 |
| Φωτογραφία Valdemaras D. |
ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ τοῦ ἱεροῦ 15 Αὐγούστου ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ὅρισε νὰ
ψάλλονται στοὺς ναοὺς ἐναλλὰξ οἱ δύο Παρακλητικοὶ Κανόνες, ὁ Μέγας καὶ ὁ
Μικρός, οἱ ὁποῖοι ἀπευθύνονται στὴν Παναγία μας καὶ ἔχουν παρακλητικὸ –
ἱκετευτικὸ χαρακτήρα. Τὴν παρακαλοῦμε, «ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν»,
νὰ εἶναι ἀέναος πρεσβευτής μας στὸ Υἱό Της καὶ Θεὸ μας Κύριο Ἰησοῦ
Χριστό. Νὰ ἱκετεύει γιὰ τὰ πολλὰ ἡμῶν ἁμαρτήματα, νὰ τύχουμε τοῦ θείου
ἐλέους. Νὰ μᾶς χαρίζει τὸ πολύτιμο ἀγαθὸ τῆς ὑγείας. Νὰ μᾶς προστατεύει
στὶς δυσκολίες τῆς ζωῆς. Νὰ μᾶς προφυλάσσει ἀπὸ τοὺς καθημερινοὺς
κινδύνους. Νὰ μᾶς ἐνδυναμώνει νὰ ἀντιμετωπίζουμε μὲ καρτερία καὶ ἡρωισμὸ
τὶς δοκιμασίες μας. Νὰ γεμίζει τὴν ψυχή μας μὲ ἐλπίδα καὶ αἰσιοδοξία,
ὥστε νὰ μὴ μᾶς καταβάλει τὸ ἄγχος τῆς καθημερινότητας. Νὰ διάγουμε βίο
ἥσυχο «ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι».
Πρόκειται γιὰ δύο ὑπέροχα
ποιητικὰ καὶ ὑμνολογικὰ κείμενα, πολὺ σπουδαίων ὑμνογράφων. Ὁ Μικρὸς
Παρακλητικὸς Κανόνας εἶναι ποίημα κάποιου Θεοστηρίκτου Μοναχοῦ, ὁ ὁποῖος
ἔζησε τὸν 9ο αἰώνα καὶ ὁ Μεγάλος Παρακλητικὸς Κανόνας εἶναι ποίημα τοῦ
εὐσεβοῦς αὐτοκράτορα τῆς Νικαίας, Θεοδώρου Λάσκαρη Β΄ (1254-1278). Ἂς
φροντίσουμε αὐτὲς τὶς ἡμέρες νὰ συμμετέχουμε στὶς ἱερὲς αὐτὲς
ἀκολουθίες, νὰ ἀποδώσουμε τὴν δέουσα τιμὴ στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἡ Ὁποία
ἀξιώθηκε νὰ γίνει ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ καὶ δι’ αὐτῆς νὰ συντελεστεῖ τὸ
ἔργο τῆς θείας οἰκονομίας.
