...ἀπέφυγα νὰ ἐξομολογηθῶ τὴν ἁμαρτία μου σὲ Σένα...

 

«Δὲν μετανόησα εἰλικρινὰ καὶ ἀπέφυγα νὰ ἐξομολογηθῶ τὴν ἁμαρτία μου σὲ Σένα. Γι΄ αὐτὸ συνετρίβησαν τὰ ὀστᾶ μου καὶ ἐκλονίσθη ὁλόκληρος ὁ ἐγωισμός μου»

        (Ψαλμ. λα΄3)

   Δὲν καταστρέφει τόσο ἡ ἁμαρτία, ὅσο ἡ ἀπελπισία ποὺ ἀκολουθεῖ τὴν ἁμαρτία. Διότι ἐκεῖνος ποὺ ἔσφαλε, ἄν εἶναι νηφάλιος καὶ προσεκτικός, μετανοεῖ γρήγορα καὶ διορθώνει τὸ κακὸ ποὺ ἔγινε. Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ ἀπογοητεύτηκε καὶ δὲν μετανοεῖ, ἀποκλείει τὴ διόρθωση του, ἐφ΄ ὅσον δὲ θέλει νὰ χρησιμοποιήσῃ τὰ φάρμακα ποὺ ἐπιβάλλει ἡ μετάνοια.

       Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου