Γράφει ὁ Ἁγιοσωνίτης
29 Ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου· 30 καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν.
Ἀκούσαμε στὸν Ἀπόστολο τῆς Κυριακῆς τῶν Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς συνόδου νὰ λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὅτι θὰ ἐμφανιστοῦν λύκοι ποὺ θὰ κατασπαράξουν τὸ ποίμνιο. Καὶ μάλιστα τοὺς χαρακτηρίζει λύκους βαρεῖς. Θὰ ποῦμε παρακάτω τὶ σημαίνει αὐτό.
Σήμερα εἶναι ἡ ἐποχὴ τῶν λυκοποιμένων. Αὐτὸ φαίνεται ὁλοφάνερα. Οἱ Μητροπολίτες ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν καλοπέρασὴ τους καὶ δὲν νοιάζονται καθόλου γιὰ τοὺς πιστοὺς. Πρῶτος ὁ πατριάρχης και στὴ συνέχεια ἡ πλειονότητα τῶν ἐπισκόπων διώκουν κάθε ὀρθόδοξο πιστό. Τὸ εἴδαμε στὸν μητροπολίτη Πάφου Τυχικὸ νὰ ἐνδιαφέρεται κυρίως ὁ πατριάρχης νὰ τὸν ἐξώσει. Γιατί; Γιατί ἦταν ὀρθόδοξος ἐπίσκοπος : Δὲν ἤθελε σχέσεις μὲ τὸν πάπα, δὲν ἤθελε γάμους ἑτεροδόξων, ἤθελε νὰ βαπτίζει καὶ ὄχι να μυρώνει τοὺς παπικοὺς οἱ ὁποῖοι γύρισαν στὴν Ὀρθοδοξία. Αἱρετικὸς πατριάρχης διώκει ὀρθόδοξο ἐπίσκοπο. Τὶ μᾶς θυμίζει; Τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἀρείου ἢ τὴν ἐποχὴ τοῦ Μάξιμου τοῦ Ὁμολογητῆ ἢ τὴν ἐποχὴ τῆς εἰκονομαχίας ἣ τὴν ἐποχὴ τοῦ πατριάρχη Βέκκου.
Ὁ ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου ἀντικανονικὰ ἐνεργώντας ἔθεσε σὲ ἐξάμηνη ἀργία τὸν ὀρθόδοξο ἱερέα π. Δῆμο Σερκελίδη καὶ μὲ τὴν ἐκπαραθύρωση τοῦ Μητροπολίτη Πάφου ἔδωσε ἕνα παράδειγμα τὶ θὰ πάθουν καὶ οἱ μητροπολίτες ποὺ ἔχουν ὀρθόδοξο λόγο καὶ βιωτή, στοὺς Μητροπολίτες Μόρφου Νεόφυτο καὶ τῆς Λεμεσοῦ Ἀθανάσιο. Δὲν εἶναι ὁ ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου λύκος βαρύς μὴ φειδόμενος τοῦ ποιμνίου του; Διαμαρτυρήθηκε ὁ πιστὸς λαὸς τῆς Πάφου γιὰ τὸν ἐπίσκοπὸ τους. Δὲν πείθουν τὸν βαρὺ λύκο, ὁ οποῖος ἐκτελεῖ έντολές. ‘Υπακούει στὸν πατριάρχη καὶ στὸν πάπα.
Προχωρῶ καὶ ἔρχομαι στὸν γέροντα Δοσίθεο. Ὀ ἀκραιφνὴς ὀρθόδοξος γέροντας ἐνόχλησε τὸν μητροπολίτη Σιδηροκάστρου, ὁ ὁποῖος οἰκουμενιστὴς καὶ αἱρετικός δὲν ἀνέχτηκε ἕνα μοναχὸ νὰ λέει ὀρθόδοξες διδασκαλίες. Εἴπαμε κάθε ὀρθόδοξος διώκεται ἀπηνῶς καὶ ἐπιβραβεύονται αὐτοὶ ποὺ λαλοῦν διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν. Παράδειγμα, ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρος. Τόσα ἔχει κάνει καὶ μένει ἔμπεδος. Τὶ νὰ σκεφτῶ; Μιὰ βραδιὰ πούρου ποὺ ὀργάνωσε στὴ Νέα ‘Υόρκη καὶ μάλιστα σὲ ναὸ τὸν Αὔγουστο τοῦ 2023 ; Γιὰ ὅποιον θέλει νὰ τὸ δεῖ https://www.youtube.com/watch?v=xfxcx-u93tU
Ἢ ἀνεθρύαστα λειτουργεῖ μὲ καθολικοὺς καὶ προτεστάντες; Ἢ ἦλθε ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα καὶ βάφτισε τὰ παδιὰ δύο ὁμοφυλόφιλων ἀντρῶν; Οἱ οἰκουμενιστὲς προωθοῦνται καὶ ἐπαινοῦνται, ἐνῶ οἱ ὀρθόδοξοι διώκονται καὶ παραμερίζονται.
Προχωρῶ στὸν π. Θεόδωρο Ζήση. Διώχθηκε ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ἄνθιμο καὶ τελικὰ μετὰ ὀκτὼ χρόνια δὲν ἐκδικάστηκε ἡ ὑπόθεσή του καὶ μένει μετέωρος. Εἶναι ὁμολογητὴς ἱερέας καὶ ἐπειδἠ ἦταν καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τὸν βάλουν ἀπὸ παντοῦ. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου τὸν κατηγόρησε ἔμμεσα, ὁ Φλωρίνης Εἰρηναῖος ἄμεσα. Γιατὶ; Γιατί μιλᾶ ὀρθόδοξα καὶ βαδίζει στὰ ἴχνη τῶν ἁγίων Πατέρων. Ζοῦμε πιὰ σὲ μιὰ μεταπατερικὴ ἐποχὴ. Οἱ ἅγιοι Πατέρες ἔχουν παρέλθει, δὲν ἔχουν πιὰ σημασία, ἔχουν ἀντικατασταθεῖ ἀπὸ ἀμφίβολες μορφές.
Τὸν Ἰούνιο 1990, τὰ μέλη τῶν δύο Ἐπιτροπῶν, Ὀρθόδοξοι καὶ παπιστὲς, μετὰ ἀπὸ δραματικὲς συνεδρίες κατέληξαν στὸ νὰ ἀπορρίψουν καὶ καταδικάσουν τὴν Οὐνία, ὡς μία μεσαιωνικὴ μέθοδο ἐνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν. Πρωτεργάτης ἦταν σὲ ὅλα ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης. Τὶ ἔγινε μετά; Ὁ πατριάρχης ἐνοχλήθηκε, ἐπειδὴ καταδίκασαν τὴν Οὐνία, ὡς φιλοπαπιστὴς, καὶ ἔγραψε στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος νὰ μὴν βάζουν πιὰ τὸν π. Θεόδωρο ὡς μέλος τῆς ἑλληνικῆς ἀντιπροσωπείας. Τὶ ἔγινε μετά; Τὸν Ἰούνιο τοῦ 1993 στὸ Balamand τοῦ Λιβάνου ἔγινε δεκτὴ πάλι ἡ Οὐνία μὲ τιμές.
Ὁ πατριάρχης, ἐπειδὴ μιλοῦσε πολύ ὁ Πειραιῶς Σεραφείμ καὶ ὁ Καλαβρύτων Ἀμβρόσιος, μίλησε στὸν ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο νὰ τὸν μαζέψει μαζὶ μὲ τὸν Ἀμβρόσιο. Ὁ Πειραιῶς Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος ἦταν λαλίστατος, μαζεύτηκε τότε καὶ ὁ Ἀμβρόσιος παραιτήθηκε.
Συμπέρασμα : Οἱ ἐπίσκοποι εἶναι προβατόσχημοι λύκοι, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀποβάλει τὴν δορά, σύμφωνα μὲ τὸν Νεκτάριο Δαπέργολα, καὶ ἔχουν γίνει λύκοι ἐμφανεῖς. Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς προφήτευσε τὴν ἐποχή, ποὺ ἦρθε σήμερα, ὅτι θά ἔρθει ἡμέρα ποὺ οἱ παπᾶδες καὶ οἱ δεσποτάδες θὰ εἶναι οἱ χειρότεροι ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Φτάσαμε λοιπὸν ἐδῶ στὴν ἐποχὴ τὴν καταραμένη. Τελειώνω μὲ τὸ λόγο τοῦ ἁγίου ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτη :
Μὰ εἶνε ὅλα ἄδικα; Δὲν εἶναι ὅλα ἄδικα. Ἔχει δίκιο ὁ λαός, ἔχει δίκιο ὁ λαὸς ὁ Ἑλληνικὸς νὰ καταφέρεται ἐναντίον τῶν ἱερέων του, ἐναντίον τῶν ἀρχιερέων του, ἐναντίον τοῦ κλήρου του, διότι ὁ κλῆρος δὲν ἐφάνη ἀντάξιος τῶν παραδόσεων του, τῆς ἱστορίας του, τῆς θυσίας του, τῶν ἀγώνων του, τοῦ Εὐαγγελίου. Ἔχει δίκιο, τὸ εἶπε ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, θά ᾽ρθῃ μέρα ποὺ θὰ πιάσουν τὰ ξύλα οἱ Χριστιανοὶ νὰ καταδιώκουν καὶ παπᾶδες καὶ δεσποτάδες.
Στῶμεν καλῶς
Χριστὸς Ἀνέστη.
