Άννας Μπουρδάκου
Η εταιρεία Σκοπιά των μαρτύρων του Ιεχωβά κηρύττει μέσω των εντύπων της αλλά και προφορικά ότι ο άνθρωπος είναι μόνο μια βιολογική ύπαρξη που όσο αναπνέει διατηρείται στη ζωή, ότι δεν έχει όμως ψυχή. Αυτό, μας λέει, είναι κάτι που ενεπνεύσθη ο διάβολος. Ψυχή είναι ο ίδιος ο εαυτός σας γράφει στα βιβλία της. Μόλις παύσει ν’ αναπνέει το άτομο, αυτομάτως εξαφανίζεται.
Όποιος λοιπόν αρχίσει την περίφημη Γραφική μελέτη (ίσον πλύση εγκεφάλου) μαθαίνει μεθοδικά και σταθερά, ότι δεν υπάρχει ψυχή και ακόμα ότι ο άνθρωπος δεν διαφέρει από το ζώον: Είναι σαφές ότι ο άνθρωπος πεθαίνει όπως ακριβώς και τα ζώα (Αγαθά νέα σελ. 93).
Εγείρεται όμως, εύλογα το ερώτημα τι γίνεται με τους νεκρούς; Είναι κάτι για το οποίο καλείται ή Σκοπιά να δώσει απάντηση στους οπαδούς της. Από το σημείο αυτό αρχίζει η διδαχή του πιστού και φρόνιμου δούλου, περί νέας δημιουργίας του Θεού.
Ποια η ελπίδα για τους νεκρούς; ρωτά η οργάνωση μόνη της και ως συνήθως μόνη απαντά μέσω των έντυπων της:
Με την τέλεια μνήμη Του ο Θεός μπορεί να θυμάται ακριβώς τι είδους άνθρωπος ήταν αυτός (ο νεκρός). Πράγματι δεν θα ήταν δύσκολο για τον Θεό τον Δημιουργό με την ατελεύτητη μνήμη Του ν’ αναδημιουργήσει έναν άνθρωπο από το χώμα της γης και να του ενσωματώσει κάθε λεπτομέρεια της προηγούμενης προσωπικότητος και διανοίας του και ν’ αποκαταστήσει το πνεύμα του ή την δύναμη ζώης, έτσι ώστε αυτό το άτομο να ξαναζήση. (Αγαθά Νέα σελ. 94).
Ακόμη διαβάζουμε: Όσοι θα επανέλθουν σε ζωή επάνω στη
γη, δεν θα εξέλθουν από τον Άδη ή τον τάφο τέλειοι κατά σάρκα. Μέσω του
Ιησού Χριστού, ο οποίος πέθανε γι αυτούς, ο Θεός θα δημιουργήσει νέα
σώματα γι’ αυτούς. Μολονότι ο Θεός τα δημιουργεί αυτά εν τούτοις δεν θα
είναι τέλεια ανθρώπινα σώματα (Από τον Απολεσθέντα παράδεισο..., σελ.
234).
Τι κηρύττει η Σκοπιά εδώ; Ότι, ο τέλειος Θεός δημιουργεί από τις
“προμήθειές του”, και τι άραγε να είναι αυτές οι προμήθειες δεν μας το
λέει θα κάμει νέα σώματα ατελή. Σ’ αυτά τα νέα δημιουργήματα από το χώμα
της γης, που θα επανέλθουν και θα ξαναζήσουν, θα τους ενσωματώσει κάθε
λεπτομέρεια της προηγούμενης προσωπικότητας τους. Αφού ο Θεός για να
ακολουθηθούμε το σκεπτικό του πιστού και φρόνιμου δούλου δημιουργεί
ατελή σώματα από τις προμήθειές Του, προκύπτει το συμπέρασμα ότι ο Θεός
και οι προμήθειές του είναι ατελείς: Ακριβώς, η Σκοπιά μας παρουσιάζει
όχι τον τέλειο Δημιουργό της Αγίας Γραφής, τον Άκτιστο Θεό που τα έκαμε
όλα καλά λίαν, αλλά έναν κατασκευαστή ατελών υπάρξεων που ξαναζούν για
να εξελιχθούν στη γη.
Φυσικά
εδώ αρχίζει το έργο της εταιρείας. Αναλαμβάνει πλέον την εξέλιξη και
τελειοποίηοη αυτών των νέων δημιουργημάτων, η νέα ειδική κυβέρνηση της
βασιλείας του Θεού στη γη. Αυτή θα ολοκληρώσει το έργο της σωτηρίας.
Στην ουσία δεν σώζει ο Θεός τον αναστημένο ατελή άνθρωπο, αλλά οι επί
της γης άρχοντες της Σκοπιάς!!!
Οι εκδόσεις λοιπόν σε πλήρη δράση: τα “εξυψωτικά βοηθήματα επί
καθημερινής βάσεως. Οι εκπαιδευτές με τρομερή απασχόληση για να
διορθώνουν επί 1000 χρόνια (κατά την διάρκεια της χιλιετούς κατά γράμμα,
Βασιλείας) τις ατέλειες του Θεού. Και ξανά εξάρτηση των οπαδών από την
οργάνωση. Βέβαια όλα αυτά, πάντοτε κατά την διδαχή της Σκοπιάς, που
φυσικά είναι εκτός Αγίας Γραφής, είναι εντάλματα του πιστού και φρόνιμου
δούλου, στα οποία καλούνται οι μάρτυρες να υπακούσουν.
Στην πραγματικότητα, η Σκοπιά κηρύττει την μετενσάρκωση άσχετα αν αρνείται την λέξη. Μπερδεύεται ο δυστυχής οπαδός μέσα σ’ αυτά τα αδιέξοδα που συναντά μελετώντας τα διάφορα έντυπα και παρακολουθώντας τακτικά τις συναθροίσεις της εταιρείας. Βέβαια δεν έχει περιθώρια στη θέση που βρίσκεται, ούτε ν’ αντιδράσει, ούτε καν να επιτρέψει στον εαυτόν του αρνητικές για την εταιρεία σκέψεις. Διότι, αφενός, έχει δεχθεί από την αρχή και σιγά-σιγά ότι είναι μέσα στο καταφύγιο του Ιεχωβά, κάτι που φρόντισαν και του σέρβιραν νωρίς και αφετέρου, τον έχουν τρομοκρατήσει με μεθόδους χειρισμού του νου, ότι έξω από αυτό το καταφύγιο είναι η Βαβυλώνα η μεγάλη, η καταστροφή, η σφαγή στον Αρμαγεδώνα, αυτός ο τρομερός εφιάλτης.
Έτσι
λοιπόν, ενώ διαβάζει συνεχώς στα διάφορα έντυπα της οργανώσεως, ότι δεν
πιστεύουμε στην μετενσάρκωση, έχει τέτοια εξάρτηση, ώστε δεν του είναι
δυνατόν να διακρίνει τα διδάγματα της Σκοπιάς περί εξελίξεως της νέας
ατελούς δημιουργίας, δηλαδή περί μετενσαρκώσεως, από την αλήθεια της
Αγίας Γραφής που πουθενά δεν αναφέρει τίποτα απ’ όλα αυτά.
ΔΙΑΛΟΓΟΣ TEYXOΣ 15 1999
