Κάποιος εἶναι πολύ διψασμένος, περπατᾶ ὧρες στήν ἔρημο τό καταμεσήμερο. "Πρέπει νά πιῶ νερό", λέει. Ρωτάει κανείς, τί θά πεῖ "πρέπει"; Ὄχι!
Κάποιος ἄλλος εἶναι πολύ κουρασμένος, ὁδοιποροῦσε γιά ὧρες. "Πρέπει νά ξεκουραστῶ", λέει. Ρωτάει κανείς, τί θά πεῖ "πρέπει"; Ὄχι!
Γιατί; Διότι τό σῶμα τους κτυπᾶ "καμπανάκι" καί τούς προειδοποιεῖ.
"Πρέπει νά ἐκκλησιάζεσαι τακτικά, τοὐλάχιστον, κάθε Κυριακή", λέει ἡ Ἐκκλησία μας. Τί πάει νά πεῖ "πρέπει"; ρωτοῦν πολλοί!
Εἶναι αὐτοί πού δέν ἀκοῦν τό "καμπανάκι" πού τούς κτυπᾶ ἡ ψυχή τους. Εἶναι αὐτοί πού δέν νοιώθουν εὐτυχία, χαρά, ἐλπίδα, αἰσιοδοξία, πίστη, σιγουριά, ἀσφάλεια, ἀγάπη. Εἶναι αὐτοί πού εἶναι πλέον νεκροί...!
