«Yπάρχουν άνθρωποι, που όταν είναι καλά και το πορτοφόλι τους είναι γεμάτο και τα παιδιά τους προοδεύουν και όλα είναι ευχάριστα, δοξάζουν τον Θεό. Όταν όμως έλθει καμία θλίψη, τότε χάνουν την ψυχραιμία τους, γογγύζουν και βλαστημούν και καταριώνται την ημέρα που γεννήθηκαν, υπάρχουν δε και άλλοι που τόσο πολύ απογοητεύονται, ώστε δίνουν τέρμα στη ζωή τους με αυτοκτονία.
Ω ANΘPΩΠOI που θλίβεστε στον κόσμο αυτόν! Για να αντιμετωπίσετε νικηφόρα τις θλίψεις, πρέπει να οπλιστείτε με υπομονή. Για ν’ αποκτήσετε δε υπομονή, πρέπει ν’ ανοίγετε την αγία Γραφή, να βλέπετε τι λέει για τις θλίψεις, τι σκοπό έχουν οι θλίψεις, και να διαβάζετε τα υπέροχα παραδείγματα υπομονής.
Στην αγία Γραφή βλέπουμε
ήρωες υπομονής. Ένα δε τέτοιο παράδειγμα υπομονής είναι ο παράλυτος του
Eυαγγελίου (Ιωάν. 5, 1-15). Eίναι ένας ήρωας. Ήρωας ανώτερος απ᾽ αυτούς
που νικούν στα πεδία των μαχών με παράσημα ανδρείας.
Pίξετε ένα βλέμμα πάνω στη ζωή του ήρωα αυτού. Zούσε μέσα σε ωκεανό
θλίψεως. Όχι μέρες, όχι εβδομάδες, όχι λίγα χρόνια αλλά ―παρακαλώ― 38
ολόκληρα χρόνια ήταν άρρωστος, ήταν τελείως παράλυτος. Kαι μόνο αυτό;
Δίπλα του δεν είχε κανένα. Άνθρωπο δεν είχε. Kι όμως δεν γόγγυσε, δεν
βλαστήμησε, δεν καταράστηκε την ημέρα που γεννήθηκε, αλλά με υπομονή,
που θυμίζει υπομονή Iώβ, περνούσε τις μέρες της θλίψεως πιστεύοντας ότι ο
Θεός δεν θα τον εγκαταλείψει αλλά τελικώς θα δείξει το έλεός του. Kαι
έδειξε ο Θεός το έλεός του. Ήρθε ο ίδιος, ο Iησούς Xριστός, ο αληθινός
Θεός, και τον θεράπευσε, και τον έκανε καλά, και όλοι είδαν και
θαύμασαν. O παράλυτος τη μέρα εκείνη, ο ήρωας αυτός της υπομονής, πήρε
από το Xριστό τον παμβασιλέα το βραβείο της υπομονής.
Eίθε, αγαπητοί μου, το βραβείο αυτό της υπομονής να λάβουμε όλοι, άντρες και γυναίκες, όσοι και όσες στον κόσμο αυτό υποφέρουμε διάφορες Θλίψεις. Για να υπομένουμε δε, ας ρίχνουμε ένα βλέμμα στους ήρωες της υπομονής, όπως ο παράλυτος, ιδιαιτέρως δε στον βασιλέα του πόνου και της θλίψεως, τον Kύριο ημών Iησούν Xριστόν, ο οποίος είπε· «Eν τω κόσμω θλίψιν έξετε· αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον».
Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου
(Από βιβλίο «ΣTAΓONEΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΔΩΡ ΤΟ ΖΩΝ»
____________________________________________________
ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ
Μετάφραση Staurou Arvaniti
__________________________
How to Cope with Grief?
Grief is coming
(Extract from a morning sermon)
“Great sorrow is coming to the world. I have said it before and I repeat it now. Make your prayer, so that a new fire will not be ignited in the Balkans. Because, if a fire is lit in the Balkans, the third World War will commence, and will function as an electric vacuum, wiping out the whole of humanity.”
(Bishop of Florina Augustinos, Florina 31/4/1976)
How to Confront Grief?
There are people, who, when
they are healthy and their wallets are full, their children are
progressing and everything is pleasant, they praise God. But, when
sorrow comes, they lose their temper, they grouch and blaspheme and
curse the day they were born; there are also others who get disappointed
to such extent, that they give an end to their lives commiting suicide.
Oh people who are in sorrow in this world! In order to confront
successfully sorrows, you must arm yourselves with patience. In order to
obtain patience, you have to open up the Holy Bible and read what is
says about sorrows, what is the purpose of sorrows, and read the
wonderful examples of patience.
In the Holy Bible, we can see heroes of patience. Such an example of
patience, is the paralyzed person of the Gospel (John. 5, 1-15). He is a
hero. A hero superior than those who claim victories in the field of
battle, with bravery medals.
Take a look upon the life of this hero. He lived in an ocean of grief.
Not for days, neither for weeks, nor for a few years but for 38 whole
years he was sick and totally paralyzed. And was it just that? He had no
one beside him. He had no person to care for him. And yet, he did not
grouch, he did not blaspheme, he did not curse the day he was born, but
he showed patience, which reminds of Job’s patience, and lived the days
of sorrow believing that God will never abandon him and will eventually
show His mercy upon him. And God did show his mercy. He came Himself,
Jesus Christ, the true God, and healed him and made him well, and
everybody saw that and admired. The paralyzed person, that very day,
this hero of patience, took from Christ, the King of all, the prize of
patience.
Let, my beloved people, this prize of patience become our prize too, for
men and women, for all of us who suffer from sorrows in this world. To
survive them, we can take a look on these heroes of patience, like the
paralyzed, and especially the king of pain and grief, our Lord Jesus
Christ, who said; “In the world you will have tribulation, sorrows and
grief; but be of good cheer, I have overcome the world”.
Bishop of Florina Augustin
(Taken from the book “Stagones apo to Idor to Zon”/”Drops from the Living Water”)
________________________________________________
ΣΤΑ ΣEΡBIKA
_______________________
Долази патња
( Део јутарње проповеди).
«Долази велика патња на свет. Рекао сам то и пре, понављам и сада. Молите се да се не упали ватра на Балкану. Ако се упали ватра на Балкану, биће трећи Светски рат, који ће бити као електрична лопат, која ће почистити цео свет».
(Мотрополит Флорине Августин, Флорина 31-4-1976)
Како су се супротставили патњама?
«Постоје људи, који када су они добро и када је њихов новчаник пун и када су њихова деца напредна и када им је све потаман, славе Бога. Али чим дође нека патња, онда губе своју хладнокрвност, приговарају и хуле и проклињу дан када су рођени, али постоје и други који се много разочарају, да дају и крај своме животу, самоубиством. »
О ЉУДИ, који се жалостите на овоме свету! Да бисте победили патње, треба да се наоружате са стрпљењем. Да бисте задобили стрпљење треба да отварате свето Писмо, да видите шта говори о патњама, какав циљ имају патње, и да прочитате предивне примере стрпљења.
У светом Писму видимо хероје стрпљења. Један такав пример је одузети човек у Еванђељу (Јован. 5, 1-15). Он је један херој. Херој узвишенији од оних који побеђују на пољима борбе и добијају ордење за храброст. Баците један поглед на живот тих хероја. Живео је у океану патње. Не, данима, не седмицама, не мало година – молим – 38 целих година је био болестан, био је потпуно парализован.И само то? Поред себе није имао никога. Није имао човека. Међутим није негодовао, није хулио, није проклињао дан када је рођен, него је са стрпљењем, које подсећа на Јовово стрпљење, проводио дане патње верујући да га Бог неће напустити него ће му указати своју милост. Показао му је Бог своју милост. Дошао је сам, Исус Христос, истинити Бог, и исцелио га, сви су видели и дивили се. Парализовани човек онога дана, тај херој стрпљења узео је од Христа свецара награду стрпљења.
Нека, драги моји, ту награду стрпљења узмемо сви, мушкарци и жене, сви и све на овоме свету трпимо разне патње. Да бисмо истрпили, бацимо поглед на хероје стрпљења, као што је парализовани, посебно на цара бола и патње, Господа нашег Исуса Христа, који је рекао:“ У свету ћете имати невољу, али храбрите се, ја сам победио свет“.
Митрополит Флорине Августин
(Из књиге «Капљице са извора живог»
_______________________________________________
ΣTA AΛBANIKA
Vijnë Hidhërime
(Fragment nga predikim mëgjesor)
“Po vijnë hidhërime të mëdha në botë. E kam thënë edhe herë të tjera, po e them përsëri. Lutuni që të mos bjerë zjarr në Ballkan. Sepse po ra zjarri në Ballkan, do të bëhet lufa e tretë Botërore, e cila do të jetë si një fshesë me korrent dhe do të spastrojë gjithë njerëzimin”
(Mitropoliti i Follorinës Avgustin, Follorinë 31-4-1976)
Si do t’iu bëjmë ballë hidhërimeve?
Ka njerëz të cilët kur janë mirë dhe kur portofoli i tyre është plot dhe kur fëmijët e tyre përparojnë dhe çdo gjë është në rregull, lavdërojnë Perëndinë. Por kur i gjen ndonjë e keqe apo hidhërim, atëhere humbasin gjakftohtësinë dhe duke rënkuar vlasfimojnë dhe mallkojnë ditën që u lindën; ka edhe nga ata të tjerët që prej zhgënjimit të madh që pësojnë i japin fund jetës së tyre me vetëvrasje.
O NJERËZ që kini hidhërim në këtë botë! Për të përballuar dhe për të dalë fitimtarë mbi hidhërimet që hiqni duhet të armatoseni me durim. Dhe për të fituar durim duhet të hapni Shkrimin e Shënjtë, të shihni se ç’thotë për hidhërimet, çfarë qëllim kanë hidhërimet, dhe të lexoni shembujt e shkëlqyeshëm të durimit.
Në Ungjillin e Shënjtë shohim heronj të durimit. Një prej tyre është dhe i paralizuari prej tridhjetë e tetë vjetësh (Ioan.5, 1:15). Është vërtet një hero. Është një hero më i lartë se heronjtë që dalin fitimtarë në fushat e betejave me dekorata trimërie. Hidhini një sy jetës së këtij heroi. Jetonte i zhytur në një oqean me hidhërime. Jo për disa ditë, as për disa javë apo disa vjet – pa shihni ju lutem – 38 vjet të tëra dergjej i sëmurë duke qënë krejt i paralizuar. Dhe vetëm kaq? Nuk kishte askënd pranë tij. Asnjë njeri nuk kishte pranë. E megjithatë nuk rënkonte, nuk vlasfimonte, nuk mallkonte ditën që u lind, por me durim, durim si ai i Jovit, i kalonte ditët e jetës së tij duke patur besim tek Perëndia se nuk do t’a braktiste por si përfundim një ditë do të hidhte syrin mbi të dhe do të tregonte mëshirë ndaj tij. Dhe me të vërtetë Perëndia tregoi mëshirat e Tij mbi të. Erdhi vetë Jisu Krishti, Perëndia i vërtetë dhe e shëroi, i dha shëndet të plotë, dhe të gjithë rreth tij duke parë këtë gjë u çuditën. I paralizuari, ky hero i durimit, atë ditë mori nga Krishti – që është Mbreti i mbretërve – mori shpërblimin e durimit të tij.
Uroj, të dashurit e mij, shpërblimin e durimit t’a marrim të gjithë ne, burra e gra, gjithë sa në këtë botë vuajmë nga hidhërime të ndryshme. Dhe për të fituar durim le t’i hedhim një sy heronjve të durimit, si i paralizuari hero, por në mënyrë të veçantë le t’i hedhim sytë tanë mbi mbretin e vuajtjeve dhe hidhërimeve Zotin tonë Jisu Krisht, i cili n’a tha: “Në botë do të kini shumë hidhërime, por kini kurajo, unë e munda botën”.
Mitropoliti i Follorinës Avgustin
(nga libri «ΣTAΓONEΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΔΩΡ ΤΟ ΖΩΝ» – “Pika nga Uji Jetëdhënës”)
Përktheu nga Greqishtja
Aleksandër P. Filip
