Πέντε ανήλικοι μαθητές αποπειράθηκαν να βιάσουν μια 14χρονη συμμαθήτρια τους σε γυμνάσιο της Κορίνθου - Πως ακριβώς προκύπτουν αυτά τα φρικτά φαινόμενα;
Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης
Γυμνάσιο – Κόρινθος: Τι είναι αυτό που κάνει πέντε ανήλικους μαθητές γυμνασίου να επιτεθούν, να ακινητοποιήσουν και να επιχειρήσουν να βιάσουν μια 14χρονη συμμαθήτρια τους, προβαίνοντας σε ανομολόγητες πράξεις σεξουαλικής παρενόχλησης; Είναι η κακή ανατροφή από το σπίτι; Είναι η αδιαφορία των εκπαιδευτικών δομών και των κρατικών μηχανισμών; Είναι η «ζουγκλοποίηση» της κοινωνίας; Είναι το οικτρό παράδειγμα που δίνουν οι «μεγάλοι»; Μάλλον είναι όλα αυτά μαζί, ταυτοχρόνως.
Η σοκαριστική υπόθεση που εξελίχθηκε σε προαύλιο γυμνασίου στην Κόρινθο, πέρασε «στα ψιλά» της επικαιρότητας, δεδομένου ότι ολόκληρη η χώρα κινείται στους ρυθμούς της σκανδαλολογίας. Πέντε ανήλικοι μαθητές ηλικίας από 13 έως 16 ετών αποπειράθηκαν να βιάσουν ένα ανυπεράσπιστο κοριτσάκι, το οποίο μετά από φρικτές σεξουαλικές επιθέσεις που δέχθηκε, κατάφερε να ξεφύγει και να ενημερώσει την μητέρα της, η οποία προχώρησε σε καταγγελία.
Δεν έχει καμία απολύτως σημασία το αν σε αυτήν την αποτρόπαια επίθεση συμμετείχε Αλβανός ή Έλληνας ή Ρομά ή… Εσκιμώος. Με κάτι τέτοιες νοοτροπίες βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Οι σεξουαλικές επιθέσεις στο σχολικό περιβάλλον γνωρίζουν μια πρωτοφανή αύξηση στην εποχή μας και το φαινόμενο είναι γενικό και αφορά την κοινωνία στο σύνολο της.
Η πρόωρη σεξουαλικοποίηση των παιδιών γεννάει εκτρωματικές κοινωνικές συμπεριφορές. Αυτή είναι η βασικότερη αιτία που καθιερώνει τους νόμους της ζούγκλας στις παιδικές και εφηβικές ηλικίες. Όταν δεν υπάρχουν ηθικά στεγανά στην οικογένεια, τα παιδιά από μικρή ηλικία βομβαρδίζονται συνεχώς από την αποθέωση του σεξ. Στο πνεύμα της εποχής η σεξουαλική συνεύρεση έχει αποσυνδεθεί πλήρως από την αξιοπρέπεια και την ηθική και παρουσιάζεται σαν μια βιολογική ανάγκη, πιο ευτελής και από την γενετήσια πράξη στο ζωικό βασίλειο, διότι ακόμα και τα ζώα ακολουθούν κάποιους κανόνες που ορίζονται από την φύση τους.
Στα παιδιά γίνεται συνεχώς πλύση εγκεφάλου από την τηλεόραση, το διαδίκτυο, τον κινηματογράφο, την μουσική και την «δικαιωματιστική» προπαγάνδα. Πολλοί αδιάφοροι γονείς παραδίδουν την επιμόρφωση των παιδιών τους στον αυτόματο πιλότο, «παρκάροντας» τα σε μια τηλεόραση ή σε ένα τάμπλετ.
Η αξιακή παρακμή που έχει απλωθεί σαν λοιμός στον χώρο της εκπαίδευσης, προβάλλει τα μπαϊράκια της «διαφορετικότητας» και της «αποδοχής» στην ασυδοσία, με συνέπεια να έχουν εξοβελιστεί εντελώς οι χριστιανικές αξίες που από την φύση τους λειτουργούν ως ανάχωμα απέναντι στην κάθε λογής ανηθικότητα. Εφόσον από το εκπαιδευτικό σου σύστημα εκτοπίζεις κάθε τι το ιερό και όσιο, μοιραία θα έρθουν και τα ανοσιουργήματα.
Ασφαλώς οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να λάβουν τον ρόλο του αστυφύλακα και να αποτρέψουν έγκαιρα την κάθε παραβατική συμπεριφορά, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες τους να επιτηρούν τους σχολικούς χώρους. Άλλα δεν μπορεί να μην μας κάνει εντύπωση το γεγονός ότι στην διετία της πανδημίας τα σχολεία λειτουργούσαν ως υγειονομικά «στρατόπεδα» όπου τα πάντα ελέγχονταν στην εντέλεια, από το αρνητικό τεστ στην πύλη και την θερμομέτρηση μέχρι και το πότε θα… βήξει ο κάθε μαθητής.
Αυτό σημαίνει πως όταν το κράτος θέλει, μπορεί να εξασφαλίσει την ασφάλεια στο σχολικό περιβάλλον. Το πρόβλημα είναι πως δεν θέλει και πως έχει άλλες προτεραιότητες, όμως για την βία στα σχολεία κάνει τα στραβά μάτια.
Στην ενημέρωση των παιδιών για την Covid-19 φτιάχτηκαν διαφημίσεις, έγιναν καμπάνιες και κυκλοφόρησαν μέχρι και εκπαιδευτικά παραμύθια. Ακόμα και ο πρωθυπουργός στις δημόσιες εμφανίσεις του πλησίαζε έφηβους και παιδιά για να τους κάνει «κήρυγμα» για τον εμβολιασμό. Άλλα για την βία στα σχολεία; Για τον σχολικό εκφοβισμό; Για τις σεξουαλικές επιθέσεις, τις ασέλγειες και τους βιασμούς; Υπήρξε ποτέ τόση ευαισθητοποίηση και τέτοια κινητοποίηση, όση υπήρξε για τον κορωνοϊό και τον εμβολιασμό; Ασφαλώς όχι.
Κι όμως οι επιδημίες έρχονται και παρέρχονται, άλλα η κοινωνική σήψη και ο εκμαυλισμός των παιδιών είναι μια μάστιγα που παραμένει αμετακίνητη και συνεχώς χειροτερεύει, με το κακό που προκαλεί να πολλαπλασιάζεται συνεχώς. Όσο το κράτος, η κοινωνία και η οικογένεια νοσούν ηθικά και αξιακά, τόσο η παιδικότητα θα μας ανταποδίδει με βία και αίμα τους δηλητηριώδεις καρπούς που την ταΐζουμε.
sportime.gr,16 Δεκεμβρίου 2022
