Τύποι καὶ ἀντίγραφα τοῦ ψευδοπροφήτου τῶν ἐσχάτων καιρῶν
Γράφει ὁ κ. Δημήτριος Β. Ἐμμανουήλ, Ἀναγνώστης
«(Ο ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΗΣ) καταπολεμεῖ μὲ πλάνην καὶ δολιότητα τὴν Ἁγίαν μας Πίστιν, τὴν Ἁγίαν Ὀρθοδοξίαν καὶ προσπαθεῖ νὰ μᾶς ὁδηγήση μὲ σατανικὴν δεξιοτεχνίαν καὶ κατὰ στάδια εἰς τὴν προσκύνησιν τοῦ Σατανᾶ». (π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος)
Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί· «Ὁ Θεὸς νὰ ἐλεεῖ μας»!
Βρισκόμαστε λίγες μόνο ὧρες μετὰ τὴν ἀνακοίνωση τῆς Δ.Ι.Σ. γιὰ τὸν προσωπικὸ ἀριθμό, ἕναν (ἑνιαῖο) ἀριθμὸ ποὺ κλείνει μέσα του, σύμφωνα μὲ τὴν ἐν λόγῳ Ἀπόφαση, τρεῖς ἄλλους ἀριθμούς, δηλαδὴ τὸν ἀριθμὸ τοῦ Δελτίου Ταυτότητας, τὸν (φορολογικὸ) ἀριθμὸ τοῦ ΑΦΜ καὶ τὸν (τῆς ὑγείας) ἀριθμὸ τοῦ ΑΜΚΑ. Ἐπιπλέον μὲ τὸν Π.Α. πρόκειται νὰ συνδεθοῦν καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι «ἀριθμοὶ» τῶν μητρώων τοῦ Δημοσίου Τομέα ποὺ ἀφοροῦν τὸ πρόσωπό μας.
Ἐν πρώτοις αὐτὸ ποὺ κάνει μεγάλη ἐντύπωση εἶναι α) ἡ ἀντίληψη τῆς ΔΙΣ περὶ τῶν παλαιῶν Ταυτοτήτων. «Ὁ προσωπικὸς ἀριθμός», διαβάζουμε στὴν Ἀνακοίνωση ὅτι «ὑποκαθιστᾶ ὑφισταμένους ἀριθμοὺς (ΑΔΤ, ΑΦΜ, ΑΜΚΑ) ποὺ ἤδη κατέχουν τὰ φυσικὰ πρόσωπα» καὶ ἑπομένως αὐτὸ ποὺ μᾶς λέγουν οἱ 12 Συνοδικοὶ εἶναι ὅ,τι τὸ Δελτίο Ταυτότητας τοῦ Ἕλληνα πολίτη πάντοτε ἦταν συνδεμένο – ταυτισμένο ὄχι μὲ τὸ ΠΡΟΣΩΠΟ μας, ἀλλὰ μὲ ἕνα ΑΡΙΘΜΟ… ποὺ ἁπλὰ σήμερα ἀντικαθίσταται ἀπὸ ἕνα ΑΛΛΟ ἀριθμό! Καὶ β) ἡ ἀντίληψη τῆς ΔΙΣ περὶ τοῦ «προσωπικοῦ ἀριθμοῦ» καὶ τῶν νέων ταυτοτήτων. Πουθενὰ δὲν γίνεται λόγος γιὰ τὴν σύνδεση τοῦ ΠΑ μὲ τὰ νέα «Δελτία Ταυτοτήτων»…
Δεύτερη παρατήρηση, σημαντικὴ εἶναι ὅτι ὁ ὀνομαζόμενος ὡς «προσωπικὸς ἀριθμὸς» πέρα ἀπὸ Δελτίο Ταυτότητας γίνεται (ταυτόχρονα) καὶ «προσωπικὸς φορολογικὸς ἀριθμὸς» ἢ ἀλλιῶς Δελτίο Φορολογικῆς Ταυτότητας. Νὰ ἀναφέρουμε ὅτι ἤδη κανεὶς Ἕλληνας πολίτης δὲν μπορεῖ νὰ ἀγοράσει ἢ νὰ πουλήσει, ἐὰν δὲν ἔχει βεβαίωση φορολογικὴ περὶ τῆς μηδενικῆς ὀφειλῆς του στὸ κράτος, «ὀφειλὲς» στὸ Δημόσιο ποὺ προκύπτουν ἀπὸ «ὑγειονομικὰ» καὶ ἄλλα πρόστιμα… Ὁ νοῶν νοείτω (τὸ περὶ ἀπολύτου πειθαρχίας τῶν πολιτῶν μήνυμα).
Τρίτη ἐντύπωση ἐπίσης σοβαρή, δημιουργεῖ ἡ ἐπαλήθευση τῶν προφητικῶν λόγων τοῦ π. Σάββα Ἀχιλλέως, ὅτι ὁ τοῦ Ἀντιχρίστου (κρατικὸς) ἔλεγχος – χάριν ἀσφαλείας – θὰ κλείνει μέσα του ΚΑΙ τὴν ὑγειονομικὴ ταυτότητα τῶν πολιτῶν…
Συμπέρασμα: Ὁ ἕνας αὐτὸς ἀριθμός, ποὺ κατ’ οὐσία κλείνει μέσα του τοὺς τρεῖς «ἄλλους» ἀριθμοὺς ἀποκαλύπτει τὴν ἐν προσώπῳ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ εἰκόνα τοῦ ΠΟΛΙΤΗ, μία ΕΙΚΟΝΑ «ἀφοσίωσης» («Ναὶ σὲ ὅλα»), ἀπὸ τὴν ὁποία θὰ ἐξαρτᾶται τὸ ἂν θὰ τοῦ ἐπιτρέπεται – σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο -νὰ «ἀγοράζει ἢ νὰ πουλάει», «νὰ ταξιδεύει ἢ νὰ ἐργάζεται στὸ ἐξωτερικό…», «νὰ μετακινεῖται ἐλεύθερα στὸ ἐσωτερικὸ ἀγοράζοντας κάποιο ὑγειονομικὸ πιστοποιητικό…» καὶ τὰ ὅμοια. Και αὐτὸ ποὺ τώρα ἔρχεται στὸ νοῦ μας εἶναι ὁ λόγος τοῦ εὐαγγελιστῆ Ἰωάννη τοῦ Θεολόγου γιὰ πτώση (σφράγισμα), ἐὰν εἶναι δυνατὸν καὶ αὐτῶν τῶν ἐκλεκτῶν (=Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν) διὰ τῆς προσκυνήσεως τῆς εἰκόνας τοῦ (Πρώτου) Θηρίου, δηλ. τοῦ Ἀντιχρίστου. [Θυμίζουμε ἐδῶ ὅτι τὸ δεύτερο Θηρίο ἀκούει στὸ ὄνομα «Ψευδοπροφήτης» καὶ σχετίζεται κυρίως μὲ τὴν ΙΕΡΑΡΧΙΑ]. Ἐν τέλει ἡ ἀποδοχὴ τοῦ Π.Α. μεταβάλλει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ πρόσωπο (=ἐλεύθερο ἄνθρωπο) σὲ ἕνα καταχρεωμένο πρόσωπο (=δοῦλο τῶν παθῶν, τῆς ἀνομίας, καὶ ὑπηρέτη τοῦ Ἀνόμου)…
ΠΡΩΤΑ Η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ [ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ] ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΤΟ 666
Ἀδελφοί, ὁ ἄγνωστος συγγραφέας τοῦ βιβλίου «Διονυσίου Ἀρεοπαγίτου Συγγράμματα – Α΄ Μέρος: Περὶ ἐκκλησιαστικῆς καὶ οὐράνιας ἱεραρχίας. Β΄ Μέρος: Περὶ Θείων ὀνομάτων, Περὶ μυστικῆς θεολογίας.» εὐχαριστεῖ τὸν ἕνα Θεό, τὸν αἴτιο ὅλων τῶν ἀγαθῶν, πρῶτον «ποὺ μᾶς χαρίζει τὴ δυνατότητα νὰ ὁμιλοῦμε», «καὶ δεύτερον [ποὺ μᾶς χαρίζει τὴ δυνατότητα] νὰ μιλοῦμε ὀρθὰ» [3/σ. 549].
Στὴν εἰσαγωγή του διαβάζουμε τὰ ἑξῆς περὶ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ λόγια: «Ἔχομε σήμερα στὰ χέρια μας τέσσερις πραγματεῖες τοῦ Διονυσίου τοῦ Ἀρεοπαγίτου καὶ δέκα ἐπιστολές. Μία πρώτη ὁμάδα θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε ἀποτελοῦν ἡ ‘Περὶ τῆς οὐρανίας ἱεραρχίας’ καὶ ἡ ‘Περὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱεραρχίας’. Στὰ δύο αὐτὰ ἔργα του ὁ Διονύσιος ἀσχολεῖται μὲ ὅλη τὴν κλίμακα τῶν πλασμάτων ἀπὸ τὴν πρώτη τάξη τῶν ἀγγέλων ὥς τὸν τελευταῖο πιστό, ποὺ μποροῦν νὰ δεχθοῦν τοὺς θείους φωτισμούς.» (σ. 187), προκειμένου νὰ ἐπιτύχουν «τὴν κάθαρση, τὸν φωτισμὸ καὶ τὴν τελείωση» (σ.195).
Καὶ συνεχίζει: «Τονίζεται ὁ ἰδιαίτερος τρόπος φωτισμοῦ τῆς πρώτης τάξης ποὺ εἶναι «μυστικότερος» – σὰν πιὸ νοητὸς καὶ δυσκολότερος στὴν κατανόηση γιὰ τοὺς ἀνθρώπους – καὶ «λαμπρότερος», ἐπειδὴ προέρχεται κατευθεῖαν ἀπὸ τὸν Πατέρα τῶν φώτων. Ὁ φωτισμὸς αὐτὸς ἀπὸ τὴν πρώτη τάξη μεταβιβάζεται, μὲ δεύτερη ἀκτινοβολία τώρα στὴ δεύτερη τάξη κι ἀπὸ αὐτὴν στὴν Τρίτη μὲ Τρίτη ἀκτινοβολία. Ἀπὸ τὴν Τρίτη τάξη [ποὺ τὴν συναποτελοῦν οἱ ἀρχές, οἱ ἀρχάγγελοι καὶ οἱ ἄγγελοι «ποὺ εἶναι καὶ οἱ πλησιέστεροι σὲ ἐμᾶς»] ὁ φωτισμὸς φθάνει στὴν ἱεραρχία ἐμᾶς τῶν ἀνθρώπων μὲ τὸν ἴδιο κανόνα τῆς εὐκοσμίας καὶ τάξης. Κάθε τάξη γίνεται ἑρμηνευτὴς καὶ ἀγγελιοφόρος τῆς προηγούμενης. Ὁ ἴδιος χωρισμὸς ποὺ γίνεται σὲ κάθε ἱεραρχία γίνεται καὶ σὲ κάθε τάξη. Ὁ κανόνας αὐτὸς [τῆς μετάδοσης τῶν θείων φωτισμῶν] ἰσχύει καὶ γιὰ κάθε οὐράνιο κι ἀνθρώπινο νοῦ ξεχωριστὰ κι ἔχει κι ἐκεῖνος δυνάμεις πρῶτες, ἐνδιάμεσες καὶ τελευταῖες ποὺ ἐνεργοποιοῦνται ἀνάλογα στὸν καθένα γιὰ τὴν ἐπιτυχία τῆς κάθαρσης, τοῦ φωτισμοῦ, τῆς τελείωσης» (σ. 195).
Σημαντικὸ πρὸς κατανόηση τοῦ σκοποῦ μας… ἀποτελοῦν καὶ τὰ παρακάτω λόγια ἀπὸ τὴν εἰσαγωγὴ τοῦ βιβλίου, ποὺ ἀναφέρονται στὴν οὐράνια Ἱεραρχία καὶ καταλήγουν στὸν ΙΕΡΑΡΧΗ – ΕΠΙΣΚΟΠΟ.
«Στὸ δωδέκατο κεφάλαιο δίνει λύση (ὁ Συγγραφέας) στὴν ἀπορία, γιατί ὁ ἱερέας ἀποκαλεῖται ἄγγελος, λέγοντας ὅτι καὶ οἱ ἱερεῖς ἔχουν ἐξαγγελτικὴ ἰδιότητα τῶν ἀγγέλων καὶ ὑψώνονται κατὰ τὴ δύναμή τους στὸ πρότυπο τῆς ἐξαγγελίας, ποὺ εἶναι οἱ ἄγγελοι.
Ἀναφέρεται παρακάτω (κεφ. ΙΔ΄) στὴν ἀποστολὴ ἑνὸς σεραφεὶμ γιὰ τὸν καθαρισμὸ τοῦ Ἡσαΐα. Κανονικὰ ἔπρεπε νὰ σταλεῖ ἄγγελος κι ὄχι σεραφείμ. Ὁ συγγραφέας παρατηρεῖ ὅτι πρόκειται πράγματι γιὰ ἄγγελο ποὺ ὀνομάστηκε σεραφεὶμ (σ.σ. Τὴν πρώτη τάξη τῆς οὐράνιας ἱεραρχίας συναποτελοῦν τὰ σεραφείμ, τὰ χερουβὶμ καὶ οἱ θρόνοι) ἐξαιτίας τοῦ καθαρτικοῦ ἔργου ποὺ εἶχε νὰ ἐπιτελέσει. Δίνει καὶ τὴν ἐξήγηση ὅτι ὁ ἄγγελος τοῦ Ἡσαΐα ὀρθῶς ἀποκαλεῖται σεραφείμ, γιατί εἶναι πραγματικὰ ἡ δύναμη τῶν σεραφείμ, ποὺ περνώντας διὰ μέσῳ ὅλων τῶν οὐρανίων νόων ἐνεργεῖ μὲ τὸν ἄγγελο στὸν προφήτη.». Καὶ καταλήγει: «Τὸ ἴδιο καὶ ἐμεῖς λέμε ὅτι ὁ ἐπίσκοπος ἐνεργεῖ τὸ τριπλὸ ἔργο τῆς κάθαρσης, τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς τελείωσης μέσῳ τῶν ἱερέων καὶ τῶν διακόνων, ἀφοῦ αὐτοὶ ἔλαβαν τὴ δύναμη ἀπὸ ἐκεῖνον.» (σ. 196).
Συμπέρασμα: ΙΕΡΑΡΧΙΑ σημαίνει πρόσωπα ποὺ εἶναι ἐγγύτερα τοῦ Πατρὸς τῶν φώτων, πρόσωπα φωτεινὰ (π.χ. ἅγιος Παΐσιος) ἀλλὰ καὶ τάξεις ἀσάλευτες (π.χ. κληρικῶν καὶ μοναχῶν) ποὺ ἔχουν γνώση ἀληθινὴ ἀλλὰ καὶ διδασκαλία ὀρθή. Πρόσωπα ἀγαθὰ ποὺ ἔχουν τὴν «ἐξαγγελτικὴ ἰδιότητα τῶν ἀγγέλων», ποὺ ἐν τέλει βοηθοῦν τὸν ἄνθρωπο (ἀλλὰ καὶ τὰ ἔθνη) εἰς τὴν προσωπικὴ τελείωση – σωτηρία. ΙΕΡΑΡΧΙΑ σημαίνει κυρίως ὅτι Ἐπίσκοποι, Ἱερεῖς καὶ Διάκονοι στέκονται πνευματικὰ ὑψηλὰ καὶ ὁδηγοῦν τὸ τοῦ Θεοῦ ποίμνιο εἰς ὁδὸν σωτηρίας. ΙΕΡΑΡΧΙΑ σημαίνει ὅτι καὶ ὁ τελευταῖος Χριστιανὸς ποὺ ἔχει φώτιση Θεοῦ ἔχει χρέος νὰ διδάξει τοὺς λιγότερο φωτισμένους ἀδελφούς του…
[Ἐν σχέσει μὲ τὴ φράση: «Ὁ ἐπίσκοπος ἐνεργεῖ τὸ τριπλὸ ἔργο τῆς κάθαρσης, τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς τελείωσης μέσῳ τῶν ἱερέων», ὁ λόγος τοῦ π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου βρίσκει τὴν πλήρη ἐφαρμογή του. Εἶπε, ‘Μὴ περιμένετε ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς «ἱερεῖς», λυπᾶμαι ποὺ τὸ λέω. «Ὁ σώζων ἑαυτὸν σωθήτω»’ (=«σὲ περίπτωση γενικοῦ καὶ μεγάλου κινδύνου, ὅταν ὁ καθένας μπορεῖ καὶ πρέπει νὰ βοηθήσει μόνο τὸν ἑαυτό του»). Ἰδοὺ καὶ ἕνα ζωντανὸ παράδειγμα. Ὁ ἀδελφὸς Εἰρηναῖος λίγες μέρες ΠΡΙΝ τὴν ἀνακοίνωση τῆς Ἀπόφασης εἶπε πρὸς τὸν πνευματικό του, «Πάτερ, τί θὰ κάνουμε μὲ τὸν προσωπικὸ ἀριθμό;». Ἀπάντηση τοῦ ἱερέως: «Θὰ κάνουμε ὅ,τι πεῖ ὁ Ἐπίσκοπος καὶ ἡ Σύνοδος»…!]
ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΩΝ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΩΝ (ΑΧΘΟΦΟΡΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ)
Εἴχαμε ἀναφέρει παλαιότερα ὅτι ἕνα γνώρισμα τοῦ ψευδοπροφήτη εἶναι ὅτι λέει στὸν καθένα αὐτὸ ποὺ τοῦ ἀρέσει. Καὶ αὐτὸ ποὺ ἔχει ἀξία νὰ ἀκούσουμε σήμερα εἶναι τὸ πιὸ εἶναι τὸ ἔργο τοῦ ψευδοπροφήτη τῶν ἐσχάτων χρόνων.
Πρὶν ἀκούσουμε τὴν σχετικὴ ὀρθὴ διδασκαλία τοῦ π. Χαραλάμπους Βασιλοπούλου, καλὸ εἶναι θὰ θυμηθοῦμε τρεῖς σχετικὲς μὲ τὴν ὑπόθεσή μας δηλώσεις ἐπώνυμων ἀνδρῶν.
• Ὁ Θεόδωρος Πάγκαλος (ὑπουργὸς ἐξωτερικῶν): «Σὲ ἐρώτηση τοῦ δημοσιογράφου Ν. Παπανικολάου, γιατί δὲν ἀλλάζουν τὸ 666, ἐφ’ ὅσον ἀντιδρᾶ ἡ Ἐκκλησία καὶ ὁ λαός, ἀπήντησε: Δὲν μποροῦμε νὰ τὸν ἀλλάξουμε, διότι ἀλίμονο, ἐὰν ἐμεῖς περιέλθουμε στὴ λογικὴ στὸ νὰ ἀκοῦμε μία χούφτα παράξενους ἀνθρώπους (Mega – «Ἐνώπιος Ἐνωπίῳ», ἀμέσως μετὰ τὴν ἐπικύρωση τῆς Συνθήκης Σένγκεν)»
• Ὁ Ἰωάννης Λοβέρδος (Δημοσιογράφος) εἶπε: «Ὁ ἀριθμὸς 666 θὰ βρίσκεται γιὰ τὶς ἀνάγκες τῆς μηχανογράφησης στὶς νέες ταυτότητες ποὺ προβλέπονται συνεπείᾳ τῆς κύρωσης τῆς Συνθήκης Σένγκεν» (Ἐφημερὶς «Ἐπενδυτής», Σάββατο 14-6-97)
• Ὁ Γεώργιος Πασχαλίδης (Ὑπουργὸς παρὰ τῷ Πρωθυπουργῷ), «Καθησυχάζων τὴν ἐπιτροπὴ τῶν Ἀρχιερέων ποὺ τὸν ἐπισκέφθηκαν διὰ τὸ θέμα, ἐδήλωσε: «Τὸ 666 δὲν εἶναι κάτι κακό. Εἶναι ἁπλῶς ἕνας ἀριθμὸς πρὶν τὸ 667 καὶ μετὰ τὸ 665!» (ἐφημερὶς «Ἐλευθεροτυπία», 11-6-97) [2]
(Ὁ π. Χαράλαμπος σημειώνει:) «Τὸ θηρίο αὐτὸ ἔχει σὰν κύριο ἔργο νὰ ὑπηρετήση τὸν Ἀντίχριστο, ὁδηγώντας τὸν κόσμο στὴν προσκύνησί του μὲ ἔργα πλάνης. Ποιὸ εἶναι, λοιπό, τὸ δεύτερο θηρίο; Ποιὸς εἶναι, δηλαδή, ὁ ψευδοπροφήτης;»,
«Τὸ πρῶτο θηρίο εἶναι ὁ Ἀντίχριστος τῶν τελευταίων ἡμερῶν τοῦ κόσμου. Τῶν πρώτων χριστιανικῶν χρόνων τύπος τοῦ Ἀντιχρίστου ἦταν ἡ Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία. Τὸ δεύτερο θηρίο, τύπος, τοῦ ψευδοπροφήτου κατὰ τὴν περίοδο τῆς χριστιανομάχου Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ἦσαν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ θεράποντες τῆς εἰδωλολατρικῆς πλάνης. Τὸ ἔργο τῶν ψευδοπροφητῶν εἶχε ἀναλάβει τότε τὸ εἰδωλολατρικὸ ἱερατεῖο, τὸ ὁποῖο ἔκαμνε τὰ πάντα, γιὰ νὰ πείσει καὶ ἐξαναγκάσει ὅλους, καὶ κυρίως τοὺς καρτερόψυχους Χριστιανοὺς νὰ θυσιάσουν στὰ εἴδωλα καὶ νὰ προσκυνήσουν τοὺς θεοποιηθέντας Ρωμαίους αὐτοκράτορας. Ἡ ρωμαϊκὴ εἰδωλολατρία, λοιπόν, κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ συγγραφέως ἀλλὰ καὶ ὅλα τὰ πνευματικὰ μέσα τῆς ἀντιθέου δυνάμεως, τὰ ὁποῖα ἐκδηλώθηκαν καὶ θὰ ἐκδηλωθοῦν διὰ μέσου τῶν αἰώνων μὲ ὑπόθαλψι ἀποστασιῶν (σ.σ. τύπου Ἰωνίας, Ἀλεξανδρουπόλεως καὶ Περιστερίου), αἱρέσεων (τύπου Κολυμβαρίου), ἀντιχριστιανικῶν ἰδεολογικῶν καὶ ἰδεολογιῶν (σ.σ. τύπου Καζαντζάκη), ποὺ ἐξυπηρετοῦν ἀντιχρίστους πολιτικὰς δυνάμεις (σ.σ. τύπου πανδημίας καὶ ἀναγκαστικῆς μετάθεσης τῆς Ἀνάστασης «τὴ Δευτέρα ἡμέρα, κατὰ τὰς (τῆς ἀντιχρίστου κυβερνήσεώς μας) Γραφάς») εἶναι τύποι καὶ ἀντίγραφα τοῦ ψευδοπροφήτου τῶν ἐσχάτων καιρῶν.
Ὁ ψευδοπροφήτης ἦταν ἡ ἀντίχριστος ἀπάτη τοῦ εἰδωλατρικοῦ, καὶ ἀντιχριστιανικοῦ ἱερατείου, ποὺ θεοποιοῦσε τὴν κοσμικὴν ἐξουσία.
….Ψευδοπροφήτης σατανικὸς μπορεῖ νὰ χαρακτηρισθεῖ ἐπίσης ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τὸ τερατῶδες αὐτὸ κατασκεύασμα (σ.σ. τὸ ὁποῖο στήριξε μὲ τρόπο Συνοδικὸ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, δηλ. ὅλοι οἱ Ἐπίσκοποί μας) εἶναι χαρακτηριστικὸς τύπος ψευδοπροφήτου τῆς ἐποχῆς μας, διότι καταπολεμεῖ μὲ πλάνη καὶ δολιότητα τὴν Ἁγίαν μας Πίστιν, τὴν Ἁγίαν Ὀρθοδοξίαν καὶ προσπαθεῖ νὰ μᾶς ὁδηγήση μὲ σατανικὴ δεξιοτεχνία καὶ κατὰ στάδια στὴν προσκύνηση τοῦ Σατανᾶ» [4]. Ὁ νοῶν νοείτω.
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ (ΠΡΟΣΕΥΧΗ)
«Ἂν αὐτὰ πάλι εἶναι ἐσφαλμένα ἢ ἐλλιπῆ κι ἔχομε πλανηθεῖ μερικὰ ἢ ὁλικὰ ἀπὸ τὴν ἀλήθεια, τὸν λόγο ἔχει ἡ φιλανθρωπία σου νὰ ἐπανορθώσει αὐτὸν ποὺ ἀγνοεῖ χωρὶς νὰ θέλει καὶ νὰ μεταδώσει δύναμη νοῦ σ’ αὐτὸν ποὺ παρακαλεῖ νὰ μάθει καὶ νὰ ὑπερασπισθεῖ αὐτὸν ποὺ δὲν τὸν φθάνει ἡ δύναμή του καὶ νὰ θεραπεύσει αὐτὸν ποὺ δὲν θέλει νὰ εἶναι ἄρρωστος. Ἔτσι ἄλλα βρίσκοντας μόνος σου, ἄλλα παίρνοντας ἀπὸ ἄλλους, ὁπωσδήποτε ὅμως ἀπὸ τὸν ἀγαθό, νὰ τὰ μεταβιβάσεις καὶ σ’ ἐμᾶς.
Μήτε νὰ κουραστεῖς εὐεργετώντας τὸ φίλο σου. Βλέπεις ὅτι κι ἐγὼ δὲν περιόρισα στὸν ἑαυτό μου καμιὰ ἀπὸ τὶς ἱεραρχικὲς διδασκαλίες σου ποὺ μοῦ ἐμπιστεύθηκες· τὶς ἔχω μεταδώσει καὶ θὰ τὶς μεταδίδω ἀνόθευτες τόσο σ’ ἐσᾶς ὅσο καὶ σ’ ἄλλους ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ, μὲ ὅση ἱκανότητα ἔχω ἐγὼ νὰ μιλήσω κι ἐκεῖνοι ν’ ἀκούσουν, χωρὶς ν’ ἀδικήσω τὴ μετάδοση, ἐκτὸς μόνο ἂν δὲ σταθῶ δυνατὸς νὰ καταλάβω ὅ,τι μεταδίδω καὶ νὰ τὸ διατυπώσω ὀρθά.» [1/σ. 551].
Πτολεμαΐδα 15 Ἰουνίου 2025,
Ἑορτὴ τῶν Ἁγίων Πάντων
Σημειώσεις:
[1] aktines.blogspot.com [2] orthros.eu [3] «Διονυσίου Ἀρεοπαγίτου Συγγράμματα», Ἐκδόσεις Παναγιώτης Σ. Πουρνάρα, Θεσσαλονίκη 2008. [4] «Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΕΞΗΓΗΜΕΝΗ (ΤΟ ΚΑΤΑ ΔΥΝΑΜΙΝ)», ΑΡΧΙΜ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ Δ. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ, «ΤΟ ΕΚ ΤΗΣ ΘΑΛΛΑΣΗΣ ΘΗΡΙΟΝ», ΣΕΛ. 100.
