Νεκτάριος Δαπέργολας
«Καὶ ἐμίγησαν ἐν τοῖς ἔθνεσι καὶ ἔμαθον τὰ ἔργα αὐτῶν· καὶ ἐδούλευσαν τοῖς γλυπτοῖς αὐτῶν καὶ ἐγενήθη αὐτοῖς εἰς σκάνδαλον· καὶ ἔθυσαν τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν τοῖς δαιμονίοις καὶ ἐξέχεαν αἷμα ἀθῷον, αἷμα υἱῶν αὐτῶν καὶ θυγατέρων…Καὶ ἐφονοκτονήθη ἡ γῆ ἐν τοῖς αἵμασι καὶ ἐμιάνθη ἐν τοῖς ἔργοις αὐτῶν καὶ ἐπόρνευσαν ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασιν αὐτῶν. Καὶ ὠργίσθη θυμῷ Κύριος ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ ἐβδελύξατο τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ· καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς χεῖρας ἐχθρῶν καὶ ἐκυρίευσαν αὐτῶν οἱ μισοῦντες αὐτούς. Καὶ ἔθλιψαν αὐτοὺς οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν καὶ ἐταπεινώθησαν ὑπὸ τὰς χεῖρας αὐτῶν. Πλεονάκις ἐρρύσατο αὐτούς, αὐτοὶ δὲ παρεπίκραναν αὐτὸν ἐν τῇ βουλῇ αὐτῶν καὶ ἐταπεινώθησαν ἐν ταῖς ἀνομίαις αὐτῶν…» (Ψαλμ. 105, 35-43)
Στὴν ἀποκορύφωση μιᾶς μακρόχρονης καὶ τραγικῆς κατηφορικῆς πορείας ἐκφυλισμοῦ. Παραδομένοι ἐδῶ καὶ δεκαετίες στὸν βοῦρκο τῆς σαρκικῆς ἀποκτήνωσης, τοῦ αἵματος τῶν ἐκτρώσεων, τῆς πλήρους ἀποστασίας ἀπὸ τὸν Θεό, τῆς ἀλαζονικῆς ἀπόρριψης τοῦ θελήματός Του, τῆς νοθευμένης πίστης, τῆς ἐμμονικῆς ἀμετανοησίας. Συνειδητοὶ πλέον ἔνοικοι τοῦ βόρβορου, προδότες τῶν προγόνων μας, ἀνάξιοι τῆς ἁγιοτόκου πατρίδας, κουφοὶ καὶ τυφλοὶ χάσκακες μπροστὰ στοὺς βαρεῖς πνευματικοὺς νόμους ποὺ ἐνεργοποιεῖ ἡ θλιβερή μας ὕπαρξη. Τυφλοὶ ἀκόμη καὶ μετὰ τὴν ὑπέρτατη Ὕβρη ποὺ μόλις προχτὲς διαπράξαμε καὶ τὸ βάρος τῆς ὁποίας εἴμαστε ἀκόμη ἀνίκανοι νὰ ἀντιληφθοῦμε.
Ἔρχονται δεινά...
