
Από: Μαρία Παπαδοπούλου Καθηγήτρια
Προς: κ.κ. Μακάριο, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου,
Σεβασμιώτατε, ευλογείτε!
Με λύπη διαβάσαμε την ανοικτή επιστολή σας προς τον Γέροντα Δοσίθεο, ο οποίος, όπως γνωρίζουμε, είναι πνευματικό σας τέκνο. Κάτι το οποίο, δυστυχώς, είναι δυσδιάκριτο μέσα από τα λόγια σας. Λυπούμεθα πολύ για την κίνησή σας αυτή, αλλά πολύ περισσότερο για τα αισθήματα που φαίνεται πως έχετε απέναντί του, καθώς εκείνος σας έχει μεγάλη ευλάβεια και εκτίμηση.
Η εν λόγω ανοιχτή επιστολή σας, που τη δημοσιεύσατε διαδικτυακά, μας παρακινεί κι εμάς να σας απαντήσουμε δημόσια στα κάτωθι ερωτήματά σας:
Ρωτήσατε τον Γέροντα Δοσίθεο εάν πρέπει να αισχύνεται καθώς βάλλεται κατά του Πατριάρχη μας. Στη συνέχεια διατυπώνετε πως εκφοβίζει τους ακροατές του, με δήθεν αιρετικές διδασκαλίες και ιδεοληψίες, καθώς και εχθρούς και προδότες που διαρκώς ξεφυτρώνουν μπροστά του. Αναρωτιόμαστε λοιπόν κι εμείς με την σειρά μας, εάν όλα αυτά που γράφετε τα πιστεύετε ή αν τα γράφετε απλώς, για να πείσετε τους πιστούς για κάτι το οποίο δεν υπάρχει. Αλήθεια, Σεβασμιώτατε, πιστεύετε ότι οι πιστοί, ακόμη κι αν φρόντισαν κάποιοι να μείνουν ακατήχητοι, δεν ενημερώνονται; Σας παραθέτουμε λοιπόν παρακάτω κείμενο, το οποίο βρίσκεται αναρτημένο στην σελίδα της Μητρόπολης Πειραιώς σχετικά με τον παπισμό:
»Πριν από λίγο καιρό Βατικανό και Φανάρι συμφώνησαν να θεσπίσουν κοινό εορτασμό του Πάσχα, αλλά και να συνεορτάσουν τα 1700 χρόνια από την συγκρότηση της Αγίας Α΄ Οικουμενικής Συνόδου. Διερωτόμαστε, όμως, πώς μπορούμε να τιμήσουμε την μεγάλη αυτή Σύνοδο, η οποία συγκροτήθηκε, για να οριοθετήσει την σώζουσα αλήθεια της Εκκλησίας, με τους αιρετικούς δυτικούς, οι οποίοι απομακρύνθηκαν παρασάγγας από την γνήσια πίστη της; Πώς θα μπορέσουμε να συνεορτάσουμε με τον αιρετικό Παπισμό το μεγάλο αυτό γεγονός, όταν αλλοίωσε το Σύμβολο της Πίστεως, που θέσπισε η Μεγάλη Αυτή Σύνοδος, με την προσθήκη του φιλιόκβε; Πώς θα συνεορτάσουμε με τον δυτικό Χριστιανισμό το σημαντικό αυτό γεγονός, όταν αυτός σμίκρυνε τον Χριστό και εν πολλοίς Τον εξοβέλισε από τη γη στον Ουρανό, παίρνοντάς Του τη θέση ο «Πάπας», γινόμενος «αντιπρόσωπός» Του; Πώς είναι δυνατόν να Τον τιμήσουμε, μέσω του «αντιπροσώπου» Του, στην ουσία του εξοβελιστή Του, δεχόμενοι έτσι, εμμέσως πλην σαφώς, την απουσία Του στη γη, παρά το γεγονός ότι μας διαβεβαίωσε ότι «ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ.28,20); Πώς μπορούμε να συνεορτάσουμε την επέτειο της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου με νεοαρειανούς, όταν Αυτή καταδίκασε τον αρχηγέτη της φοβερής αυτής αιρέσεως, Άρειο, και καταδικάζει εσαεί τους ακολούθους του και εν προκειμένω τους νεο-αρειανούς αιρετικούς δυτικούς; Αλλά ο Θεός μας φανέρωσε περίτρανα την αντίθεσή Του σε αυτόν τον ανίερο συνεορτασμό, με τον θάνατο του «Πάπα» Φραγκίσκου και ίσως μας φανερώσει και δι’ άλλων σημείων την αντίθεσή Του!
Περαίνοντας την ανακοίνωσή μας, επισημαίνουμε για πολλοστή φορά την τραγωδία του δυτικού ανθρώπου, να είναι εγκλωβισμένος στην δίνη του παραφθαρμένου Χριστιανισμού, ο οποίος όχι μόνον δεν έχει να προσφέρει κάτι θετικό στον σύγχρονο κόσμο, αλλά μάλλον λειτουργεί ανασταλτικά στην πνευματική πορεία της ανθρωπότητας, οδηγώντας την από πτώση σε πτώση. Η πληθώρα των κακοδοξιών του Παπισμού και του Προτεσταντισμού έχουν ολέθρια αποτελέσματα, για την καθ’ όλου κατάσταση. Εν προκειμένω, η παπική κακοδοξία περί κτιστής χάριτος, απογύμνωσε τους οπαδούς των θρησκευτικών κοινοτήτων της Δύσεως από την ζωογόνο δύναμη της Άκτιστης Χάριτος, ώστε να μην μπορεί να νικήσει τις αντίθεες δυνάμεις του κακού και να έχουν μεταβληθεί οι δυτικές κοινωνίες σε επί γης κολαστήρια!»
Συνεχίζοντας λοιπόν, οφείλουμε να παραθέσουμε τα λόγια των Αγίων μας περί παπισμού, καθώς είμαστε ανάξιοι, αλλά και ακατήχητοι, ώστε να πούμε δικές μας σκέψεις:
➢ Μήπως έκανε λάθος ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, που έλεγε «τον Πάπα να καταράσθε» και δεν έλεγε να συν-προσεύχεσθε και να συν-εορτάζετε μαζί του;
➢ Μήπως έκανε λάθος ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, που έλεγε «Αποφεύγετε τους παπικούς, όπως αποφεύγει κάποιος από φιδιού και από προσώπου πυρός, αλλά και τους »Ορθοδόξους» που σχετίζονται με παπικούς!!»;
➢ Μήπως έκανε λάθος ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, που είπε για τους παπικούς ότι «δεν θα σας δεχθούμε ποτέ σε κοινωνία, εφόσον διατηρείτε το φιλιόκβε»;
➢ Μήπως έκαναν λάθος στη συνέχεια οι 26 Οσιομάρτυρες μοναχοί της Ιεράς Μονής Ζωγράφου Αγίου Όρους, που δεν δέχτηκαν να συλλειτουργήσουν με τους λατίνους και τους λατινόφρονες μνημονεύοντας τον Πάπα και τους έκαψαν στις 10/10/1274;
➢ Μήπως έκανε λάθος ο Άγιος Κοσμάς ο Πρώτος του Αγίου Όρους, που δεν δέχτηκε την ένωση, που αντιστάθηκε στον λατινόφρονα Πατριάρχη Ιωάννη Βέκκο και σφαγιάστηκε και αυτός, αλλά και άλλοι μοναχοί στις Καρυές του Αγίου Όρους;
Όλα τα παραπάνω σχετίζονται με τις αμέτρητες συναντήσεις, συλλείτουργα και συμπροσευχές του Οικουμενικού μας Πατριάρχη που μνημονεύουμε, αγαπούμε και τιμούμε τον θεσμό, καθώς γνωρίζουμε ότι είναι «εις τύπον και τόπο Χριστού». Εν τούτοις, εάν θέλουμε πραγματικά να αγαπούμε τον Χριστό μας και την Ορθόδοξη Πίστη που μας άφησαν οι Άγιοι Πατέρες μας, δεν μπορούμε να σιωπήσουμε σε όλα τα ανορθόδοξα που βλέπουμε να συμβαίνουν στις ημέρες μας και μάλιστα με τις ευχές και την σύμπραξη πολλών Αρχιερέων.
Επίσης, με λύπη διαβάσαμε την παρακάτω δήλωση του Οικουμενικού μας Πατριάρχη: Στις 12 Μαρτίου 2025, κατά τη διάρκεια συνάντησης στην Κωνσταντινούπολη με τον Ελληνοκαθολικό Μελκίτη Πατριάρχη Γρηγόριο Γ’, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίος μίλησε για την θεωρία ότι δεν υπήρχε πραγματικό σχίσμα μεταξύ Ρώμης και Κωνσταντινούπολης το 1054, γράφει το catholicnewsagency.
Μάλλον,
είπε, «υπήρχαν εντάσεις που ενισχύθηκαν με την πάροδο του χρόνου».
Ωστόσο, όπως τόνισε ο κ. Βαρθολομαίος, αυτές οι εντάσεις «δεν είναι
ανυπέρβλητες».
Με αφορμή την 1700η επέτειο της Συνόδου της Νίκαιας, ο
Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναιρεί την Σύνοδο της Νίκαιας! Διαχωρίζει
σαφώς τον εαυτόν του από το πνεύμα της Συνόδου και των Θεοφόρων Πατέρων,
λέγοντας ότι ο (δικός του) «θεός» «έχει ήδη προετοιμάσει το αληθινό
μέλλον για τις εκκλησίες μας»!
Όπως αντιλαμβάνεστε μετά από όλα αυτά
και άλλα τόσα, τα οποία είναι αμέτρητα και δεν θα παραθέσουμε στην αγάπη
σας, είναι άκαιρο και άτοπο να ρωτούμε εάν ο Γέροντας Δοσίθεος
βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου, καθώς υπάρχουν απτές αποδείξεις για όσα κατά καιρούς λέει.
Τέλος, στην επιστολή σας αναφερθήκατε στον τρόπο και στην λιτότητα που διακρίνει την ζωή του Οικουμενικού μας Πατριάρχη, αλλά και στην απλότητα και ταπείνωση του Αρχιεπισκόπου της Κύπρου. Με χαρά και βεβαιότητα σάς γράφουμε ότι ουδέποτε αναφέρθηκε ο Γέροντας Δοσίθεος στην προσωπικότητα ή στην προσωπική ζωή τους, καθώς τότε θα γινόταν η κατάκριση που αναφέρατε. Το να στηλιτεύουμε τα κακώς κείμενα σε ό,τι αφορά στην Ορθοδοξία μας, μόνο ομολογία είναι και ουδόλως κατάκριση, όπως μαθαίνουμε από τους Αγίους μας.
Λυπούμεθα δε, που εκθειάσατε τον Δήμαρχο της Πάφου, ο οποίος δεν κατέχει Θεολογικές γνώσεις, όπως και ο ίδιος δήλωσε, και κυρίως ότι δεν λάβατε υπόψιν άλλους Πνευματικούς ανθρώπους.
Σεβασμιώτατε Άγιε Σιδηροκάστρου,
Ευχόμεθα ο Πανάγαθος Θεός να φωτίζει όλους μας να μετανοήσουμε.
Ευχόμεθα και προσευχόμεθα να συνεχίσετε την πλούσια εκκλησιαστική σας διακονία, για πολλά ακόμη έτη.
Με σεβασμό και αγάπη,
Προσκυνητές της Αγίας Σκέπης Παραποτάμου