«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
ΜΟΝΑΧΟΥ
ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΟΥ
Αρχές Ιουλίου τοῦ 1996 ἦλθε στήν
αυλόπορτα τῆς Ἱεραποστολῆς μιά νέα γυναῖκα μέ τό παιδάκι της στά χέρια. Ζήτησε
νά ιδεί κάποιον άπό τούς Πατέρες τῆς Ιεραποστολής. Ἦταν Χριστιανή μας κι εἶχε
ξεκινήσει μέ τά πόδια, μιά άπόστασι 15 χιλιομέτρων άπό τό χωριό της, τήν
Τσιάλα, γιά νά βρή φάρμακα γιά τό άρρωστο παιδί της. Τό σώμα τοῦ παιδιοῦ είχε
γεμίσει όλο ἀπό φυσσαλίδες μέ πύον. Ἦταν ἀπόγευμα. Όδηγός αύτοκινήτου δέν ὑπῆρχε, διότι οί δουλειές τους τελειώνουν κάθε ημέρα στίς 3 τό ἀπόγευμα. Ἀνεζητήσαμε τόν νοσοκόμο στό τηλέφωνο. Απουσίαζε ἀπό τό σπίτι του. Ἡ ἀρρώστια τοῦ παιδιοῦ εξαιρετικά περίεργη γιά ἐμᾶς. Τί θά κάνουμε τώρα, αφού δέν ξέρουμε
ούτε από φάρμακα, ούτε νά διαγνώσουμε τήν άρρώστεια τοῦ μωροῦ;
Ὁ Προϊστάμενος τῆς Ἱεραποστολῆς, χωρίς
πολλή σκέψι, προτείνει βιαστικά μιά μόνη λύσι, νά τό πάμε στήν έκκλησία. Κι ἄς ἀποφασίσουν οἱ Ἅγιοι μέ τήν περίπτωσί του. Οἱ Πατέρες διάβασαν τήν Παράκλησι τοῦ Ἁγίου Αρσενίου κρατώντας στό κεφαλάκι τοῦ μωροῦ καί τό ἅγιο Λείψανο του.
Μετά τήν προσευχή, σταύρωσαν τό μωρό μέ λάδι ἀπό τό άκοίμητο καντήλι τοῦ Ιερού
Βήματος. Παρηγόρησαν τήν πονεμένη μάννα πού μέ ἀγωνία παρακολουθούσε σέ ξένη
γλώσσα, δηλ. στά ἑλληνικά, τά γενόμενα. «Τό παιδί σου, ἄν εἶναι θέλημα Θεοῦ, θά
γίνει καλά», τῆς εἶπαν οἱ Πατέρες. Έφυγε ἡ γυναίκα μέ τό μωρό στήν άγκαλιά της
άνακουφισμένη. Καί πάλι μέ τά πόδια γιά τό χωριό της.
Τό θαῦμα έγινε, χωρίς ἀκόμη καί ἡ ἴδια
νά τό άντιληφθή. Το παιδάκι της κοιμήθηκε ήσυχα καί μέχρι το πρωί δέν υπήρχε ίχνος ἀπό άκαθαρσίες καί πυρετό. Δέν ξέχασε όμως καί πάλι νά ξανάρθει γιά ν' αποδώσει
ευχαριστίες στόν Ἅγιο. Ὅλοι δοξάσαμε τόν Θεό καί τόν Αὐτοῦ
θεράποντα Ἅγιο Αρσένιο γιά τήν θαυματουργική αὐτή θεραπεία τοῦ μωροῦ της.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
