Σε
μία προφητεία του, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός μας λέει: «στους
έσχατους καιρούς οι ιερείς θα είναι οι ασεβέστεροι πάντων». Φοβερή
και συγκλονιστική προφητεία που δυστυχώς την βλέπουμε να επαληθεύεται πολύ στις
μέρες μας, διότι κανείς δεν αμφιβάλλει πως οι καιροί που ζούμε είναι οι
έσχατοι. Όμως αλήθεια, για ποια ασέβεια των ιερέων μας κάνει λόγο ο Άγιος;
Αγαπητοί μου, πάντοτε η αμαρτία υπήρχε στον άνθρωπο, αλλά συγχρόνως υπήρχε και
η αναγνώρισή της, που είναι η αρχή της μετανοίας. Όντως, αν αφαιρέσουμε την
αναγνώριση της πτώσεως, είναι αδύνατον να έρθει ο άνθρωπος που αμαρτάνει σε
μετάνοια. Νομίζω, πως γι’ αυτήν την ασέβεια κάνει λόγο ο Άγιος Κοσμάς, διότι
δεν υπάρχει χειρότερη ασέβεια απ’όταν αμαρτάνει ο άνθρωπος και δεν θέλει να
αναγνωρίσει την πτώση του.
Έτσι λοιπόν, βλέπουμε στις μέρες μας μερικούς
υψηλόβαθμους κληρικούς κι όχι μόνο, να διδάσκουν προκλητικά ανορθόδοξους
τρόπους ζωής. Για παράδειγμα, ένας από αυτούς είχε για θέμα ομιλίας προς τους
νέους της μητροπόλεώς του «η χαρά του έρωτα»! Αλήθεια, πώς μπορούμε να ονομάσουμε
«χαρά του έρωτα» τις προγαμιαίες σχέσεις; Δεν είναι πορνικές αυτές οι σχέσεις;
Και εφόσον είναι έτσι, τότε τί είδους «χαρά» μπορεί να δώσει μια πράξη πορνείας
στους νέους μας;
Για να χαρούν οι νέοι με τις προγαμιαίες σχέσεις, τότε πρέπει
πρώτα να έχουν φιμώσει και πωρώσει την συνείδησή τους, για να μην τους ελέγχει.
Και αν, μη γένοιτο, το κατορθώσουν αυτό, τότε είναι εντελώς αδύνατη η μετάνοια,
που προέρχεται όπως είπαμε, από την αναγνώριση της αμαρτίας. Αλλά, όταν όμως ο
Μητροπολίτης της επαρχίας, τους προτρέπει να χαρούν τις προγαμιαίες σχέσεις και
οι νέοι μας τον πιστέψουν, τότε τι θα πούμε; Μάλλον θα πούμε: «τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται»[1].
Όμως,
δεν εννοεί ο Άγιος Κοσμάς μόνον αυτήν την ασέβεια της σαρκικής αμαρτίας, που
αδυνατούμε να την περιγράψουμε, αλλά νομίζω κυρίως, πως εννοεί την ενσωμάτωση
πολλών κληρικών μας από όλες τις βαθμίδες του κλήρου, στην μιαρή παναίρεση που
λέγεται Οικουμενισμός. Όντως, δεν υπάρχει χειρότερη ασέβεια για τους Ορθόδοξους
κληρικούς και μοναχούς που ασπάζονται τον Οικουμενισμό. Όλοι γνωρίζουμε, πως το
ποιόν του Οικουμενισμού είναι το βίωμα της ανομίας. Εκεί όλα επιτρέπονται,
εκτός από το συνειδητό βίωμα του Ορθοδόξου τρόπου ζωής. Εκεί δεν υπάρχει
φραγμός, ούτε συνείδηση. Και γιατί δεν υπάρχει ο έλεγχος της συνειδήσεως; Διότι
απλούστατα, το αφεντικό του Οικουμενισμού είναι ο αναμενόμενος Αντίχριστος και
κατά τους Αγίους Πατέρες, ο Οικουμενισμός είναι το όχημα του Αντιχρίστου. Και τί
χειρότερο υπάρχει για τους Ορθόδοξους κληρικούς, από το να ασπάζονται και να
γίνονται Οικουμενιστές και μάλιστα διαπρύσιοι κήρυκές του;
Δείτε εκεί που
εδρεύει ο Οικουμενισμός, στον προτεσταντισμό, στον αγγλικανισμό κτλ., δείτε το
ελεεινό κατάντημά τους. Δεν υπάρχει γι’ αυτούς η λέξη αμαρτία. Όλες τις
αμαρτίες, τις λένε πως είναι ανθρώπινα δικαιώματα. Ακόμη και την κτηνοβασία,
ονόμασαν ανθρώπινο δικαίωμα! Έτσι λοιπόν και οι δικοί μας αξιολύπητοι κληρικοί,
που έχουν ασπαστεί τον Οικουμενισμό, είναι υποχρεωμένοι να ασπαστούν και να
βιώσουν τον δαιμονικό τρόπο ζωής των αφεντικών τους. Και όχι μόνο, αλλά να
διδάσκουν τον αναίσχυντο τρόπο ζωής στον χώρο της Εκκλησίας των. Και επειδή
είναι φύσει αδύνατη η μετάνοια για τους Οικουμενιστάς, αφού ο Οικουμενισμός
τους καθιστά αρνητάς Χριστού, εμείς ολοψύχως επικαλούμαστε με πολύ πόνο την
επέμβαση του Χριστού μας, διότι μόνο αυτή θα φέρει την λύτρωση. Ἀμήν.
Σκήτη
Κουτλουμουσίου
Ἅγιον Ὄρος
Υ.Γ.: Φυσικά δεν
είναι όλοι οι κληρικοί μας Οικουμενιστές και ασεβείς. Εδώ ο Άγιος Κοσμάς,
εννοεί ένα συγκεκριμένο ποσοστό του κλήρου που θα επιλέξει την ασέβεια και τον
Οικουμενισμό. Σε καμία περίπτωση δεν εννοεί όλους τους ιερείς μας. Διότι, δόξα
τῷ Θεῷ, η Εκκλησία της Ελλάδος μας, έχει πολλούς αξίους κληρικούς με αγιότητα,
σε όλες τις βαθμίδες του κλήρου.
[1] Ματθ. 15,14.
