Η Επισκοπελιανή Εκκλησία των ΗΠΑ καθαίρεσε
τον ιερέα ιδρυτή της χριστιανικής ψυχεδελικής οργάνωσης Ligare
LIGARE:
ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΙΟΓΟΝΑ
ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Είναι αξιοσημείωτος και, παράλογος ο τρόπος με τον οποίο ορισμένοι αιρετικοί επιλέγουν να πειραματιστούν με ψυχεδελικά για να «πλησιάσουν το Θεό». Φαίνεται ότι, η αναζήτηση του Θεού μέσω ψυχεδελικών να προκύπτει από την αίσθηση ότι η αίρεση, δεν τους φέρνουν πραγματικά σε επαφή με το Θεό. Η «αιρετική» προσέγγιση τους ωθεί να αναζητούν σύντομες, έντονες εμπειρίες με ουσίες, υποκαθιστώντας την πνευματική ζωή και την καθαρή πίστη με ψευδο-πνευματικά ερεθίσματα.νέα
Η πίστη στον Χριστό στηρίζεται στην προσευχή, τη μετάνοια, τη συμμετοχή στα μυστήρια και τη σχέση με την Εκκλησία, μέσα από την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Η αναζήτηση πνευματικής εμπειρίας μέσω ουσιών που μεταβάλλουν τη συνείδηση μοιάζει να αντικαθιστά το προσωπικό ταξίδι της πίστης με μια …χημική συντόμευση. Αν και οι συμμετέχοντες περιγράφουν οράματα, συναισθήματα αγάπης ή αίσθηση παρουσίας του θείου, ο τρόπος αυτός μπορεί να παραπλανήσει τον πιστό, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι η επαφή με τον Θεό επιτυγχάνεται μέσω ουσιών και όχι μέσα από την πνευματική ζωή και τα μυστήρια της Εκκλησίας. Προφανώς είναι μια αντίφαση που εγείρει ηθικά και θεολογικά ερωτήματα. Αλήθεια, πώς μπορεί η χημεία να υποκαταστήσει τη χάρη;
Η
Επισκοπελιανή Εκκλησία των ΗΠΑ βρέθηκε πρόσφατα στο επίκεντρο μιας
αμφιλεγόμενης υπόθεσης, καθώς αποφάσισε να καθαιρέσει τον ιερέα Hunt
Priest, ιδρυτή της χριστιανικής ψυχεδελικής οργάνωσης Ligare.
Η απόφαση αυτή, που ανακοινώθηκε στις 5 Αυγούστου 2025, ήρθε έπειτα από
εικοσαετή ιερατική διακονία και μια πολύμηνη διαδικασία εσωτερικής
έρευνας.
Η αφετηρία της υπόθεσης βρίσκεται στο 2016, όταν ο Priest συμμετείχε σε πανεπιστημιακή μελέτη για την επίδραση της ψιλοκυβίνης (δραστικής ουσίας ορισμένων μανιταριών) σε κληρικούς. Ο ίδιος περιέγραψε την εμπειρία του ως βαθιά και «πολύ χριστιανική», κάτι που τον ώθησε λίγα χρόνια αργότερα να εγκαταλείψει την ενοριακή του θέση και να ιδρύσει το 2021 την οργάνωση Ligare. Στόχος της ήταν να φέρει σε επαφή Χριστιανούς και πνευματικούς ηγέτες που ήθελαν να μάθουν και να συζητήσουν για τις ψυχεδελικές εμπειρίες.
Η Ligare σχεδιάστηκε ως χώρος συνάντησης πιστών και πνευματικών ηγετών που ήθελαν να εξερευνήσουν την επίδραση ψυχεδελικών στην πνευματικότητα. Ωστόσο, η προσπάθεια αυτή βρήκε αντίθετη την Ιεραρχία: ο επίσκοπος Frank Logue της Επισκοπελιανής Επισκοπής της Γεωργίας θεώρησε ότι ο Priest χρησιμοποίησε την ποιμαντική του εξουσία για να προωθήσει ουσίες που είναι παράνομες βάσει ομοσπονδιακού νόμου. Μετά από μια διαδικασία 13 μηνών, η Επιτροπή αναφοράς διαπίστωσε «συμπεριφορά ακατάλληλη για μέλος του κλήρου» και «συμπεριφορά που περιλαμβάνει ψευδολογία, απάτη ή παραπλάνηση».
Τι είναι η Ligare;
Η λέξη Ligare προέρχεται από το λατινικό ρήμα που σημαίνει «ενώνω» ή «συνδέω», αναφερόμενη παραδοσιακά στη σύνδεση ανθρώπινου και θεϊκού. Η οργάνωση αυτοπροσδιορίζεται ως «μια Χριστιανική ψυχεδελική κοινωνία» που επιδιώκει να εξετάσει πώς η πίστη και οι παραδόσεις μπορούν να στηρίξουν την ηθική και πνευματικά θεμελιωμένη χρήση των ψυχεδελικών, με σκοπό την ίαση και την ανανέωση.
Αποστολή και Όραμα: Η Ligare στοχεύει να δημιουργήσει ένα δίκτυο που γεφυρώνει χριστιανικούς θεσμούς, διαθρησκειακές οργανώσεις, επαγγελματίες ψυχικής υγείας και την κοινότητα των ψυχεδελικών. Προσφέρει εκπαιδευτικές δράσεις, θεολογικά πλαίσια, καμπάνιες ενημέρωσης, παραγωγή ντοκιμαντέρ, καθώς και ανάπτυξη κατευθυντήριων γραμμών ασφάλειας.
Δραστηριότητες: Η οργάνωση παρέχει ομάδες συζήτησης, σεμινάρια και εργαστήρια, ενώ σχεδιάζει και «σχολές σοφίας» που εστιάζουν στη διασταύρωση της Χριστιανικής σιωπηρής παράδοσης με την ψυχεδελική εμπειρία. Στο υλικό της περιλαμβάνονται οδηγίες για ασφαλή χρήση, θεολογικές αναλύσεις και συχνές ερωτήσεις γύρω από ουσίες όπως η ψιλοκυβίνη, το LSD και η αϊαουάσκα.
Ομάδα: Στην κεντρική ομάδα συμμετέχουν επαγγελματίες με υπόβαθρο στη θεολογία, την ψυχική υγεία και τη διαθρησκειακή δράση. Μεταξύ αυτών η Jessica Felix Romero (στρατηγική κοινωνικής αλλαγής), η Rev. Megan Hollaway (Επισκοπική ιερέας και ψυχοθεραπεύτρια), ο Rev. Timothy Tutt (United Church of Christ, UCC) και άλλοι.
Οι ανησυχίες δεν περιορίζονται στην παρανομία. Ο πρώην συνεργάτης του Ligare, Rev. Joe Welker, που είχε συμμετάσχει ως φοιτητής της Θεολογικής Σχολής του Χάρβαρντ, εξέφρασε φόβους ότι η παρουσίαση των ψυχεδελικών ως «πνευματική εμπειρία» μπορεί να οδηγήσει σε πνευματική ζημία αν κάποιος βιώσει αρνητικό ταξίδι. Επίσης, αμφισβήτησε την οργάνωση νομικών ψυχεδελικών retreats στην Ολλανδία χωρίς κατάλληλη εκπαίδευση, καθώς κανείς από τους συμμετέχοντες δεν είχε ιατρικό ή κλινικό υπόβαθρο.
Η διαμάχη αυτή εγείρει σημαντικά ερωτήματα για τη σχέση Χριστιανισμού και ψυχεδελικών: μέχρι ποιο σημείο είναι θεμιτή η πνευματική χρήση τους και ποιοι κίνδυνοι προκύπτουν; Παρά τις θετικές ενδείξεις από ερευνητικά δεδομένα, η Εκκλησία παραμένει επιφυλακτική.
Η χρήση ψυχεδελικών σε θρησκευτικά πλαίσια δεν είναι νέα. Παραδοσιακές ιθαγενείς κοινότητες στις ΗΠΑ, όπως η Εκκλησία των Ιθαγενών Αμερικανών, χρησιμοποιούν το peyote σε λειτουργίες από τη δεκαετία του 1990, με νομική προστασία βάσει του νόμου για τη θρησκευτική ελευθερία των ιθαγενών. Πιο πρόσφατα, εκκλησίες στις ΗΠΑ χρησιμοποιούν την αγιαχουάσκα ως μυστήριο, όπως η Εκκλησία της Γαίας στο Σποκέιν της Ουάσιγκτον, που το 2025 έλαβε εξαίρεση από την DEA για χρήση της σε θρησκευτικές τελετές.
Στην πρόσφατη εποχή, πολιτείες όπως το Τέξας και η Αριζόνα νομιμοποιούν ή χρηματοδοτούν έρευνες για ουσίες όπως η ιμπογαΐνη, στοχεύοντας στη θεραπεία του PTSD και του εθισμού στα οπιοειδή. Παράλληλα, η κεταμίνη χρησιμοποιείται νομίμως για αντικαταθλιπτικούς σκοπούς σε πολιτείες όπως Όρεγκον, Κολοράντο και Κεντάκι.
Τα κλασικά ψυχεδελικά περιλαμβάνουν LSD, ψιλοκυβίνη και μεσκαλίνη, ενώ ουσίες όπως η DMT και η MDMA χρησιμοποιούνται πλέον σε θεραπευτικά πλαίσια. Μελέτες έχουν δείξει ότι η MDMA μπορεί να μειώσει κατά 67% τα συμπτώματα PTSD και η ιμπογαΐνη κατά 88% σε βετεράνους στρατιώτες. Στις θρησκευτικές μελέτες, το 96% των συμμετεχόντων σε δοκιμές ψιλοκυβίνης χαρακτήρισε την εμπειρία ως μία από τις πιο πνευματικά σημαντικές της ζωής του.
Η εμπλοκή κληρικών σε αυτές τις μελέτες, όπως ο Priest, δείχνει την προσπάθεια σύνδεσης ψυχεδελικών εμπειριών με βαθύτερη πνευματική γνώση. Ωστόσο, οι ειδικοί προειδοποιούν για κινδύνους: κρίσεις πανικού, ψυχωσικές καταρρεύσεις και αυτοκτονικές τάσεις σε άτομα με προδιάθεση.
Οι θρησκευτικές ομάδες που τα χρησιμοποιούν ως μυστήριο περιγράφουν την εμπειρία ως πύλη σε βαθύτερη σύνδεση με το θείο. Τα ψυχεδελικά συχνά εισάγονται στην αρχή των λειτουργιών, και ακολουθεί προσευχή, ψαλμωδία ή μυστικιστική εστίαση. Σαμάνοι και πνευματικοί ηγέτες υπογραμμίζουν ότι αυτά τα «φυσικά φυτικά φάρμακα» μπορούν να επαναφέρουν τους ανθρώπους σε πνευματική εγρήγορση και να θεραπεύσουν κοινωνικές ή ψυχικές ασθένειες.
Ο Priest, σε επιστολή του προς περίπου 2.500 υποστηρικτές της οργάνωσης, ισχυρίστηκε ότι «παραιτήθηκε» από την ιερωσύνη ώστε να συνεχίσει το έργο της Ligare. Τόνισε ότι του δόθηκε η επιλογή να αποσυρθεί είτε από την οργάνωση είτε από την ιερωσύνη, κάτι που οι κανονισμοί της Επισκοπελιανής Εκκλησίας δεν επιβεβαιώνουν, αφού δεν προβλέπεται παραίτηση κατά τη διάρκεια πειθαρχικής διαδικασίας· η καθαίρεση αποτελεί την ανώτερη δυνατή ποινή.
Η υπόθεση άνοιξε έναν ευρύτερο διάλογο για το αν και πώς μπορούν να συνδεθούν οι ψυχεδελικές εμπειρίες με την πνευματικότητα και τη χριστιανική πίστη. Σε κάποιες επισκοπές, όπως στο Ανατολικό Όρεγκον, το θέμα ήδη συζητείται ανοικτά, καθώς η ψιλοκυβίνη είναι νόμιμη υπό προϋποθέσεις στην Πολιτεία. Άλλες Εκκλησίες, όπως η Ενωμένη Εκκλησία του Χριστού (United Church of Christ), έχουν εξετάσει προτάσεις για αποποινικοποίηση, χωρίς να τις υιοθετήσουν.
Η υπόθεση του Hunt Priest και του Ligare αναδεικνύει μια βαθύτερη κρίση της προτεσταντικής θεώρησης, όπου ο καθένας μπορεί να αυτοανακηρυχθεί ποιμένας και αυθεντικός ερμηνευτής της Γραφής, καταφεύγοντας τελικά στα ψυχεδελικά ως μέσο για πνευματική εμπειρία. Η ίδια η διδασκαλία αφήνει κενά, δημιουργώντας την ανάγκη για χημικές «συντομεύσεις» στην αναζήτηση του Θεού. Είτε παρουσιαζόμενα ως «αναβατήρας προς τον Θεό», είτε ως επικίνδυνη πρακτική, τα ψυχεδελικά βρίσκονται στο επίκεντρο ενός θεολογικού διαλόγου που μόλις ξεκινά, φέρνοντας την επισκοπελιανή σύναξη, την αμερικανική κοινωνία σε μια κοινή συζήτηση για τα όρια της πνευματικής αναζήτησης.
Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ
ΠΗΓΕΣ:
Episcopal Church removes priest who founded Christian psychedelic society
Why religious groups are pushing for psychedelics as sacrament
