ΕΠΙ Τῌ εὐκαιρίᾳ τῶν Σαρανταλείτουργων αὐτῆς τῆς ἱερῆς περιόδου, παραθέτουμε ἕνα λόγο τοῦ μακαριστοῦ Γέροντα Αἰμιλιανοῦ Σιμωνοπετρίτη: «Μία Ἐκκλησία εἴμεθα μὲ τὸν οὐρανόν, μὲ τοὺς κεκοιμημένους μας. Ἐὰν νιώθουμε τὴν ἀνάγκη ὁ ἕνας νὰ μιλάει εἰς τὸν ἄλλον, ὁ ἕνας νὰ φροντίζει διὰ τὸν ἄλλον, κατανοεῖτε πόσο μεγαλύτερη ἀνάγκη ἔχουν οἱ νεκροὶ νὰ ἐπικοινωνοῦμε μαζί τους;
Οἱ νεκροί μας παρακαλοῦν συνεχῶς νὰ ἔχουμε τὸν νοῦ μας εἰς αὐτούς. Οἱ νεκροί μας ζοῦν καὶ μᾶς κοιτάζουν νὰ δοῦν, ἐὰν ἐμεῖς τοὺς μνημονεύουμε. Ὑπάρχει μεγάλη ἀνάγκη δι’ αὐτὴν τὴν ἐπικοινωνία. Τὴν προσευχή μας νὰ τὴν ἀναπέμπουμε καὶ γι’ αὐτούς. Τὴν ἐλπίδα μας εἰς τὸν Χριστὸ νὰ τὴν ἔχουμε καὶ γι’ αὐτούς. Τὶς λειτουργίες μας νὰ τὶς κάνουμε καὶ γι’ αὐτούς. Σαρανταλείτουργα νὰ κάνουμε καὶ γι’ αὐτούς, ἐλεημοσύνες, μνημόσυνα, τρισάγια. Ὅλα αὐτὰ βοηθοῦν πραγματικὰ τοὺς νεκρούς μας. Ὄχι μόνον τοὺς βοηθοῦν, ἀλλὰ εἶναι καὶ δική μας ἐπικοινωνία μὲ ὅλον τὸν ἄλλον κόσμο, μὲ τοὺς ἀγγέλους καὶ τοὺς ἁγίους. Ἀκόμη πρέπει νὰ σᾶς πῶ ὅτι, ὅταν ἐμεῖς τοὺς ἐνθυμούμεθα καὶ τοὺς μνημονεύουμε, τότε ἐκεῖνοι ἀγάλλονται, χαίρονται, ἐλπίζουν, προσμένουν, προχωροῦν συνεχῶς πρὸς τὴν ἡμέρα τῆς Δευτέρας Παρουσίας, καλλιεργώντας μέσα τους τὴν ἐλπίδα. Καὶ ὅσοι ἀπὸ αὐτοὺς δὲν ἀντιδροῦν, ὅσοι ἀπὸ αὐτοὺς δὲν ἀπορρίπτουν τὸν Θεὸν ἐκεῖ ἐπάνω, αὐτοὶ ὅλο καὶ περισσότερο τὸν πλησιάζουν καὶ μᾶς στέλνουν διαρκῶς μηνύματα νὰ τοὺς μνημονεύουμε. Νὰ ξέρετε πόσην εὐγνωμοσύνη μᾶς χρεωστοῦν καὶ πόσο μᾶς τὴν ἀνταποδίδουν, ὅταν ἐμεῖς τοὺς μνημονεύουμε!» (Ἱστ. Τρελογιάννης)!
Ἂς μὴ λησμονοῦμε τὶς ὑποχρεώσεις μας γιὰ τοὺς ἀγαπημένους κεκοιμημένους μας αὐτὴ τὴν ἱερὴ περίοδο!
