Ἀναφέρει ὁ Μητροπολίτης Πενταπόλως Αφρικῆς, Ἰγνάτιος Μαδενλίδης, ἄλλη μία μεταστροφή ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐξωτερική Ἱεραποστολή στο Κονγκό της Αφρικῆς (πρώην Ζαϊρ):
«Ἦταν εὐκαιρία. Ἦλθε ἱερέας ἀπό τή Kananga
στήν Dekeshia τοῦ Κονγκό (πρώην Ζαΐρ). Αὐτό γίνεται κάθε δύο χρόνια
περίπου. Θά βάπτιζε τούς Κατηχουμένους καί θά λειτουργοῦσε γιά νά
κοινωνήση τούς πιστούς.
Ὁ γέροντας ἤθελε κι αὐτός νά βαπτισθῆ. Τό ἐννοοῦσε νά μή χάση τήν εὐκαιρία.
Εἶχε
τά βάσανά του. Ἀνημπόρια. Ὄχι μόνο τά γεράματά του. Ἦταν κι αὐτά
ἀνημπόρια. Κυρίως ὅμως τά ἕρμα τά πόδια του. Πρησμένα ἀπό καιρό, τώρα
παραῆταν. Οὔτε τά παπούτσια μποροῦσε νά φορέση, ἀλλά καί τό περπάτημα
ἦταν βάσανο.
Ὅμως θά πήγαινε νά βαπτισθῆ. Τό ᾽λεγε ἡ καρδιά του, πόθος μακροχρόνιος καί βαθύς, κι ἄς ἔφερναν τήν ἀντίρρησί τους τά πόδια του.
Σύρθηκε. Πῆγε.
Ἦρθε καί ἡ σειρά του. Μπῆκε στά νερά τοῦ ποταμοῦ.
—“Βαπτίζεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ… Ἀμήν”.
Μά, τί ἀλλαγή ἦταν αὐτή πού ἔνιωθε;
Θεέ μου, τά πόδια του! Τά δικά του πόδια.
Δέν ἦταν πιά ὅπως μέχρι τώρα. Τά πιάνει. Βεβαιώνεται. Δέν ἦταν καθόλου
πρησμένα. Καί τά ἔνιωθε πιό δυνατά.
Τά ἔδειξε καί στούς ἄλλους. Τά ἔδειχνε νά τά δοῦνε· νά βεβαιώσουν τό θαῦμα.
Τό γεγονός τῆς ἡμέρας. Τό θαῦμα
αὐταπόδεικτο. Ἐνισχύθηκαν οἱ νεοφώτιστοι· τό καυχοῦνταν οἱ πιστοί:
“Ἔχουμε δυνατή πίστι. Ἔχουμε ἀληθινή Ἐκκλησία…”».
