Ο ΑΓΙΟΣ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ

Συναξαριστής

15 Σεπτεμβρίου

ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ

   Στίς 15 Σεπτεμβρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Βησσαρίωνος, ἐπισκόπου Λαρίσης. Γεννήθηκε τό 1550 καί καταγόταν ἀπό ἕνα χωριό ὀνόματι μεγάλες Πύλες, στά ὅρια Μακεδονίας καί Θεσσαλίας. Σέ ἠλικία δέκα ἐτῶν ἐπεθύμησε τήν μοναχική ζωή καί πῆγε στόν Μητροπολίτη Λαρίσης Μάρκο, γιά νά μαθητεύσει κοντά του. Μετά ἀπό μεγάλο διάστημα χειροτονήθηκε διάκονος, ἱερέας καί τέλος ἐπίσκοπος Δομένικου καί Ἐλλασῶνος. Τό ποίμνιό του ὅμως λόγῳ τοῦ ἐγωϊσμοῦ καί τῆς ἀμαθείας του δέν τόν δέχθηκε καί στή θέση τοῦ ἁγίου ἔγινε ἐπίσκοπος κάποιος ὀνόματι Νεόφυτος, ὁ ὁποῖος μετά θάνατον βρέθηκε ἄλυτος. Ὁ μακάριος Βησσαρίων δέν ἐνοχλήθηκε ἀπό τήν καταφρόνηση πού τοῦ ἔδειξαν, ἀλλά τήν χρησιμοποίησε ὡς ἀφορμή ἡσυχίας. Παρέμεινε κοντά στόν πνευματικό του πατέρα καί διακονοῦσε ὑλικά καί πνευματικά τούς πιστούς τῆς ἐκκλησίας Λαρίσης.

   Μετά ἀπό τέσσερα χρόνια χήρευσε ἡ μητρόπολη Σταγῶν καί τό ποίμνιό της ζήτησε τόν ἅγιο νά τήν ποιμάνει. Πράγματι ὁ μακάριος Βησσαρίων πῆγε καί παρέμεινε ἕξι ἔτη στόν τόπο ἐκεῖνο, ὑπέμεινε δέ πολλές ταλαιπωρίες καί ἐξορίες ἀπό κάποιον Δομέτιο. Κατόπιν ἐκοιμήθη ὁ Μάρκος Λαρίσης καί μετά ἀπό ἀπαίτηση κλήρου καί λαοῦ, ἔγινε ἐπίσκοπος ὁ ἅγιος Βησσαρίων. Ἡ προσφορά του στόν λαό τῆς περιοχῆς του εἶναι δύσκολο νά περιγραφεῖ. Ἀπελευθέρωσε σκλαβωμένους Ἕλληνες, βοηθοῦσε τούς φτωχούς, ἔχτισε γέφυρες καί μάλιστα μία γέφυρα στόν Ἀχελῶο, σέ μέρος πού κανείς νωρίτερα δέν τό εἶχε καταφέρει, λόγῳ τῶν ὁρμητικῶν νερῶν τοῦ ποταμοῦ. Συνέστησε περικαλλές μοναστῆρι τοῦ Σωτῆρος, μέ τήν βοήθεια τοῦ ἀδελφοῦ του, ἐπισκόπου Καππούης καί Φαναρίου. Ἐκοιμήθη εἰρηνικά, ἡ δέ ἁγία του κάρα εἶναι πολύ θαυματουργή, ἰδιαιτέρως δέ διώχνει τήν πανώλη.

Ἀπολυτίκιον
(Ἦχος δ΄. Κανόνα πίστεως.)

   Τῆς Πύλης τό βλάστημα, τῆς Θεσσαλίας φωστήρ, τῆς Τρίκκης τό σέμνωμα καί τῶν θαυμάτων πηγή, ἐδείχθης τρισόλβιε. Πᾶσαν δοκιμασίαν ἐν Χριστῷ ὑπομείνας, δόξῃ ἠγλαϊσμένος σύν ἀγγέλοις ἀγάλλῃ. Ἅγιε Βησσαρίων πανάριστε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.