Η
ΤΡΙΤΗ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν εἶναι ἀφιερωμένη στὴν προσκύνηση τοῦ Τιμίου
καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ. Βρισκόμαστε στὴ μέση τοῦ νοητοῦ σταδίου καὶ ἡ
κόπωση ἄρχισε νὰ μᾶς καταλαμβάνει. Ὁ διάβολος καραδοκεῖ νὰ μᾶς πείσει νὰ
παρατήσουμε ἢ τουλάχιστον νὰ χαλαρώσουμε τὸν ἀγῶνα μας. Φωνάζει μέσα
μας «φτάνει πιά, ἀρκεῖ ὅ,τι κατόρθωσες μέχρι τώρα. Εἶναι ἀδύνατον νὰ
συνεχίσεις»! Σὲ αὐτὴ τὴ πρόκληση χρειαζόμαστε ἕνα ἰσχυρὸ στήριγμα. Ἕνα
ἀποτελεσματικὸ ὅπλο, γιὰ νὰ καταπολεμήσουμε καὶ νὰ κατατροπώσουμε τὸν
ὑποβολέα μας, τὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου μας! Αὐτὸς μπορεῖ νὰ μᾶς στηρίξει
καὶ νὰ μᾶς ἐνδυναμώσει. Νὰ διώξει μακριὰ τὸν «ἀπ’ ἀρχῆς ἀνθρωποκτόνο»,
διότι ἡ δύναμή του εἶναι τεράστια, ἀφοῦ «φρίττει γὰρ καὶ τρέμει, μὴ
βλέπων καθορᾶν αὐτοῦ τὴν δύναμιν, ὅτι νεκροὺς ἀνιστᾶ καὶ θάνατον
κατήργησε», ὅπως ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας. Στὸν προχριστιανικὸ κόσμο ὁ
σταυρὸς ἦταν αἴσχιστο μέσον θανατώσεως, μετὰ τὸ σταυρικὸ θάνατο τοῦ
Χριστοῦ, κατέστη μέσον θανατώσεως τοῦ θανάτου καὶ πηγὴ ζωῆς καὶ
ἀφθαρσίας. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ὅρισαν αὐτὴ τὴν
ἱερὴ καὶ κατανυκτικὴ περίοδο νὰ ἀντλοῦμε τὴ δύναμη ποὺ μᾶς χρειάζεται
ἀπὸ αὐτόν, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ τὸ Λυτρωτή μας Χριστό, τοῦ Ὁποίου ὁ
Τίμιος Σταυρὸς ἀποτελεῖ τὸ αἰώνιο σύμβολό Του. Ἂς σπεύσουμε νὰ
προσκυνήσουμε τὸν Τίμιο Σταυρό, γιὰ νὰ λάβουμε τὴ χάρη καὶ τὴ δύναμη,
γιὰ νὰ συνεχίσουμε τὸν προσωπικό μας ἀγῶνα, χωρὶς χαλάρωση ἢ ματαίωση!
