ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΠΑΣ ΑΓΙΟΤΑΤΟΣ;

 

Η αγιότητα του ανθρώπου δεν μία απλή κατάσταση της ανθρωπίνης φύσεως, ούτε χορηγείται με την προσφώνηση, αλλά είναι καρπός της παρουσίας του Τριαδικού Θεού μέσα σ’ όλη την ύπαρξη του αναγεννημένου εν Χριστώ ανθρώπου.

Ο άνθρωπος αγιάζεται όταν μένει ενωμένος με την Πηγή της αγιότητος, που είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Ο ίδιος ο Κύριος μας διαβεβαίωσε, ότι για να φέρουμε “καρπόν πολύν”, οφείλομε να μένουμε ενωμένοι μαζί Του. Διότι, “άνευ Εμού, ου δύνασθε ποιείν ουδέν”, καθώς ο Ίδιος αλλού μας επιβεβαιώνει.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑ

 Οι μεγάλες γιορτές του Δωδεκαημέρου –τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά μαζί με τη γιορτή του Μ. Βασιλείου, τα Φώτα– είναι μέρες χαράς ξεχωριστής για τους Χριστιανούς. Όπου κι αν ζούν, γιορτάζουν τις άγιες αυτές μέρες.

Έτσι και στη Μικρά Ασία, όπου κατοικούσαν Έλληνες Χριστιανοί μέχρι το 1922, ζούσαν τα Χριστούγεννα με ιδιαίτερες ετοιμασίες. Ο Δεκέμβριος μήνας μάλιστα στην περιοχή της Ερυθραίας, απέναντι από τη Χίο, ονομαζόταν Χρουστουεννέρης ή Χρουστουεννάς ή Χριστουγεννάς. Όλες αυτές οι γιορτές συνολικά λέγονταν Καλές Μέρες ή Μεγάλες Σχολάδες ή Μεγάλες Γιορτάδες και θεωρούνταν μέρες «πίσηνες» (επίσημες).

Περί Αὐτοθυσίας

❈ Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος: "Ἀγαπᾶμε τόν ἑαυτό μας, δέν ἀγαπᾶμε τούς ἄλλους. Ἡ ἀγάπη τοῦ ἑαυτοῦ μας νικᾶ τήν ἀγάπη πρός τόν πλησίον μας, γι' αὐτό κινούμαστε ἔτσι. Ὅποιος ὅμως ἀγαπᾶ τόν ἑαυτό του περισσότερο ἀπό τούς ἄλλους, δέν ζεῖ σύμφωνα μέ τό πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου. Καί ὁ Χριστός, ἄν σκεφτόταν τόν Ἑαυτό Του, θά καθόταν στόν οὐρανό, δέν θά ἐρχόταν στή γῆ νά ταλαιπωρηθεῖ, νά σταυρωθεῖ, γιά νά μᾶς σώσει.
Σήμερα, λίγο - πολύ, στούς περισσότερους ἀνθρώπους ὑπάρχει φιλαυτία∙ δέν ὑπάρχει τό πνεῦμα τῆς θυσίας. Ἔχει μπεῖ τό πνεῦμα:

Περι των μαγων

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Κ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1030(2)

Κυριακὴ μετὰ Χρ. Γέννησιν (Ματθ. 2,13-23)
28 Δεκεμβρίου 2025 (2003)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Εορδαιας π. Αὐγουστίνου

«Ἀναχωρησάντων τῶν μάγων…» (Ματθ. 2,13)

Θὰ προσπαθήσω, ἀδελφοί μου, νὰ πῶ ἁ­πλᾶ λόγια. Γιατὶ θέλω ὅλοι νὰ καταλαβαίνουν τὸ κήρυγμα.

Τὰ εὐαγγέλια, ποὺ ἀκοῦμε τὶς ἅγιες αὐτὲς ἡ­μέρες, μιλᾶνε γιὰ ὅσα ἔγιναν κατὰ τὴ γέννη­σι τοῦ Χριστοῦ. Μιλᾶνε γιὰ τὴ Βηθλεέμ, γιὰ τὸ σπή­­λαιο, γιὰ τὸν ἀστέρα, γιὰ τοὺς ἀγγέλους, γιὰ τοὺς βοσκούς, γιὰ τὰ ζῷα. Μιλᾶνε ἀκόμα γιὰ τοὺς μάγους. Μ᾿ αὐτοὺς ἀρχίζει σήμερα τὸ εὐ­αγγέλιο (βλ. Ματθ. 2,13-23)· «Ἀναχωρησάντων τῶν μάγων…». Γιὰ τοὺς μάγους λοιπὸν ἂς μιλήσου­με κ᾿ ἐμεῖς. Οἱ μάγοι θὰ γίνουν διδάσκαλοί μας.

Όσιος Βονιφάτιος Θεοφανόφσκι (Κίεβο). Απαντήσεις του Ηγουμένου Πατέρα Βονιφάτιου σε ερωτήσεις διαφόρων ανθρώπων (1)

Όσιος Βονιφάτιος Θεοφανόφσκι (Κίεβο)

Απαντήσεις του Ηγουμένου Πατέρα Βονιφάτιου σε ερωτήσεις διαφόρων ανθρώπων

Όσιος Βονιφάτιος Θεοφανόφσκι (Κίεβο)

Ηγούμενος, ένας γέροντας που επέλεξε το έλεος και τη φιλοξενία ως κύρια πνευματική του αρετή.

Βιογραφία

Ημέρα Μνήμης: 7 Φεβρουαρίου.

Ο πατήρ Βονιφάτιος, γεννημένος ως Δαμιανός, γεννήθηκε το 1785 στον στρατιωτικό οικισμό Μιχαηλίβκα, στο κυβερνείο Χερσώνας, στην κομητεία Αλεξάνδρειας, από ευσεβείς γονείς, τον Θεόδωρο και την Ευδοκία Βινογκράντσκι. Από την παιδική του ηλικία, ο Δαμιανός έδειχνε ιδιαίτερη αγάπη για την εκκλησία και δίψα για μάθηση. Αφού έλαβε την αρχική του εκπαίδευση σε ένα σχολείο του χωριού, ο Δαμιανός παρέμεινε στο σπίτι των γονιών του, βοηθώντας τους επιμελώς στις δουλειές του σπιτιού. Δεν επιδόθηκε, και μάλιστα απέφευγε, τα παιχνίδια με τους συνομηλίκους του, και ήταν ένας πράος και υπάκουος γιος. Από υπακοή στη μητέρα του, παντρεύτηκε σε ηλικία 20 ετών, παρά την έντονη επιθυμία του να μπει σε μοναστήρι. Λίγο μετά τον γάμο του, επιλέχθηκε να καταταγεί στον στρατό. Κατά τη διάρκεια του πολέμου με τη Γαλλία το 1812, συμμετείχε σε αιματηρές μάχες, αλλά, προστατευμένος από τον Θεό, παρέμεινε όχι μόνο ζωντανός αλλά και άτρωτος. Μετά το τέλος του πολέμου, επέστρεψε στο χωριό καταγωγής του και εκεί ολοκλήρωσε την εικοσιπενταετή στρατιωτική του θητεία. 

Πολλοί άνθρωποι προσεγγίζουν τον Θεό ως κάποιο είδος μηχανισμού:

Πολλοί άνθρωποι προσεγγίζουν τον Θεό ως κάποιο είδος μηχανισμού:

Αν το κάνετε αυτό, θα λάβετε αυτό από τον Θεό, και αν το κάνετε εκείνο, θα λάβετε εκείνο.

Όχι, τίποτα τέτοιο.

Ο Θεός είναι ένα ζωντανό Ον, που θέλει μια ζωντανή σχέση μαζί Του.

Μια τίγρη, ένας ρινόκερος, οποιοδήποτε έντομο, μια χελώνα - όλοι καταλαβαίνουν τι σημαίνει αγάπη, όλοι καταλαβαίνουν τι σημαίνει καλοσύνη, επειδή ολόκληρο το σύμπαν είναι χτισμένο στην αγάπη.

Και πού δεν βρίσκεται αυτή η αγάπη;

Πιστι, θαρρος, ἀγαπη, συγχωρησις

 

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2707

Τοῦ ἁγίου πρωτομάρτυρος Στεφάνου
Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2025

«Στέφανος πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως ἐποίει τέρατα καὶ σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ» (Πράξ. 6,8)

Πάλι, ἀγαπητοί μου, πάλι ἑορτή. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς κάλεσε χθὲς νὰ μεγαλύνουμε τὴν Παναγία μητέρα, ποὺ ἀξιώθηκε νὰ γεννήσῃ τὸ Θεῖο Βρέφος καὶ νὰ τὸ κρατήσῃ στὴν ἀγ­κάλη της, καὶ σήμερα τιμᾷ τὴ μνή­μη τοῦ ἁγίου Στεφάνου. Ἂς δοῦμε πῶς ἔζησε ὁ ἅγι­ος Στέφανος καὶ ποιό ἦταν τὸ τέλος του.

ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΔΙΣΜΥΡΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΔΟΜΝΑΣ

 

Αγιολόγιον - Πρόσωπα

28 Δεκεμβρίου

ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΔΙΣΜΥΡΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΔΟΜΝΑΣ

«Χριστιανοί είμεθα, και τοις θεοίς ου λατρεύομεν»

Κατά το δεύτερο έτος της βασιλείας του ασεβούς Μαξιμιανού, όταν επέστρεψε νικητής από τον πόλεμο εναντίον των Αιθιόπων το 304 μ.Χ., θέλησε να κάνει θυσίες στα είδωλα για να γιορτάσει τη νίκη του. Έστειλε, λοιπόν, παντού επιστολές με τις οποίες παρακινούσε όλους να έρθουν στη Νικομήδεια για να προσκυνήσουν τους θεούς του. Εκείνο τον καιρό βρισκόταν στη Νικομήδεια ένας ενάρετος επίσκοπος, ονόματι Κύριλλος, ο οποίος στόλιζε την επαρχία του περισσότερο με τη συμπεριφορά του παρά με το αξίωμά του. Έκτιζε μοναστήρια, φρόντιζε τα ασκητήρια και έκανε κάθε άλλο έργο ωφέλιμο για την ψυχή ως αληθινός ποιμένας, χωρίς να φοβάται καθόλου τη σκληρότητα των τυράννων. Μάλιστα, προκειμένου να αρπάξει ανθρώπινες ψυχές από το στόμα του Διαβόλου, έβαλε πολλές φορές τη ζωή του σε κίνδυνο. Έτσι οδήγησε πολλούς στην πίστη και τους χώρισε από τους συγγενείς τους, σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου: «Δεν ήρθα να φέρω ειρήνη στη γη, αλλά μάχαιρα.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΣΤΕΦΑΝΟΝ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΡΑ

 

Αγιολόγιον - Πρόσωπα

In sanctum Stephanum protomartyrem

ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΣΤΕΦΑΝΟΝ

ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΡΑ

(PG 59, σελ. 501-508)

σημ. entaksis:    Το κείμενο που μεταφράσαμε, γνωστό με τον λατινικό τίτλο “In sanctum Stephanum protomartyrem” (Εις τον Άγιον Στέφανον τον Πρωτομάρτυρα), ανήκει στη μεγάλη κατηγορία των έργων που φέρουν το όνομα του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, αλλά η σύγχρονη έρευνα τα κατατάσσει στα «Νόθα» (Spuria). Ακολουθούν οι σχετικές πληροφορίες για την προέλευσή του και την αξία του:

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: Πρέπει νὰ φθάση ὁ ἄνθρωπος στὴν θεία ἀφηρημάδα...

Τὸν θόρυβο ἅμα θέλη τὸν ἀκούει κανείς
– Γέροντα, ὅταν στὸ διακόνημα ὑπάρχη θόρυβος ἤ γιὰ τὸ ἐργόχειρο χρειάζεται μία μηχανή ποῦ κάνει θόρυβο, τί νὰ κάνη κανείς;
– Ὅταν καμμιά φορὰ τὸ ἐργόχειρο εἶναι θορυβῶδες, πολύ βοηθάει ἡ σιγανή ψαλμωδία. Ἄν δὲν μπορῆτε νὰ κάνετε εὐχή, νὰ ψάλλετε. Θέλει ὑπομονή. Ὅταν ἔρχωμαι μὲ τὸ καράβι, ἔχει πολύ θόρυβο. Κάθομαι σὲ μία γωνιά, κλείνω καὶ τὰ μάτια σάν νὰ κοιμᾶμαι, γιὰ νὰ μή μὲ ἐνοχλῆ ὁ κόσμος, καὶ ψάλλω – καὶ τί δὲν ψάλλω! Πόσα «Ἄξιον ἔστιν», πόσα «Ἅγιος ὁ Θεός»! Κάνει καὶ ἕναν κρότο τὸ καράβι ποὺ ταιριάζει ἀκριβῶς μὲ τὴν ψαλτική! Γίνεται ἰσοκράτημα στὸ «Ἄξιον ἔστιν» τοῦ Παπανικολάου, στὸ «Ἅγιος ὁ Θεός» τοῦ Νηλέως, σὲ ὅλα ταιριάζει αὐτός ὁ κρότος! Ψάλλω μὲ τὸν νοῦ μου, συμμετέχει ὅμως καὶ ἡ καρδιά.

ΕΙ ΧΡΙΣΤΟΣ ΟΥΚ ΕΣΑΡΚΟΥΤΟ…

 ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

       Η έλευση του Κυρίου μας Ιησού στον κόσμο αποτελεί μια από τις λιγοστές ανάπαυλες χαράς που δοκίμασε το ταλαίπωρο ανθρώπινο γένος στο διάβα της ιστορίας του. Αυτή είναι αποτυπωμένη στον αγγελικό άγγελμα της Γεννήσεως στους απλοϊκούς ποιμένες της Βηθλεέμ: «ιδού ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ, ότι ετέχθη υμίν σήμερον σωτήρ, ος εστι Χριστός Κύριος» (Λουκ.2,12). Το ίδιο αποτυπωμένη είναι και στη θεσπέσια χριστουγεννιάτικη υμνολογία της Εκκλησίας μας: «Ευφραίνεστε δίκαιοι, ουρανοί αγαλλιάσθε, σκιρτήσατε τα όρη Χριστού γεννηθέντος» (1^ο τροπ. των αίνων). Κι’ αυτό διότι ο απόλυτα αγαθός Θεός της αγάπης και του ελέους δεν άφησε το πλάσμα Του αιώνια καταδικασμένο στην επήρεια του κακού και στη φθορά της αμαρτίας, αλλά έστειλε το μονάκριβο Υιό Του, να λυτρώσει το ανθρώπινο γένος, κατατροπώνοντας τον αντίδικό Του διάβολο, εφευρέτη του κακού και πηγή κάθε δυστυχίας. Κατά τον άγιο  Κύριλλο Αλεξανδρείας: «ηρρώστησεν η ανθρωπίνη φύσις εν Αδάμ δια της παρακοής την φθοράν εισέδυ τε ούτως αυτήν τα πάθη» (P.G.74,788/9) και γι’ αυτό σαρκώθηκε ο Υιός και Λόγος του Θεού για να έρθει στη γη ως μοναδικός ιατρός για να θεραπεύσει τον βαρύτατα τραυματισμένο από την αμαρτία και βαθύτατα νοσούντα από τη φθορά άνθρωπο. Να τον αποκαταστήσει στην προ της πτώσεως κατάστασή του, ότι «πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού» (Ρωμ.5,1) κατά τον απόστολο Παύλο. Να του δώσει ξανά τη δυνατότητα της προς τον Θεό καθομοίωσής του, η οποία είχε χαθεί με την πτώση και της κατά χάριν θεώσεώς του.    

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

 Απόστολος: Γαλ. α΄,11-19
Ευαγγέλιο: Ματθ. β΄13-23
26 Δεκεμβρίου 2021
Κυριακή μετά τη Γέννηση του Χριστού σήμερα και η Εκκλησία συνεχίζει να μας υπενθυμίζει τα γεγονότα της Γέννησης του Χριστού. Τα γεγονότα είναι χαρμόσυνα γιατί ο Υιός και Λόγος του Θεού έγινε άνθρωπος για τη σωτηρία μας. Είναι, όμως, και λυπηρά γιατί από τη στιγμή της γέννησής Του, ο Χριστός, βλέπουμε να δέχθηκε την αφιλοξενία των ανθρώπων, τον διωγμό, την προσφυγιά μέχρι τον Σταυρό και τον θάνατο. Είναι πολύ άσχημο να ευεργετείς και να λαμβάνεις αγνωμοσύνη, πολύ χειρότερο, ακόμα, να διώκεσαι από αυτούς που ευεργέτησες. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευεργεσία από αυτήν που μας πρόσφερε ο Θεός να γίνει άνθρωπος για τη σωτηρία μας. Από την άλλη υπάρχουν και οι άνθρωποι εκείνοι που αναγνωρίζουν τα σημεία του Θεού και ζητούν με πόθο τη σωτηρία τους. Έτσι ο Θεός αποκαλύπτεται και δίνει τη χάρη Του σ’ αυτούς τους λίγους ή περισσότερους που διψούν στη ζωή τους τον Θεό και τον προσεγγίζουν με ταπείνωση, με πίστη και αυταπάρνηση.

Ἀλλοίμονο, ἄν κανείς πεῖ:

❈ Ἀλλοίμονο, ἄν κανείς πεῖ:
- Ἐγώ κάνω μόνο ἄσκηση (νηστεία, γονυκλισίες κ.λπ.) καί δέν πάω Ἐκκλησία.
Μπορεῖ νά εἶσαι πετσί καί κόκκαλο, ἀλλά, ἄν δέν πᾶς στήν Ἐκκλησία νά Κοινωνήσεις, νά πάρεις τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, πάλι δέν θεραπεύεσαι. Μᾶλλον θά αὐξηθεῖ καί ὁ ἐγωισμός σου. Ὅπως αὐτοί οἱ Ἰνδουιστές ἀσκητές, οἱ ὁποῖοι εἶναι πετσί καί κόκκαλο, ἀλλά ἔχουν ἕναν τεράστιο ἐγωισμό καί φυσικά δέν ἔχουν καμία θεραπεία στήν ὕπαρξή τους. Ἕνας λοιπόν πού θέλει νά θεραπευθεῖ, πρέπει νά συνδυάζει ἀσκητική καί μυστηριακή ζωή.
Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Πώς πληρώνεται η περηφάνια

 – Ακούς εκεί, το ψωροελάφι να μας βγει κι από πάνω! Θα του δείξω όμως εγώ, θα τρέχει και δε θα προλαβαίνει!
Αυτά μονολογούσε το άλογο θυμωμένο και σκασμένο με το ελάφι. Είχε προηγηθεί καβγάς τρικούβερτος βέβαια… Και μιλάμε για τον καιρό που ελάφι και άλογο τριγύριζαν ελεύθερα στα δάση. Δεν άργησε λοιπόν το άλογο να σχεδιάσει το σχέδιο της εκδίκησης, που το πραγματοποίησε στο πι και φι.
– Συμμαχία θες αλογάκι μου; Θα το σκίσουμε το ελαφάκι σίγουρα, αλλά πρέπει και συ να κάνεις υποχωρήσεις…

Λόγος Παιδείας Πίστεως 08.11.2025

youtube

Τύχη και ατυχία

 

13.05.2012

Μωυσής Αγιορείτης

Υπάρχουν τυχεροί και άτυχοι άνθρωποι; Κάτι τέτοιο δεν θα ήταν άδικο; Τι είναι η τύχη; Για την ορθόδοξη εκκλησία δεν υπάρχει τύχη.

Δεν υπάρχει μοίρα, ειμαρμένη, κισμέτ, απόλυτος προορισμός του ανθρώπου. Σε όλη την αγιογραφική και αγιοπατερική διδασκαλία πουθενά δεν αναφέρεται η πίστη στην τύχη. Οι άνθρωποι τύχη θεωρούν και εκφράζουν ό,τι τους χαρίζει τον έκτακτο πλούτο, τη σωτηρία τους από διάφορους κινδύνους, το κέρδος της ανυψώσεώς τους σε υψηλή θέση. Είναι γεγονός πως δεν υπάρχει πουθενά και ποτέ κάποια δύναμη ανώτερη που να ονομάζεται τύχη. Ούτε μας βοηθά ποτέ το οποιοδήποτε γούρι, χαϊμαλί και μπλε χάντρα. Νομίζουμε πως οι άνθρωποι έχουν επιπόλαια παρασυρθεί από ερασιτέχνες θαυματοποιούς. Ό,τι φαίνεται στους ανθρώπους τυχαίο έχει σίγουρα κάποια βαθύτερη προέλευση. Δεν υπάρχει κανένα πεπρωμένο.

Ο Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος για τον Πρωτομάρτυρα Στέφανο

Άγιος Σωφρόνιος*

Ζώμεν επί της γης και δεν βλέπομεν τον Θεόν, ουδέ δυνάμεθα να ίδωμεν Αυτόν. Αλλ’ εάν το Πνεύμα το Άγιον έλθη εις την ψυχήν, τότε θα ίδωμεν τον Θεόν, ως είδεν Αυτόν ο Πρωτομάρτυς Στέφανος. Η ψυχή και ο νους Πνεύματι Αγίω αναγνωρίζουν αμέσως ότι Αυτός είναι ο Κύριος. Ούτως ο Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος Πνεύματι Αγίω ανεγνώρισεν εις το μικρόν βρέφος τον Κύριον, και ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής δια Πνεύματος Αγίου ωσαύτως εγνώρισε τον Κύριον και υπέδειξεν Αυτόν εις τον λαόν. 

«Aνέτειλε τῷ κόσμῳ τό φῶς τό τῆς γνώσεως»

Ἑορτάζοντες τὰ Χριστούγεννα, οὐσιαστικῶς ὁμολογοῦμεν καὶ δοξάζομεν τὸ μοναδικὸν ἀληθινὸν νόημα καὶ τὸν λόγον τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως, τοῦ ἀνθρωπίνου πνεύματος, τῆς ἀνθρωπίνης σκέψεως, τῆς ἀνθρωπίνης αἰσθήσεως, τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς.

«ΕΣΩΣΕ ΛΑΟΝ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΩΝ ΔΕΣΠΟΤΗΣ»

  

(Η σωτηριολογική σημασία της Ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου)

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

         Ύστερα από την σαρανταήμερο πνευματική μας προετοιμασία, οδεύουμε προς την μεγάλη δεσποτική εορτή των Χριστουγέννων. Κατευθυνόμαστε στη νοητή Βηθλεέμ για να συναντήσουμε  τον δι’ ημάς νηπιάσαντα Θεό μας, για να νοιώσουμε τον άμετρο πλούτο της χρηστότητας και της απύθμενης αγάπης του Πλάστη μας, την οποία εκφράζει με ακρίβεια ο ιερός υμνογράφος του θεσπεσίου κανόνα της μεγάλης εορτής: «Ιδών ο Κτίστης ολλύμενον, τον άνθρωπον χερσίν, ον εποίησεν, κλίνας ουρανούς κατέρχεται» (β΄τροπ. α΄ ωδής). Ο Θεός της αγάπης, των οικτιρμών και της ειρήνης δεν άντεχε να βλέπει το πλάσμα του να το βασανίζουν οι αντίθεες δυνάμεις και να οδεύει προς το θάνατο και τον αφανισμό. Για τούτο άνοιξε τα ουράνια, παραμέρισε τους φυσικούς νόμους και κατέβηκε να γίνει ένα με το πλάσμα Του, για να το σώσει. Ο άγιος Κοσμάς ο Μελωδός διερωτάται: «Ο αχώρητος παντί, πως εχωρήθη εν γαστρί; Ο εν κόλποις του Πατρός, πως εν αγκάλαις της Μητρός;». Και απαντά: «Πάντως ως οίδεν ως ηθέλησε και ως, ηυδόκησεν, άσαρκος γαρ ων, εσαρκώθη εκών, και γέγονεν ο Ων, ο ουκ ην δι’ ημάς, και εκστάς της φύσεως, μετέσχε του ημετέρου φυράματος. Διπλούς ετέχθη, Χριστός τον άνω, κόσμον θέλων αναπληρώσαι» (β΄ κάθισμα του Όρθρου).

Ο ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Η ΑΠΑΡΧΗ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

           Η αγία μας Εκκλησία είναι συνυφασμένη με το διωγμό και το μαρτύριο. Είναι δομημένη με το αίμα εκατομμυρίων καλλίμαχων μαρτύρων, οι οποίοι αποτελούν και το μόνιμο καύχημά Της. Το χρώμα της είναι το κόκκινο από τους ποταμούς των αιμάτων κατά των διαχρονικών πιστών. Οι ειδικοί υπολογίζουν πως με τους μετριότερους υπολογισμούς περισσότεροι από ένδεκα εκατομμύρια Χριστιανοί έχυσαν το τίμιο αίμα τους για τη νέα πίστη. Είναι ευνόητο πως τα νήματα του πολέμου κατά της Εκκλησίας κινεί ο θεομάχος και ανθρωποκτόνος διάβολος, ο οποίος μισεί θανάσιμα το ανθρώπινο γένος και επιδιώκει τη ματαίωση της εν Χριστώ σωτηρίας του.

     Πρώτο θύμα του λυσσαλέου πολέμου ο αρχιδιάκονος της πρώτης Εκκλησίας Στέφανος, άνδρας πλήρης «πνεύματος και σοφίας» (Πραξ.6,3). Ήταν ένας από τους επτά διακόνους, τους οποίους εξέλεξε η χριστιανική κοινότητα των Ιεροσολύμων για να διακονούν τους πιστούς στις «αγάπες», δηλαδή στα κοινά τραπέζια, ώστε να εκλείψουν τα παράπονα από τους ελληνιστές πιστούς, οι οποίοι παραθεωρούνταν σ’ αυτά. Το όνομά του είναι ελληνικό που σημαίνει τον άνθρωπο που φορά στεφάνι, στέμμα, δηλαδή τον διαλεχτό και αξιόλογο άνθρωπο. Ήταν πιθανότητα ελληνικής καταγωγής και είχε μόρφωση και ήθος, τα οποία τον καθιστούσαν ξεχωριστό στην Ιερουσαλήμ. Ασκούσε τη διακονία που του ανέθεσε η Εκκλησία με ιδιαίτερο ζήλο, υπηρετώντας τις χήρες, τα ορφανά, τους ασθενείς, τους φτωχούς και όλους τους καταφρονεμένους. Θεωρούσε με θέρμη ότι υπηρετούσε στα πρόσωπα των ενδεών αδελφών του τον ίδιο το Χριστό.

Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος: Τρία πράγματα θα πεις στον άνθρωπο, που δεν γνωρίζει τον Θεό.

Λέει ο άλλος:

– Έλα με του Θεού το δρόμο και θα δεις πως θα σου πάνε όλα καλά…

– Ποιός σου είπε, ότι θα σου πάνε όλα καλά;

Ο Χριστός που δεν Του πήγαιναν καλά, δεν πήγαινε με του Θεού το δρόμο;

Ο Τίμιος Πρόδρομος που δεν του πήγαιναν καλά και του πήραν το κεφάλι, δεν πήγαινε με του Θεού το δρόμο;

Ο Ιερός Χρυσόστομος που τον εξορίσανε στην Κουκουσό της Αρμενίας και πέθανε σαν κακούργος εκεί πέρα, δεν πήγαινε με του Θεού το δρόμο;

«Ἔξω κλῆρον, νέον κλῆρον»

Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κοσμίδης

Ὠχριοῦν οἱ διπλωματικὲς διεργασίες τῆς γεωπολιτικῆς μπροστὰ στὶς ἀτοπίες τοῦ Φαναρίου. Στοχεύει νὰ καταλύση τὰ ἐκκλησιολογικὰ θέσμια, προκειμένου νὰ καπηλευθῆ καὶ νὰ καταργήση τὶς ἐκλογὲς ἀρχιερέων στὴν Κρήτη ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδό της. Ἐδῶ καὶ μῆνες καὶ μὲ τὴν κάλυψιν τοῦ ἀφωρισμένου πρωθυπουργοῦ τὰ ἐξαλλαγμένα γεγονότα διαδέχονται τὸ ἕνα τὸ ἄλλο. Θὰ ἐπικεντρώσουμε σὲ δύο ἀπὸ αὐτά.

Ἀπὸ τὰς συνεδρίας τῶν Πνευματιστῶν εἰς τὴν Θεοσοφίαν

Toῦ κ. Κωνσταντίνου Παπαδοπούλου

 Δέκα ἑπτὰ θιασῶτες τῶν παραψυχικῶν φαινομένων συγκεντρώθηκαν στὸ Μὸτ Μεμόριαλ Χὸλ τῆς Νέας Ὑόρκης στὶς 17 Νοεμβρίου τοῦ 1875 καὶ ξεκίνησαν τὴν πρώτη ἀπόπειρα γιὰ τὴν  δημιουργία τῆς παγκοσμιοποιητικῆς θρησκείας ποὺ ἐξετάζουμε σὲ αὐτὴ τὴν σειρὰ ἄρθρων. Ἦταν Μασῶνοι καὶ Ροδόσταυροι, ποὺ εἶχαν σὰν βασικὰ ἐνδιαφέροντα τὸν Πνευματισμό, τὴν ἑβραϊκὴ Καββάλα, τὴν Ἀστρολογία, τὴν Μαγεία, τὴν Ἀριθμολογία καὶ τὴν χαρτομαντεία μέσῳ τῆς τράπουλας Ταρώ. Ἀφοῦ πρῶτα ἀπόλαυσαν μία ὁμιλία μὲ θέμα γιὰ τὴν Καββάλα τῶν ἀρχαίων Αἰγυπτίων, συζήτησαν καὶ  ἀποφάσισαν νὰ δημιουργήσουν τὴν Θεοσοφικὴ Ἑταιρεία. Ἡ Θεοσοφία ποὺ προώθησαν σὰν μία «σύνθεση ἐπιστήμης, θρησκείας καὶ φιλοσοφίας» στὴν πορεία τῶν χρόνων κατέληξε μία ἀπέραντη σούπα ποὺ συμπεριέλαβε ὅλες τὶς ἀποκρυφιστικὲς καὶ ἐσωτερικὲς δυτικὲς παραδόσεις, τὶς ὁποῖες ἐπιχείρησε νὰ παντρέψει μὲ τὸν Βουδισμὸ καὶ τὸν Ἰνδουισμό.

Επέλεξα τη ΖΩΗ και αυτή η μικρή ζωή μου έδωσε μια νέα δική μου ζωή!

Από το «Αφήστε με να ζήσω!»

Όποια γυναίκα διαπιστώσει ότι είναι έγκυος με καρκίνο, θέλω να ξέρει ότι υπάρχει ελπίδα!

Θέλω να ξέρεις ότι μπορείς να κρατήσεις και το παιδί σου ΚΑΙ την ζωή σου.

Θέλω να ξέρεις ότι ο Θεός είναι στο τιμόνι και κανένας άλλος.

Με αυτό τον τρόπο, αν τύχει να είσαι εσύ η «νικήτρια» της 1 στις 3000 πιθανότητες να υπάρχει «εγκυμοσύνη + καρκίνος», έχω για σένα μερικές συμβουλές:

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

«Τότε Ἡρώδης… ἐθυμώθη λίαν καί …ἀνεῖλε πάντας τούς παῖδας τούς ἐν Βηθλεέμ…».

Θυμός καί ὀργή διακατέχουν τόν αἰσχρότατον καί ληρώδη Ἠρώδη. Δόλος καί φονική διάθεση  χαρακτηρίζουν τήν συμπεριφορά του. Δολοφόνος ὄντας, θανάτωσε ἀθῶα παιδιά γιατί στό σατανοκίνητο μυαλό του εἰσῆλθε ἡ ἰδέα, ὅτι δῆθεν κινδύνευε ἡ ἐξουσία του.

Σαφέστατα, ἁγία γερόντισσα, τό κορύφωμα τῶν κακῶν λέγεται δολιότης·  προσκόλλησις στίς ἡδονές καί τίς ἐξουσίες τοῦ κόσμου τούτου· πυρετός καί ἀγάπη γιά τήν ὕλη καί τά αἰσθητά πού καί μεταφράζεται φιλοδοξία. Αὐτή πού ἐκ φύσεως θέλγει πάντοτε κατ’ αἴσθηση, ἔχει δέ τήν ἐπωνυμία καί καλεῖται φιληδονία. Διότι ὁ καθένας ἀπό τούς προσκολλημένους στίς ἡδονές εἶναι παράλυτος στήν ψυχή, κατακείμενος ἐπάνω στήν κλίνη τῆς ἡδυπάθειας καί τῆς δῆθεν φαινομενικῆς ἀνέσεως.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ Ή ΧΩΡΙΣ ΧΡΙΣΤΟ;

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

     Σύμπασα η ανθρωπότητα θα εορτάσει και εφέτος το μέγα και κοσμοσωτήριο γεγονός της Ενανθρωπήσεως του Θεού. Την κατά σάρκα Γέννηση του Σωτήρα και Λυτρωτή του κόσμου Χριστού, ο Οποίος καταδέχτηκε να απεκδυθεί την άφατη μεγαλοπρέπειά Του και δόξα Του, να ενδυθεί την ταπεινή ανθρώπινη φύση, ώστε να είναι η σωτηρία του κόσμου πραγματική. Ενδύθηκε την φύση μας, ενώθηκε μαζί μας για να μπορέσει, μέσω αυτής της ενότητας, να μας σώσει. Δεν είναι η σωτηρία μας κάποιο αφηρημένο λεκτικό σχήμα, μια θεωρία, μια ιδεολογία, ένας φιλοσοφικός στοχασμός, αλλά μια απτή πραγματικότητα. Ο Θεός έγινε άνθρωπος, ενώθηκε μαζί μας για να ενωθούμε μαζί Του. Μέσα από το μυστήριο της αυτής της ενώσεως διοχετεύτηκε η θεότητα στην ανθρωπότητα. Μέσω του Χριστού μπορούμε να μετέχουμε στη θεότητα.

Δεν χωράει σε στόρι…

ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

— Πάμε Παίδων;
— Σοβαρά τώρα; Στο Νοσοκομείο;
— Να πούμε κάλαντα, να δώσουμε δώρα. Χριστούγεννα. Φιλανθρωπία φάση. Είπαν, θα πάμε το απόγευμα με το σχολείο όσοι μπορούμε και να φέρουμε κι από ένα δωράκι.
Λίγο το 15μελές, λίγο ο σύλλογος καθηγητών και των γονέων, τελικά οργανώθηκε, και το Λύκειό μας γέμισε παιχνίδια.
Κάπως έτσι ξεκίνησε. Μαζέψαμε επιτραπέζια, σχολικά είδη, αυτοκόλλητα, άπειρα μπαλόνια, κουκλάκια κι ο,τι βρήκε ο καθένας. Βάλαμε και σκουφάκια κόκκινα, για να φτιάξουμε κλίμα. Όλοι παριστάναμε τους χαλαρούς, αλλά μέσα μας… παγωμένοι για το άγνωστο και τη συνάντηση με τον πόνο. Κανείς δεν είχε ιδέα τι θα συναντήσουμε.

Ο Πρωτομάρτυς Στέφανος με το αίμα του πότισε το δένδρο της Ορθοδοξίας. Έδειξε τον δρόμο της πίστης σε όλους μας.

20211216 

Στέφανος ο πρώτος μάρτυρας, ο πρώτος άνθρωπος που μαρτύρησε και μάλιστα σκληρά και έχυσε το αίμα του για τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Μαρτύρησε την πίστη του στον Θεάνθρωπο Χριστό και έλαβε τον στέφανο της αγιότητας από τον αγωνοθέτη Χριστό. Το όνομά του είναι ελληνικό που σημαίνει τον άνθρωπο που φορά στεφάνι, στέμμα, δηλαδή τον διαλεχτό και αξιόλογο άνθρωπο. Ήταν πιθανότατα ελληνικής καταγωγής και είχε μόρφωση και ήθος, τα οποία τον καθιστούσαν ξεχωριστό στην Ιερουσαλήμ.

Τὸ Μέγα Μυστήριον τῆς Ἐνσάρκου Οἰκονομίας καὶ ἡ σωτηριολογικὴ του διάστασις

Τοῦ κ. Ἰωάννου Μαρκᾶ, Μ.Δ.Ε. Δογματικῆς Θεολογίας Α.Π.Θ.

  Τὸ μυστήριο τῆς ἐνανθρώπησης τοῦ Θεοῦ Λόγου εἶναι ἀδιαμφισβήτητα τὸ μεγαλύτερο γεγονὸς τῆς παγκοσμίου ἱστορίας, «τὸ πάντων καινῶν καινότατον, τὸ μόνον καινὸν ὑπὸ τὸν ἥλιον», [1] τὸ ἔργο ἐκεῖνο ποὺ δὲν συγκρίνεται μὲ «τίποτε ἀνάμεσα σὲ ὅσα ἔγιναν ἀνὰ τοὺς αἰῶνες ἀπὸ τὸν Θεὸ» καὶ ποὺ ἐπιπροσθέτως κανένα «δὲν εἶναι κοινωφελέστερο ἢ θειότερο» [2] ἀπ’ αὐτό. Μάλιστα, εἶναι τὸ πρῶτο ἔργο τῆς δημιουργικῆς θείας σοφίας καὶ δυνάμεως, καθὼς πρὶν κἄν νὰ προορίσει ὁ Θεὸς τὴν πλάση ἢ τῶν ἀγγέλων ἢ τῶν ἀνθρώπων ἢ ὁποιουδήποτε ἄλλου κτίσματος, «προώρισεν εἰς τὴν ἀΐδιόν του βουλὴν τὴν σάρκωσιν τοῦ θείου Λόγου», [3] γι’ αὐτὸ κι ὁ σαρκωθείς θεῖος Λόγος ἀποκαλεῖται «πρωτότοκος πάσης της κτίσεως». [4]

Τὰ Χριστούγεννα «εἰδωλολατρικὴ ἑορτή» κατὰ τοὺς μάρτυρας τοῦ Ἰεχωβά!

   Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβά, μεταξὺ τῶν ἄλλων, ἀρνεῖται νὰ ἑορτάσει τὶς μεγάλες χριστιανικὲς ἑορτὲς καὶ μαζὶ τὰ Χριστούγεννα, τὴν ὁποία ἀποκαλεῖ «σατανικῆς ἐμπνεύσεως ἑορτή»! Ὅπως ἀναφέρει στὴν ἱστοσελίδα της, τὰ Χριστούγεννα «δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο παρὰ μία εἰδωλολατρικὴ γιορτὴ μὲ Χριστιανικὸ ἐπίχρισμα»! καὶ ὡς ἐκ τούτου «τὰ Χριστούγεννα ἀτιμάζουν τὸν Θεὸ καὶ τὸν Γιό του, τὸν Ἰησοῦ Χριστό»!

Πατριάρχης Βουλγαρίας: Δεν αναγνωρίζουμε την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος δεσμεύτηκε στον Πατριάρχη Βουλγαρίας ότι δε θα συμμετέχουν εκπρόσωποι της Αυτοκέφαλης ”Εκκλησίας” του Επιφανίου στο συλλείτουργο.

Με λόγο αιχμηρό και ταυτόχρονα ποιμαντικό, ο Πατριάρχης Βουλγαρίας κ. Δανιήλ, στη χριστουγεννιάτικη συνέντευξή του, ανέδειξε την πνευματική κρίση ως τη βαθύτερη αιτία των σύγχρονων κοινωνικών αδιεξόδων.

«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ»

 https://orthodoxostypos.gr

«Οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες»

 

Πρωτοπρεσβύτερος Αλέξανδρος Σαργκουνόβ

Ποιοι ήταν οι μάγοι που ήρθαν από την Ανατολή; Δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά από ποια χώρα ήρθαν στην Ιερουσαλήμ. Τα λειτουργικά κείμενα αναφέρουν ότι ήρθαν από την Περσία. Ορισμένοι άγιοι πατέρες υποθέτουν ότι ήρθαν από την Αίγυπτο ή τη Βαβυλώνα ή τη μακρινή Ινδία. Υπάρχει μάλιστα μια άλλη παράδοση που λέει ότι ξεκίνησαν από διάφορες ανατολικές χώρες και, όταν συναντήθηκαν, συνέχισαν μαζί το ταξίδι τους προς τη Βηθλεέμ. Στην τελική, είναι δευτερεύον ζήτημα από ποια χώρα ήρθαν. Το πιο σημαντικό είναι ότι ξεκίνησαν για λογαριασμό «των τοις άστροις λαυτρευόντων» για να προσκυνήσουν τον Ήλιο της δικαιοσύνης, που έλαμψε στην ανθρώπινη ιστορία «ἐξ ὕψους ἀνατολής».

Χρειάζονται οι τιμωρίες;

 Ορθόδοξη οικογένεια

25 Ιουλίου 2020

π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)

Ανατροφή παιδιού, Γονείς-παιδιά

Άλλες από τις τιμωρίες, που βάζουν οι γονείς, και γενικότερα οι μεγαλύτεροι, στα παιδιά, προκαλούν φόβο, φόβο παθολογικό, άλλες προκαλούν ταπείνωση, αλλά με την κακή έννοια της λέξεως, ταπεινωτική δηλαδή κατάσταση στο παιδί, και το τρίτο είδος των τιμωριών έχει σχέση κυρίως με το ξύλο, με το να δέρνει κανείς το παιδί.

Ψυχική υγεία: Η σιωπηλή κρίση που προκαλούν τα social media

Η ψυχική υγεία των εφήβων βρίσκεται στο επίκεντρο μιας αυξανόμενης ανησυχίας παγκοσμίως, καθώς νέα επιστημονικά δεδομένα καταδεικνύουν τη βαθιά επίδραση που ασκούν τα κοινωνικά δίκτυα, όπως το TikTok και το Instagram, στην αυτοεκτίμηση, τον ύπνο και τη συναισθηματική ισορροπία των νέων.

Σύμφωνα με έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) και του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης Νοσημάτων (ECDC), η κατάθλιψη και οι αγχώδεις διαταραχές στους εφήβους αυξήθηκαν κατά 25% την τελευταία τριετία, με την υπερβολική χρήση των social media να συνδέεται άμεσα με την αύξηση των περιστατικών.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου:

 Ἡ ἡσυχία εἶναι μυστική προσευχή
Ὁ μοναχός μὲ ὅλα αὐτὰ τὰ θορυβώδη μέσα διώχνει τὶς προϋποθέσεις τῆς προσευχῆς καὶ τῆς μοναχικῆς ζωῆς. Γιʹ αὐτό, ὅσο γίνεται, νὰ μή χρησιμοποιῆ θορυβώδη μέσα. Αὐτὰ ποὺ θεωροῦν οἱ ἄνθρωποι σήμερα εὐκολίες, στὴν οὐσία δὲν τὸν ὠφελοῦν τὸν σκοπό του. Δὲν μπορεῖ νὰ βρῆ ὁ μοναχός μέσα σὲ μία τέτοια κατάσταση αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο ξεκίνησε.

Πύρινος Λόγιος: Η βεβήλωση ως όπλο, η Ορθοδοξία ως θύμα, η Ρωμιοσύνη ως στόχος!

Φωτο από: augoustinos-kantiotis

Η εσωτερική μάχη του Ιερού και η νίκη της Ορθοδοξίας που δεν μπορούν να αναχαιτίσουν!

Η Ιστορία δεν καταγράφει μόνο τα έθνη που νίκησαν. Καταγράφει – και τελικά δικαιώνει – εκείνους που δεν πρόδωσαν το ιερά τους. Κι όταν ο κόσμος βεβηλώνει αυτό που θεωρείς εσύ άγιο, δεν σε προσβάλλει απλά. Σε καλεί σε μάχη!

Η πρόσφατη βεβήλωση στην Κύπρο δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Δεν ήταν άλλη μια ιδιοτροπία “καλλιτεχνική”. Ούτε ένα “καλλιτεχνικό πείραμα”.

Ήταν, όπως όλα πλέον σε έναν κόσμο που θέλει να αποδομήσει την ανθρώπινη ιερότητα, μια αργή αλλά συστηματική διάβρωση.

Οἱ πρῶτες καμπάνες τῶν Χριστουγέννων

Επιμελείται και σχολιάζει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης

---

Στις πρώτες 33 σελίδες του ιδιαιτέρως ψυχωφελούς πονήματός του «ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ», ο μακαριστός αρχιμανδρίτης και ιεραπόστολος Χαρίτων Πνευματικάκις (1908-1998) περιγράφει εν έτει 1972 την δημιουργία του σύμπαντος κόσμου, την πτώση των Πρωτοπλάστων και την εξορία τους από τον παράδεισο μετά την παρακοή τους στο θέλημα του Θεού και την εμπιστοσύνη που έδειξαν στον βασιλέα του ανάποδου κόσμου, εκείνον που από αρχάγγελος εξέπεσε σε διάβολο.

Τῇ ΚΣΤ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, Η Σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου.

Τῇ ΚΣΤ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, Η Σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου.

"Δέστε, ο Κύριος επιβαίνει επάνω σε ευκίνητη νεφέλη, και θα επιπέσει επάνω στην Αίγυπτο· και τα είδωλα της Αιγύπτου θα σειστούν από το πρόσωπό του, και η καρδιά τής Αιγύπτου θα διαλυθεί στο μέσον της".(Ησαΐας, ιθ 1)

Όταν η αγία οικογένεια διέφυγε από το ξίφος του Ηρώδη και πορευόταν στην Αίγυπτο, εμφανίστηκαν καθ’ οδόν κάποιοι ληστές, με πρόθεση να κατακλέψουν τους οδοιπόρους.

Ο δίκαιος Ιωσήφ οδηγούσε το γαϊδουράκι, πάνω στο οποίο ήταν φορτωμένα τα λίγα υπάρχοντά τους και όπου επέβαινε η Υπεραγία Θεοτόκος, κρατώντας στο στήθος της τον Υιό της.

Αὐτὸς ποὺ θέλει νὰ γίνῃ κατοικητήριο τοῦ Χριστοῦ...

Αὐτὸς ποὺ θέλει νὰ γίνῃ κατοικητήριο τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ γεμίσῃ ἀπὸ τὴν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πρέπει νὰ φροντίζῃ τὸν ἑαυτό του μὲ ὅλη τὴ δύναμή του, ὥστε νὰ εἶναι ἐλεήμονας, νὰ  ἔχῃ καλωσύνη, νὰ εἶναι εὔσπλαγχνος καὶ ἀγαθός, ὅπως λέει ὁ Κύριος:  «Νὰ γίνετε ἀγαθοὶ καὶ εὔσπλαγχνοι ὅπως καὶ ὁ Πατέρας σας εἶναι πολυεύσπλαχνος πρὸς ὅλους». (Ματθ. ε΄48, Λουκ στ΄36)

       Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου