Αὐτὸς ποὺ μαρτυρεῖ πάθος ἢ ἁμάρτημα κάποιου ἀδελφοῦ, τὸ κάνει οπωσδήποτε για μιά ἀπό τίς δύο αἰτίες· ἢ γιὰ νὰ τὸν διορθώσει, ἢ γιὰ νὰ ὠφελήσει κάποιον ἄλλο.
Ἐὰν ὅμως τὸ κάνει ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς δύο αὐτοὺς λόγους, τότε τὸ κάνει ἢ για να κατηγορήσει αὐτόν ἢ ἄλλον, ἢ γιὰ νὰ τὸν διασύρει, καὶ δὲν θὰ ξεφύγει τὴν ἐγκατάλειψη τοῦ Θεοῦ.
᾿Αλλὰ εἴτε περιπέσει σ' αὐτό, εἴτε σὲ ἄλλο ὁπωσδήποτε πταῖσμα, θα καταντροπιαστεῖ κατηγορούμενος καὶ ἐλεγχόμενος ἀπὸ ἄλλους.
Ἐὰν ὅμως τὸ κάνει ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς δύο αὐτοὺς λόγους, τότε τὸ κάνει ἢ για να κατηγορήσει αὐτόν ἢ ἄλλον, ἢ γιὰ νὰ τὸν διασύρει, καὶ δὲν θὰ ξεφύγει τὴν ἐγκατάλειψη τοῦ Θεοῦ.
᾿Αλλὰ εἴτε περιπέσει σ' αὐτό, εἴτε σὲ ἄλλο ὁπωσδήποτε πταῖσμα, θα καταντροπιαστεῖ κατηγορούμενος καὶ ἐλεγχόμενος ἀπὸ ἄλλους.
Ἅγιος Ἀναστάσιος ὁ Σιναΐτης
Ἅπαντα τά Ἔργα σειρά ΕΠΕ Φιλοκαλία των νηπτικών και ασκητικών. Ἐρωταποκρίσεις Τόμος 13Β', σελ. 105 Πατερικαί εκδόσεις Γρηγόριος Παλαμάς Θεσσαλονίκη 1998.
