Εἶπε
αὐστηρά σέ κάποιον πού ἔπεφτε στήν ἴδια ἁμαρτία: «Παιδί μου, μπορῶ νά
σοῦ δείξω τόν δρόμο γιά τόν Παράδεισο, μπορῶ νά σέ φθάσω ἔξω ἀπό τήν
πόρτα τοῦ Παραδείσου, μπορῶ νά σοῦ ἀνοίξω τήν πόρτα τοῦ Παραδείσου, ἀλλά
νά σέ βάλω μέσα στον Παράδεισο δέν μπορῶ», ἐννοώντας ὅτι ἄν δέν
σταματήση νά ἁμαρτάνη, δέν σώζεται.
