Γράφει ὁ κ. Διογένης Δ. Βαλαβανίδης*
Στὶς σημερινὲς μεταβαλλόμενες κοινωνικὲς καὶ πολιτικὲς συνθῆκες στὸ γεωπολιτικὸ ἐπίπεδο, ὅταν διεξάγεται ἀνοικτὸς πόλεμος ἐναντίον τοῦ Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅταν ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος Α΄ κάνει τὰ πάντα, γιὰ νὰ ἐπιβληθεῖ ὡς Ἀνατολικὸς Πάπας, ὅταν ὁ Πάπας Φραγκίσκος στὶς 13 Μαΐου 2023, κατὰ τὴν ἐπίσκεψή του στὴ Γαλλία, δέχεται δημόσια σατανικὰ σύμβολα ἀπὸ τὸν Πρόεδρο τῆς Οὐκρανίας Zelensky, δηλ. τὴν εἰκόνα τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ μὲ σκοτεινὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅταν ἡ ἀνθρωπότητα βρίσκεται σὲ φανερὴ ἀκαταστασία καὶ τὸ ἀνθρώπινο γένος σὲ βαθιὰ ἠθικὴ καὶ πνευματικὴ παρακμή, ἐπισημαίνουμε καὶ προειδοποιοῦμε ὅτι σήμερα ὑπερασπίζεται ἡ οὐσία καὶ τὸ νόημα τῆς ὕπαρξής μας σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο.
Θέλουμε νὰ τονίσουμε ὅτι δὲν εἶναι ἀπαραίτητο νὰ εἶσαι μεγάλος γνώστης τῶν ἐκκλησιολογικῶν καὶ γεωπολιτικῶν καταστάσεων, γιὰ νὰ καταλήξουμε στὸ συμπέρασμα ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει βρεθεῖ στὴ δίνη πολλῶν πολιτικῶν συνδυασμῶν καὶ γεωπολιτικῶν ἀνακατανομῶν. Ἂν ἀναλύσουμε τὴν σημερινὴ πραγματικότητα, καταλήγουμε στὸ συμπέρασμα ὅτι οἱ αἱρέσεις τῆς σύγχρονης ἐποχῆς – σατανισμός, οἰκουμενισμός, μοντερνισμός, φιλελευθερισμὸς καὶ ἡ νέα ψευδὴς διδασκαλία γιὰ τὸν ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΠΑΠΙΣΜΟ, ποὺ μᾶς ἐπιβλήθηκε ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως καὶ τὸν Πατριάρχη του, τὸν παραβάτη τῶν ἱ. κανόνων Βαρθολομαῖο Α΄ – εἶναι οἱ μεγαλύτεροι κίνδυνοι ποὺ ἀπειλοῦν τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Δὲν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι στὴ σημερινὴ ἐποχή, οἱ κύριες συνέπειες τῶν τεράστιων ἀναταραχῶν σὲ ὁλόκληρη τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι: α) Ἡ τρομερὴ κατάσταση τῶν πιστῶν στὴν Οὐκρανία λόγῳ τῆς ἀντικανονικῆς ἀπόφασης τοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου Α΄ νὰ εἰσβάλει στὴ δικαιοδοσία τῆς κανονικῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας. Τέτοιες ἐνέργειες τοῦ παραβάτη τῶν κανόνων τοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς λόγους ποὺ πυροδότησε τὴ σπίθα τῆς σύγκρουσης στὴν Οὐκρανία καὶ προκάλεσε κῦμα κρατικοῦ τρόμου ἀπὸ τὶς οὐκρανικὲς δυνάμεις ἀσφαλείας ἐναντίον μελῶν τῆς κανονικῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, μὲ τὴ μορφὴ σύλληψης καὶ παρενόχλησης ἀρχιερέων, καθὼς καὶ δίωξης μοναχῶν ἀπὸ τὰ μοναστήρια τους. Ἐπίσης, συνέπεια τῆς ἀναστάτωσης στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι οἱ τρομεροὶ βασανισμοί τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τῆς Συρίας, κατὰ κύριο λόγο ἑλληνικῆς καταγωγῆς, ποὺ ἀριθμοῦν περίπου 500.000, καὶ ποὺ ὑπάγονται στὴ δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας.
Ἐκτὸς ἀπὸ τό γεγονός τῶν μὴ κανονικῶν ἐνεργειῶν τοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου Α΄, τὸ ἐρώτημα εἶναι ποιὸς θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι ὁ ἐντολοδόχος ποὺ ἐπινόησε καὶ ἐνεργοποίησε ὅλα αὐτά. Εἶναι γνωστὸ ἐδῶ καὶ καιρὸ ὅτι ἡ ἀμερικανικὴ ὑπηρεσία πληροφοριῶν CIA ἐπέλεξε τὸ ἀρχαῖο Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως καὶ τὸν προκαθήμενό του, προκειμένου νὰ διευκολύνει τὴν ὑλοποίηση τῶν σχεδίων τῶν παγκοσμιοποιητικῶν δυνάμεων τοῦ κόσμου. Μὲ ἄλλα λόγια, ἡ Ἀμερικανικὴ Διοίκηση χρησιμοποίησε τὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως καὶ τὴν ἐπιρροή του στὸν ὀρθόδοξο κόσμο, γιὰ νὰ ἐπιτύχει τοὺς γεωπολιτικοὺς καὶ γεωστρατηγικοὺς στόχους της. Ἀπὸ τοὺς κόλπους αὐτῆς τῆς ὀργάνωσης γεννήθηκε τὸ «Δόγμα τοῦ Ἀγώνα ἐνάντια στὴν Ἀνατολή», τὸ ὁποῖο δημιουργήθηκε ἀπὸ τὸν πρῶτο πολιτικὸ διευθυντὴ τῆς CIA, Ἄλεν Ντάλες, στὸ ὁποῖο δόθηκαν ἀκριβεῖς ὁδηγίες γιὰ τὸ πῶς νὰ καταστρέψουν τὶς παραδοσιακὲς ἀξίες ποὺ ὑπάρχουν στὶς ὀρθόδοξες χῶρες, δηλ. νὰ σβήσουν τὴν ἐθνικὴ συνείδηση τῶν πολιτῶν τους καὶ νὰ σπάσουν τὴ στρατιωτικὴ ἰσχὺ τῶν σλαβικῶν κρατῶν. Ἕνας ἀπὸ τοὺς πρωταρχικοὺς στόχους, λοιπόν, ἦταν καὶ παραμένει ὁ κατακερματισμὸς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Ὡστόσο, πρόσφατα παρατηρήσαμε τὴ φιλοδοξία τοῦ Τμήματος Στρατιωτικῶν Πληροφοριῶν τῆς Βρετανικῆς Μυστικῆς Ὑπηρεσίας Πληροφοριῶν, MI6, νὰ ἀναλάβει τὸ τιμόνι σὲ αὐτὸν τὸν τομέα ἀπὸ τὴν ἀμερικανικὴ διοίκηση καὶ τὴ CIA προκειμένου νὰ ὑλοποιηθεῖ αὐτὸ τὸ σχέδιο. Τό γεγονός αὐτό μᾶς ἐπιβεβαιώθηκε, ὅταν ἔφτασε εἴδηση γιὰ τὴν πρόσφατη (τέλη Ἰανουαρίου 2025) ἐπίσκεψη τῆς ἀντιπροσωπίας τῆς Οὐκρανικῆς Ἕνωσης Ἐκκλησιῶν καὶ Θρησκευτικῶν Ὀργανώσεων στὸ Λονδίνο, ὅπου εἶχαν συναντήσεις μὲ ἐκπροσώπους τοῦ Κοινοβουλίου, τοῦ Βρετανικοῦ ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, μέλη τοῦ Chatham House, καθὼς καὶ μὲ τὸν εἰδικὸ ἐκπρόσωπο τοῦ πρωθυπουργοῦ τῆς Μεγάλης Βρετανίας γιὰ τὴ θρησκευτικὴ ἐλευθερία, κ. David Smith.
Τέτοιες βρετανικὲς τάσεις ἔγιναν πιὸ ὁρατὲς ἰδιαίτερα μετὰ τὴν ἔλευση τοῦ Ντόναλντ Τρὰμπ στὴν κεφαλὴ τῆς ἀμερικανικῆς κυβέρνησης, ὁ ὁποῖος ἀμέσως μετὰ τὴν ἀνάληψη τῶν καθηκόντων του ἐξέδωσε Ἐκτελεστικὸ Διάταγμα γιὰ τὸ ἄνοιγμα εἰδικοῦ Γραφείου Θρησκευμάτων στό Λευκό Οἶκο, μὲ στόχο τὴν προστασία τῶν ἀπειλουμένων χριστιανικῶν κοινοτήτων μὲ τὶς δραστηριότητές του. Τὸ «Κέντρο Προστασίας τῆς Χριστιανικῆς Ταυτότητας» ἀπὸ τὸ Βελιγράδι ἀνταποκρίθηκε ἀμέσως σὲ αὐτὸ καὶ ἤδη στὶς 22 Φεβρουαρίου καὶ 24 Μαρτίου 2025 ἔστειλε ἐπιστολὲς στὸ Γραφεῖο Θρησκευμάτων τοῦ Λευκοῦ Οἴκου, ἐπισημαίνοντας τὰ ὀξύτατα προβλήματα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, συγκεκριμένα: τὶς ἀδιάκριτες δολοφονίες ὀρθοδόξων πιστῶν, κυρίως ἑλληνικῆς καταγωγῆς, στὴ Συρία, οἱ ὁποῖοι ἀριθμοῦν περίπου 500.000 καὶ ὑπάγονται στὴ δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας, καθὼς καὶ τὸν τρόμο ποὺ ἀσκοῦν Οὐκρανοὶ ἀξιωματοῦχοι κατὰ τοῦ κλήρου καὶ τῶν πιστῶν τῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας.
Συνολικά, δὲν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι τὰ παγκόσμια κέντρα ἐξουσίας ἔχουν ἐκτιμήσει ὅτι ὁ κύριος κρίκος τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας εἶναι ἀκριβῶς ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος Α΄, γι’ αὐτὸ κατεύθυναν ὅλες τὶς δραστηριότητες μέσῳ αὐτοῦ, ἐκτιμώντας ὅτι ἔτσι θὰ πραγματοποιοῦσαν μὲ μεγαλύτερη ἐπιτυχία τὴ διάλυση, δηλαδὴ τὸν κατακερματισμὸ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στὸ σύνολό της, ἀλλὰ καὶ τὴν καταστροφὴ τῆς Ὀρθόδοξης ταυτότητας, ποὺ ἀντιπροσωπεύει τὸν ὑποστηρικτικὸ πυλώνα τῆς ὕπαρξης κάθε ὀρθόδοξου ἔθνους. Αὐτὴ ἀκριβῶς ἦταν ἡ βασικὴ ἐπινόηση καὶ σκοπὸς τοῦ ἐμπνευστῆ καὶ διοργανωτῆ αὐτοῦ τοῦ σχεδίου.
Τόσο στὴν CIA καὶ στὴν MI6, ὅσο καὶ στὴν λεγόμενη «Παγκόσμια κυβέρνηση στὴ σκιὰ», γιὰ τὴν ὁποία πολλοὶ ἀναρωτιοῦνται τί ἀντιπροσωπεύει καὶ ποιὸς τὴν ὁδηγεῖ ὥστε νά ἐπιτύχουν πλήρη συμφωνία, θὰ ἀναζητούσαμε πιθανῶς μία ἀπάντηση σὲ αὐτὸ τὸ ἐρώτημα ἐδῶ καὶ πολὺ καιρό, ἐὰν δὲν τὴν εἶχε διαφωτίσει μία ἀπὸ τοὺς πιὸ ἐξέχουσες καθηγήτριες τῆς Νομικῆς Σχολῆς τοῦ Βελιγραδίου, ἡ καθ. Δρ Smilja Avramov, στὸ βιβλίο της «Τριλατεράλα». Στὴν πραγματικότητα, τὸ πραγματικὸ ὄνομα τῆς «Παγκόσμιας Κυβέρνησης τῆς Σκιᾶς» εἶναι ἡ Τριμερὴς Ἐπιτροπή, ἡ ὁποία εἶναι στὴν πραγματικότητα ἕνας ἰδιωτικὸς ὀργανισμός, ποὺ ἱδρύθηκε μὲ στόχο τὴν ἐνίσχυση τῶν στενῶν σχέσεων μεταξὺ ΗΠΑ, Εὐρώπης καὶ Ἰαπωνίας. Δημιουργήθηκε μὲ πρωτοβουλία τοῦ David Rockefeller, σύμφωνα μὲ τὴν ἄποψη τοῦ Zbigniew Bzezinski. Ἡ ὀργανωτικὴ συνάντηση τῆς Τριμεροῦς Ἐπιτροπῆς πραγματοποιήθηκε στὸ κτῆμα τοῦ Ντέιβιντ Ροκφέλερ, τότε προέδρου τοῦ Συμβουλίου Ἐξωτερικῶν Ὑποθέσεων. Ἐκείνη τὴν ἐποχή, ἡ καθηγήτρια Smilja Avramov κατεῖχε τὴ θέση τοῦ προέδρου τῆς Διεθνοῦς Ἕνωσης Δικαίου. Αὐτὸ τῆς ἔδωσε πρόσβαση σὲ ὅλες τὶς βιβλιοθῆκες τοῦ κόσμου, συμπεριλαμβανομένης τῆς Βιβλιοθήκης τοῦ Κογκρέσου στὴν Οὐάσιγκτον, ὅπου ἔμαθε πολλὲς λεπτομέρειες σχετικὰ μὲ τὸ ἔργο τῆς Τριμεροῦς Ἐπιτροπῆς. Στὴ συνέχεια ἐξέδωσε ἕνα βιβλίο μὲ τὸν προαναφερθέντα τίτλο «Τριλατεράλα». Ἀμέσως μετὰ ξέσπασε μεγάλη φωτιὰ στὸ διαμέρισμά της στὸ Βελιγράδι, ὅπου κάηκε ἡ βιβλιοθήκη καὶ μεγάλο μέρος τῆς τεκμηρίωσης, ἐνῶ ἕνα μικρότερο μέρος σώθηκε, γιατί βρισκόταν σὲ ἄλλη θέση.
Ἀπὸ τὴ μαρτυρία τῆς καθ. Smilja Avramov μάθαμε ὅτι μέχρι στιγμῆς ἔχουν ἱδρυθεῖ 164 ἐθνικὰ Τριμερῆ παραρτήματα σὲ αὐτὸν τὸν ὀργανισμό. Τό τελευταῖο ἱδρύθηκε στὴ Σερβία, μετὰ τὴ Σλοβενία καὶ τὴν Κροατία. Στὴν πραγματικότητα, κανένας ἰδεολογικὸς θεσμός, ποὺ εἶχε ὡς στόχο νὰ ἑνώσει τὴν ἀνθρωπότητα ὡς ἑνιαία ὀντότητα, δὲν ἔχει πετύχει μέχρι στιγμῆς. Ὅταν φάνηκε ὅτι ἡ ἐπιτυχία μὲ τὸ μοντέλο τοῦ καπιταλισμοῦ ἐπιτεύχθηκε, καθὼς καὶ τοῦ σοσιαλισμοῦ, ὁ Μπρεζίνσκι καὶ μία ὁμάδα θεωρητικῶν σκέφτηκαν νὰ σχηματίσουν μία διεθνικὴ ὀργάνωση ποὺ θὰ ἀναλάμβανε τὸ ρόλο μίας Παγκόσμιας Κυβέρνησης. Ἡ ἀρχικὴ ἰδέα ἦταν νὰ συγκεντρωθεῖ ἡ διακρατικὴ ἐλὶτ σὲ περιορισμένο σχῆμα καὶ ἔτσι νὰ δημιουργηθεῖ μία διεθνικὴ λέσχη, ἡ ὁποία θὰ ἐπεκταθεῖ μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου.
Ἡ καθ. Smilja Avramov ἀποκάλυψε γιὰ πρώτη φορὰ στὸ στρογγυλὸ τραπέζι – ποὺ διοργάνωσε τὸ Κίνημα γιὰ τὴ Σερβία καὶ μὲ ἀφορμὴ τὴ συνάντηση τῆς Εὐρωπαϊκῆς ὁμάδας τῆς Τριμεροῦς Ἐπιτροπῆς στὸ Βελιγράδι ἀπὸ τὶς 31 Ὀκτωβρίου ἕως τὶς 2 Νοεμβρίου 2014 – ὅτι οἱ ΗΠΑ, τὸ Βατικανὸ καὶ ἡ Γερμανία συνῆψαν μυστικὴ συμφωνία μὲ 11 σημεῖα, τὸ 1976, ἐκ τῶν ὁποίων τὸ ἕνα ἀναφερόταν στὴν «ὁλικὴ καταστροφὴ τῆς Ὀρθοδοξίας». Οἱ συμμετέχοντες στὴ μυστικὴ συμφωνία ἦταν ξεκάθαρο, ὅταν εἶπαν ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία πρέπει νὰ ἀφαιρεθεῖ ἀπὸ τὶς παγκόσμιες ἐπικοινωνίες ὡς θρησκεία, γιατί αὐτὴ εἶναι τὸ μόνο ὁμογενοποιητικὸ στοιχεῖο τῶν ὀρθοδόξων χωρῶν, ποὺ ἔχει πολιτικὲς διαστάσεις, πράγμα ποὺ σημαίνει ὅτι ἡ παγκοσμιοποίηση μὲ τὴν Ὀρθοδοξία θὰ ἦταν πολὺ δύσκολο νὰ πετύχει. Μὲ ἄλλα λόγια, ἡ Ὀρθοδοξία καὶ τὰ Ὀρθόδοξα ἔθνη εἶναι οἱ μόνοι πραγματικοὶ ἀντίπαλοι τῆς παγκοσμιοποίησης. Ἄλλα ἔθνη δὲν ἔχουν ἐναλλακτικὴ στὴν παγκοσμιοποίηση, ἑπομένως οὔτε ἡ Κίνα οὔτε οἱ χῶρες τοῦ μουσουλμανικοῦ κόσμου εἶναι σὲ θέση νὰ προσφέρουν ἕνα νέο παγκόσμιο ἠθικὸ σχέδιο.
Βλέποντας τὸν ἐπικείμενο κίνδυνο γιὰ τὴν ἐπιβίωση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, τὸ «Κέντρο Προστασίας τῆς Χριστιανικῆς Ταυτότητας» στὸ Βελιγράδι ἀπέστειλε πολυάριθμες ἐκκλήσεις στὸν Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖο Α΄ προκειμένου νὰ προστατεύσει: 1. τὴ μεγαλύτερη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία – τὴν Ἁγία Σοφία στὴν Κωνσταντινούπολη, 2. Κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς τῆς κανονικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ἀπὸ τὸν κρατικὸ τρόμο τῶν οὐκρανικῶν ἀρχῶν, 3. τὸ μεγαλύτερο ἱερό τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδοξίας, τήν Λαύρα Κιέβου-Πετσέρσκ.
Δέν λάβαμε ἀπάντηση σὲ καμία ἀπὸ τὶς ἀναφερόμενες ἐκκλήσεις.
Στὴ συνέχεια, στὶς 6 Νοεμβρίου 2024, τὸ «Κέντρο Προστασίας τῆς Χριστιανικῆς Ταυτότητας» στὸ Βελιγράδι ἀπηύθυνε δημόσια ἔκκληση πρὸς τὸν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων καὶ πάσης Παλαιστίνης, τὸν φύλακα τοῦ Τάφου τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, Θεόφιλο Γ΄ γιὰ τὴ σωτηρία ὁλόκληρης τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, μὲ τὴν πρόταση νὰ συγκληθεῖ ἡ Πανορθόδοξη Σύνοδος, στὴν ὁποία θὰ συμμετεῖχαν ὅλοι οἱ προκαθήμενοι ἱεράρχες τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, στὸ Ἀμμάν (Ἰορδανία), κάτι ποὺ ἔκανε ὁ ἴδιος ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων, τὸν Μάρτιο τοῦ 2020. Στὴν ἔκκληση ἀναφέρθηκε, μεταξὺ ἄλλων, ὅτι σήμερα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία de facto, ἂν καὶ ὄχι de jure, ἔχουμε σχίσμα ποὺ ἐκδηλώνεται μὲ τήν ἀδυναμία συλλείτουργου τῶν Ὀρθοδόξων, λόγῳ τῶν ἀντικανονικῶν πράξεων τοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου Α΄.
Ἔχοντας κατὰ νοῦ ὅτι ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος Α΄ παραβίασε πολλοὺς ἐκκλησιαστικοὺς κανόνες, τὸ ἀποκορύφωμα τῶν παραβάσεών του ἦταν, ὅταν διέπραξε πολιτικὸ σκάνδαλο στὶς 22 Ἰουνίου 2024 στὴν Ἑλβετία, στὸ Μπούργκενστοκ, ὅπου ὑπέγραψε δήλωση ὑποστήριξης πρὸς τὸ Κίεβο.
Μὲ αὐτὴ τὴν πράξη, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος Α΄, καθὼς καὶ ὁ Σέρβος Πατριάρχης Πορφύριος, ὁ ὁποῖος τὸ 2023 ἦταν μέλος τοῦ κρατικοῦ ἱδρύματος Ρυθμιστικοῦ Φορέα Ἐλέγχου Ἠλεκτρονικῶν Μέσων (REM), παραβίασαν κατάφωρα πολλοὺς ἐκκλησιαστικοὺς κανόνες, ἀπὸ τοὺς ὁποίους, γιὰ παράδειγμα εἶναι:
– 6. ἀποστολικὸς κανόνας, ποὺ στὸ Νομοκάνονο τοῦ Ἁγίου Σάββα, λέει: «Ἱερὸ πρόσωπο, ἀναλαμβάνοντας κοσμικὲς ὑποθέσεις, εἶναι ἀνίερο».
– 81. Ὁ ἀποστολικὸς κανόνας λέει: «Ἐπίσκοπος ποὺ ἀσχολεῖται μὲ τὴ διαχείριση τῶν κοινωνικῶν ὑποθέσεων δὲν εἶναι ἐπίσκοπος».
Ἑρμηνεία: «Ὅποιος ἀσχολεῖται μέ κοσμικά ζητήματα καὶ δὲν ἐπικεντρώνεται στὶς ἀνάγκες τῆς Ἐκκλησίας, εἴτε ἐπίσκοπος εἴτε πρεσβύτερος εἴτε διάκονος, εἴτε νὰ σταματήσει νὰ τὸ κάνει εἴτε, ἂν δὲν ὑπακούει, νὰ ἀποβληθεῖ. Γιατί, σύμφωνα μὲ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου, ὁ δοῦλος δὲν μπορεῖ νὰ ὑπηρετήσει δύο κυρίους”.
Ὅσον ἀφορᾶ τὸν Σέρβο Πατριάρχη Πορφύριο, ἐκτὸς ἀπὸ παραβάτη τοῦ κανόνα εἶναι καὶ ψεύδορκος. Μὲ ἄλλα λόγια, ὁ Πατριάρχης Πορφύριος παραβίασε κατάφωρα τὸν ἐπισκοπικὸ ὅρκο ποὺ ἔδωσε, ὁ ὁποῖος μεταξὺ ἄλλων ἀναφέρει:
«Δὲν θὰ ἀνακατευτῶ σὲ ἐγκόσμιες ὑποθέσεις».
«Ὑπόσχομαι ὅτι δὲν θὰ κάνω τίποτα μὲ ἐξαναγκασμό, εἴτε μὲ ἀναγκάσουν οἱ ἀρχὲς εἴτε πολλοί ἄνθρωποι, ἀκόμα κι ἂν μὲ ἀπειλήσουν μὲ θάνατο, ἀπαιτώντας νὰ κάνω κάτι ποὺ εἶναι ἀντίθετο μὲ τὶς Θεῖες ἐντολὲς καὶ τοὺς ἱεροὺς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ».
Πρὶν τελειώσω θέλω νὰ πῶ μερικὰ λόγια γιὰ τὸ βασανισμένο Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως. Γνωστὸ εἶναι ὅτι οἱ Τοῦρκοι τὸ 1922 διέπραξαν ἕνα ἀπὸ τὰ σοβαρότερα ἐγκλήματα καὶ σφαγὲς κατὰ τοῦ λαοῦ μου, τοῦ ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ἀναφέρονται στὴ συνθήκη εἰρήνης τῆς Λωζάννης (1923). Ἡ ἑλληνικὴ ἐφημερίδα «Καθημερινὴ» μὲ ἡμερομηνία 31 Ἰανουαρίου 1925 ἀνέφερε, μεταξὺ ἄλλων, ὅτι ἐκπρόσωπος τῆς Τουρκίας στὴ Λωζάννη ἦταν ὁ Ἰσμὲτ Πασὰς Ἰνονού, ὁ ὁποῖος ζήτησε ἀπὸ τὶς συμμαχικὲς κυβερνήσεις τὴν ἀπομάκρυνση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη, τοποθετώντας ἔτσι τὴν τελευταία ταφόπλακα στὴν Ἑλληνορωμαϊκὴ-Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία. Τότε Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἦταν ὁ Κωνσταντῖνος ΣΤ΄, ὁ ὁποῖος ἐνθρονίστηκε στὶς 17.12.1924. καὶ ἐκδιώχθηκε ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη στὶς 30 Ἰανουαρίου 1925, δηλαδὴ μετὰ ἀπὸ μόλις 43 ἡμέρες. Ὅλες οἱ Συμμαχικὲς Δυνάμεις διαμαρτυρήθηκαν, ὑποστηρίζοντας ὅτι αὐτὸ παραβίαζε τὶς βασικὲς διατάξεις τῆς Συνθήκης τῆς Λωζάννης. Σχετικὰ ὁ Ἕλληνας στρατηγὸς καὶ πολιτικὸς Ἰωάννης Μεταξᾶς εἶπε ὅτι γιὰ τοὺς Ἕλληνες ἡ ἐκδίωξη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη εἶναι μεγαλύτερη προσβολὴ ἀπὸ τὸν ἀπαγχονισμὸ τοῦ Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’ καὶ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία γενικὰ εἶναι ἕνα ράπισμα ποὺ ἔδειξε ὅτι ἔγιναν δυνατοὶ οἱ ἐξωτερικοὶ διαχωρισμοὶ τῆς Ὀρθοδοξίας.
Μετὰ τὴν ἐξορία, ὁ Πατριάρχης Κωνσταντῖνος ΣΤ’ ἐγκαταστάθηκε στὸν οἰκισμὸ τῆς Ἀθήνας, Νέα Φιλαδέλφεια, ὅπου ἔζησε σὲ προσφυγικὸ σπίτι μὲ τοὺς Ἕλληνες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ἐξόριστους τὸ 1922. Ἔμεινε ἐκεῖ μέχρι τὸ 1930.
Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ἔδειξε ὅλη τὴν ταπεινοφροσύνη καὶ τὴ σεμνότητα ποὺ πρέπει νὰ κοσμεῖ ἀκόμη καὶ σήμερα τοὺς Ὀρθοδόξους πατριάρχες, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴ συμπεριφορὰ τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου καὶ τοῦ Σέρβου Πατριάρχη Πορφύριου, ποὺ ἐπιδεικνύουν πολυτέλεια καὶ ὑπερηφάνεια.
Τέλος, θέλω, ὡς Ἕλληνας πατριώτης ποὺ εἶμαι βαθιὰ πληγωμένος ἀπὸ τὶς πληγὲς τοῦ πονεμένου λαοῦ μου, νὰ τονίσω (ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι πολλοὶ πρόγονοί μου ἀπὸ τὴ Μικρὰ Ἀσία, τὴν Καισάρεια, τὴν Καππαδοκία, φίλησαν τὸ δεξὶ χέρι τῶν πατριαρχῶν τῆς Κωνσταντινούπολης ὡς ἀνώτατους θρησκευτικοὺς ἡγέτες τους), ὅτι ἐξέφρασα εἰλικρινά, θαρραλέα καὶ ἀξιοπρεπῶς τὶς ἀπόψεις μου γιὰ τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο Α΄, ὁ ὁποῖος εἶναι ἐπίσης Ἕλληνας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ἀλλὰ γιὰ μένα ἡ πίστη στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ τῆς πρώτης χιλιετίας ἦταν πάντα στὴν πρώτη θέση, ἀκόμη καὶ ὅταν πρόκειται γιὰ τὸ καθεστὼς τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως καὶ τὴν πρωτοκαθεδρία τοῦ ἐπικεφαλῆς του.
Βελιγράδι 1/4/2025
* Πρόεδρος «Κέντρου γιὰ τὴν Προστασία τῆς Χριστιανικῆς Ταυτότητας» στὸ Βελιγράδι καὶ Πρόεδρος τοῦ Συμβουλίου Θρησκευτικῶν Ὑποθέσεων «Κέντρο Γεωστρατηγικῶν Σπουδῶν» στὸ Βελιγράδι.
