Ὁμιλία τοῦ ὁσίου γέροντος Κλεόπα Ἠλίε, σέ φοιτητές τῆς θεολογίας, μελλοντικούς ἱερεῖς
Ἔρχεται ἄλλος στήν ἐξομολόγησι. Ἕνας γέροντας 87 ἐτῶν. Μόλις τόν ἐσήκωσα, γιατί ἤθελε νά γονατίσει κάτω ἀπό τό ἐπιτραχήλι μου. Συμεών τό ὄνομά του. «Πάτερ, δός μου τό χέρι σου νά σηκωθῶ, μοῦ εἶπε. Δέν μπορῶ, ὅταν γονατίζω, νά σηκωθῶ.
-Γέροντα, τοῦ λέγω, μή γονατίζεις. Κάθησε στό σκαμνί. Διότι ἕνα γέροντα, μπορεῖς νά τόν ἐξομολογήσεις, εἴτε εἶναι στό σκαμνί, εἴτε στό κρεββάτι. Ὅπως μπορεῖ νά σταθῆ. Μόνο νά εἰπεῖ τά πάντα. Καί σύ βάζεις τό ἐπιτραχήλιό σου καί διαβάζεις τήν συγχωρητική εὐχή, σέ ὅποια θέσι αὐτός κάθεται.
-Γέροντα Συμεών, λέγω, μ᾿ αὐτή τήν σωματική ἀδυναμία πού ἔχεις μπορεῖς νά κρατήσεις καί τήν νηστεία; Ἦταν ἡ νηστεία τοῦ Πάσχα τοῦ περασμένου ἔτους.
-Πάτερ, ἀπό τότε πού μέ γέννησε ἡ μάννα μου, δέν ἐχάλασα τήν νηστεία!
Ἄκουσες ὁμολογία χριστιανοῦ χωριάτη; Ἦταν 87 ἐτῶν γεροντάκι καί κρατοῦσε ὅλες τίς νηστεῖες μέχρι σήμερα.
-Ὅμως τοῦ λέγω, καί ὁ γιατρός γράφει ὅτι πρέπει νά τρώγεις τυρί καί γάλα.
-Καί δέν ἔφαγα, πρίν τήν νηστεία; Δέν γίνεται νά καταργήσω τήν νηστεία τοῦ Ἁγίου Πάσχα. Εἰδωλολάτρης εἶμαι;
-Καί μπορεῖς νά κρατήσεις μέχρι τό Πάσχα;
-Ναί, πάτερ. Θέλω νά πάρω τήν Θεία Κοινωνία!
-Σοῦ δίνω ἐγώ τήν ἄδεια νά κοινωνήσεις καί κατόπιν νά πίνεις λίγο γάλα μέχρι τήν Κυριακή τῶν Βαΐων.
-Πάτερ, καί νά γνωρίζω ὅτι θά ἀποθάνω, τήν νηστεία δέν τήν χαλῶ.
Πόσο κι ἐγώ ὠφελήθηκα ἀπό τήν εἰλικρινῆ του πίστι!
-Εἶχες παιδιά; Τόν ἐρώτησα.
-Εἶχα ἐννέα. Τά ἑπτά ζοῦν.
-Καί τώρα μέ ποιόν μένεις;
-Μένω μέ τόν μικρότερον. Οἱ ὑπόλοιποι εἶναι στά σπίτια τους, νοικοκυραῖοι, καλοί χριστιανοί.
-Κρατοῦν κι αὐτοί τίς νηστεῖες;
-Ναί, ὅλοι μέ ἀκοῦνε καί μέ ἀκολουθοῦν.
Ἐάν ἔχεις καλούς γονεῖς, τότε ὁ Θεός φωτίζει ἕνα παιδί νά γίνη ἱερεύς γιά νά ἔχει τό σπίτι εὐλογία.
Ἔτσι κρατήθηκε ἡ πατροπαράδοτη πίστις μας ἀπό παπποῦ σέ γυιό μέχρι σήμερα. Ὁ πατέρας καί ἡ μητέρα ἦσαν τά ἀφεντικά τοῦ σπιτιοῦ. Καί αὐτοί κρατήθηκαν ἀπό τήν μαμά τους καί τήν γιαγιά τούς κι ἔτσι θά παραμείνουν μέχρι τόν θάνατό τους. Ἔτσι διατηρήθηκε ἡ πίστις μας. Ἀλλά τώρα πολλά πράγματα τῆς Ἐκκλησίας μας ἐχάλασαν. Ἦταν ἄξιος ὁ λαός μας! Κρατήθηκε μέ τήν δυνατή πίστι πού εἶχε στόν Θεό, στήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ, στίς νηστεῖες, στίς προσευχές καί στίς ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας! Μέ ὅλα αὐτά τά πνευματικά ὅπλα νικήσαμε τούς ἐχθρούς μας, τούς ἐξωτερικούς καί τούς ἐσωτερικούς. Διότι ὁ Θεός, δέν ἀφήνει αὐτόν πού ἔχει τήν καθαρά καί ἀληθινή πίστι!
