Ρικ Μπραντς
ΠΥΡΑΜΙΔΟΛΟΓΙΑ
Η αληθινή ιστορία της σύγχρονης πυραμιδολογίας ξεκίνησε το 1859, όταν ο Τζον Τέιλορ, που δεν είχε επισκεφτεί ποτέ τη Μεγάλη Πυραμίδα, «συνειδητοποίησε πως ο αρχιτέκτονας της δεν ήταν Αιγύπτιος αλλά Ισραηλίτης, που δρούσε σύμφωνα με θεϊκή εντολή. Ίσως ήταν ο ίδιος ο Νώε». «Αυτός που έχτισε την Κιβωτό ήταν ο πιο κατάλληλος για να οδηγήσει την κατασκευή της Μεγάλης Πυραμίδας», έγραφε ο Τέιλορ» (Martin Ebon, επιμ. Mysterious Pyramid Power, σ. 62).
Ο Τέιλορ χρησιμοποίησε όχι μόνο τους υπολογισμούς άλλων που είχαν ασχοληθεί με τις αιγυπτιακές πυραμίδες, αλλά «βρήκε επίσης πολλά σημεία στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη που, αν απομονωθούν από το πλαίσιο τους, θα μπορούσαν να ερμηνευτούν ως αναφορές σε ένα λίθινο μνημείο» (ό.π.).
Ακολουθώντας τον Τέιλορ, το 1864 ο αστρονόμος Τσάρλς Πιάτσι Σμιθ ανέπτυξε περαιτέρω τη θεωρία της πυραμιδολογίας, υποστηρίζοντας πως η Μεγάλη Πυραμίδα κρατά τα μυστικά για την κατανόηση των βιβλικών προφητειών. Εξήγησε ότι: «Αυτές οι μετρήσεις ενσωματώνονται επίσης σε κρυπτογραφημένες προφητείες σχετικά με γεγονότα που αργότερα θα αποτελέσουν τη βάση της Παλαιάς Διαθήκης και ολόκληρης της μελλοντικής ιστορίας του Χριστιανισμού, μέχρι και τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού». (Richard Cavendish, επιμ. Man, Myth and Magic, τόμ. 17)
Κεντρικό στοιχείο της πυραμιδολογίας είναι η ίντσα της πυραμίδας. Η απόσταση σε ίντσες μεταξύ δύο σημείων, όπως υποστηρίζει η πυραμιδολογία, καθορίζει τη χρονολόγηση βιβλικών γεγονότων και της εκπλήρωσής τους. Οι ιστορικοί όμως διαφωνούν ως προς το ποιος εισήγαγε πρώτος την έννοια της ίντσας της πυραμίδας. Σύμφωνα με τον Μάρτιν Γκάρντνερ στο έργο του Mysterious Pyramid Power, ήταν κάποιος «Σμιθ» (σ. 63-64). Ωστόσο, ο J. A. West εξηγεί ότι «το 1865 ένας άλλος πρώιμος πυραμιδολόγος, ο Ρόμπερτ Μένζις, πρότεινε την ιδέα ότι οι προφητείες και η βιβλική ιστορία είχαν χαραχθεί στην Πυραμίδα με αναλογία μία ίντσα πυραμίδας προς ένα ηλιακό έτος, και έτσι η πυραμιδολογία απέκτησε ολοκληρωμένη μορφή». (Man, Myth and Magic, τόμ. 17, σ. 2314)
Αξίζει να συγκεντρωθούν όλα τα κομμάτια μαζί, και τότε ο καθένας θα μπορέσει να αποκαλύψει τα μυστήρια της Μεγάλης Πυραμίδας. «Χρησιμοποιούσαν τα αποτελέσματα μετρήσεων του περιμέτρου, των πλευρών, των εξωτερικών εισόδων, του λιθοδομής, των εσωτερικών θαλάμων, των διαδρόμων και των στοών, τα διέκριναν με συγκεκριμένους αριθμούς που θεωρούνταν σημαντικοί για την κατασκευή της πυραμίδας, τα συνέκριναν με τη βιβλική χρονολογία και την ιστορία του Χριστιανισμού και ισχυρίζονταν ότι υπήρχαν ακριβείς αντιστοιχίες. Με τον ίδιο τρόπο, η κατανόηση του κώδικα υποτίθεται ότι θα επέτρεπε να γίνονται προβλέψεις μέχρι και τη Δευτέρα Παρουσία, η οποία, αν εφαρμοζόταν η θεωρία της “ίντσας της πυραμίδας ανά έτος” στη Μεγάλη Στοά, ήταν πλέον πολύ κοντά». (ό.π.)
Ωστόσο, αυτή η απλή και ταυτόχρονα περίπλοκη μέθοδος περιέπλεξε ολόκληρη τη διαδικασία. Επειδή δεν υπήρχαν συγκεκριμένοι αριθμοί για διαίρεση, πολλαπλασιασμό, πρόσθεση ή αφαίρεση, κάθε γεγονός μπορούσε να υπολογιστεί με οποιονδήποτε αριθμό. Γι’ αυτό δεν είναι παράξενο που με τέτοιες εικασίες βρέθηκαν «θαυματουργά» πολλά ιστορικά σημαντικά βιβλικά γεγονότα μέσα στη Μεγάλη Πυραμίδα! Δεν προκαλεί έκπληξη ότι πολλές ομάδες, βασιζόμενες σε δικούς τους αυθαίρετους υπολογισμούς, άρχισαν να προβάλλουν νέες προφητείες.
ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Η Έλενα Μπλαβάτσκυ (1831-1891) ήταν οπαδός της πυραμιδολογίας και επιδείνωσε τον ήδη υπερφυσικό μυστικισμό της. Ως ηγέτιδα του θεοσοφικού κινήματος (συνδυασμός ανατολικής φιλοσοφίας και αποκρυφισμού), έδωσε στην πυραμιδολογία έναν τελετουργικό χαρακτήρα. «Σύμφωνα με την κυρία Μπλαβάτσκυ, οι εσωτερικοί χώροι της πυραμίδας χρησιμοποιούνταν για τη διεξαγωγή ιερών τελετών που σχετίζονταν με το “Αιγυπτιακό Βιβλίο των Νεκρών”, και οι περισσότεροι σύγχρονοι θεοσοφιστές πιστεύουν πως το λίθινο μνημείο σχετίζεται με πολυάριθμα μυστήρια γνωστά μόνο στους μυημένους». (Mysterious Pyramid Power, σ. 71)
Ο Τσαρλς Τέιζ Ράσελ, ιδρυτής της Εταιρείας του Πύργου Φυλακής, το 1886 δημοσίευσε το βιβλίο του «Θεϊκό Σχέδιο των Αιώνων». Κάθε αντίτυπο περιείχε ένα μεγάλο αναδιπλούμενο διάγραμμα που απεικόνιζε μέρη της πυραμίδας με επεξηγήσεις για τα βιβλικά γεγονότα που προφήτευαν. Αυτά τα γεγονότα κάλυπταν από τον Κατακλυσμό της Γένεσης μέχρι τη βασιλεία του Χριστού μετά τη Χιλιετή Βασιλεία. Στην έκδοση αυτού του βιβλίου στα ρωσικά (επανέκδοση, Bible Students, 1992) αναφέρεται: «Στην αρχή αυτού του τόμου δίνουμε έναν χάρτη που παρουσιάζει το θεϊκό σχέδιο για τη σωτηρία του κόσμου, μέσω του οποίου προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε τη λογική μας να κατανοήσει τον προοδευτικό χαρακτήρα του θεϊκού σχεδίου και τα προοδευτικά βήματα που πρέπει να ακολουθήσουν όσοι επιθυμούν να πετύχουν την ‘μεταμόρφωση’ από το ανθρώπινο στο θεϊκό ουσιαστικό». (σ. 237)
Ο Έντγκαρ Κέισι (1877-1945), γνωστός και ως Ο Κοιμώμενος Προφήτης, σε κατάσταση έκστασης συχνά μετέδιδε στα μέλη του σοκαριστικές αποκαλύψεις. Ο Κέισι πίστευε τόσο στην πυραμιδολογία όσο και στη μετενσάρκωση και απέδιδε στον εαυτό του σημαντικό ρόλο στην κατασκευή της Μεγάλης Πυραμίδας. «Σε μηνύματα που έλαβε σε έκσταση, ο Έντγκαρ Κέισι είπε ότι η Μεγάλη Πυραμίδα είναι 10.000 ετών και κατασκευάστηκε από την κοινή προσπάθεια Αιγυπτίων, Ατλάντων και νομαδικών Καυκάσιων φυλών από τη Νότια-Δυτική Ρωσία. Η συμμαχία αυτή καθοδηγούνταν από τον Ερμή, τον αιγύπτιο αρχιερέα με το όνομα Ρα Τα (την προηγούμενη ενσάρκωση του Κέισι) και από τον σύμβουλο Ίσιδα.
Η πυραμίδα λειτουργούσε ως αποθήκη όλης της ιστορίας της ανθρωπότητας και των προφητειών μέχρι το 1998 (όπου, σύμφωνα με τον Κέισι, θα λάμβανε χώρα η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού), γραμμένη στη γλώσσα των μαθηματικών, της γεωμετρίας και της αστρονομίας. Ο Κέισι ισχυριζόταν ότι η πυραμίδα ήταν επίσης ναός όπου γίνονταν τελετές μύησης και ότι εκεί, χιλιάδες χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια των ‘χαμένων χρόνων’ του, ο Ιησούς μυήθηκε ως προετοιμασία για το δημόσιο έργο του». (Rosemary Ellen Guiley, Encyclopedia of Mystical and Paranormal Experiences, σ. 492)
Το 1931, η εταιρεία Deseret News Publishing Company, επίσημος εκδότης της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, εξέδωσε το βιβλίο του Φράνσις Μ. Ντάρτερ. Στο βιβλίο αυτό με τίτλο Our Bible in Stone: Its Divine Purpose and Present Day Message («Η Βίβλος μας σε λίθο: ο Θεϊκός της σκοπός και το μήνυμα για τη σύγχρονη εποχή»), ο συγγραφέας αφιερώνει πολλές σελίδες σε υπολογισμούς βασισμένους στη Βίβλο και στην πυραμιδολογία. Πιο κοντά στο τέλος του βιβλίου του, του οποίου το εξώφυλλο κοσμούσε η εικόνα της Μεγάλης Πυραμίδας, ο Ντάρτερ αναφέρεται στη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού. Γράφει: «Σε ένα από τα έργα μου — The Time of the End — ανέλυσα τις σημαντικότερες προφητείες που καταγράφονται στην εβραϊκή Βίβλο. Με βάση αυτές τις καταγραφές βρέθηκε ότι η τελική ημερομηνία της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού τοποθετείται στο έτος 1940 μ.Χ. Η Μεγάλη Πυραμίδα, προφανώς, τοποθέτησε αυτό το γεγονός πιο κοντά στο τέλος του 1936. Όσο για μένα, περιμένω αυτή την ημερομηνία περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη». (σ. 144)
Ο Ανατολαιολόγος Ρ. Α. Σβαλέρ ντε Λούμπιτς, που απεβίωσε το 1953, υποστήριζε ότι οι Αιγυπτιολόγοι «απέτυχαν να “σκέφτονται αιγυπτιακά“». Εξηγούσε: «Όταν τα ιερογλυφικά κείμενα και οι επιγραφές ερμηνεύονται με αυτόν τον τρόπο, κάθε πτυχή της αιγυπτιακής κουλτούρας αποκτά μια νέα διάσταση. Έτσι, οι αιγυπτιακοί θεοί με κεφάλια ζώων — ο Ανούβις με κεφάλι σκύλου, η θεά Μπάστ με μορφή γάτας, ο Θώθ με κεφάλι ιβίδα, ο άρχοντας της σοφίας και της μαγείας — αντιπροσωπεύουν κοσμικές λειτουργίες όπως η γέννηση, ο θάνατος και η μετενσάρκωση». Δεν προκαλεί έκπληξη ότι αυτές οι μη παραδοσιακές και αντιεπιστημονικές ιδέες «υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό πολλοί δυτικοί αποκρυφιστές, που έβλεπαν σε αυτές επιβεβαίωση της δικής τους πίστης στην ύπαρξη αρχαίας σοφίας, η οποία είτε χάθηκε είτε επιβίωσε μόνο στις παραδόσεις μικρών και συχνά μυστικών αποκρυφιστικών ομάδων». (Francis King, The Supernatural: Wisdom From Afar, σσ. 70-71)
Πιο βαθιά εγκλωβισμένος σε αυτό το βάλτο, ο δημοφιλής στη δεκαετία του ’60 και ’70 συγγραφέας Έριχ φον Ντάνικεν, συγγραφέας του βιβλίου Chariots of the Gods?, σε άλλο έργο του εξηγούσε: «Ποιος στις μέρες μας μπορεί ακόμη να αποδεχθεί τις “σοβαρές” αρχαιολογικές ερμηνείες που λένε ότι αυτά τα λιθάρια μεταφέρονταν επάνω σε επικλινείς επιφάνειες με τη βοήθεια ξύλινων κυλίνδρων; Ίσως η αλήθεια να είναι ότι ταξιδιώτες από το διάστημα βοήθησαν με την προηγμένη τεχνολογία τους». (In Search of Ancient Gods, σ. 60)
Για τις πολλές άγριες προβλέψεις που έγιναν από πυραμιδολόγους τον προηγούμενο αιώνα, η «Εγκυκλοπαίδεια του αποκρυφισμού και της παραψυχολογίας» παρατηρεί εύστοχα: «Αξίζει να προστεθεί πως υπολογισμοί βασισμένοι στη σύγκριση του Empire State Building και του Πύργου του Άιφελ με βιβλικές προφητείες μπορούν επίσης να παράγουν εκπληκτικές προβλέψεις». (Leslie A. Shepard, επιμ., Encyclopedia of Occultism and Parapsychology, τόμ. 2, σ. 759)
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ
Τα τελευταία χρόνια, χάρη στην επιδημία της θεολογίας της Νέας Εποχής που έχει επηρεάσει όλα τα κοινωνικά στρώματα, η δημοτικότητα της πυραμιδολογίας αυξάνεται ξανά. Ωστόσο, πλέον δεν πρόκειται απλώς για μια μέθοδο πρόβλεψης μελλοντικών γεγονότων. Η ίδια η μορφή της πυραμίδας θεωρείται υπερφυσική πηγή δύναμης ή ενέργειας. Η δύναμη της πυραμίδας έχει γίνει το βασικό στοιχείο για τα πάντα, από την κτηνιατρική μέχρι τα μηνύματα εξωγήινων.
Ο Σέρζ Κινγκ στο έργο του Pyramid Energy Handbook παρουσιάζει μία από τις πιο ενδιαφέρουσες αναφορές σχετικά με τη δύναμη της πυραμίδας. Ο Κινγκ διηγείται πώς οι άνθρωποι μπορούν να βοηθήσουν τα σκυλιά, τις γάτες, τα ψάρια και τα κατοικίδιά τους: «Πρόσφατα, μία από τις συνεργάτιδές μου ανέφερε ότι τοποθέτησε μια πυραμίδα πάνω από το κλουβί ενός ταραγμένου πτηνού. Το πουλί αμέσως πέταξε προς την κορυφή του κλουβιού με φανερή πρόθεση να πλησιάσει όσο το δυνατόν πιο κοντά στην πυραμίδα και έκτοτε έγινε πολύ πιο ήρεμο από πριν». (σσ. 92-93)
Οι οπαδοί της Νέας Εποχής πιστεύουν ότι η δύναμη της πυραμίδας μπορεί να ωφελήσει όχι μόνο τα κατοικίδια, αλλά και τους ίδιους, ισχυριζόμενοι ότι μπορούν να φορτιστούν ενεργειακά από αυτήν. Στο «Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Παραψυχολογίας» της Τζουν Μπλέτζερ, περιγράφεται η λεγόμενη «διαλογιστική πρακτική στην πυραμίδα». Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, το άτομο καλείται να «κάθεται κάτω από μια κρεμαστή πυραμίδα ή μέσα σε μια μεγάλη πυραμίδα· μερικοί στρέφουν το πρόσωπό τους προς την ανατολή· κάποιοι νιώθουν πλήρη χαλάρωση, άλλοι ροή ενέργειας· αυτή η ενέργεια δεν βλάπτει τον άνθρωπο, όμως μπορεί να είναι υπερβολική, γι’ αυτό το άτομο πρέπει να γνωρίζει τα όριά του». (June Bletzer, Encyclopedic Psychic Dictionary, σ. 519)
Πολλοί οπαδοί της Νέας Εποχής θεωρούν ότι ο κίνδυνος υπερφόρτωσης από την ενέργεια της πυραμίδας είναι αποδεκτός. Σε τέτοιες στιγμές, «όπως λένε όσοι διαλογίζονται μέσα στην πυραμίδα, οι ψυχικές τους ικανότητες απελευθερώνονται, και κάποιοι ισχυρίζονται ότι επικοινωνούν με εξωγήινους». (Encyclopedia of Mystical and Paranormal Experiences, σ. 493)
Παρότι η πυραμιδολογία αποτελεί ένα κλειστό ιδεολογικό πλαίσιο, συχνά συνοδεύεται από άλλες πεποιθήσεις. Πρώτον, οι αποκρυφιστικές και Νεοεποχίτικες ομάδες που ασκούν την πυραμιδολογία τείνουν να πιστεύουν στη μετενσάρκωση. Δεύτερον, πολλοί οπαδοί των ειδωλολατρικών θρησκειών και της αιγυπτιακής πολυθεΐας, λόγω θεολογικών αντιλήψεων, επίσης ασκούν πυραμιδολογία. Τέλος, η πυραμιδολογία συνδέεται στενά με τη αριθμολογία και την μαντεία, καθώς και αυτές οι διδασκαλίες βασίζονται στην παραποίηση και χειραγώγηση αριθμών για τις προβλέψεις τους.
ΠΗΓΗ: https://apologetika.ru/GI-022/%D0%9F%D0%B8%D1%80%D0%B0%D0%BC%D0%B8%D0%B4%D1%8B
