Τοῦ Ἁγίου Πνεύματος! Διάβαζα τὴν «Φωνὴ τοῦ Κυρίου» καὶ βλέπω τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μὲ πεζὸ γράμμα. Ἔχει γίνει τῆς μόδας νὰ γράφεται σὲ κείμενα θεολογικοῦ περιεχομένου τὸ «Ἅγιο Πνεῦμα» μὲ πεζὸ α μὲ τὴν λογικὴ ὅτι τὸ «ἅγιο» εἶναι προσδιορισμός. Πρόκειται σαφῶς γιὰ λάθος ἄγνοιας. Σύμφωνα μὲ τοὺς κανόνες, ὅταν ἕνα θρησκευτικὸ ὄνομα ἀποτελεῖται ἀπὸ μία ἢ περισσότερες λέξεις γράφονται ὅλες μὲ κεφαλαῖο ἀρκτικὸ γράμμα ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἄρθρα (Γ. Παπαναστασίου, Νεο-ελληνικὴ Ὀρθογραφία, τ. Β΄. Ἰνστιτοῦτο Νεοεληνικῶν Σπουδῶν, σελ. 447). Τὸ ἐπίθετο «ἅγιος» εἶναι μέρος τοῦ ὀνόματος καὶ ὄχι ἁπλὸς προσδιορισμός. Ὁμοίως γράφουμε Θεία Πρόνοια, Ἁγία Τριάδα. Κεφαλαιογραφοῦνται καὶ οἱ θρησκευτικοὶ ὅροι τῆς χριστιανικῆς πίστεως: Ἁγία Τράπεζα, Ἅγιο Μύρο, Θεία Λειτουργία. Μὲ κεφαλαῖο γράφονται καὶ οἱ προσωνυμίες τῶν ἁγίων: Δημήτριος Μεγαλομάρτυς, Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, Ἱερὸς Αὐγουστῖνος. (βλ. Ἄννα Ἰορδανίδου, Ὁδηγὸς Νεοελληνικῆς Γλώσσας, τ. Α΄, σελ. 111-112, ἐκδ. Πατάκη, Ἀθήνα, 2006). Ἑπομένως Ἅγιο Πνεῦμα μὲ ἄλφα κεφαλαῖο!
