Να λοιπόν που υπάρχουν μέρες που ακόμα και ο κορονοϊός παίρνει… ρεπό και ξεκουράζεται για να επιστρέψει δριμύτερος κατά πάνω μας.
Η περασμένη Τετάρτη 7/10, μας έδειξε πως ήταν μια τέτοια μέρα ανάπαυλας για τον δραστήριο – κατά τα άλλα – ιό, που φαίνεται να δείχνει σημάδια κόπωσης μόνο σε κομματικές φιέστες, σε εγκαίνια έργων της «Αριστείας», σε μαθητικά τμήματα των 25 ατόμων, σε εργατοπατερικές πορείες κ.α.
Στο προηγούμενο άρθρο μιλήσαμε για την υποκριτική στάση της κυβέρνησης, η οποία αποφάσισε την μη διεξαγωγή μαθητικών και στρατιωτικών παρελάσεων, δήθεν για να αποφευχθεί ο συνωστισμός των συμμετεχόντων. Αμέσως μετά ήρθε η μέρα της «Νίκης της Δημοκρατίας» και απέδειξε τρανά, πως έχουμε να κάνουμε με μία κλίκα αδίστακτων ανθρώπων, που μας θεωρεί κάτι λιγότερο ή κάτι περισσότερο από ανεγκέφαλους κάφρους.
Η ανεκτικότητα της κυβέρνησης προς την συγκέντρωση 15.000 ατόμων έξω από το εφετείο, που μαζεύτηκαν για να ακούσουν το αποτέλεσμα της δίκης της Χρυσής Αυγής, μας υπενθυμίζει για άλλη μια φορά, πως στον καιρό του κορονοϊού υπάρχουν περιπτώσεις συνωστισμών για τις οποίες το σύστημα εκτιμά πως το κέρδος είναι μεγαλύτερο από την «χασούρα», οπότε τις επιτρέπει και τις προωθεί.
Φυσικά και οι παρελάσεις δεν παρέχουν κανενός είδους κέρδος για την νεοφιλελέ κουλτούρα. Σύμφωνα με τη κοσμοθεωρία του «Συνταγματικού» τόξου, επιτρέπεται να συνωστίζεσαι για να διαδηλώσεις κατά του φασισμού της Χ.Α για να πουλήσεις φθηνό και ανέξοδο αντιφασισμό στους σανοφάγους, αλλά απαγορεύεται να κάνεις παρέλαση ενάντια στον φασισμό του Μουσολίνι.
Όλα τα συστημικά μέσα λιβάνιζαν από το πρωί έως το βράδυ μια υποτιθέμενη «Νίκη της Δημοκρατίας», επειδή η οργανωμένη πολιτεία «κατάφερε» να καταδικάσει ένα νεοναζιστικό κόμμα, το οποίο διατηρούνταν για περισσότερο από 8 χρόνια ζωντανό, από τους ίδιους τους σημερινούς «θριαμβευτές» του «Συνταγματικού τόξου».
Οι… Συνταγματικοί έφτιαξαν έναν στημένο γύρο του θριάμβου, γύρω από ένα κομματικό πτώμα το οποίο βρισκόταν ήδη σε προχωρημένη αποσύνθεση. Η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να φροντίσουν να αντιμετωπίσουν τις σοβαρές παρεκτροπές της Χ.Α εν τη γενέσει τους, προτίμησαν να την χρησιμοποιήσουν για τα δικά τους μικροκομματικά συμφέροντα και να την πετάξουν σαν στυμμένη λεμονόκουπα, όταν πλέον τους ήταν άχρηστη. Ασφαλώς αυτή η σχέση ήταν αμφίδρομη και όσο βρισκόταν σε εξέλιξη, λειτουργούσε σωτήρια και για τα συμφέροντα της Χ.Α.
Καμία νίκη της Δημοκρατίας δεν υφίσταται λοιπόν, γιατί οι πολιτικές των σημερινών «νικητών» είναι αυτές που επέφεραν την άνοδο των υμνητών του Χίτλερ.
Μια χαροκαμένη μάνα βρήκε δικαίωση για την δολοφονία του παιδιού της. Αυτό δεν είναι νίκη της Δημοκρατίας. Είναι νίκη της λογικής. Είναι νίκη του δικαίου. Μακάρι να έβρισκαν την ίδια δικαίωση και οι γονείς άλλων δολοφονημένων, όπως των θυμάτων της MARFIN, όπως ο Κωνσταντίνος Κατσίφας, όπως ο Βαγγέλης Γιακουμάκης, όπως ο Μανώλης Καπελώνης και ο Γιώργος Φουντούλης. Δεν υπάρχει σωστή και λάθος δολοφονία. Όποιος σκέφτεται έτσι, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τους θιασώτες της ευγονικής και της «κυρίαρχης φυλής».
Ένα νεοναζιστικό κόμμα καταδικάστηκε ως εγκληματική οργάνωση, αφού πρώτα χρησιμοποιήθηκε με ποικίλους τρόπους, από αυτούς που τώρα δρέπουν δάφνες για αυτήν την καταδίκη. Αυτό δεν είναι νίκη της Δημοκρατίας. Είναι νίκη της πολιτικής απατεωνιάς και της διπροσωπίας.
Και ποιοι είναι αυτοί που στριμώχνονται για να πάρουν την δόξα, μέσω αυτής της περιβόητης καταδίκης;
Ένας Αλέξης Τσίπρας που εμφανίστηκε έξω από το εφετείο σαν ένας άξιος υπέρμαχος της δικαιοσύνης, αλλά που πριν λίγα χρόνια με το κόμμα του, φρόντιζε να ρίξει στα μαλακά την Χ.Α., για να συντηρηθεί έτσι μια δεξαμενή ψήφων που θα ζημιώνει εκλογικά τη ΝΔ. Ο κ. Τσίπρας τολμά να μιλάει για νίκη της Δημοκρατίας, ενώ το 2015 πραγματοποίησε την μεγαλύτερη Συνταγματική εκτροπή του 21ου αιώνα, πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων την απόφαση του δημοψηφίσματος και την εντολή του Ελληνικού λαού.
Ένας Κυριάκος Μητσοτάκης που υπεραίρεται και αυτός, γιατί η καταδικαστική απόφαση βγήκε επί κυβερνήσεώς του. Αλλά «ξεχνά» πως η ΝΔ αποτελείται από πολιτικούς όπως ο Μπάμπης Παπαδημητρίου που μιλούσε για «σοβαρή Χ.Α», όπως ο Μάκης Βορίδης που «δεν είχε κανένα πρόβλημα με την Χ.Α.» και δεν «ήξερε αν είναι ρατσιστές», από μια Ντόρα Μπακογιάννη που οι Χρυσαυγίτες την είχαν «με το σεις και με το σας», από έναν Κωνσταντίνο Μπογδάνο που έλεγε πως «ο Ρουπακιάς είναι ένα ράκος». Ενώ ακόμα και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός είχε δηλώσει πως «η Χ.Α. είναι σαν να μην υπάρχει. Η βία στην Ελλάδα προέρχεται αποκλειστικά από την αριστερά».
Μια Νέα Δημοκρατία η οποία έχει κουρελιάσει το Σύνταγμα και τις ατομικές και θρησκευτικές ελευθερίες από το ξεκίνημα της πανδημίας έως σήμερα, γιορτάζει τώρα για τη «νίκη της Δημοκρατίας».
Αφού μοιράστηκαν οι ρόλοι, τραβήχτηκαν τα απαραίτητα πλάνα και οι φωτογραφίες για να πουληθεί καλά αυτός ο «θρίαμβος», οι… δημοκρατικές δυνάμεις του κ. Χρυσοχοίδη προχώρησαν στο λαμπερό φινάλε του event, πετώντας εορταστικά χημικά.
Αυτοί λοιπόν ήταν οι… επίτιμοι καλεσμένοι στην «γιορτή της Δημοκρατίας».
Ο φασισμός δεν πέθανε.
Ο φασισμός είναι εδώ, ενωμένος – δυνατός!
