Σήμερα εξομολόγησα 60 άτομα. Κανένας από αυτά δεν έχει πρόβλημα στο πώς να βρει την αιώνια ζωή. Οτιδήποτε, άλλο εκτός, για την αιώνια ζωή των ανθρώπων που πηγαίνουν στην εκκλησία δεν ενδιαφέρεται απολύτως κανένας.
Το μόνο που έχει σημασία είναι πώς να ζουν στη γη, πώς να κάνουν μια κατανομή της περιουσίας, πώς να γράψετε καλύτερα ένα βιογραφικό, πώς να υποβάλουν μια αγωγή ή, αντίθετα, να κάνουν μια δίκη. Εδώ αναφέρω μερικά τέτοια πράγματα. Διότι ο άνθρωπος θέλει να ζήσει εδώ στη γη. Φαίνεται να έχει έρθει στην εκκλησία. Και στην εκκλησία δεν υπάρχει απάντηση για το πως μοιράζονται την περιουσία.
Επιπλέον, ακόμη και στην Εκκλησία υπάρχει ένας κανόνας ότι ένας ιερέας δεν μπορεί να είναι δικηγόρος, δηλαδή, ένας ιερέας δεν μπορεί να αντιμετωπίζει τέτοια θέματα. Υπάρχουν συμβολαιογράφοι για αυτά. Και σύμφωνα με τους κανόνες, ο ιερέας δεν έχει καν το δικαίωμα να συμμετέχει σε αυτές τις επίγειες υποθέσεις.
Σε ποιον είναι το σπίτι, σε ποιον είναι το κτήμα σε ποιον είναι το αυτοκίνητο και σε ποιον άλλο, αυτό δεν πρέπει να τον απασχολεί, γιατί ο ιερέας θα πρέπει να ενδιαφέρεται μόνο για το τι είναι αναγκαίο για να κάνει το καλό για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή (βλέπε Ματθαίος 19,16).
Η Εκκλησία υπάρχει για να διδάξει την αιώνια ζωή και όχι πώς να πάρει εδώ κάτι γήινο, έτσι ώστε να μπορεί να ταφεί καλά με αυτά τα χρήματα. Είτε είστε πλούσιοι είτε φτωχοί, όλοι διαφέρουμε μόνο στην τιμή του φέρετρου. Τίποτα περισσότερο. Η τιμή ενός φέρετρου κυμαίνεται αρκετά καλά, μερικές φορές δέκα φορές, για ειδικές παραγγελίες – εκατό φορές. Και έτσι – για να ζήσει για λίγο, και στη συνέχεια στο νεκροταφείο. Μπορείτε γενικά να αγοράσετε ένα φέρετρο εκ των προτέρων, επειδή οι τιμές συνεχώς αυξάνονται.
