνικὰ γιορτινές, δὲν κάνουν τίποτε ἄλλο, παρὰ νὰ τιμοῦν ἕνα μεγάλο ἔπος τῆς ἱστορίας μας, τὸ ἔπος τοῦ Σαράντα.
Ὀρθόδοξος Τύπος, 24/10/2025 – 7/11/2025, ἀρ. φύλλων 2562-2564.
Τίτλος δημοσίευσης Ὀ.Τ.: «Σύγχρονοι Λειτουργίαι τοῦ Ἁγ. Ἰακώβου».
(γιά καλύτερη ἀνάγνωση, γιά τίς παραπομπές, τίς εἰκόνες, τίς ἀναφορές, κτλ., δεῖτε στὸ τέλος τό PDF)
Οἱ Λειτουργίες τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου ποὺ τελοῦνται, ἐδῶ καὶ περίπου 100+ χρόνια[1] στὴν Ἑλλάδα, εἶναι «Λειτουργικοὶ αὐτοσχεδιασμοί».[2] Τό 1930 τελοῦνταν ἅπαξ ἢ δίς τοῦ ἔτους, μόνον στὸ παρεκκλήσι τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν καὶ στὴν Ῥιζάρειο Σχολή.[3] Τό 1968 μετὰ ἀπὸ στρατηγικὴ προώθηση τόσων ἐτῶν, τελοῦνταν περίπου μόνο στό 23.2% τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,[4] μία – δύο φορὲς τὸν χρόνο, στοὺς Μητροπολιτικοὺς Ναούς. Οἱ Λειτουργίες αὐτές:[5]
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 10η Νοεμβρίου 2025
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΓΚΥΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΟΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ;
Ζούμε σε εποχή πρωτοφανούς πνευματικής σύγχυσης, την οποία καλλιεργεί το περιρρέουν συγκρητιστικό πνεύμα του Οικουμενισμού, ο οποίος εμφανίστηκε στις αρχές του περασμένου αιώνα και έχει ως στόχο και έργο την πνευματική – θρησκευτική (και όχι μόνο) ενοποίηση της ανθρωπότητας. Για να πετύχει το στόχο του επιχειρεί να αμβλύνει τις επιμέρους θρησκευτικές πίστεις, να τις καταστήσει μη «αποκλειστικές», ώστε να γίνουν αποδεκτές από τις άλλες. Θυμίζουμε την κοινή απόφαση του «Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών» του Τορόντο: «Καμιά Εκκλησία δεν μπορεί να διεκδικήσει για τον εαυτό της θέση ανωτερότητας ή εκκλησιαστικής αποκλειστικότητας απαιτώντας της επιστροφή των άλλων σ’ αυτήν»[1]. Θυμίζουμε επίσης την θέση Επισκόπου και καθηγητή: «Η περί αποκλειστικότητας της Εκκλησίας διδασκαλία δεν αποτελεί δογματική διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας»[2]!