 |
| Ο ιερέας Ιωσήφ Φαρούκ με ενορίτες |
Ο πατέρας Ιωσήφ Φαρούκ είναι ο μοναδικός ιερέας της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του εξωτερικού, στο Πακιστάν. Διευθύνει μια ορθόδοξη ιεραποστολή και κηρύττει τον Λόγο του Θεού κάθε μέρα στη μουσουλμανική αυτή χώρα, και έτσι προσδίδει σε όλο και περισσότερους ανθρώπους την ορθόδοξη πίστη. Πρόσφατα, ολοκλήρωσε ένα προσκυνηματικό ταξίδι σε ρωσικές εκκλησίες και μοναστήρια στις ΗΠΑ και ο ίδιος, χωρίς να το γνωρίζει, με βοήθησε να πραγματοποιήσω μια μακροχρόνια ιδέα να συνομιλήσω μαζί του για το βίο της ιεραποστολής.
– Πατέρα Ιωσήφ, με το χέρι στην καρδιά, είναι επικίνδυνο να είσαι χριστιανός, ιδιαίτερα ορθόδοξος, στο Πακιστάν; Εξάλλου, είχατε πρόσφατα διώξεις εναντίον των χριστιανών, όπως γράψατε.
– Είναι δύσκολο να είσαι Χριστιανός, γενικά, και ορθόδοξος χριστιανός, ειδικότερα, στο Πακιστάν. Διώκονται, υποφέρουν, έχουν δυσκολίες και προβλήματα. Το γεγονός είναι, ότι οι εξτρεμιστικές ομάδες είναι πολύ ισχυρές στο Πακιστάν. Αλλά ζούμε στο Πακιστάν επειδή είναι η χώρα μας, γεννηθήκαμε εδώ, το αγαπάμε. Οι χριστιανοί δεν είναι εγκληματίες, δεν είμαστε σε αντίθεση με το κράτος μας και το Σύνταγμα. Σεβόμαστε τους νόμους, σεβόμαστε τη χώρα μας.
– Το Πακιστάν είναι μουσουλμανική χώρα. Γεννηθήκατε στο Ισλάμ;
– Όχι, γεννήθηκα σε μια χριστιανική οικογένεια, που ανήκε σε δόγμα με άλλη ονομασία, όχι ορθόδοξη. Οι πρόγονοί μας υιοθέτησαν πολλές θρησκείες – Ινδουισμό, Σιχισμό, Ισλάμ. Και ο χριστιανισμός στο Πακιστάν έχει αρχαίες ρίζες. Πιστεύεται, ότι ήρθε σε μας κατά τη διάρκεια της βρετανικής κυριαρχίας, αλλά ορισμένοι ιστορικοί πιστεύουν, ότι οι πρώτοι χριστιανοί εμφανίστηκαν στη χώρα μας στις ημέρες που κήρυξε ο Άγιος Θωμάς ο Απόστολος.
– Υπάρχουν ιδιαιτερότητες στη ζωή μιας χριστιανικής ιεραποστολής σε μια μουσουλμανική χώρα όπως το Πακιστάν; Ποιες είναι οι διαφορές;
– Ναι, είμαστε χριστιανοί, αλλά είναι πολύ δύσκολο να ακολουθήσουμε την Ορθοδοξία στο Πακιστάν. Πρώτα απ' όλα, επειδή μόνο η Ορθοδοξία είναι η αληθινή πίστη. Και πρέπει γι αυτό να ακολουθήσουμε όλες τις διδασκαλίες των Αγίων Πατέρων των Οικουμενικών Συνόδων, όλες τις παραδόσεις της ορθόδοξης πίστης.
Επιπλέον, έχουμε δυσκολίες που σχετίζονται, για παράδειγμα, με το γεγονός ότι ακολουθούμε το παλιό ημερολόγιο και γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και κρατάμε τις νηστείες άλλες μέρες, σε αντίθεση με εκπροσώπους άλλων χριστιανικών δογμάτων. Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν την ιστορία, δεν γνωρίζουν τις εκκλησιαστικές παραδόσεις, επειδή δεν είναι εξοικειωμένοι με την πραγματική διδασκαλία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία είναι η Μητέρα Εκκλησία.
Ως εκ τούτου, μερικές φορές οι ενορίτες μου έρχονται σε μένα και μου λένε: «Πάτερ, να οι άνθρωποι λένε αυτό κι αυτό». Τους απαντώ: «κανένα πρόβλημα, είναι επειδή ακολουθούμε την Αγία Ορθοδοξία».
Αλλά, κατ' αρχήν, ο λαός στο Πακιστάν σέβεται την Ορθοδοξία. Στους ανθρώπους αρέσουν οι παραδόσεις μας, ο τρόπος που λατρεύουμε τις ιερές εικόνες, ο τρόπος που υπηρετούμε τη Θεία Λειτουργία. Όλα αυτά αγγίζουν τις καρδιές τους. Έρχονται σε μένα και λένε: «Πάτερ, αυτό μας βοηθά στην πνευματική μας ζωή».
– Όταν οι απλοί Πακιστανοί ανακαλύπτουν ότι είστε ορθόδοξος ιερέας, δεν σας αποκαλούν τρελό;
– Όχι, όχι, όχι. Η ιεραποστολή μας συμπλήρωσε ήδη 12 χρόνια, οπότε οι άνθρωποι αναγνωρίζουν την Εκκλησία μας και γνωρίζουν ότι είμαστε ορθόδοξοι χριστιανοί. Γνωρίζουν τα ιερατικά μου ενδύματα, το μαύρο ράσο μου και καταλαβαίνουν αμέσως: Ω, αυτός είναι ένας ορθόδοξος ιερέας!
– Λοιπόν, για να πούμε την αλήθεια, είναι δύσκολο να διατηρηθεί ο Χριστιανισμός σε μια μουσουλμανική χώρα;
– Ναι, είναι δύσκολο να είσαι ορθόδοξος χριστιανός σε μια χώρα όπου η πλειοψηφία ανήκει σε άλλο θρήσκευμα και άλλα δόγματα. Έχουμε μια πολύ μικρή Ορθόδοξη κοινότητα και μερικές φορές αντιμετωπίζουμε προβλήματα. Αλλά μεγαλώνουμε και αναπτυσσόμαστε μέρα με τη μέρα, με την ευλογία του Θεού και με τη βοήθεια της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Έχω μεταφράσει τη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου, τις ορθόδοξες προσευχές και την κατήχηση στη γλώσσα Ουρντού, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να τις διαβάσουν στη μητρική τους γλώσσα. Έχουμε ένα Κυριακάτικο Σχολείο, κηρύττουμε την Αγία Ορθοδοξία σε διάφορα μέρη του Πακιστάν. Μερικές φορές εκπρόσωποι άλλων θρησκευμάτων δογμάτων με προσκαλούν να κηρύξω. Και μετά γίνονται κατηχούμενοι, μελετούν την Ορθοδοξία και μετά από 6 μήνες ή ένα χρόνο τους βαφτίζουμε.
– Τώρα έχετε ήδη αρχίσει εν μέρει να απαντάτε στην επόμενη ερώτησή μου. Πώς ζει η ιεραποστολή; Πώς αλληλεπιδράτε με το εξωτερικό περιβάλλον;
– Έχουμε πολύ φιλικές σχέσεις με άλλους Χριστιανούς και με τους μουσουλμάνους γείτονές μας. Δεν υπάρχουν προβλήματα μαζί τους, όλα είναι καλά.
– Και ποια είναι η καθημερινή ζωή της ιεραποστολής;
– Κάθε μέρα δουλεύω στο γραφείο, ενώ άνθρωποι προσέρχονται κάνοντας διάφορες ερωτήσεις. Μερικές φορές θέλουν να πάρουν πιστοποιητικό γέννησης, μερικές φορές μου ζητούν να επισκεφτώ τους αρρώστους. Τους βοηθάω με φάρμακα, με την πληρωμή νοσηλειών για το νοσοκομείο. Μερικές φορές απαιτείται βοήθεια, για παράδειγμα, στα αστικά δικαστήρια. Κάποιος ψάχνει για δουλειά και προσπαθώ να τον βοηθήσω βρίσκοντάς του μια θέση. Επιπλέον, βοηθάω τους ενορίτες να πληρώσουν τα δίδακτρα για το σχολείο ή το κολέγιο. Αυτή είναι η καθημερινή μου δουλειά.
Φυσικά, τελούμε τις λειτουργίες. Τα βράδια επισκεπτόμαστε ανθρώπους, γιατί είναι πολύ σημαντικό να ζουν με ισχυρή πίστη. Το βράδυ του Σαββάτου, τελούμε ολονύχτιες αγρυπνίες και την Κυριακή το πρωί τη λειτουργία. Γιορτάζουμε μαζί τις εορτές. Και εγώ ταξιδεύω επίσης σε όλη τη χώρα, γιατί είναι πολύ σημαντικό να υποστηρίξουμε και τα τέσσερα γραφεία εκπροσώπων της ιεραποστολής μας στο Πακιστάν.
– Αναφέρατε το Κυριακάτικο Σχολείο.…
– Ναι, έχουμε Κυριακάτικο Σχολείο, και εκτός αυτού, ένα εκπαιδευτικό κέντρο για τις γυναίκες. Κάθε βράδυ μαθαίνουν να διαβάζουν, να γράφουν, να μελετούν ορθόδοξες προσευχές και επίσης να αποκτούν ορισμένες δεξιότητες στο ράψιμο και το κέντημα. Έχουμε επίσης και ραπτομηχανές στο κέντρο. Αυτό το κέντρο είναι ανοιχτό σε όλες τις γυναίκες, ακόμη και αν ανήκουν σε άλλα χριστιανικά δόγματα.
– Και πώς προσέρχονται οι ενορίτες σας στην Ορθοδοξία, γιατί να επιλέξουν τη Ρωσική Εκκλησία;
– Όταν πρωτοδημιουργήσαμε την ιεραποστολή μας το 2010, μιλήσαμε για τις διαφορές μεταξύ της Ορθόδοξης Εκκλησίας και των άλλων θρησκευτικών δογμάτων. Έτσι οι άνθρωποι ήξεραν για τη διδασκαλία μας και μπορούσαν να δουν αυτά τα πράγματα. Ενδιαφέρονταν και βρήκαν αληθινή πνευματικότητα και δύναμη στην Ορθοδοξία, είδαν πώς αγαπούμε την Υπεραγία Θεοτόκο, πώς γιορτάζουμε τις εορτές, πώς λατρεύουμε τις εικόνες. Οι άνθρωποι είδαν την πραγματική πίστη, ατόφια, χωρίς καμία πρόσμειξη κι αυτό τους άρεσε.
Αντιλήφθηκαν την Αγία Ορθοδοξία, διότι γνώριζαν, ότι στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν χρησιμοποιούμε κάτι διαφορετικό στη Θεία Λειτουργία, όπως συμβαίνει μερικές φορές σε άλλες εκκλησίες. Τους αρέσει ο τρόπος που εισερχόμεθα στο ναό, ο τρόπος που προσκυνούμε, το ότι έχουμε κεριά, θυμίαμα και πολλά άλλα. Και οι άνθρωποι δεν θέλουν να φύγουν.
– Τι είδους υποστήριξη χρειάζεται η ιεραποστολή; Και τι είδους βοήθεια μπορούν να της προσφέρουν οι πιστοί από τη Ρωσία;
– Οι Ρώσοι μπορούν να στείλουν νέους ιεραπόστολους στο Πακιστάν και να μας υποστηρίξουν οικονομικά. Οι επίσημες αρχές μπορούν να απευθυνθούν στην κυβέρνηση του Πακιστάν και να της ζητήσουν να μας προστατεύσει και να υποστηρίξει κατ' αρχήν τους Χριστιανούς. Η κυβέρνησή μας έχει εκτάσεις και θα μπορούσε να τα παραχωρήσει σε εμάς για την κατασκευή μιας ορθόδοξης εκκλησίας.
Επιπλέον, ζητάμε από τους χορηγούς να μας βοηθήσουν οικονομικά, καθώς πρέπει να χτίσουμε ένα διοικητικό γραφείο και έναν μεγάλο ναό. Μέχρι πρόσφατα, είχαμε μόνο ένα σπίτι προσευχής, αλλά τώρα, με την ευλογία του Αρχιερέα της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Εξωτερικού (ΡΟΕΕ), Μητροπολίτη Νικολάου, το μετατρέψαμε σε ναό, όπου οι άνθρωποι θα μπορούν να προσεύχονται σύμφωνα με τις παραδόσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
