Τον
καιρό της Τουρκοκρατίας χωριά ολόκληρα υπέφεραν από την πείνα και το
παιδομάζωμα. Αποφάσισαν λοιπόν να νηστεψουν όλοι τους μικροί μεγάλοι όλη
την Σαρακοστή και αν δεν άλλαζε η κατάσταση ως το Πάσχα θα τούρκευαν
όλοι για να σώσουν την ζωή τους. Πήγαν μάλιστα στους παπάδες τους και
μπροστά στα εικονίσματα επανέλαβαν τους όρκους τους για να μην έχουν το
κρίμα. Ήρθε το Πάσχα , τα πράγματα δεν άλλαξαν προς το καλύτερο και όλα
τα χωριά πήγαν στους ιμάμηδες κι έγιναν μουσουλμάνοι.
Ο
Χριστός δεν υποσχέθηκε καλοπέραση, αλλά κακοπαθεια. Δεν θέλει ομολογίες
χειλέων αλλά ζωή καρδιακής πίστης. Δεν θα μας στείλει την ίαση και την
θεραπεία, αλλά την δύναμη να αντέξουμε τις ασθένειες για να φανεί η δόξα η
δική Του.. Αν στείλει την βοήθεια του και
κάνει θαύματα, αυτό θα είναι ένα σημείο, μια δεύτερη ευκαιρία σε έναν
αμαρτωλό και όχι ένα χατήρι σε έναν άγιο! Γενικά ο Θεός είναι
ταπεινός και απλός. Δεν τα θέλει τα σύνθετα ανταλλάγματα και την
υπερηφάνεια. Δεν τα χρειάζεται τα μεγάλα λόγια και υπηρετεί την μετάνοια
και όχι την όποια δήθεν αγιότητα μας.
