*Η ζωή του ανθρώπου, παιδί μου, είναι θλίψη, διότι είναι στην εξορία.
Μη ζητείς τελεία ανάπαυση.
Ο Χριστός μας σήκωσε το σταυρό, και μείς θα σηκώσουμε.
Όλες τις θλίψεις εάν τις απομένουμε, βρίσκομε Χάρη παρά Κυρίου. Γι’ αυτό μας αφήνει ο Κύριος να πειραζόμαστε, για να δοκιμάζει το ζήλο και την αγάπη που έχουμε προς αυτόν.
Γι’ αυτό χρειάζεται υπομονή. Χωρίς
υπομονή δεν γίνεται ο άνθρωπος πρακτικός, δεν μαθαίνει τα πνευματικά,
δεν φθάνει σε μέτρα αρετής και τελειώσεως.
*Η άσκηση, παιδί μου, θέλει στερήσεις.
Θέλει αγώνα και κόπο πολύ. Θέλει να φωνάζεις μέρα και νύκτα στον Χριστό.
Θέλει υπομονή σε όλους τους πειρασμούς και τις θλίψεις. Θέλει να
πνίξεις θυμό και επιθυμία.
«Έκφρασις Μοναχικής εμπειρίας», εκδ, Ι.Μ. Φιλοθέου, Άγ. Όρος – Aποσπάσματα σε νεοελληνική απόδοση
Ορθόδοξοι Ιεραπόστολοι Ενοριακής Νεανικής Εστίας Ι. Ναού Αγ. Ελευθερίου Αχαρνών
