Ποιές είναι οι αιτίες του μελλοντικού πολέμου
EΠΕΙΔΗ ΞΕΦΥΛΛΙΣΑΜΕ όλες τις σελίδες της Αγίας Γραφής στις οποίες περιγράφεται η μοναδική ακριβής φιλοσοφία του πολέμου και επειδή υπό το φως αυτής της Αγίας Γραφής είδαμε και την όψη και την ανάποδη μερικών σύγχρονων πολέμων, μόλις τώρα, στρατηγέ, είναι δυνατό να απαντηθεί το ερώτημά σας: ποιές είναι οι αιτίες του μελλοντικού πολέμου;
Από την ποιότητα της ειρήνης
εξαρτάται αν θα γίνει ή δεν θα γίνει πόλεμος. Αν η ζωή μας κατά τη
διάρκεια της ειρήνης είναι θεοσεβής δε θα γίνει μετά βεβαιότητας
πόλεμος. Ώ! μακάρι να είναι έτσι! Η ασεβής ειρήνη αποτελεί το λίκνο τού
πολέμου. Τα μικρόβια τού πολέμου εν καιρώ ειρήνης πολλαπλασιάζονται και
αυξάνονται και όταν πολλαπλασιασθούν και αυξηθούν τότε ο πόλεμος είναι
αναπόφευκτος. Είτε οι άνθρωποι το επιθυμούν εκείνη τη στιγμή είτε όχι.
Εγώ δε θα προφητεύσω, ότι ο μελλοντικός πόλεμος θα ξεσπάσει με την
εκτέλεση κάποιου ιεραπόστολου ή προξένου, ή με την κακόβουλη βύθιση
κάποιου πλοίου του γείτονα, ή με οποιοσδήποτε είδους δολοφονία κάποιας
προσωπικότητας ή περιουσίας κάποιου λαού.
Μπορεί ο πόλεμος να ξεσπάσει με
τέτοια γεγονότα ή με άλλα γεγονότα. Αυτό δε μάς ενδιαφέρει. Αυτό δεν
είναι διόλου σημαντικό, όταν μιλούμε για τα αίτια ενός πολέμου. Αυτά
αποτελούν μόνον αφορμές ή σημάδια για έναν πόλεμο, πού προηγουμένως για
αρκετό καιρό κατά την περίοδο ειρήνης λικνιζόταν και όλο λικνιζόταν.
Οι αιτίες του μελλοντικού πολέμου
ήδη κληρονομούνται από τον προηγούμενο πόλεμο. Άρχισαν να συσσωρεύονται
ήδη από την προηγούμενη συνδιάσκεψη ειρήνης. Σ’ αυτήν τη συνδιάσκεψη
είχαν κληθεί πολλές αντιμαχόμενες πλευρές, μόνον πού αυτή δεν
προσκλήθηκε ούτε με την προσευχή ούτε με τη δοξολογία εκείνος ο Τρίτος
Πανόπτης και Αποφασιστικός παράγοντας, χωρίς Τον όποιο ούτε νικάς, ούτε
νικιέσαι. (Γνωρίζουμε ότι μόνον ο πρόεδρος Γουίλσον κατά τη διάρκεια της
διάσκεψης ειρήνης κρατούσε την Αγία Γραφή μπροστά του και από καιρό εις
καιρό έσκυβε το κεφάλι και σιωπηλά προσευχόταν στο Θεό). Και η
συνδιάσκεψη εργάστηκε πολύ δύσκολα και με ένταση. Κατά την περίοδο των
πολεμικών δυσκολιών αναφέρονταν στο Θεό και Τον επικαλούντο πρός αρωγή.
Αλλά μόλις σταμάτησε ο πόλεμος, οι άνθρωποι απομάκρυναν το Θεό από τις
εργασίες τους.
Γι’ αυτό και σ’ αύτή τη
συνδιάσκεψη περί ειρήνης μιλούσαν λιγότερο για την ειρήνη από ότι για
τις αποζημιώσεις τού πολέμου. Δεν είχαν την ευλογία τού Θεού γι’ αυτό
δημιουργήθηκε μία ανίερα ειρήνη στον κόσμο. Γιατί πώς θα μπορούσε να
αποκαλεστεί ευλογημένη μία ειρήνη, πού έκανε τον κόσμο εργοστάσιο
πολέμου, πού όλες του τις δυνάμεις και το θησαυρό του έθεσε στήν
ακούραστη υπηρεσία τού μελλοντικού πολέμου; Οι σύμμαχοι απαγόρευσαν τούς
όρους της ειρήνης και οι νικητές μοίρασαν τούς θησαυρούς των ηττημένων
όπως ήθελαν. Μήπως επωφελήθηκαν από αυτούς τούς θησαυρούς;
Απαγόρευσαν στους ηττημένους να
τηρούν στρατό και να εξοπλίζονται, ένώ το επέτρεψαν στον εαυτό τους.
Γιατί δεν το απαγόρευσαν και οι ίδιοι στον εαυτό τους; Δεν προέβλεψαν
ότι μ’ αύτή την απόφαση οι ίδιοι έθεσαν τον εαυτό τους στήν πλευρά των
ηττημένων. Μα τόσο θησαυρό πού άρπαξαν από τούς ηττημένους, μέχρι σήμερα
δε δαπάνησαν πουθενά αλλού – ούτε αυτή πρόκειται να δαπανήσουν – παρά
μόνο στήν αύξηση τού στρατού και σε νέες πολεμικές ετοιμασίες. Ανίερος
θησαυρός!
Η μεγαλύτερη ευτυχία των ηττημένων
λαών βρίσκεται ακριβώς στο ότι είναι δεμένα τα χέρια τους για να μην
ξοδέψουν για στρατό και όπλα στο μελλοντικό πόλεμο. Δεν πρέπει να
λυπούνται πού τούς θησαυρούς πού έδωσαν στους «νικητές». Καλύτερα να
τούς δωρίσουν στους γείτονές τους παρά να τούς πετάξουν στο στόμα του
Άρη. Η μεγαλύτερη όμως δυστυχία είναι για τούς συμμάχους, πού τον
λεηλατημένο θησαυρό των εχθρών τους δαπανούν σε πολεμικούς σκοπούς. Για
να το πω σε ανθρώπινη γλώσσα: αύτή είναι η εκδίκηση εκείνου τού Τρίτου,
πού δεν προσκλήθηκε με κανέναν τρόπο στην συνδιάσκεψη ειρήνης. Και αυτό
σημαίνει κάνουν μία εργασία χωρίς την ευλογία τού Θεού. Πού με τη σειρά
του σημαίνει πώς πάλι περιλούζουν με πετρέλαιο την πόλη μόλις η πυρκαγιά
έσβησε.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΒΙΒΛΟΣ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΡΡΗΣΙΑ
apantaortodoxias
