«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
129. Ὁ Χριστιανισμός μας θά ἦτο σέ μεγάλο μέρος ἀκατανόητος, ἐάν δέν θεωρούσαμε καί τήν προσωπική πραγματικότητα τοῦ σατανᾶ, τῶν ἀγγέλων ἐκείνων πού ἐξέπεσαν ἀπό τόν θρόνο τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ. Ἡ πίστις μας θά ἦτο ἀτελής καί θά διαλυόταν μέ εὐκολία σέ μία θεωρητική θρησκεία, σέ μία ἀνθρώπινη διδασκαλία ἤ, στήν καλλίτερη περίπτωσι, σ᾿ ἕνα ὀρθολογιστικό προτεσταντισμό, χωρίς τόν ὑπερφυσικό του χαρακτῆρα καί τήν προσωπική του σχέσι πού ἔχει μέ τόν ἄνθρωπο.
130. Ὁ Χριστιανισμός εἶναι ἡ δεύτερη δημιουργία τοῦ κόσμου, ἡ δεύτερη δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου, μία ἀναδημιουργία τῆς φύσεώς μας.
131. Ἡ φωτιά τῆς θείας ἀγάπης, τῆς ἀγάπης πρός τόν Ἀληθινό Θεό ἀνάπτει καί διατηρεῖται ἐν μέσῳ πολλῶν ἐναντιοτήτων.
132. Ὁ Χριστιανισμός δέν εἶναι μόνο μία ὑπόθεσις τῆς Κυριακῆς, ἀλλά μία προσπάθεια ὅλες τίς ἡμέρες τῆς ζωῆς μας γιά νά φθάσουμε στό ὕψος τῆς ζωῆς καί στόν σκοπό γιά τόν ὁποῖον μᾶς ἔπλασε ὁ Θεός. Ἐάν ὁ Χριστιανισμός δέν εἶναι μία συνεχής προσπάθεια, ἡ ὁποία γεννᾶ παιδιά τοῦ Θεοῦ, τότε παραμένει μία ἁπλῆ διατύπωσις, πού μποροῦμε νά ζοῦμε χωρίς αὐτήν.
133. Νά προσέχουμε μήπως ὁ Χριστιανισμός παύση νά εἶναι ἡ ἀληθινή μας πίστις. Ὁ ἁπλός λόγος εἶναι, ὅταν ἐμεῖς σάν Χριστιανοί δέν φέρουμε τούς καρπούς αὐτοῦ τοῦ Χριστιανισμοῦ: νά γίνουμε ἄνθρωποι κατ᾿ εἰκόνα τοῦ Ἰησοῦ.
134. Ἡ γνῶσις τῆς σωτηρίας πρέπει μέ ὁποιονδήποτε τρόπο νά ἀνάβη σάν φλόγα συχνά μέσα στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων.
ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΠΟΚΑ ΡΟΥΜΑΝΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ (+1910-1989) «ΜΕΓΑΣ ΚΑΘΟΔΗΓΟΣ ΨΥΧΩΝ», ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΣΟΦΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ ΣΕ 500 ΚΕΦΑΛΑΙΑ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Μον. Δαμασκηνός Γρηγοριάτης.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
