Τὰ μεγάλα καὶ τὰ μικρά

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
8 ΜΑΡΤΙΟΥ 2020
Ἀπόστολος: Ἑβρ. ια΄ 24-26, 32-40
Εὐαγγέλιον: Ἰωάν. α΄ 44-52
Ἦχος: πλ. α΄.- Ἑωθινόν: Ε΄
ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

“μείζω τούτων ὄψει” (Ἰωάν. Α΄ 50)

Τὰ μεγάλα καὶ τὰ μικρά

Δύο φίλοι πλησιάζουν τὸν Κύριο, ὀλίγον μετὰ τὴν Βάπτισίν Του, ἐπιθυμοῦντες νὰ τὸν γνωρίσουν καὶ εὑρεθουν μετ’ Αὐτοῦ ἔστω καὶ δι’ ὀλίγας στιγμάς. Ὁ εἷς ἐξ αὐτῶν, ὁ Ναθαναήλ, ἀκούων παρὰ τοῦ φίλου του ὅτι ὁ Κύριος, ἀνθρωπίνως, κατάγεται ἐκ τῆς πόλεως Ναζαρὲτ καὶ ἔχων πικρὰς πληροφορίας περὶ τῆς ἁμαρτωλότητος, ἡ ὁποία ἐπεκράτει εἰς τὴν συγκεκριμένην πόλιν, ἐκφράζει τινὰς ἐπιφυλάξεις διὰ τὸν Χριστόν. 

Ὅμως ὅταν, ὑποχωρῶν εἰς τὰς προτροπὰς τοῦ φίλου του Φιλίππου, ἔρχεται πρὸς τὸν Ἰησοῦν καὶ ἀκούει μάλιστα ἐξ Αὐτοῦ, κάποια “προσωπικὰ του δεδομένα”, τὰ ὁποῖα μόνος αὐτὸς ἐγνώριζεν, ἀνεφώνησε μετ’ ἐνθουσιασμοῦ καὶ ὡμολόγησε, “ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ” (Ἰωάν. Α΄ 49). Ὁ Κύριος, τότε, ἐνισχύων τὴν πίστιν αὐτοῦ, πληροφορεῖ τοῦτον ὅτι τὸ ἕν τοῦτο θαῦμα, τὸ ὁποῖον ἔζησε τὴν στιγμὴν ἐκείνην, εἶναι ἕν μικρὸν καὶ ἐλάχιστον ἐν συγκρίσει πρὸς ὅσα ἀκόμη μεγαλύτερα καὶ τεράστια, ἐπρόκειτο νὰ ἴδῃ πλησίον τοῦ Κυρίου.

Ἡ τοιαύτη φράσις τοῦ Χριστοῦ μας, τὴν ὁποία καὶ ἐθέσαμεν ὡς βασικὸν θέμα τοῦ παρόντος, δεικνύει ὅτι αἱ κινήσεις καὶ ἐνέργειαι ἀλλὰ καὶ διδαχαὶ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ ἐδῶ εἰς τὴν γῆν, δύνανται νὰ διακρίνωνται εἰς μικρὰς καὶ μεγάλας… Βεβαίως, ἐν τῷ παρόντι, τὴν διάκρισιν ταύτην τὴν κάνει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος καὶ – αὐτονόητον εἶναι – ἡ ἰδική μας κρίσις νὰ διΐσταται ἀπείρως τῆς τελείας καὶ ἀδιαμφισβητήτου θείας τοιαύτης. Τὸ ἰδικόν μας “μικρόν”, ἴσως εἶναι … “μέγιστον” διὰ τὸν Κύριον, ὡς καὶ ἀντιστρόφως, τὸ τοῦ Κυρίου “μικρὸν καὶ ἐλάχιστον”, διὰ τὴν μικρότητα καὶ ἐλαχιστότητα ἡμῶν, εἶναι “τεράστιον” καὶ ἀσύλληπτον εἰς τὴν ἀνθρωπίνην διάνοιαν. Συνεπῶς, ἂς περιοριζώμεθα, διὰ νὰ βλέπωμεν καὶ ἀπολαμβάνωμεν τὰς – μικρὰς ἢ μεγάλας – εὐλογίας τοῦ Κυρίου καὶ ἂς ἀφήνωμεν τάς …ἐκτιμήσεις καὶ κρίσεις εἰς Αὐτὸν τὸν Ἴδιον, ὁ ὁποῖος καὶ ἔχει τὴν τελείαν καὶ ἀδιαμφισβήτητον κρίσιν.

Τί ἐπιζητοῦμεν;

Ὁ Ναθαναὴλ πλησιάζει τὸν Κύριον, ἐπιφυλακτικῶς μέν, ἕνεκα τῆς (κατὰ ἄνθρωπον) καταγωγῆς Αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ ἐπιζητῶν τόν …Σωτῆρα καὶ Μεσσίαν καὶ Λυτρωτήν! Προείπομεν δέ, τὴν χαρὰν καὶ τὸν ἐνθουσιασμὸν αὐτοῦ, ὅταν πείθεται διὰ τῆς θαυμαστῆς ἐνεργείας τοῦ Κυρίου καὶ μένει καὶ ἀκολουθεῖ τὸν Διδάσκαλον. Αὕτη εἶναι ἡ ἀπαρχὴ τῆς ἀγάπης καὶ ἐξαρτήσεως αὐτοῦ, ἀπὸ τὸν Χριστόν. Ἠμφισβήτησεν, …ἠρεύνησεν, …ἐπείσθη καὶ ἠκολούθησεν …!

Ὁ Κύριος, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶσται, δὲν μᾶς ἀπαγορεύει, ἀλλ’ οὔτε καὶ μᾶς ἐμποδίζει νὰ ἐρευνῶμεν καὶ ἀναζητῶμεν τὴν Ἀλήθειαν. Τοῦτο φοβοῦνται ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι εὑρισκόμενοι ἐν τῷ σκότει τοῦ ψεύδους, τρέμουν μὴ ἀποκαλυφθοῦν αἱ πλάναι των καὶ τὰ σκοτεινά των ἔργα. Προέτρεψε καὶ προτρέπει τὸν κάθε καλόγνωμον ἐρευνητὴν νὰ ἐρευνήσῃ πρὶν δεχθῆ καὶ ὑποταγῆ εἰς τὴν Ἁγίαν Αὐτοῦ Πίστιν. “Ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν· καὶ ἐκεῖναί εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ” (Ἰωάν. Ε΄ 39). Ἄλλωστε, εἶναι τόσα τὰ ἀποκαλυπτικὰ στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα δίδει ὁ Κύριος εἰς τὴν Ἐκκλησίαν Του, ἀλλὰ καὶ τόσον ἔντονα, ὥστε δὲν ἐπιβάλλεται ἡ τοιαύτη ἔρευνα! Ὁ Φίλιππος, εἰς τοὺς ἐνδοιασμοὺς τοῦ φίλου του Ναθαναὴλ, αὐτὴν τὴν ἔρευναν ὑπέδειξε καὶ ὄντως, αὕτη ἀπεδείχθη σωτήριος διὰ τόν… ἐρευνητήν! “Ἔρχου καὶ ἴδε”!

Ἡμεῖς, ἐρχόμενοι πρὸς τὸν Κύριον, τί ἐπιζητοῦμεν; Τί θέλομεν καὶ πρὸς τί δεικνύομεν πολλάκις συμπάθειάν τινα πρὸς Αὐτόν; Ἐνθυμούμεθα, ὑποθέτω, τὸ ἀθάνατον ἐκεῖνο κάλεσμα τοῦ Θεανθρώπου, ὅτε ἐκάλεσεν ἅπαντας κατὰ τὴν ἐλευθέραν, ἑκάστου, βούλησιν νὰ τὸν ἀκολουθήσῃ! “ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι” (Μᾶρκ. Η΄ 34). Δὲν ὑποδεικνύει ἕνα ὄμορφον καὶ “εὔκολον” δρόμον, ἀλλ’ ἀντιθέτως ἕνα …δύσκολον καὶ κοπιώδη! Μίαν πορείαν ἀνηφορικὴν καὶ ἐπίπονον χωρὶς “ὄμορφες εἰκόνες” ὡς θὰ ἔπραττον ὅσοι ἐπιζητοῦν ἀκολούθους καὶ ὀπαδούς… Ὁ Κύριος μᾶς καλεῖ “λέγοντάς μας τὴν ἀλήθεια” καὶ ὅσοι ἐπιλέξουν νὰ ἀκολουθήσουν… ἂς στραφοῦν καὶ ἴδουν ὅλους ἐκείνους τοὺς Ἁγίους, Μάρτυρας, Πατέρας, Ὁσίους, Διδασκάλους, παιδία, νέους καὶ νεάνιδας, γέροντας καὶ εἴ τινα ἕτερον, ὅστις τὸν ἠκολούθησε. Θὰ ἠδυνάμεθα νὰ εἴπωμεν ὅτι αἱ συνθῆκαι ζωῆς καὶ διαβιώσεως ἁπάντων τούτων, ἦσαν δύσκολοι καὶ τραχεῖς, πολλάκις δέ, μαρτυρικαὶ καὶ πλήρεις αἱμάτων, ἀγώνων καὶ θυσιῶν … Εἶχον ὅμως καὶ ἐκεῖνο ὅπερ… ἐζήτει ὁ Ναθαναήλ˙ τὰ θαύματα! Εἰς ταύτας τὰς θαυμαστὰς ἐνεργείας, ἐφαίνετο ἡ παρουσία καὶ ἐνίσχυσις τοῦ Θεοῦ.

Αὐτὴν τὴν παρουσίαν καὶ ἐνίσχυσιν εἶχον ἀνάγκην οἱ… τοῦ Θεοῦ ἄνθρωποι καὶ οὐδὲν ἕτερον! Ἀλλὰ μήπως ἐξέλιπον τὰ θαύματα καὶ ἡ, διὰ τούτων, ἐνισχυτικὴ παρέμβασις τοῦ Κυρίου ἡμῶν; Μήπως τὰ θαύματα ἦσαν …αἱ φαντασίαι τῶν ἀγραμμάτων πάππων καὶ προπάππων ἡμῶν καὶ σήμερον, ὅτε κυριαρχεῖ ἡ γνῶσις καὶ ἡ ἐπιστημονικὴ ἔρευνα, ἐξέλιπον ταῦτα; Ἀσφαλῶς … ὄχι! Ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἀναζητοῦν τὸν Ἰησοῦν, διὰ νὰ μείνουν μετ’ Αὐτοῦ καὶ Αὐτὸς μετ’ αὐτῶν, ζοῦν τὴν παρουσίαν Αὐτοῦ καὶ θείαν Αὐτοῦ βοήθειαν. Ὁ Κύριος ἡμῶν, ὁ Οὐράνιος Πατήρ, οὐδέποτε ἔπαυσε νά… ὑπάρχῃ, ἀλλὰ καί, οὐδέποτε ἀπεμακρύνθη ἐκ τῶν ἠγαπημένων Του πλασμάτων. Ἐὰν ὁ ἄνθρωπος τόν… θέλῃ καὶ τὸν ἀναζητῇ, οὐδέποτε Οὗτος θὰ ἀγνοήσῃ καὶ θὰ ἀδιαφορήσῃ δι’ αὐτόν. Συγκινητικωτάτη εἶναι ἐκείνη ἡ εἰκὼν τὴν ὁποίαν περιγράφει ὁ θεῖος προφήτης Ἡσαΐας˙ “μὴ ἐπιλήσεται γυνὴ τοῦ παιδίου αὐτῆς τοῦ μὴ ἐλεῆσαι τὰ ἔκγονα τῆς κοιλίας αὐτῆς; εἰ δὲ καὶ ταῦτα ἐπιλάθοιτο γυνή, ἀλλ᾿ ἐγὼ οὐκ ἐπιλήσομαί σου, εἶπε Κύριος” (Ἡσ. ΜΘ΄ 15). Οὗτος εἶναι ὁ Κύριος! Θεὸς ἀγάπης καὶ ἐλέους καὶ οἰκτιρμῶν, …καὶ οὐδένα διέψευσεν ἐξ ὅσων τὸν ἐπέλεξαν ὡς Πατέρα καὶ Ὁδηγόν! Ἐπιτρέπει τὰς δυσκολίας καὶ τὰς θλίψεις καὶ τὰς δοκιμασίας, ὡς Πατὴρ ὅμως καὶ οὐχὶ ὡς …δυνάστης καὶ δήμιος! Ἀνέχεται διὰ νά …κακοποιῇται τὸ πλάσμα Του, ὅμως …ἕως καιροῦ!

Ἂς ἐπιλέξωμεν, ἀγαπητοί μου, Τοῦτον ὡς Πατέρα καὶ Θεὸν ἡμῶν καὶ τότε …ἡ Χάρις καὶ ἡ Ἀγάπη Αὐτοῦ θὰ ἐπισκιάζῃ καὶ θὰ περιφρουρῇ ἡμᾶς! Τοῦτο καὶ μόνον …μᾶς ἀρκεῖ!!!

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

Ἱεροκήρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν