Η μοναξιά και η ευτυχία συχνά είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και απασχολούσαν πάντα τους ανθρώπους είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα.
Η πρόσφατη πανδημία που συγκλόνισε την ανθρωπότητα φώτισε με σκληρό τρόπο τη μοναξιά, που κατέστη αναγκαστική διογκώνοντας αρνητικές συμπεριφορές και ψυχικές ασθένειες που συνδέονται με αυτήν. Σε τέτοιον, μάλιστα, βαθμό, ώστε σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες να αναγκαστούν φορείς και δομές υπό την εποπτεία των κυβερνήσεων να λάβουν μέτρα για την ενίσχυση της αντιμετώπισής τους.
Η τελευταία Έκθεση Παγκόσμιας Ευτυχίας, που δημοσιεύτηκε τον προηγούμενο μήνα, εμβάθυνε περαιτέρω στο πώς οι άνθρωποι όλων των γενεών βιώνουν τη μοναξιά και την ευτυχία.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα, τα επίπεδα ευτυχίας για τους νέους – ηλικίας 15 έως 24 ετών – μειώθηκαν στη Βόρεια Αμερική από το 2019, ανατρέποντας τη θεωρία του σχήματος U: την ιδέα ότι η ευτυχία είναι υψηλή για τους νέους, φτάνει στο κάτω μέρος στη μέση ηλικία και αυξάνεται πάλι σε μεγάλη ηλικία, όπως επισημαίνει το Business Insider. Ακούγεται στενάχωρο, αλλά φαίνεται ότι η μοναξιά πλήττει πλέον περισσότερο τους νέους.
«Η μοναξιά είναι σχεδόν διπλάσια μεταξύ των Millennials από ό,τι μεταξύ αυτών που γεννήθηκαν πριν από το 1965», αναφέρει η έκθεση. «Οι Millennials αισθάνονται επίσης ότι υποστηρίζονται κοινωνικά λιγότερο από τους Boomers στις ΗΠΑ, σε ένα ακόμη επίπεδο όπου [οι ΗΠΑ] φαίνονται διαφορετικές από τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι οι πραγματικές κοινωνικές συνδέσεις είναι πολύ πιο συχνές για τους Millennials από ό, τι για τους Boomers, και περίπου το ίδιο συχνές όσο για τη Γενιά Χ».
Οι συντάκτες της έκθεσης προσθέτουν ότι «εκείνοι μεταξύ των Boomers και αυτοί που ανήκουν στις προηγούμενες γενιές αισθάνονται ότι έχουν μεγαλύτερη κοινωνική υποστήριξη και ότι είναι λιγότερο μόνοι τις νεότερες γενιές, παρά το γεγονός ότι έχουν λιγότερο συχνές πραγματικές αλληλεπιδράσεις με όλες τις ομάδες, πέρα από τους γείτονές τους».
Πώς εξηγείται;
Σύμφωνα με τον Preeti Malani, καθηγητή Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, «η μοναξιά είναι πολύ, πολύ μεγαλύτερη μεταξύ της νεότερης ηλικιακής ομάδας».
«Το να είσαι μοναχικός ως 80χρονος μπορεί να οφείλεται σε έναν πολύ διαφορετικό λόγο από κάποιον που ισχύει για έναν 19χρονο φοιτητή κολεγίου που ζει ανάμεσα σε μια τεράστια ομάδα ανθρώπων», είπε ο Malani. «Μπορείς να περιτριγυρίζεσαι από ανθρώπους και να είσαι μόνος. Και αυτή η εμπειρία στο κολέγιο ή στο λύκειο είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα όπου δεν έχεις ουσιαστικές σχέσεις με τους ανθρώπους».
Η εστίαση στις ουσιαστικές συνδέσεις μπορεί απλώς να είναι αυτό που χωρίζει τις παλαιότερες γενιές από τις νεότερες γενιές όσον αφορά την ευτυχία. Ενώ ορισμένοι Gen Zers έχουν ξοδέψει χρήματα για να κάνουν περισσότερους φίλους μέσω κοινωνικών συλλόγων, αθλητικών ομάδων κ.λπ., ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας είπαν στο BI ότι για αυτούς δεν έχει να κάνει με την ποσότητα των κοινωνικών τους συνδέσεων, αλλά ότι είναι θέμα ποιότητας.
Η Susan Skinner, μια 71χρονη, είπε στο παρελθόν στο BI ότι της πήρε κάμποσο χρόνο για να δημιουργήσει στενές φιλίες, αλλά για την ευημερία και την ευτυχία της, η προσπάθεια άξιζε τον κόπο.
«Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες ώρες συνολικά χρειάζονται για να γίνει κάποιος στενός φίλος, αλλά είναι πολλές», είπε. «Το θέμα είναι να έχεις κάποιον όπου θα μπορούσες να σκεφτείς: “Αυτός θα ήταν κάποιος που θα μπορούσα να τηλεφωνήσω και να πω ότι απλώς περνάω μια πολύ άσχημη μέρα, πρέπει να μιλήσω ή απλώς να μου πει τι συμβαίνει με σένα”», είπε χαρακτηριστικά.
Εμπόδια στην ευτυχία
Η Gen Z εισέρχεται στην ενηλικίωση σε μια δύσκολη οικονομία που σηματοδοτείται από την ακρίβεια και για πολλούς από δυσκολία να βρουν μια δουλειά που θα τους εξασφαλίσει καλές εργασιακές συνθήκες και επαρκές εισόδημα για μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Επιπλέον, νέα έρευνα από το Ινστιτούτο Οικονομικών Μετοχών της Fed του Σεντ Λούις διαπίστωσε ότι περισσότεροι από ένας στους τρεις νέους ηλικίας 18 έως 24 ετών δεν έχουν καθόλου εισόδημα, γεγονός που καθιστά ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα τόσο στο παρόν, όσο και για να καταρτίσουν ένα προϋπολογισμό για το μέλλον τους.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι παλαιότερες γενιές δεν αντιμετωπίζουν παρόμοιους οικονομικούς παράγοντες πίεσης. Μια έρευνα BI/YouGov από τον Ιούλιο, για παράδειγμα, διαπίστωσε ότι οι μισοί από τους Gen Xers ηλικίας 43 έως 58 ετών δεν αισθάνονται οικονομικά ασφαλείς, κυρίως επειδή έχουν συσσωρεύσει πολλά χρέη.
Ωστόσο, παρά τις οικονομικές δυσκολίες, η Έκθεση Παγκόσμιας Ευτυχίας υποδεικνύει ότι οι νεότερες γενιές θα μπορούσαν να μάθουν κάτι από τους μεγαλύτερους για τη βελτίωση της συνολικής ψυχικής τους υγείας και των σχέσεων με τους συνομηλίκους τους.
«Το να αισθάνεσαι ότι ανήκεις ανταποκρίνεται σε μια ουσιαστική ανθρώπινη ανάγκη», επισημαίνεται στην έκθεση. «Τα στοιχεία δείχνουν ότι ως έναν βαθμό το ανήκειν στην κοινότητα έχει μεγαλύτερη επιρροή στην ικανοποίηση από τη ζωή και ότι είναι πιο διαδεδομένο σε υψηλότερες ηλικίες, παρέχοντας μια ακόμη εξήγηση για τις αξιολογήσεις ζωής που αυξάνονται σε υψηλότερες ηλικίες».
https://enromiosini.gr/arthrografia/eytychia-oi-simerinoi-neoi/
